Akcesoria
Godox V100 - nowa definicja lampy reporterskiej?
Pentax K-3 to nowy flagowy korpus japońskiego producenta. Zaawansowana lustrzanka została wyposażona w matrycę APS-C o rozdzielczości 24 megapikseli. Usprawniono w niej autofokus, pomiar światła, zwiększono także klatkarz. Zobaczcie jak K-3 poradził sobie w naszym pełnym teście.
Prędkość działania
Pod względem szybkości nowy Pentax osiąga dobre wyniki. Reakcja na włączenie aparatu czy naciśnięcie spustu migawki jest natychmiastowa. Pentax K-3 pierwsze zdjęcie wykonuje przed upływem pół sekundy. Nawet na szybkiej karcie trochę gorzej wypada przeglądanie zdjęć. Zauważamy zwłokę podczas szybkiego przewijania zdjęć czy wyświetlania miniatur.
Zgrywanie zdjęć i opróżnianie bufora nie sprawia propozycji japońskiego producenta najmniejszych kłopotów. K-3 zwalnia dopiero przy długiej serii RAW-ów. Ogólnie pod względem prędkości działania nie mamy większych zarzutów.
Zdjęcia seryjne
Pentax K-3 to korpus skierowany do profesjonalistów. Wpływa na to nie tylko, chwalona przez nas wcześniej solidna i uszczelniona obudowa, ale również przyzwoity tryb seryjny 8,3 kl/s. W praktyce udało nam się osiągnąć ten wynik. Dla zdjęć JPEG szybka seria nie zwalnia do 8 sekundy co zasługuje na pochwałę. Dalsza część serii jest już wolniejsza. Tak długą serię plików JPEG aparat zgrywa prawie 20 sekund. W trakcie tego czasu możemy wykonywać kolejne zdjęcia, a aparat jest w pełni funkcjonalny.
W przypadku plików RAW aparat zwalnia po 3 sekundach do około 2 kl/s. Co ciekawe zgrywanie serii RAW-ów zajmuje dokładnie tyle samo czasu co w przypadku wcześniej opisanej serii JPEG. W przypadku serii RAW+JPEG sytuacja wygląda niemal identycznie.
Pomiar ostrości
Pentax K-3 został wyposażony w nowy system autofokusa SAFOX 11, który korzysta z 27 punktów AF z czego aż 25 jest krzyżowych. Autofokus ma być niezwykle czuły na światło i pracować w zakresie od -3 EV do +18 EV. Moduł AF pobiera także informację z sensora odpowiedzialnego za pomiar światła dzięki czemu K-3 ma możliwości ustawiania ostrości z bardzo dużą precyzją.
To bardzo duży skok jakościowy w porównaniu do Pentaksa K-5, który oferował 11 pól. W praktyce układ sprawuje się bardzo dobrze, zarówno w trybie pojedynczym jak i ciągłym. Nie mieliśmy problemów z nieprawidłowym ustawieniem ostrości.
Natomiast to na co możemy już narzekać to prędkość działania systemu automatycznego ustawiania ostrości, która pozostawia wiele do życzenia. Z obiektywem SMC Pentax-DA 18-135mm f/3,5-5,6 ED AL
K-3 został wyposażony w PENTAX Real-Time Scene Analysis System, który składa się z 86 000 pikseli umieszczonych na matrycy RGB. Wraz z poprawionymi algorytmami mamy uzyskać bardzo pewny pomiar światła, który dodatkowo wspiera system AF o czym pisaliśmy wcześniej oraz balans bieli.
W modelu K-3 do dyspozycji mamy 3 tradycyjne sposoby pomiaru światła:
Co do skuteczności pomiaru światła nie można mieć zastrzeżeń, w większości sytuacji korzystaliśmy z pomiaru wielosegmentowego, który dawał przewidywalne dla fotografa rezultaty.
Tryby ekspozycji
Pentax K-3 oferuje tradycyjna tarczę trybów ekspozycji. Możemy wybrać czy chcemy, aby była zablokowana, czy żeby obracała się bez przeszkód o 360 stopni. Oprócz zestawu P, Sv (preselekcja czułości), Tv (preselekcja czasu), Av (preselekcja przysłony), TAv (preselekcja czasu i przysłony) oraz trybu manualnego M na tarczy znajdziemy tryb B, trzy ustawienia użytkownika, tryb Auto i synchronizację błysku.
Pozycja USER służy do szybkiego przywołania zapamiętanego zestawu ustawień użytkownika. Tryb ten możemy zdefiniować dowolnie, w zależności od naszych preferencji i przyzwyczajeń. Przykładem optymalnego wg nas ustawienia jest przypisanie trybu priorytetu przysłony Av, oraz zdefiniowanie pokręteł jako zmiana przysłony i czułości.
Chwila uwagi należy się trybom P i M - z pozoru wyglądającym na zwykły program i tryb ręcznego ustawiania ekspozycji. Te dwa tryby Pentax nazywa odpowiednio Hyper Program i Hyper Manual. określenia te są używane w topowych lustrzankach Pentaksa od modelu Z1 z 1991 roku począwszy. Hyper Program jest po prostu zaawansowanym trybem przesunięcia programu, gdzie jednym pokrętłem sterującym zmieniamy dowolnie czas a drugim przesłonę - aparat zadba o prawidłową ekspozycję. To trochę tak jakbyśmy mieli tryby Av i Tv w jednym. Tryb Hyper Manual z kolei to tryb manualny, w którym w każdej chwili możemy wyzerować drabinkę ekspozycji (ustawić prawidłową parę czas/przesłona) poprzez naciśnięcie zielonego przycisku, przy czym we własnych funkcjach możemy zdecydować, czy para czas/ekspozycja ma być ustawiona według linii programu, czy czas dobrany do aktualnej przesłony, czy też przesłona do czasu. Ostatnim trybem z jakiego możemy korzystać jest B, czyli tradycyjny Bulb.
Bracketing
Bracketing jest mocną stroną flagowego Pentaksa. W stosunku do poprzednika mamy ułatwiony dostęp do jego ustawień - odpowiednio programując przycisk RAW/Fx. Bracketing pozwala na wykonanie 2, 3, lub 5 klatek z krokiem od 0,3 EV do aż 2 EV. Co daje maksymalny zakres 8 EV. Dodatkowo mamy możliwość wykonania braketingu balansu bieli, nasycenia, odcienia, ostrości i kontrastu obrazu i jest to bardzo dobry pomysł na wykonanie wariacji z parametrem, którego nie jesteśmy pewni.
Interwałometr
Interwałometr to nic innego jak możliwość zaprogramowania aparatu by wyzwalał sam migawkę. Jako parametry podajemy ilość zdjęć oraz czas między każdorazowym wyzwoleniem migawki. Dodatkowo możemy wprowadzić czas rozpoczęcia wykonywania serii.
Stabilizacja
Pentax K-3 został wyposażony w system stabilizacji mechanicznej. Jego podstawowym zadaniem jest oczywiście możliwość wydłużenia czasów ekspozycji przy jednoczesnym zachowaniu ostrości zdjęcia. System zasługuje na pochwałę, ponieważ umożliwia wydłużenie czasu ekspozycji o trochę ponad 2 EV co jest przyzwoitym wynikiem. Test stabilizacji przeprowadzaliśmy na obiektywie SMC Pentax 50mm f/1,8 DA.
K-3 nie posiada filtra dolnoprzepustowego. W związku z tym użytkownicy są narażenie na powstawanie mory. Producent zdecydował się na wykorzystanie systemu stabilizacji matrycy do symulowania efektu filtra dolnoprzepustowego. W menu głównym możemy wybrać jedną z dwóch opcji symulacji filtra. Poniżej zamieszczamy wycinki 1:1 z pliku RAW.
Filmowanie
K-3 jest w stanie rejestrować sekwencje wideo z dźwiękiem w rozdzielczości 1920x1080, czyli Full HD. Dotyczy to także tych kręconych w słabym oświetleniu. W trakcie nagrywania możemy zmieniać czas, przysłonę oraz wartość ISO. Niestety, podczas rejestracji nie możemy korzystać z automatycznego ustawiania ostrości. Flagowy okręt został wyposażony w dedykowany przycisk filmowania. Ogromnym plusem jest możliwość podłączenia zewnętrznego mikrofonu i słuchawek oraz stabilizowania obrazu, dzięki mechanizmowi poruszającemu matrycą światłoczułą. Niestety bardzo często zdarzają się błędy przy zapisie. Pliki wyglądają tak jakby był na nich widoczny focus peaking, są przeostrzone i brzydkie. Nie ma też reguły, która by określała kiedy tego typu sytuacje się wydarzają. Przyszłym użytkownikom pozostaje więc poczekać na nowy firmware.
Podsumowanie działu
Jeśli chodzi o właściwości czysto fotograficzne to Pentax radzi sobie bardzo dobrze. Posiada precyzyjnie działający pomiar światła oraz rozbudowane funkcje. Dużą zaletą Pentaksów są przemyślane tryby ekspozycji oraz przydatne dodatki jak interwałometr, rozbudowany bracketing czy zdjęcia HDR. Zaletą jest także szybki tryb seryjny 8,3 kl/s, dzięki któremu możemy rejestrować dynamiczne sceny. Minusami K-3 jest stosunkowo wolny system automatycznego ustawiania ostrości oraz problemy przy zapisie filmów.
+prędkość działania
+ przemyślane tryby ekspozycji
+ pomiar światła
+ tryb seryjny 8,3 kl/s
+ zdjęcia HDR
+ filmy Full HD
- niezbyt szybki jak na klasę sprzętu autofokus
- problemy przy zapisie filmów