Aberracja chromatyczna

Aberracja chromatyczne

Niedroga, kompaktowa konstrukcja swoje zalety musiała przypłacić niestety pewnymi wadami. Przede wszystkim obiektyw cierpi na bardzo widoczną w niektórych wypadkach aberrację chromatyczną. Wystarczy spojrzeć na poniższe przykłady, by zobaczyć z jak dużą skalą aberracji mamy do czynienia - korona drzewa jest niemal cała zaróżowiona, nawet podczas oglądania zdjęcia w rozmiarach ekranowych. W dodatku obecna jest praktycznie na całym kadrze i w szerokim zakresie przysłon i nie maleje wraz z jej domykaniem.

Schemat aberracji dla przysłony f/1.8

Schemat aberracji dla przysłony f/5.6

Schemat aberracji dla przysłony f/11

Jeśli chodzi o liczby, największą aberrację uzyskamy wcale nie przy nominalnym otworze przysłony (f/1.8), gdzie jej rozmiar wynosi 0,92 px. Domknięcie przysłony do f/8 sprawi, że zwiększy się ona do 2,17 px i będzie bardziej uwidaczniać się w rogach.

Nie jest to więc obiektyw dla purystów, którzy oczekują najwyższej możliwej optycznie jakości obrazu. Pociechą jest jednak fakt, że aberrację dość dobrze korygują profile korekcji wad optycznych, możliwe do włączenia z poziomi korpusów Sony.

Aberracja chromatyczna w praktyce:

Spis treści

• Sony FE 35 mm f/1.8 - test obiektywu
• Specyfikacja
• Konstrukcja
• Autofokus
• Rozdzielczość
• Rozmycie
• Aberracja chromatyczna
• Dystorsja
• Winietowanie
• Odblaski
• Podsumowanie
• Zdjęcia przykładowe