Samsung EX2F - Optyka

W zeszłym roku wszyscy producenci zdecydowali się na odświeżenie swoich zaawansowanych kompaktów. Samsung EX2F w stosunku do swojego poprzednika ma kilka znaczących zmian - po pierwsze jasność obiektywu f/1.4, po drugie Wi-Fi. Zwiększono także rozdzielczość matrycy do 12,4-megapikseli. Zobaczcie jak nowy Samsung poradził sobie w naszym teście.

Autor: Patryk Wiśniewski

4 Styczeń 2013

Artykuł na: 29-37 minut

Spis treści

Samsung EX2F został wyposażony przez producenta w obiektyw Schneider-Kreuznach Varioplan 5.2-17.2 f/1.4-2.7. W tej klasie aparatów jest to jedna z jaśniejszych konstrukcji. Pod tym względem lepiej wypadają bliźniacze aparaty Leica D-Lux 6 i Panasonic Lumix LX7, które oferują światło f/1.4-2.3. Warto także wspomnieć o wbudowanym filtrze szarym, który umożliwi nam wykonanie na zdjęcia na f/1.4 nawet w pełnym słońcus. Obiektyw przy wyłączonym aparacie jest całkowicie schowany. Jeżeli go włączymy wysuwa się nieznacznie do przodu.

Rozmycie

Wartość BxU dostarczana przez DxO Analyzer opisuje jak ostry dla ludzkiego oka jest obraz planu fotograficznego. Bierze ona pod uwagę nie tylko ostrość obiektywu ale także jakość sensora i procesy obróbki obrazu w aparacie. Skala BxU jest dość prosta: 0 oznacza drastyczne przejście pomiędzy czernią i bielą, co w kryteriach obrazu jest zbyt ostre. 1 oznacza idealny obraz. Gdy rozmycie staje się bardziej widoczne, jego rozmiar określamy w pikselach. Ponieważ jednak liczba pikseli znajdująca się na określonym obszarze jest związana z rozdzielczością sensora i jego rozmiarem, skala BxU nie może być używana do porównywania aparatów z różną specyfikacją matrycy. Dlatego wartości BxU są także określane na odbitkach o rozmiarze 20 x 30 cm. Dane są porównywane z uwzględnieniem wielkości matrycy i jej rozdzielczości:

Wartości dla matrycy:

poniżej 0.5 - obraz zbyt ostry

0.5-1.5 - obraz ostry

1.5-2.5 - delikatne rozmycie

2.5-3.5 - rozmycie widoczne

3.5-4.5 - rozmycie jest denerwujące

powyżej 4.5 - rozmycie nie do przyjęcia

Wartości dla odbitki 20x30 cm:

poniżej 10 - obraz zbyt ostry

10-20 - obraz ostry

20-30 - delikatne rozmycie

30-40 - rozmycie widoczne

40-50 - rozmycie jest denerwujące

powyżej 50 - rozmycie nie do przyjęcia

W surowych plikach, czyli RAW-ach aparat nie wypada rewelacyjnie. Skonstruowanie bardzo dobrego, bardzo jasnego i dość małego obiektywu jest praktycznie niemożliwe. Stąd dość przeciętne wyniki Samsunga EX2F w plikach RAW. Producent jednak bardzo dobrze oprogramował swój flagowy kompakt. W plikach JPEG, nawet w okolicach maksymalnego otworu względnego nie mamy na co narzekać. Przynajmniej na niskich czułościach, na których jest testowany obiektyw.

Aberracja chromatyczna

Aparat nie najlepiej radzi sobie także z aberracją chromatyczną, która przy powiększeniu 1:1 będzie widoczna w brzegach kadru. Warto jednak zaznaczyć, że w przypadku odbitki w rozmiarze 20x30 cm będzie praktycznie niezauważalna.

Winietowanie

Winietowanie to wada optyczna, którą można dość łatwo skorygować już na poziomie aparatu. I właśnie tak jest w przypadku EX2F, o ile w plikach RAW winieta jest widoczna i będzie wymagała obróbki w programach graficznych, to już w przypadku plików JPEG jest niewielka.

profil winietowania dla f/1.4 w plikach RAW

profil winietowania dla f/1.4 w plikach JPEG

Dystorsja

W przypadku najszerszej dostępnej ogniskowej - 5.2mm - obserwujemy wyraźną dystorsję beczkową. Nieznaczne zwiększenie wartości ogniskowej 1,5x sprawia, że dystorsja wyraźnie się zmniejsza. W plikach JPEG oprogramowanie aparatu dobrze radzi sobie z tą wadą optyczną, odbywa się to oczywiście kosztem faktycznej ogniskowej, ponieważ aparat prostując zdjęcie musi je delikatnie przyciąć.

profili dystorsji obiektywu Schneider-Kreuznach Varioplan 5.2-17.2 f/1.4-2.7 dla 5.2 mm

profili dystorsji obiektywu Schneider-Kreuznach Varioplan 5.2-17.2 f/1.4-2.7 dla 7.5 mm

Odblaski

Schneider-Kreuznach Varioplan 5.2-17.2 f/1.4-2.7, w który został wyposażony kompakt Samsunga nie najlepiej radzi sobie z odblaskami. Uzyskanie brzydkiej flary nie jest trudne i niestety nie wymaga nawet silnego i skupionego światła. Wystarczy, że źródło znajduje się pod delikatnym kątem w stosunku do obiektywu i uzyskujemy brzydkie odblaski na zdjęciach.