Rozmycie

Rozmycie

Wartość BxU dostarczana przez DxO Analyzer opisuje jak ostry dla ludzkiego oka jest obraz planu fotograficznego. Bierze ona pod uwagę nie tylko ostrość obiektywu ale także jakość sensora i procesy obróbki obrazu w aparacie. Skala BxU jest dość prosta: 0 oznacza drastyczne przejście pomiędzy czernią i bielą, co w kryteriach obrazu jest zbyt ostre. 1 oznacza idealny obraz. Gdy rozmycie staje się bardziej widoczne, jego rozmiar określamy w pikselach. Ponieważ jednak liczba pikseli znajdująca się na określonym obszarze jest związana z rozdzielczością sensora i jego rozmiarem, skala BxU nie zawsze odpowiada temu, jak będziemy postrzegać zdjęcie w rzeczywistości. Dlatego wartości BxU są także określane na odbitkach o rozmiarze 20 x 30 cm.

Jak już wspominaliśmy, Sigma C 100-400 mm f/5-6.3 DG DN OS oferuje bardzo wyrównaną rozdzielczość na środku i brzegach kadru, co dobrze pokazują wykresy BxU. Co prawda płaszczyzna ostrości nie jest zupełnie równa, a najmniej ostrym obszarem okazuje się często okolice 3/4 odległości między centrum, a brzegami, ale w rzeczywistości raczej tego nie zauważymy.

Wartości dla matrycy:

• poniżej 0-3 - obraz zbyt ostry
• 3-6 - obraz ostry
• 6-8 - delikatne rozmycie
• 8-14 - rozmycie widoczne
• powyżej 15 - rozmycie nie do przyjęcia

Wykres dla ogniskowej 100 mm:

Wykres dla ogniskowej 400 mm:

Warto też brać pod uwagę, że wartości dla matrycy nie oddają tego, jak w rzeczywistości będziemy odbierać zdjęcie oglądając je w rozmiarach ekranowych, lub na odbitce. Ten stan rzeczy dużo lepiej opisują wykresy znormalizowane dla wydruku 20 x 30 cm, oglądanego z odległości 30 mm. Jak widzimy, w rzeczywistości rozmycie na wyższych wartościach przysłony będzie mało niezauważalne.

Wartości dla odbitki 20 x 30 cm:

• poniżej 5 - obraz zbyt ostry
• 5-15 - obraz ostry
• 15-30 - delikatne rozmycie
• 30-40 - rozmycie widoczne
• 40-50 - rozmycie jest denerwujące
• powyżej 50 - rozmycie nie do przyjęcia

Wykres dla ogniskowej 100 mm:

Wykres dla ogniskowej 400 mm:

Dodatkowo, pomimo tego, że mamy do czynienia z długim zoomem, którego główną zaleta jest stosunek zasięgu do wymiarów, obiektyw Sigmy ma nam do zaoferowania przyjemny charakter rozmycia nieostrości. Jest miękkie, ale nie nudne, a same punkty świetlne w pobliżu brzegów kadru przyjmują formę łezek, sprawiając wrażenie „zakręcenia”, co, przynajmniej według nas, nadaje szkłu nieco charakteru.

Rozmycie w praktyce:

Sigma C 100-400 mm f/5-6.3 DG DN OS

Kup teraz

Dodaj ocenę i odbierz darmowy e-book

Spis treści

• Sigma C 100-400 mm f/5-6.3 DG DN OS - test obiektywu
• Specyfikacja
• Konstrukcja
• Autofokus
• Rozdzielczość
• Rozmycie
• Aberracja chromatyczna
• Dystorsja
• Winietowanie
• Odblaski
• Podsumowanie
• Zdjęcia przykładowe