Dystorsja

Dystorsja

Dystorsję mierzymy dla plików RAW w najwyższej dostępnej rozdzielczości, dla najniższego ISO i z najniższymi ustawieniami odszumiania. Przedstawiony wykres pokazuje poziom i charakterystykę dystorsji dla danej ogniskowej. Pole nr 1 przedstawia faktyczną dystorsję, kolejne jej uwydatnienie, pozwalające lepiej zorientować się w jej charakterze.

Obiektyw bardzo dobrze wypada pod względem dystorsji, która w większości wypadków będzie niemal niezauważalna. Piony i poziomy są tak proste, że początkowo myśleliśmy iż fotografujemy z włączonym systemem korekcji wad optycznych. Jest tak o ile nie będziemy starali się umieszczać linii prostych w krawędziach kadru.

Dystorsja nie ma bowiem najwygodniejszego do korekcji charakteru. Zamiast częstej w tego typu konstrukcjach „poduszki” otrzymujemy niestety dystorsję falistą, która choć jest bardzo niewielka, to potrafiąca lekko pogiąć fotografowane obiektyw w brzegach kadru. Czy powinniśmy się tym martwić? Raczej nie. Zjawisko to jest bardzo delikatne, a dodatkowo precyzyjnie korygowane zarówno przez system korekcji wad optycznych aparatu, jak i profile w Lightroomie. Trudno będzie natomiast wadę tę skorygować ręcznie.

Dystorsja w praktyce:

Dodaj ocenę i odbierz darmowy e-book

Spis treści

• Sony FE 20 mm f/1.8 G - test obiektywu
• Specyfikacja
• Konstrukcja
• Ustawianie ostrości
• Rozdzielczość
• Rozmycie
• Aberracja chromatyczna
• Dystorsja
• Winietowanie
• Odblaski
• Podsumowanie
• Zdjęcia przykładowe