Pentax K-5 - Fotografowanie

Pod względem szybkości nowy Pentax osiąga dobre wyniki. Reakcja na włączenie aparatu czy naciśnięcie spustu migawki jest natychmiastowa. Nieco gorzej wygląda przeglądanie zdjęć, zauważamy zwłokę podczas szybkiego przewijania zdjęć czy wyświetlania miniatur.

Pentax K-5 zaliczany jest do grona uniwersalnych korpusów z naciskiem na fotografię reporterską. Wpływa na to nie tylko, wspomniana wcześniej, solidna i uszczelniona obudowa, ale również szybki tryb seryjny 7 kl/s. W praktyce udało nam się osiągnąć wynik jedynie bliski deklarowanego (6,7 kl/s). Dla zdjęć JPEG szybka seria może mieć długość około 22 klatek, dla zdjęć RAW około 15 klatek. Dalsza część serii jest już znacznie wolniejsza - w granicach 2,2 kl/s - co nadal jest użytecznym wynikiem. W porównaniu do konkurencji, K-5 wychodzi obronną ręką, przewyższając zarówno Nikona D7000, Canona 60D oraz Olympusa E-5. Jednocześnie osiąga porównywalne wyniki do Nikona D300s, a zdecydowanie ustępuje Canonowi 7D (8 kl/s).

Pomiar ostrości
W nowym modelu Pentaksa znajdziemy moduł AF oznaczony jako SAFOX IX+. W stosunku do poprzednika różnice nie są znaczące - układ ma identyczną liczbę pól (11 pól z czego 9 krzyżowych). Producent zaznacza jednak, że nowy moduł lepiej radzi sobie z ustawianiem ostrości niż ten znany z K-7. W praktyce układ sprawuje się bardzo dobrze, zarówno w trybie pojedynczym jak i ciągłym, nie zauważyliśmy też sytuacji nieprawidłowego ustawienia ostrości. Życzylibyśmy sobie jednak większej liczby punktów AF, 11 jest obecnie standardem w lustrzankach z niższej półki.

rozkład punktów AF

Pomiar światła
W modelu K-5 do dyspozycji mamy 3 tradycyjne sposoby pomiaru światła:

• wielosegmentowy - ekspozycja jest ustalana na podstawie danych z 77 segmentów
• centralnie ważony
• punktowy - obszar pomiaru zaznaczony jest na matówce

Co do skuteczności pomiaru światła nie można mieć zastrzeżeń, w większości sytuacji korzystaliśmy z pomiaru wielosegmentowego (matrycowego).

pomiar matrycowy, przykład trudnej, ale prawidłowo naświetlonej sceny

Tryby ekspozycji
Tarcza trybów wygląda typowo dla zaawansowanych konstrukcji. Poza klasycznymi pozycjami jak P, Av, Tv i M znajdziemy charakterystyczny dla Pentaksa tryb Sv, w którym pokrętłem zmieniamy czułość ISO zaś aparat dopasowuje do niej parę czas/przesłona zgodnie z linią programu. Tryb TAv działa na odwrót - ustawiamy czas lub przesłonę a aparat sam do tego dobiera czułość ISO. Pozycja X ustawia po prostu synchronizację z lampą na sztywno na 1/180 s - może się przydać do współpracy z lampami studyjnymi lub niededykowanymi np. z własną automatyką. Zielony prostokąt to nic innego jak pełna automatyka - tryb, w którym aparat decyduje o wszystkim, co związane z ekspozycją.

Pozycja USER służy do szybkiego przywołania zapamiętanego zestawu ustawień użytkownika. Tryb ten możemy zdefiniować dowolnie, w zależności od naszych preferencji i przyzwyczajeń. Przykładem optymalnego wg nas ustawienia jest przypisanie trybu priorytetu przysłony Av, oraz zdefiniowanie pokręteł jako zmiana przysłony i czułości.

Chwila uwagi należy się trybom P i M - z pozoru wyglądającym na zwykły program i tryb ręcznego ustawiania ekspozycji. Te dwa tryby Pentax nazywa odpowiednio Hyper Program i Hyper Manual. określenia te są używane w topowych lustrzankach Pentaksa od modelu Z1 z 1991 roku począwszy. Hyper Program jest po prostu zaawansowanym trybem przesunięcia programu, gdzie jednym pokrętłem sterującym zmieniamy dowolnie czas a drugim przesłonę - aparat zadba o prawidłową ekspozycję. To trochę tak jakbyśmy mieli tryby Av i Tv w jednym. Tryb Hyper Manual z kolei to tryb manualny, w którym w każdej chwili możemy wyzerować drabinkę ekspozycji (ustawić prawidłową parę czas/przesłona) poprzez naciśnięcie zielonego przycisku, przy czym we własnych funkcjach możemy zdecydować, czy para czas/ekspozycja ma być ustawiona według linii programu, czy czas dobrany do aktualnej przesłony, czy też przesłona do czasu. Ostatnim trybem z jakiego możemy korzystać jest B, czyli tradycyjny Bulb.

tarcza trybów ekspozycji

Bracketing
Bracketing jest mocną stroną K-5. W stosunku do poprzednika mamy ułatwiony dostęp do jego ustawień - odpowiednio programując przycisk RAW/Fx. Bracketing pozwala na wykonanie 3 lub 5 klatek z krokiem od 0,3 EV do aż 2 EV. Co daje maksymalny zakres 8 EV. Dodatkowo mamy możliwość wykonania braketingu balansu bieli, nasycenia, odcienia, ostrości i kontrastu obrazu i jest to bardzo dobry pomysł na wykonanie wariacji z parametrem, którego nie jesteśmy pewni.

ustawienia autobracketingu

Czułość ISO
Czułość w K-5 można ustawić w zakresie ISO 100-12800 ( z rozszerzeniem o ISO 80 i 51200). Jest również dostępna automatyka czułości, której zakres wybieramy samodzielnie (zarówno minimalną, jak i maksymalną wartość). Nie są to jednak jedyne opcje, możemy wybrać charakterystykę podbijania czułości, dostępne są trzy poziomy: Slow, Normal oraz Fast. W trybie Slow czułość jest podnoszona powoli, co ucieszy użytkowników trzymających korpus precyzyjnie i stabilnie. Tryb Fast będzie użyteczny podczas dynamicznych scen, gdzie krótki czas migawki ma decydujące znaczenie.

ustawienia automatycznej czułości

Interwałometr
Interwałometr to nic innego jak możliwość zaprogramowania aparatu by wyzwalał sam migawkę. Jako parametry podajemy ilość zdjęć oraz czas między każdorazowym wyzwoleniem migawki. Dodatkowo możemy wprowadzić czas rozpoczęcia wykonywania serii.

ustawienia interwałometru

Zwiększanie zakresu dynamicznego oraz zdjęcia HDR
Pentax K-5 posiada funkcje, które pomagają rozszerzyć zakres dynamiczny zdjęcia, są to: kompensacja prześwietlenia oraz kompensacja cienia. Obie funkcje działają delikatnie, ale skutecznie. Jednak tym co wzbudza większe zainteresowanie są zdjęcia HDR prosto z korpusu. Aparat sam wykona serię zdjęć o różnej ekspozycji, a potem połączy je w jedno, o wysokiej rozpiętości tonalnej. Do wyboru mamy trzy poziomy działania, możemy także pozostawić wybór automatyczny. Poniżej przedstawiamy przykład:

HDR wyłączony

HDR Auto

HDR poziom 2

Optymalne osiągi, a więc zdecydowanie szerszy zakres dynamiczny i jednocześnie naturalni wyglądający obraz, osiągniemy przy ustawieniu automatycznym. Podsumowując, funkcja HDR działa sprawnie i w wielu przypadkach pozwala oszczędzić czas spędzony przy łączeniu zdjęć w HDR na komputerze.

Balans bieli
Pentax K-5 został wyposażony we wszystkie możliwe tryby balansu bieli. Poniżej prezentujemy listę dostępnych ustawień:

• AUTO
• Światło dzienne
• Cień
• Zachmurzenie
• Oświetlenie fluoroscencyjne (4 rodzaje)
• Światło sztuczne
• Błysk
• CTE - zachowanie i wzmacnianie odcienia kolorów źródła światła
• Ręczny - wg wzorca
• Według temperatury barwowej (K)

ustawienia balansu bieli

Trzeba przyznać, że system kontroli balansu bieli jest bardzo rozbudowany i powinien zadowolić nawet najbardziej wybrednych. Jeśli chodzi o automatyczny balans bieli, to w odróżnieniu do poprzednika, K-5 potrafi czasem zgubić się i "przebarwić" zdjęcia w stronę fioletu/różu - nawet w świetle dziennym.

WB Auto, przykład niepoprawnego balansu bieli

WB Auto, dla porównania zdjęcie wykonane chwile później, temperatura barwowa poprawnie ustawiona

Filmowanie
K-5 jest w stanie rejestrować sekwencje wideo z dźwiękiem w wysokiej rozdzielczości 1920x1080 (Full HD). Jakość nagrań prezentuje się wyśmienicie, nawet w słabym oświetleniu. Dodatkowo przed rozpoczęciem nagrywania możemy ustawić przysłonę, dla uzyskania szerokiej lub płytkiej głębi ostrości. Niestety, podczas rejestracji nie możemy korzystać z automatycznego ustawiania ostrości. Pewnym problemem mogą być także ogromne rozmiary plików wynikowych - około 9 MB przypadających na każdą sekundę nagrania Full HD. Miłośnicy filmowania będą narzekać na brak dedykowanego przycisku , uruchamiającego rejestrację. Plusem jest natomiast możliwość podłączenia zewnętrznego mikrofonu oraz możliwość stabilizowania obrazu, dzięki mechanizmowi poruszającemu matrycą światłoczułą.

Podsumowanie działu
Pod względem "fotograficznym", Pentax radzi sobie bardzo dobrze. Posiada precyzyjnie działający pomiar światła oraz skuteczny autofokus. Zaleta jest także szybki tryb seryjny 7 kl/s, dzięki któremu możemy rejestrować dynamiczne sceny. Zaletami Pentaksów są przemyślane tryby ekspozycji oraz przydatne dodatki jak interwałometr, rozbudowany bracketing czy zdjęcia HDR. Minusam K-5 jest dosyć nieprzewidywalny balans bieli oraz duże rozmiary filmów Full HD. Musimy przyznać też, że 11 pól AF to trochę za mało, by precyzyjnie śledzić obiekt w trybie AF.C.

+ przemyślane tryby ekspozycji
+ pomiar światła
+ tryb seryjny 7 kl/s
+ zdjęcia HDR
+ filmy Full HD

- dobrze działający, ale ubogi w pola autofokus
- częste błędy balansu bieli
- duże rozmiary plików filmowych

Spis treści

• Pentax K-5 - test
• Specyfikacja
• Ergonomia i funkcje przycisków
• Budowa i obsługa
• Menu i tryby odtwarzania
• Fotografowanie
• Jakość zdjęć
• Osiągi matrycy
• Podsumowanie
• Zdjęcia do pobrania