Akcesoria
Godox V100 - nowa definicja lampy reporterskiej?
89%
Czy Sigma modelem 105 mm f/1.4 DG HSM ART przekroczyła kolejne granice w segmencie portretowych szkieł? Dziś poznacie odpowiedź!
Wartość BxU dostarczana przez DxO Analyzer opisuje jak ostry dla ludzkiego oka jest obraz planu fotograficznego. Bierze ona pod uwagę nie tylko ostrość obiektywu ale także jakość sensora i procesy obróbki obrazu w aparacie. Skala BxU jest dość prosta: 0 oznacza drastyczne przejście pomiędzy czernią i bielą, co w kryteriach obrazu jest zbyt ostre. 1 oznacza idealny obraz. Gdy rozmycie staje się bardziej widoczne, jego rozmiar określamy w pikselach. Ponieważ jednak liczba pikseli znajdująca się na określonym obszarze jest związana z rozdzielczością sensora i jego rozmiarem, skala BxU nie może być używana do porównywania aparatów z różną specyfikacją matrycy. Dlatego wartości BxU są także określane na odbitkach o rozmiarze 20 x 30. Dane są porównywane z uwzględnieniem wielkości matrycy i jej rozdzielczości:
Testowana Sigma 105 mm f/1.4 DG HSM ART dostarcza ostrego obrazu w centrum kadru i plastycznych rozmyć, które stopniowo i lekko zwiększają się ku brzegom. Potwierdzeniem takiej charakterystyki oraz odpowiedniej rozdzielczości są powyższe dwa trójwymiarowe wykresy wartości BxU wygenerowany zarówno dla pełnoklatkowej matrycy, jak również dla odbitki 20 x 30 cm. Jakiekolwiek dysproporcje w jakości i wyrazistości obrazu pomiędzy poszczególnymi fragmentami planu fotograficznego są minimalne.
Poza tym w żaden sposób nie możemy odmówić temu obiektywowi plastyki obrazu. Połączenie ogniskowej 105 mm i 9-listkowej kołowej przysłony o nominalnym otworze f/1.4 zrobiło swoje. Otrzymujemy przyjemny dla oka efekt bokeh oraz wyjątkowo subtelne nieostrości dalszego planu. W efekcie fotografowana osoba jest wyraźnie odseparowana od tła zdjęcia, co skupi uwagę na jej twarzy. A jest to kluczowa cecha w portrecie.