Wydarzenia
Sprawdź promocje Black Friday w Cyfrowe.pl
7. Jakość obrazu
Szumy
Ilość generowanych przez aparat szumów sprawdzamy porównując fragment tablicy Gretaga w skali 1:1 sfotografowany na różnych czułościach ISO z wyłączoną redukcją szumu. Jak widać na przykładach poniżej do ISO 200 A900 sprawuje się znakomicie. ISO 400 wygląda też bardzo dobrze jednak jesteśmy wstanie już zauważyć delikatne przebarwienia, ale biorąc pod uwagę rozdzielczość matrycy wynik jest jak najbardziej do przyjęcia. ISO 800 nieznacznie odbiega od ISO 400 i jest w pełni użyteczne. Dalej jest już tylko gorzej, jeżeli ISO 1600 można jeszcze zaliczyć do użytecznych to na ISO 3200 i ISO 6400 decydował bym się już bardzo niechętnie.
Sony A900 oferuje trzy poziomy redukcji szumu dla wysokich czułości ISO: niski, normalny i wysoki. Poniżej prezentujemy zestawienie odszumiania na ISO 1600, 3200 i 6400.
Poza tym do dyspozycji mamy redukcję szumu dla długich czasów naświetlania. Z moich obserwacji wynika jednak, że długi czasy naświetlania 15 - 30 s nie generują szumu ani gorących pikseli.
Reprodukcja szczegółów
Pełnoklatkowa matryca o rozdzielczości 24,6 Mp pozwala mieć nadzieje na reprodukcję szczegółów na bardzo wysokim poziomie. A900 te nadzieje spełnia w 100%. Reprodukcja szczegółów jest na tak dobrym poziomie, że A900 wyznacza nowe standardy w swojej klasie. W tym przedziale cenowym nie znajdziemy lepszej propozycji, która da takie rezultaty. Na zdjęciach testowych dopatrzyliśmy się elementów, które nie były widoczne na zdjęciach porównywalnych konstrukcji. Poniżej przedstawiamy fragment 1:1 scenki sfotografowanej na wszystkich czułościach.
Jak widać najlepsze rezultaty A900 uzyskuje na ISO 100,do ISO 400 jest bardzo przyzwoicie, ISO 800 i 1600 jest słabsze jednak do przyjęcia. Wyższe czułości ISO 3200 i ISO 6400 trudno potraktować w pełni użytecznie. Poniżej przedstawiamy zestawienie tego samego fragmentu scenki na różnych czułościach od góry ISO 100, ISO 200, ISO 400, ISO 800, ISO 1600, ISO 3200 i ISO 6400.
Co ciekawe porównanie pliku JPEG xFine z plikiem Fine, który jest o połowę mniejszy nie wykazała znaczącej różnicy. Nie byliśmy w stanie po obejrzeniu obu plików w formacie 1:1 określić, który z nich ma mniejszą kompresję. Wynika z tego, że spokojnie możemy fotografować w formacie JPEG Fine bez obawy utraty szczegółów. Na ostatniej stronie dostępne są oba pliki, zapraszamy do przyjrzenia im się bliżej.
A900 oferuje siedem poziomów wyostrzenia. Poniżej przedstawiamy porównanie fragmentu tablicy testowej sfotografowanej na różnych poziomach wyostrzenia.
Reprodukcja kolorów
Analiza składowych RGB wykazała dość dużą ilość składowej czerwieni w kolorze czerwonym co skutkuje wrażeniem mocniejszego nasycenia czerwieni w porównaniu z innymi kolorami. Reszta kolorów jest reprodukowana przez A900 w przyjemny dla oka sposób, nie przekraczając przykrej granicy zbytniego nasycenia.
Na zdjęciach plenerowych czerwień jest reprodukowana w poprawny sposób. Czerwone elementy nie wyskakują z ekranu jednocześnie zachowując odpowiednią jaskrawość.
Kolory skóry są także oddane w przyjemny dla oka sposób, oczywiście jeżeli trafimy w odpowiedni balans bieli. Dlatego fotografując w JPEG-ach w świetle żarowym warto włączyć zdefiniowany dla temperatury barwowej tego źródła światła.
Podsumowanie
Pierwsze za co trzeba pochwalić A900 to rewelacyjna reprodukcja szczegółów na najniższych czułościach. A900 dobrze radzi sobie także z reprodukcją kolorów. Bardzo trafnie dobrano także zakres wyostrzenia. Największym minusem jest jednak dość duża ilość szumu jaką generuje matryca Sony na najwyższych czułościach.
+ reprodukcja szczegółów
+ dobrze dobrane wartości wyostrzenia
+ brak szumów spowodowanych długimi czasami naświetlania
+ odwzorowanie kolorów
- wysokie szumu od ISO 1600