Rozmycie

Rozmycie

Wartość BxU dostarczana przez DxO Analyzer opisuje jak ostry dla ludzkiego oka jest obraz planu fotograficznego. Bierze ona pod uwagę nie tylko ostrość obiektywu ale także jakość sensora i procesy obróbki obrazu w aparacie. Skala BxU jest dość prosta: 0 oznacza drastyczne przejście pomiędzy czernią i bielą, co w kryteriach obrazu jest zbyt ostre. 1 oznacza idealny obraz. Gdy rozmycie staje się bardziej widoczne, jego rozmiar określamy w pikselach. Ponieważ jednak liczba pikseli znajdująca się na określonym obszarze jest związana z rozdzielczością sensora i jego rozmiarem, skala BxU nie może być używana do porównywania aparatów z różną specyfikacją matrycy. Dlatego wartości BxU są także określane na odbitkach o rozmiarze 20 x 30. Dane są porównywane z uwzględnieniem wielkości matrycy i jej rozdzielczości:

Wartości dla matrycy:

• poniżej 0.5 - obraz zbyt ostry
• 0.5-1.5 - obraz ostry
• 1.5-2.5 - delikatne rozmycie
• 2.5-3.5 - rozmycie widoczne
• 3.5-4.5 - rozmycie jest denerwujące
• powyżej 4.5 - rozmycie nie do przyjęcia

Wartości dla odbitki 20 x 30 cm:

• poniżej 10 - obraz zbyt ostry
• 10-20 - obraz ostry
• 20-30 - delikatne rozmycie
• 30-40 - rozmycie widoczne
• 40-50 - rozmycie jest denerwujące
• powyżej 50 - rozmycie nie do przyjęcia

Trójwymiarowe wykresy wartości BxU są tylko potwierdzeniem wyników rozdzielczości, które otrzymaliśmy w naszym laboratorium DxO. Tak więc obiektym zapewnia odpowiednią wyrazistość, która stopniowo maleje wraz ze zbliżaniem się do brzegów planu fotograficznego. Wręcz idealnym ukazaniem takiego stanu rzeczy jest powyższy wykres wygenerowany dla pełnoklatkowej matrycy Sony i nominalnego otworu przysłony.

Niestety 42-megapikselowy przetwornik obrazu jest wyjątkowo wymagający - nawet dla najbardziej zaawansowanych konstrukcji optycznych. Jak możemy zauważyć otrzymane wartości BxU dla f/1.8 są już nie do przyjęcia, a wyniki na brzegach są nieznacznie wyższe od tych wygenerowanych pośrodku kadru. Oznacza to, że zdjęcia (z reguły) prezentują się dobrze i wyglądają na ostre, ale już 100% przybliżenie planu fotograficznego wyraźnie pokazuje mniejszą wyrazistość obrazu - choć i tak na tle konkurencji obiektyw Sony wypada dobrze.

Niemniej jednak wykresy BxU pokazują jeszcze jedną charakterystykę testowanej portretówki - mianowicie generowaną plastykę obrazu. Kombinacja ogniskowej 85 mm ze światłem f/1.8 zapewnia bardzo dobre odseparowanie głównego tematu zdjęcia od tła - wyraźniejszy obraz w centrum kadru oraz rozmycia zwiększające się ku brzegom planu fotograficznego. Oczywiście nie możemy mówić o tak papierowej głębi jak w przypadku konkurencyjnych konstrukcji z f/1.4, to jednak testowane szkło Sony może pochwalić się miękkimi nieostrościami oraz okrągłym bokeh, co z pewnością przypadnie do gustu niejednemu fotografowi lubującemu się w portrecie.

Rozmycie obrazu w praktyce

Dodaj ocenę i odbierz darmowy e-book

Spis treści

• Sony FE 85 mm f/1.8 - test obiektywu
• Konstrukcja
• Ustawianie ostrości
• Rozdzielczość
• Rozmycie
• Aberracja chromatyczna
• Dystorsja
• Winietowanie
• Odblaski
• Podsumowanie
• Zdjęcia przykładowe