Leica DG Nocticron 42,5 mm f/1,2 - Aberracja chromatyczna

Leica DG Nocticron 42,5 mm f/1,2 to jasne, długoogniskowe szkło Panasonika skierowane do użytkowników systemu Mikro Cztery Trzecie. Obiektyw oferuje ekwiwalent ogniskowej 85 mm oraz światłosiłę f/1,2. Przekonajcie się, jak wypadł w naszym teście.

Autor: Marcin Grabowiecki

31 Styczeń 2014

Artykuł na: 17-22 minuty

Dodaj ocenę

Spis treści

Aberracja chromatyczna

Aberracja w obiektywie Leica DG Nocticron 42,5 mm f/1,2 jest widoczna na wszystkich przysłonach. Maksymalna wartość to 2.1 piksela na przysłonie f/16, ale na tym poziomie pojawia się tylko w brzegu kadru. Średnia wartość utrzymuje się na poziomie 0.5-0.8 piksela. Dziwić może niesymetryczny rozkład aberracji na niskich przysłonach.

Na odbitce 20x30 cm aberracja będzie lekko widoczna na niskich przysłonach, ale tylko w rogach kadru. Po przekroczeniu f/4 wada ta będzie praktycznie niewidoczna.

Wykres przedstawiający średnią oraz maksymalną aberrację chromatyczną na kadrze w pikselach

Rozłożenie aberracji chromatycznej na pikselach przy przysłonie f/1,2

Rozłożenie aberracji chromatycznej na odbitce 20x30 cm przy przysłonie f/1,2

Rozłożenie aberracji chromatycznej na pikselach przy przysłonie f/4

Rozłożenie aberracji chromatycznej na odbitce 20x30 cm przy przysłonie f/4

Przykład aberracji na brzegu kadru, f/1,2

f/1,2

Podłużna abberacja chromatyczna

Jasnych obiektywów dotyka problem podłużnej aberracji chromatycznej. Wpływa ona na obszary przed punktem ostrości oraz za punktem ostrości, dając im kolorową obwódkę zieloną lub magentową.

W przypadku tej wady Nocticron 42,5 mm radzi sobie dość dobrze. Aberracja jest widoczna na niskich przysłonach, ale jej poziom jest na tyle nieduży, że nie będzie miał znaczącego wpływu na jakość zdjęć z tego zestawu. Po przekroczeniu f/2 wada ta praktycznie zanika.

Poniżej prezentujemy wycinki z plików RAW ilustrujące tę wadę.