Mobile
Oppo Find X8 Pro - topowe aparaty wspierane AI. Czy to przepis na najlepszy fotograficzny smartfon na rynku?
Leica DG Nocticron 42,5 mm f/1,2 to jasne, długoogniskowe szkło Panasonika skierowane do użytkowników systemu Mikro Cztery Trzecie. Obiektyw oferuje ekwiwalent ogniskowej 85 mm oraz światłosiłę f/1,2. Przekonajcie się, jak wypadł w naszym teście.
Rozdzielczość RAW
Na osi poziomej wykresu umieściliśmy przysłony, a na osi pionowej pary linii na milimetr. Granica przyzwoitości dla obiektywów Mikro Cztery Trzecie podpiętych do aparatu z 16-megapikselową matrycą wynosi 21 lp/mm według standardów DxO.
Wykres pokazuje, że obiektyw Leica DG Nocticron 42,5 mm f/1,2 oferuje bardzo dobrą jakość obrazu w centrum kadru już od f/1,2 (25.26 lp/mm). Na brzegach kadru granica przyzwoitości również zostaje przekroczona na f/1,2, ale najlepsze rezultaty zanotowaliśmy na f/4 (30,55 lp/mm).
Najwyższą rozdzielczość w centrum 35,16 lp/mm uzyskujemy na f/2,8. Bardzo dobra jakość obrazu utrzymuje się do f/11, po czym spada. Jednak nawet na f/16 osiągi są bliskie granicy przyzwoitości (zarówno w centrum kadru, jak i na jego brzegach).
Osiągi obiektywu Nocticron są trochę lepsze od M.Zuiko Digital 45mm f/1.8 szczególnie na niższych przysłonach. W centrum kadru już na f/1,4 Nocticron przekracza 30 lp/mm, Zuiko udaje się to dopiero na f/2,2. Maksymalne osiągi są już porównywalne (35,16 lp/mm u Nocticrona i 33,11 lp/mm u Zuiko). W brzegach kadru różnice między dwoma szkłami są niewielkie, ale zawsze na korzyść Nocticrona. Najwyższe wartości to 30,55 lp/mm u Nocticrona i 28,68 lp/mm w przypadku Zuiko.
Wykres dotyczy funkcji MTF50 dla zielonego kanału kolorystycznego. Wartości zostały znormalizowane do rozmiaru pełnej klatki, tak aby były porównywalne z innymi zestawami.