Leica 35mm f/1.4 Summilux-M ASPH - test

9. Aberracja chromatyczna

Aberracja chromatyczna w obiektywie Leica 35mm f/1.4 Summilux-M ASPH jest bardzo dobrze skorygowana już od maksymalnego otworu względnego. Jeżeli już gdzieś ma szanse się pojawić to w samych brzegach kadru pełnej klatki, a i tam jest na dość niskim poziomie.

W przypadku odbitki w rozmiarze 20x30 cm właściwie nie mamy się czym martwić aberracja nie będzie w ogóle ingerowała w obraz, który ostatecznie zobaczymy.

Podłużna abberacja chromatyczna

Jasnych obiektywów dotyka problem podłużnej aberracji chromatycznej. Wpływa ona na obszary przed punktem ostrości oraz za punktem ostrości, dając im kolorową obwódkę zieloną lub magentową.

Do tej pory najlepiej poradziła sobie z nią Sigma 35mm f/1.4. Do tej pory, ponieważ Leica 35mm f/1.4 Summilux-M ASPH i w tej części naszego testu pokazuje najwyższą klasę. Aberracja tego typu jest praktycznie niewidoczna, o czym świadczą poniższe wycinki kadru.

f/1.4

f/2

Test został podzielony na następujące części:

1. Wstęp

2. Specyfikacja

3. Konstrukcja

4. Ustawianie ostrości

5. Stabilizacja

6. Rozdzielczość RAW

7. Rozdzielczość JPEG

8. Rozmycie

9. Aberracja chromatyczna

10. Dystorsja

11. Winietowanie

12. Odblaski

13. Podsumowanie

14. Zdjęcia do pobrania

Dodaj ocenę i odbierz darmowy e-book