Sony SLT-A58 - Osiągi

 

Szybkość i skuteczność działania
Czas uruchomienia Sony A58 wynosi poniżej jednej sekundy. To dobry wynik, który sprawia, że z winy aparatu nie ominie nas możliwość zrobienia szybkiego zdjęcia. Podobnie wygląda sytuacja z przełączaniem podglądu pomiędzy ekranem a wizjerem elektronicznym. Czas przełączenie zajmuje niewiele więcej niż pół sekundy. Jest to dobry rezultat biorąc pod uwagę klasę oraz segment rynku, na którym pozycjonowany jest model A58. Równie dobrze prezentuje się odświeżanie obrazu na ekranie LCD oraz w wizjerze elektronicznym. Podczas testowania nie zanotowaliśmy rozmycia lub spowolnienia wyświetlanej sceny. Dlatego też należy pochwalić producenta za krótki czas gotowości do pracy oraz płynność podczas wyświetlania obrazu.

Pod względem szybkości i skuteczności działania dobrze wypadł także system autofokusa, który jest oparty na detekcji fazy. System składa się z piętnastu pól (w tym 3 krzyżowych). Niestety wszystkie pola autofokusa są umieszczone w centralnej części kadru, dlatego też nie będziemy w stanie ustawić ostrości na przedmiotach znajdujących się bliżej krawędzi. Oczywiście pozostaje metoda wyostrzenia i przekomponowania kadru, niemniej jednak szkoda, że producent nie pomyślał o delikatnym rozciągnięciu pól autofokusa. W trybie pojedynczym aparat dobrze poradził sobie z ustawianiem ostrości. Czas przeostrzenia między obiektami wyniósł około 0,3 sekundy. Gorsze wyniki uzyskaliśmy podczas fotografowania w słabszych warunkach oświetleniowych. Sony A58 nie posiada diody wspomagającej AF, dlatego też aparat napotykał na pewne trudności (tzw. focus breathing charakteryzujący się ciągłym doostrzaniem sceny), by po chwili poprawnie wyostrzyć obraz. W przypadku poruszających się obiektów poprawnie wypadł tryb autofokusa Lock-on AF, którego zadaniem jest między innymi śledzenie ruchomych obiektów. W tym trybie aparat nie tracił ostrości, jednak trzeba mieć na uwadze, że w przypadku szybko poruszających się obiektów aparat gubił ostrość po czym po chwili ustawiał ją ponownie.

Sony A58 został wyposażony w stabilizację obrazu SteadyShot INSIDE. Jest to funkcjonalne rozwiązanie, ponieważ wbudowana stabilizacja sprawi, że po podłączeniu każdego obiektywu z mocowaniem A będziemy mogli uzyskać nieporuszone obrazy na dłuższych czasach naświetlania. System działa sprawnie i podczas testów w plenerze wykonaliśmy ostre zdjęcia z ręki z czasem ekspozycji wynoszącym nawet 1/20 sekundy, co jest bardzo dobrym wynikiem.

Niestety podczas testów nie dysponowaliśmy na tyle jasnym obiektywem, by poprawnie wykonać procedurę testową stabilizacji w naszym laboratorium. Jak tylko wejdziemy w posiadanie jaśniejszego szkła uzupełnimy test wykresem pokazującym procent ostrych zdjęć dla czasu naświetlania przy włączonej i wyłączonej stabilizacji obrazu. Poniżej prezentujemy plenerowe zdjęcia wykonane na dłuższym czasie ekspozycji.

Stabilizacja w praktyce:

Aparat posiada trzy tryby zdjęć seryjnych - szybki H oferujący 5 kl/s, wolny L, którym wykonamy 2,5 kl/s oraz tryb T8 (tele-zoom), dzięki któremu uzyskamy wynik 8 kl/s. Niestety w tym ostatnim trybie pracy aparat uchwyci zdjęcia o rozdzielczości 5 megapikseli i dwukrotnie zmniejszonym kącie widzenia. W szybkim trybie H wykonamy około 5 zdjęć do momentu zapełnienia bufora, więc nie jest to wynik, którym można się chwalić. Dalsze fotografowanie jest możliwe, jednak prędkość spada do około 2,5 kl/s. Opróżnienie bufora trwa trochę ponad trzy sekundy, co jest dobrym rezultatem. Nieco inaczej wygląda sytuacja podczas fotografowania w formacie RAW. Aparatem wykonamy jedynie cztery ujęcia. Dalsze fotografowanie staje się już niemożliwe, ponieważ prędkość spada do około jednego zdjęcia na sekundę. Na opróżnienie bufora będziemy musieli poczekać około pięć sekund. Do pomiarów użyliśmy karty Lexar Professional 16 GB 600x SDHC UHS-I.

Balans bieli
Sony A58 oferuje wszystkie najpopularniejsze ustawienia korekty balansu bieli (światło dzienne, cień, zachmurzone niebo, światło żarowe, cztery rodzaje światła jarzeniowego, lampa błyskowa, ustawienia manualne oraz auto). Co więcej, producent umożliwia wybór zaprogramowanych temperatur barwowych w Kelvinach (od 2500K do 9900K) z bezpośrednim podglądem zmian na ekranie LCD.

Ze standardowych ustawień balansu bieli najlepiej poradził sobie balans ustawiony na światło jarzeniowe. Odchylenia szarości oscylują w granicach 4-7 K. Natomiast nie najlepiej wypadł automatyczny balans bieli. Korzystając z tego trybu musimy mieć na uwadze, że odchylenia wyniosą nawet około 11 Kelvinów. Również balans bieli na światło żarowe okazał się nietrafiony (odchylenia około 13K). Najgorzej w naszym teście wypadł predefiniowany tryb ustawiony na światło dzienne - w tym przypadku odchylenia szarości wyniosą nawet 23K, co jest słabym osiągnięciem.

Poniżej prezentujemy pomiary dokonane w naszym laboratorium dla poszczególnych trybów predefiniowanych oraz dla trybu auto.

balans bieli na światło dzienne:

balans bieli na światło żarowe:

balans bieli na światło jarzeniowe:

balans bieli Auto:

Test balansu bieli wykonywany jest na tablicy kolorów oświetlonej kolejno światłem dziennym (5000K), żarowym (2500K) i jarzeniowym (4000K). Test automatycznego balansu bieli wykonywany jest przy świetle mieszanym składającym się z powyższych.

Lampa błyskowa
Jak już pisaliśmy wcześniej Sony A58 posiada lampę błyskową typu pop-up. Trzeba podkreślić, że flash dobrze poradził sobie podczas testów. Pomimo małych rozmiarów błysk równo wypełnił kadr, jednak na brzegach i rogach będzie zauważalny spadek oświetlenia. Podsumowując, flasz jakim dysponuje model A58 powinien wystarczyć do lekkiego oświetlenia fotografowanego obiektu. Jeżeli będziemy chcieli skorzystać z większej mocy błysku, zawsze będziemy w stanie podłączyć zewnętrzne lampy błyskowe charakteryzujące się większą mocą.

Wykres i tablica testowa

Podsumowanie tej części:

+ szybkość działania
+ krótki czas przełączania między ekranem a wizjerem
+ dobrze działający system Lock-on AF
+ wbudowana stabilizacja obrazu
+ wbudowana lampa błyskowa

- przeciętne działanie autofokusa w słabszych warunkach oświetleniowych
- szybko zapełniający się bufor
- nietrafione poziomy predefiniowanych trybów balansu bieli

Dodaj ocenę i odbierz darmowy e-book