Sony A7 II - Osiągi

 

 

Szybkość i skuteczność działania
Czas uruchomienia Sony A7 II jest bardzo krótki i wynosi poniżej jednej sekundy. Nie ma więc mowy o tym, że z winy aparatu ominie nas możliwość zrobienia szybkiego i dobrego zdjęcia. Przełączanie między ekranem a wizjerem elektronicznym również zajmuje mniej niż jedną sekundę. Jest to więc wynik bardzo dobry i za to trzeba pochwalić producenta. Ponadto, odświeżanie wyświetlanego obrazu na ekranie LCD oraz w wizjerze również stoi na wysokim poziomie. Warto podkreślić, że podczas fotografowania nie zanotowaliśmy żadnego rozmycia lub spowolnienia obrazu.

Fast Hybrid AF zastosowany w Sony A7 II posiada 117 pól ostrości (AF z detekcją fazy). Jest to więc dokładnie tyle samo pól autofokusa, ile było w poprzednim modelu. Zdaniem producenta autofokus jest o 30% szybszy od tego, który zastosowano w poprzedniej generacji aparatu i trzeba przyznać, że radzi sobie naprawdę dobrze. Aparat błyskawicznie ustawia ostrość. Zajmuje mu to zaledwie 0,3 sekundy (około 300 ms). Ponadto, zmianie uległ algorytm systemu ostrzenia, który teraz przewiduje położenie obiektu. W czasie testu autofokus nowego A7 II sprawdził się bardzo dobrze. Nie zauważyliśmy żadnych problemów z ostrzeniem, nawet w słabo oświetlonych pomieszczeniach.

W Sony A 7 II mamy do wyboru cztery tryby ustawienia ostrości: pojedynczy AF, ciągły AF, manualny oraz tryb DMF, który jest bezpośrednią ręczną regulacją ostrości. Z pozoru może wydać się, że jest to kolejny tryb manualny, jednak w praktyce DMF działa nieco inaczej. Aby poprawnie używać tego trybu wystarczy wcisnąć spust migawki do połowy, wtedy aparat automatycznie ustawi ostrość, a my dzięki powiększonemu obrazowi będziemy w stanie skorygować ostrość poprzez regulację pierścienia znajdującego się na obiektywie. Rozwiązanie to może okazać się niezwykle pomocne na przykład w makrofotografii, gdzie z wykorzystaniem trybu DMF będziemy mogli dokładniej ustawić ostrość na fotografowanym obiekcie.

Jak już pisaliśmy wcześniej, najnowszy model Sony posiada 5-osiową stabilizację. Co więcej, po podłączeniu obiektywu ze stabilizacją aparat przeanalizuje informacje otrzymane z obiektywu i na ich podstawie dobierze optymalne parametry rejestracji oraz sposób działania 5-osiowego systemu stabilizacji obrazu. Trzeba przyznać, że takie rozwiązanie w praktyce działa wyśmienicie. Przy włączonej oraz odpowiednio skorygowanej stabilizacji jesteśmy w stanie wykonać zdjęcia z ręki nawet przy czasie naświetlania wynoszącym 1/10 sekundy. Jest to więc wynik godny pozazdroszczenia. Poniższy wykres przedstawia procent ostrych zdjęć dla czasu naświetlania przy włączonej i wyłączonej stabilizacji.

Stabilizacja w praktyce:

Tryb zdjęć seryjnych High pozwala na wykonanie około 5 klatek na sekundę, a bufor przy tej prędkości zapełni się po zrobieniu około 45 zdjęć w formacie JPEG (jakość X.FINE). Jest to więc bardzo dobre osiągnięcie. Dalsze fotografowanie jest możliwe, jednak w tym przypadku prędkość spada do około 1kl/s (użyta karta Samsung SDHC Card Pro 16GB Class 10 - prędkość odczytu 80 MB/s, prędkość zapisu 40 MB/s). Bufor opróżni się po upływie 50 sekund, co jest wynikiem bardzo słabym. Z pewnością czas opróżniania bufora znacznie się skróci w przypadku używania szybkich kart SDHC UHS-I. Inaczej sytuacja wygląda w momencie, gdy zdecydujemy się na fotografowanie w formacie RAW. Wtedy wykonamy około 25 zdjęć, a opróżnienie bufora potrwa około 27 sekund.

Balans bieli
Sony A7 II oferuje wszystkie najpopularniejsze ustawienia korekty balansu bieli. Ponadto, producent umożliwia wybór zaprogramowanych temperatur barwowych w Kelvinach (od 2500K do 9900K) z bezpośrednim podglądem zmian na ekranie LCD.

Ze standardowych ustawień balansu bieli najlepiej sprawdził się tryb Auto. Odchylenia szarości oscylują na poziomie 3-4 Kelvina, co jest wynikiem bardzo dobrym. Równie dobrze wypadły ustawienia balansu bieli na światło jarzeniowe (odchylenie w granicach 5-7K) oraz żarowe (odchylenie na poziomie 7-9K), jednak oba tryby mają tendencję do ciepłego odwzorowania barw. Najgorzej wypadł balans bieli światła dziennego, gdzie wykres pokazuje znaczne odchylenie szarości (powyżej 15 K).

Poniżej prezentujemy pomiary dokonane w naszym laboratorium dla poszczególnych trybów predefiniowanych oraz dla trybu auto.

balans na światło dzienne (tryb słoneczko):

balans na światło żarowe:

balans bieli na światło jarzeniowe:

balans Auto:

Test balansu bieli wykonywany jest na tablicy kolorów oświetlonej kolejno światłem dziennym (5000K), żarowym (2500K) i jarzeniowym (4000K). Test automatycznego balansu bieli wykonywany jest przy świetle mieszanym składającym się z powyższych.

Dodaj ocenę i odbierz darmowy e-book