Panasonic Lumix LF1 - test

4. Optyka

Panasonic Lumix LF1 został wyposażony w optykę renomowanej firmy Leica, z którą od dłuższego czasu współpracuje japoński producent. Leica DC Vario-Summicron o zakresie 28-200 milimetrów (7,1-krotny zoom optyczny) może pochwalić się światłem f/2,0 na szerokim kącie. Obiektyw współpracuje z 12-megapikselową matrycą MOS o rozmiarze 1/1,7 cala.

Rozmycie

Wartość BxU dostarczana przez DxO Analyzer opisuje jak ostry dla ludzkiego oka jest obraz planu fotograficznego. Bierze ona pod uwagę nie tylko ostrość obiektywu ale także jakość sensora i procesy obróbki obrazu w aparacie. Skala BxU jest dość prosta: 0 oznacza drastyczne przejście pomiędzy czernią i bielą, co w kryteriach obrazu jest zbyt ostre. 1 oznacza idealny obraz. Gdy rozmycie staje się bardziej widoczne, jego rozmiar określamy w pikselach. Ponieważ jednak liczba pikseli znajdująca się na określonym obszarze jest związana z rozdzielczością sensora i jego rozmiarem, skala BxU nie może być używana do porównywania aparatów z różną specyfikacją matrycy. Dlatego wartości BxU są także określane na odbitkach o rozmiarze 20 x 30 cm. Dane są porównywane z uwzględnieniem wielkości matrycy i jej rozdzielczości:

Wartości dla matrycy:

poniżej 0.5 - obraz zbyt ostry

0.5-1.5 - obraz ostry

1.5-2.5 - delikatne rozmycie

2.5-3.5 - rozmycie widoczne

3.5-4.5 - rozmycie jest denerwujące

powyżej 4.5 - rozmycie nie do przyjęcia

Wartości dla odbitki 20x30 cm:

poniżej 10 - obraz zbyt ostry

10-20 - obraz ostry

20-30 - delikatne rozmycie

30-40 - rozmycie widoczne

40-50 - rozmycie jest denerwujące

powyżej 50 - rozmycie nie do przyjęcia

Jak widać na powyższych wykresach testowany obiektyw tworzy bardzo udany tandem w plikach JPEG z matrycą. Przyszli użytkownicy nie powinni pod tym względem narzekać na jakość generowanych obrazów z LF1.

Aberracja chromatyczna

Testowany przez nas obiektyw należy pochwalić za dobrze skorygowaną aberrację chromatyczną. Wada jest widoczna w samych brzegach kadru. Wada nie przeszkadza w całym zakresie przysłon, co przy takich gabarytach zasługuje na pochwałę. Producentowi udało się bardzo dobrze opanować aberracje przy pomocy oprogramowania, poniżej prezentujemy wykresy dla plików JPEG.

wykres aberracji chromatycznej dla f/2

wykres aberracji chromatycznej dla f/5,6

Winietowanie

Panasonic Lumix LF1 nie ma problemu z winietowaniem. Producent poradził sobie ze skorygowaniem tej wady i nawet na maksymalnym otworze względnym przysłony jest ona praktycznie niewidoczna, co zasługuje na pochwałę.

profil winiety dla f/2

profil winiety dla f/5,6

Dystorsja

Szerokokątny obiektyw Leiki ma wyraźną dystorsję beczkową. Nikogo nie powinno to dziwić, w przypadku takich rozmiarów zestawu producent musi zgodzić się na pewne kompromisy. Profil dystorsji zmienia się wraz z wydłużaniem ogniskowej. Na ekwiwalencie 200mm rejestrujemy jej poduszkowatą odmianę.

profil dystorsji na szerokim kącie

profil dystorsji na najdłuższej ogniskowej

Odblaski

Leica DC Vario-Summicron 6-42,8mm ASPH f/2,0-5,9 w który został wyposażony kompakt Panasonika nie najlepiej radzi sobie z odblaskami. Uzyskanie brzydkiej flary nie jest trudne. Silne źródło światła skutecznie psuje finalny obraz, jeżeli znajduje się pod delikatnym kątem od osi optycznej.

10/13000 s, f/4.0, ISO 80, ogniskowa: 37 mm (ekwiwalent dla pełnej klatki)

10/16000 s, f/2.8, ISO 80, ogniskowa: 39 mm (ekwiwalent dla pełnej klatki)

10/16000 s, f/4.0, ISO 80, ogniskowa: 28 mm (ekwiwalent dla pełnej klatki)

10/3200 s, f/5.6, ISO 80, ogniskowa: 28 mm (ekwiwalent dla pełnej klatki)

Stabilizacja

Panasonic Lumix LF1 został wyposażony w system stabilizacji optycznej. Stabilizacja całkiem dobrze radzi sobie w przypadku filmowania, dzięki czemu możemy nakręcić dobre ujęcia bez korzystania ze statywu. W teście stabilizacji w trybie fotografowania określiliśmy najdłuższy czas jaki jesteśmy w stanie utrzymać z ręki - 1/60 s., a następnie zaczęliśmy wydłużać czas ekspozycji. System stabilizacji optycznej umożliwia wydłużenie czasu o około 3 EV, co jest bardzo dobrym wynikiem dla ogniskowych powyżej 100mm.

Podsumowanie

Testowany aparat wraz z obiektywem Leica DC Vario-Summicron 6-42,8mm ASPH f/2,0-5,9 tworzy bardzo udany zestaw. Producent poradził sobie z oprogramowaniem tego zestawu. Dzięki temu użytkownik otrzymuje uniwersalny zakres ogniskowych z przyzwoitą światłosiłą i o dobrej jakości obrazu.

+ uniwersalny zakres ogniskowych

+ niski poziom rozmycia

+ dobrze skorygowana aberracja chromatyczna

+ niski poziom winietowania

+ niewielka dystorsja

+ stabilizacja optyczna

- słaba praca pod ostre światło