Akcesoria
Godox V100 - nowa definicja lampy reporterskiej?
84%
Poprawiony układ optyczny oraz zupełnie nowa jakość obrazu i jeszcze lepszy autofokus - to najważniejsze cechy profesjonalnego Canona EF 16-35 mm f/2.8 L III USM. Zobaczcie czy długo wyczekiwana trzecia odsłona szerokokątnego zooma przekona do siebie zawodowców?
Wartość BxU dostarczana przez DxO Analyzer opisuje jak ostry dla ludzkiego oka jest obraz planu fotograficznego. Bierze ona pod uwagę nie tylko ostrość obiektywu ale także jakość sensora i procesy obróbki obrazu w aparacie. Skala BxU jest dość prosta: 0 oznacza drastyczne przejście pomiędzy czernią i bielą, co w kryteriach obrazu jest zbyt ostre. 1 oznacza idealny obraz. Gdy rozmycie staje się bardziej widoczne, jego rozmiar określamy w pikselach. Ponieważ jednak liczba pikseli znajdująca się na określonym obszarze jest związana z rozdzielczością sensora i jego rozmiarem, skala BxU nie może być używana do porównywania aparatów z różną specyfikacją matrycy. Dlatego wartości BxU są także określane na odbitkach o rozmiarze 20 x 30. Dane są porównywane z uwzględnieniem wielkości matrycy i jej rozdzielczości:
Wartości dla matrycy:
poniżej 0.5 - obraz zbyt ostry
0.5-1.5 - obraz ostry
1.5-2.5 - delikatne rozmycie
2.5-3.5 - rozmycie widoczne
3.5-4.5 - rozmycie jest denerwujące
powyżej 4.5 - rozmycie nie do przyjęcia
Ogniskowa 16 mm
Ogniskowa 35 mm
Zwiększone rozmycie obrazu - w szczególności na brzegach kadru - to częsty problem szerokokątnych obiektywów. Nie inaczej jest w przypadku testowanego Canona. Zdjęcia wykonane na maksymalnym otworze przysłony charakteryzują się widocznym zmiękczeniem obrazu. Znalazło to potwierdzenie w naszym laboratorium, gdzie wygenerowany trójwymiarowy wykres BxU jest daleki od ideału - zwłaszcza dla kombinacji ogniskowej 16 mm i f/2.8. Wystarczy powiedzieć, że na całym planie fotograficznym rozmycie jest denerwujące, a miejscami nawet nie do przyjęcia.
Największe wartości BxU wystąpiły oczywiście na krawędziach kadru, co nie jest żadnym zaskoczeniem w przypadku ultraszerokokątnego obiektywu. Problematyczne są natomiast duże rozbieżności pomiędzy poszczególnymi fragmentami planu fotograficznego - w szczególności, gdy spojrzymy na wykres otrzymany dla ogniskowej 16 mm i przysłony f/2.8.
Wartości dla odbitki 20 x 30 cm:
poniżej 10 - obraz zbyt ostry
10-20 - obraz ostry
20-30 - delikatne rozmycie
30-40 - rozmycie widoczne
40-50 - rozmycie jest denerwujące
powyżej 50 - rozmycie nie do przyjęcia
Ogniskowa 16 mm
Ogniskowa 35 mm
W przypadku odbitki 20 x 30 cm obraz będzie już ostry w całym zakresie przysłon, niezależnie od wybranej ogniskowej. Ponadto, charakterystyka wykresu BxU jest wyrównana i płaska. Oznacza to brak zauważalnych rozbieżności rozmycia między centrum a brzegami planu fotograficznego. Warto także pochwalić wyjątkowo miękkie nieostrości, które są przyjemne dla oka. W połączeniu z wyrazistym obrazem w centrum kadru otrzymamy bardzo plastyczne zdjęcia - zwłaszcza na przysłonie f/2.8.
Rozmycie w praktyce - ogniskowa 16 mm i f/2.8
Rozmycie w praktyce - ogniskowa 35 mm i f/2.8