Tamron SP 15-30 mm f/2.8 DI VC USD - Rozdzielczość

 

5. Rozdzielczość

Na osi poziomej wykresu umieściliśmy przysłony, a na osi pionowej pary linii na milimetr. Za przyzwoite wyniki uznajemy te powyżej 20 lp/mm.

Przejdźmy teraz do oceny rozdzielczości i zobaczmy, jaką jakość obrazu możemy uzyskać podczas fotografowania z wykorzystaniem ogniskowej 15 mm i przy zapisie zdjęć w formacie RAW. Z poniższego wykresu funkcji MTF50 od razu na pierwszy plan wybijają się dwie kwestie. Pierwsza to dobra rozdzielczość, która wyraźnie przekracza granicę akceptowalności w całym zakresie przysłon. Druga to niewielkie dysproporcje jakości obrazu pomiędzy centrum a brzegami kadru - oczywiście, gdy przymkniemy nieco oko na przysłony f/2.8 i f/4 (na nich rozbieżności są delikatnie większe).

W centrum kadru optymalną rozdzielczość zanotujemy w przedziale f/2.8 (35.78 lp/mm) - f/11 (35.37 lp/mm). W tym zakresie otrzymamy również najwyższy wskaźnik funkcji MTF50 - - 39.69 lp/mm na f/5.6. Od tego miejsca, wraz z przymykaniem przysłony, obraz będzie tracił na jakości. Niemniej jednak nie będą to drastyczne spadki - raczej stopniowe i sukcesywne zmniejszanie się rozdzielczości (bez wyraźnych skoków). Najsłabszy rezultat zaobserwujemy na najbardziej domkniętej przysłonie f/22 (24.27 lp/mm) - jednak i tak ten wynik będzie wyższy od akceptowanej granicy 20 lp/mm.

Na brzegach kadru charakterystyka wykresu będzie podobna. Z tym wyjątkiem, że optymalną jakość obrazu uzyskamy fotografując w zakresie przysłon f/5.6 (31.21 lp/mm) - f/11 (31.62 lp/mm). Z kolei najwyższą wartość rozdzielczości otrzymamy na f/8 - 33.98. Natomiast najsłabszy rezultat osiągniemy na f/22 (21.49 lp/mm). Jednak ta wartość również będzie przekraczać akceptowalną granicę 20 lp/mm.

Rozdzielczość obrazu w praktyce - ogniskowa 15 mm


W momencie fotografowania na ogniskowej 30 mm i przy zapisywaniu plików w formacie RAW również otrzymamy dobrą rozdzielczość obrazu. Zmianie ulegnie jedynie charakterystyka wykresu - zwiększą się dysproporcje pomiędzy środkiem a brzegami planu fotograficznego.

Największą wartość funkcji MTF50 w centrum kadru osiągniemy na f/4 (41.33 lp/mm). Każde kolejne przymknięcie przysłony będzie wiązać się z zaobserwowaniem słabszej jakości obrazu - stopniowy spadek do f/8 (38.25 lp/mm) i wyraźniejszy od f/11 (34.14 lp/mm). Z kolei najniższą wartość rozdzielczości zanotujemy na f/22 (24.06 lp/mm) - o 4.06 lp/mm wyższa od akceptowalnej granicy, co jest dobrym wynikiem. Natomiast fotografowanie na najszerzej otwartej przysłonie wiąże się z rozdzielczością obrazu wynoszącą 30.40 lp/mm.

Sytuacja na brzegach jest już zgoła odmienna - wykres tworzy bardzo wyrównaną linię. Oznacza to, że rozdzielczość będzie podobna na każdej z przysłon. Oczywiście nieznaczne zmniejszenie się jakości obrazu ujrzymy na f/16 (26.94 lp/mm) i f/22 (22.26 lp/mm), jednak jest to normalne dla najbardziej domkniętych przysłon (zjawisko dyfrakcji). Najwyższą wartość rozdzielności zanotujemy na f/11 - 29/51 lp/mm. Z kolej na szeroko otwartej przysłonie f/2.8 jakość obrazu wyniesie 24.90 lp/mm. Tak więc w przedziale (f/2.8-f/11) uzyskamy optymalne wyniki rozdzielczości na brzegach planu fotograficznego.


Rozdzielczość obrazu w praktyce - ogniskowa 30 mm


Poniżej - dla porównania - zamieszczamy również wykresy funkcji MTF50 dla skrajnych ogniskowych i obrazów zapisanych w formacie JPEG. Jak możemy zauważyć, wykres posiada niemalże identyczną charakterystykę. Podobnie prezentują się również wartości rozdzielczości - są zaledwie nieznacznie wyższe.

Wykres dotyczy funkcji MTF50 dla zielonego kanału kolorystycznego. Wartości zostały uśrednione do rozmiaru pełnej klatki, tak aby były porównywalne z innymi zestawami.

]> */

]