Pentax K-7 - test

6. Fotografowanie

Szybkość dziania
Pentax k-7 jest gotowy do wykonania zdjęcia momentalnie po włączeniu, nie odczuwamy właściwie żadnego opóźnienia spowodowanego czyszczeniem matrycy czy innymi czynnościami aparatu. Także, jak przystało na klasę lustrzanek półprofesjonalnych, reakcja na naciśnięcie spustu migawki jest natychmiastowa.

Jeśli chodzi o układ autofokusa, to zdecydowanie jest to najszybszy i najcelniejszy korpus ze stajni Pentaksa. Niestety nadal można wyczuć efekt "doostrzania", przynajmniej w połączeniu z obiektywem kitowym. AF zdecydowanie wolniej pracuje w słabym oświetleniu, tutaj konkurencja wyprzedza Pentaksa o kilka kroków. Na pochwałę zasługuje natomiast szybki tryb ciągły (AF.C), tutaj jesteśmy naprawdę pod wrażeniem - K-7 momentalnie wykrywa nieostrość i ją koryguje. Musimy zdawać sobie jednak sprawę, że obiektywy kitowe napędzane przez "śrubokręt" odznaczają się niską kulturą pracy - są głośne.

Warto przyjrzeć się bliżej trybowi zdjęć seryjnych, tutaj nowy K-7 zdecydowanie przyspieszył w porównaniu do K20D. Producent deklaruje, że zdjęcia JPEG możemy wykonywać z prędkością 5,2 kl/s, przy czym taka szybka seria może zawierać 40 zdjęć, nasz test wykazał nawet nieco większą prędkość. W trybie wolnym możemy wykonywać zdjęcia, aż do zapełnienia karty pamięci, prędkość wynosi wtedy 3,5 kl/s. Jeśli fotografujemy w RAW-ach, to zmienia się tylko ilość zdjęć w szybkiej serii, tutaj do 15, dla plików RAW+ szybka seria może liczyć maksymalnie 9 ujęć, potem zdjęcia wykonywane są z odczuwalnymi przerwami. Podsumowując, tryb seryjny w K-7 prezentuje się całkiem nieźle, ale osoby którym naprawdę zależy na szybkim robieniu zdjęć raczej wybiorą tańsze Canony 40D/50D lub dotychczasowego mistrza w tej półce cenowej - Nikona D300.

Jeśli chodzi o tryb odtwarzania, to nowego Pentaksa można tylko chwalić. Obrazy są wyświetlane błyskawicznie - naciśnięcie strzałki kontrolera z tyłu w lewo lub prawo powoduje przerzucanie zdjęć z szybkością niemal jakbyśmy oglądali film.

Tryby ekspozycji
Na tarczy trybów znajdziemy pozycje znane z modeli K10D/K20D plus tryb rejestracji wideo. Poza klasycznymi pozycjami jak P, Av, Tv i M znajdziemy charakterystyczny dla Pentaksa tryb Sv, w którym pokrętłem zmieniamy czułość ISO zaś aparat dopasowuje do niej parę czas/przesłona zgodnie z linią programu . Tryb TAv działa na odwrót - ustawiamy czas lub przesłonę a aparat sam do tego dobiera czułość ISO. Pozycja X ustawia po prostu synchronizację z lampą na sztywno na 1/180 s - może się przydać do współpracy z lampami studyjnymi lub niededykowanymi np. z własną automatyką. Zielony prostokąt to nic innego jak pełna automatyka - tryb, w którym aparat decyduje o wszystkim, co związane z ekspozycją.

Pozycja USER służy do szybkiego przywołania zapamiętanego zestawu ustawień użytkownika. Tryb ten możemy zdefiniować dowolnie, w zależności od naszych preferencji i przyzwyczajeń. Przykładem optymalnego wg nas ustawienia jest przypisanie trybu priorytetu przysłony Av, oraz zdefiniowanie pokręteł jako zmiana przysłony i czułości.

Chwila uwagi należy się trybom P i M - z pozoru wyglądającym na zwykły program i tryb ręcznego ustawiania ekspozycji. Nic bardziej mylnego - te dwa tryby Pentax nazywa odpowiednio Hyper Program i Hyper Manual. określenia te są używane w topowych lustrzankach Pentaksa od modelu Z1 z 1991 roku począwszy. Hyper Program jest po prostu zaawansowanym trybem przesunięcia programu, gdzie jednym kółkiem sterującym zmieniamy dowolnie czas a drugim przesłonę - aparat zadba o prawidłową ekspozycję. To trochę tak jakbyśmy mieli tryby Av i Tv w jednym! Tryb Hyper Manual z kolei to tryb manualny, w którym w każdej chwili możemy wyzerować drabinkę ekspozycji (ustawić prawidłową parę czas/przesłona) poprzez naciśnięcie zielonego przycisku, przy czym we własnych funkcjach możemy zdecydować, czy para czas/ekspozycja ma być ustawiona według linii programu, czy czas dobrany do aktualnej przesłony, czy też przesłona do czasu. Ostatnim trybem z jakiego możemy korzystać jest B, czyli tradycyjny Bulb.


Korekta ekspozycji działa w szerokim zakresie: od -5 EV do 5 EV, krok możemy ustawić na 0,3 lub 0,5 EV.

Nowością w lustrzankach Pentaksa jest funkcja interwałometru, po wybraniu odstępu czasu oraz ilości zdjęć (maksymalnie 99) aparat sam wykona serię zdjęć.

Pomiar ostrości
Rozkład pól jest identyczny jak w modelach K10D/K20D, tzn. mamy do czynienia z 11 polami AF, z których 9 umieszczonych w okolicach centrum to pola krzyżowe. Dla porównania Canon 50D ma również 9 pól krzyżowych, natomiast Nikon D300 ma ich aż 21 ( z czego wszystkich jest 51). W trybie Live View możemy wybrać czy chcemy korzystać z autofokusa działającego na zasadzie detekcji fazy (lustro zostaje na moment opuszczane), czy detekcji kontrastu.

Pomiar światła
W modelu K-7 do dyspozycji mamy 3 tradycyjne sposoby pomiaru światła:

• wielosegmentowy - ekspozycja jest ustalana na podstawie danych z 77 segmentów
• centralnie ważony
• punktowy - obszar pomiaru zaznaczony jest na matówce

Co do skuteczności pomiaru światła nie można mieć zastrzeżeń, jednakże widać, że K-7 częściej niedoświetlał niż prześwietlał zdjęcia.

Bracketing
O obsłudze oraz działaniu autobracketingu można wypowiadać się w samych superlatywach. Mimo, że zostaliśmy pozbawieni jego dedykowanego przycisku, to dostęp i konfiguracja nie sprawia problemów. Pozwala on na wykonanie 3 lub 5 klatek z krokiem od 0,3 EV do aż 2 EV. Co daje maksymalny zakres 10 EV. Dodatkowo mamy możliwość wykonania braketingu balansu bieli, nasycenia, odcienia, ostrości i kontrastu obrazu i jest to bardzo dobry pomysł na wykonanie wariacji z parametrem, którego nie jesteśmy pewni.


Czułość ISO
Czułość w K-7 można ustawić w zakresie ISO 100-6400, ale jest również dostępna automatyka czułości, której zakres wybieramy samodzielnie (zarówno minimalną, jak i maksymalną wartość). Nie są to jednak jedyne opcje, możemy wybrać charakterystykę podbijania czułości, dostępne są trzy poziomy: Slow, Normal oraz Fast. W trybie Slow czułość jest podnoszona powoli, co ucieszy użytkowników trzymających korpus precyzyjnie i stabilnie. Tryb Fast będzie użyteczny podczas dynamicznych scen, gdzie krótki czas migawki ma decydujące znaczenie.


Zwiększanie zakresu dynamicznego oraz zdjęcia HDR
Pentax K-7 posiada funkcje, które pomagają rozszerzyć zakres dynamiczny zdjęcia, są to: kompensacja prześwietlenia oraz kompensacja cienia. Obie funkcje działają delikatnie, ale skutecznie. Jednak tym co wzbudza większe zainteresowanie są zdjęcia HDR prosto z korpusu. K-7 sam wykona serię zdjęć o różnej ekspozycji a potem połączy je w jedno o wysokiej rozpiętości tonalnej. Do wyboru mamy dwa poziomy działania: standard oraz silny, poniżej przedstawiamy przykład:



Jak widzimy efekty są ciekawe i prezentują się całkiem nieźle, warto dodać, że funkcja HDR pozwala oszczędzić czas i nierzadko pieniądze, które wydalibyśmy na specjalistyczny program do łączenia zdjęć w HDR.

Warto wspomnieć, że z wybranymi obiektywami K-7 potrafi dokonać korektę dystorsji i aberracji chromatycznej.

Balans bieli
Pentax K-7 został wyposażony we wszystkie możliwe tryby balansu bieli. Poniżej prezentujemy listę dostępnych ustawień:

• AUTO
• Światło dzienne
• Cień
• Zachmurzenie
• Oświetlenie fluoroscencyjne (4 rodzaje)
• Światło sztuczne
• Błysk
• CTE - zachowanie i wzmacnianie odcienia kolorów źródła światła
• Ręczny - wg wzorca
• Według temperatury barwowej (K)

Trzeba przyznać, że system kontroli balansu bieli jest bardzo rozbudowany i powinien zadowolić nawet najbardziej wybrednych. Musimy przyznać także, że automatyczny balans bieli sprawował się bardzo dobrze i nie zaobserwowaliśmy jego poważnych wpadek. W trudnych warunkach zawsze możemy skorzystać z przycisku RAW, a potem zająć się ustawieniem balansu bieli podczas obróbki pliku.

Filmowanie
Nowością w lustrzankach Pentaksa jest możliwość nagrywania klipów filmowych, dostępna jest bardzo wysoka rozdzielczość : 1536x1024 (3:2) z prędkością 30 kl/s. Oczywiście możemy także nagrywać dźwięk (monofoniczny) z wbudowanego lub zewnętrznego mikrofonu. Filmy prezentują naprawdę wysoką jakość obrazu oraz czysty dźwięk. Minusem jest bardzo słaba kompresja, co sprawia, że pliki w najwyższej rozdzielczości zajmują 4,7 MB/s. Niestety system AF nie pracuje podczas rejestracji, możemy ręcznie (za pomocą pierścienia na obiektywie) ustawiać ostrość. Podczas rejestracji obraz może być stabilizowany przez system Shake Reduction.

Podsumowanie działu
Pentax K-7 jak przystało na półprofesjonalną konstrukcję jest szybką, bogatą w zaawansowane (i przemyślane) tryby ekspozycji lustrzanką. Zachwyca precyzyjne ustawienia automatycznego ISO, balansu bieli oraz bogactwo dodatkowych funkcji, takich jak: zdjęcia HDR, interwałometr. Życzylibyśmy sobie jedynie nieco więcej pól autofokusa oraz pojemniejszego bufora zdjęć.

+ przemyślane tryby ekspozycji
+ możliwość rejestracji filmów
+ zaawansowane ustawienia czułości oraz balansu bieli
+ funkcja HDR
+ interwałometr

- pojemność bufora zdjęć