Sigma DP2 Merill - test

4. Optyka

Producent chwali się, że Sigma DP2M została wyposażona w specjalnie dla niej dedykowany obiektyw. Nie raz już słyszeliśmy tego typu zapewnienia, więc chętnie przyjrzeliśmy się osiągom obiektywu Sigma 30mm f/2,8. Na wstępie zaznaczamy, że pomiary zostały wykonane na plikach RAW, które są czytane wyłącznie przez oprogramowanie Sigmy, które następnie konwertowaliśmy do 16-bitowych TIFF-ów bez nanoszenia zmian.

Rozdzielczość

Na osi poziomej wykresu umieściliśmy przysłony, a na osi pionowej pary linii na milimetr. Jak widać na poniższym wykresie obrazowi, który uzyskujemy z tandemu Sigmy nic nie można zarzucić. Już na maksymalnym otworze względnym rejestrujemy świetne wyniki, które ulegają delikatnej poprawie dla f/4. Dla tej wartości przysłony zarejestrowaliśmy najlepsze rezultaty było to 65 lp/mm, zarówno na brzegu jak i w centrum. To wartość ocierająca się o fizyczną granicę dla matrycy APS-C generującej obraz w rozmiarze 15-megapikseli.

Wykres dotyczy funkcji MTF50 dla zielonego kanału kolorystycznego. Wartości zostały uśrednione do rozmiaru pełnej klatki, tak aby były porównywalne z innymi zestawami.

Rozmycie

Wartość BxU dostarczana przez DxO Analyzer opisuje jak ostry dla ludzkiego oka jest obraz planu fotograficznego. Bierze ona pod uwagę nie tylko ostrość obiektywu ale także jakość sensora i procesy obróbki obrazu w aparacie. Skala BxU jest dość prosta: 0 oznacza drastyczne przejście pomiędzy czernią i bielą, co w kryteriach obrazu jest zbyt ostre. 1 oznacza idealny obraz. Gdy rozmycie staje się bardziej widoczne, jego rozmiar określamy w pikselach. Ponieważ jednak liczba pikseli znajdująca się na określonym obszarze jest związana z rozdzielczością sensora i jego rozmiarem, skala BxU nie może być używana do porównywania aparatów z różną specyfikacją matrycy. Dlatego wartości BxU są także określane na odbitkach o rozmiarze 20 x 30 cm. Dane są porównywane z uwzględnieniem wielkości matrycy i jej rozdzielczości:

Wartości dla matrycy:

poniżej 0.5 - obraz zbyt ostry

0.5-1.5 - obraz ostry

1.5-2.5 - delikatne rozmycie

2.5-3.5 - rozmycie widoczne

3.5-4.5 - rozmycie jest denerwujące

powyżej 4.5 - rozmycie nie do przyjęcia

Wartości dla odbitki 20x30 cm:

poniżej 10 - obraz zbyt ostry

10-20 - obraz ostry

20-30 - delikatne rozmycie

30-40 - rozmycie widoczne

40-50 - rozmycie jest denerwujące

powyżej 50 - rozmycie nie do przyjęcia

Z powyższych wykresów widzimy dwie rzeczy. Po pierwsze według standardów DxO pliki generowane nawet w RAW-ie są zbyt ostre. I takie wrażenie rejestrujemy także na monitorze przy powiększeniu obrazu 1:1. Tego oczywiście Sigmie nie możemy zapisać na plus. Za to już na pierwszy rzut oka widzimy jak rewelacyjnie sprawuje się obiektyw tego aparatu. Otrzymujemy równy obraz od brzegu do brzegu już na maksymalnym otworze względnym f/2,8. Za to należą się producentowi brawa.

Aberracja chromatyczna

Testowany obiektyw należy pochwalić za dobrze skorygowaną aberrację chromatyczną. Wada jest minimalnie widoczna w samych brzegach kadru, a przypominamy, że mamy tu do czynienia z surowymi plikami.

Winietowanie

Obiektyw Sigma 30mm f/2,8, w który został wyposażony DP2M bardzo dobrze radzi sobie także z winietowaniem. Zauważymy ją tylko dla dla przysłony f/2,8, warto jednak zaznaczyć, że wartość 0,7 EV nie dyskwalifikuje użyteczności tej przysłony. Dla f/4 wyniki ulegają znacznej poprawie, zarejestrowaliśmy spadek o 0,4 EV.

Dystorsja

To jedyna cecha obiektywu, do której możemy mieć pewne zastrzeżenia. Obiektyw, z którego korzysta Sigma DP2M ma zauważalną dystorsję beczkową. Nie jest to dyskwalifikującą wartość, ale bez trudu zauważalna.

profili dystorsji obiektywu Sigma 30mm f/2,8

Odblaski

Niestety odblaski są piętą achillesową konstrukcji optycznej Sigmy. Przyszli użytkownicy powinni zaopatrzyć się w osłonę przeciwsłoneczną, która zredukuje wpływ flar na zdjęcia. A, niestety nie mamy do czynienia z przyjemną flarą, tylko z odblaskiem, który całkowicie niszczy kadr. Niestety osłona jest dostępna opcjonalnie.

odblask dla przysłony f/2,8

odblask dla przysłony f/5,6

odblask dla przysłony f/8

odblask dla przysłony f/16

Podsumowanie

Sigma DP2M wraz z obiektywem Sigma 30mm f/2,8 tworzy świetny zestaw. Użytkownicy tego aparatu będą mogli cieszyć się w pełni użytecznym obrazem w całym dostępnym zakresie przysłon. Aberracja chromatyczna została bardzo dobrzy skorygowane i nawet w plikach RAW nie zauważymy jej dotkliwego wpływu na zdjęcia. Podobnie wygląda sytuacja z winietowaniem. Jedyną wadą, do której mamy zastrzeżenia jest dystorsja, która jest widoczna w plikach RAW. Sigma 30mm f/2,8 dość przeciętnie radzi sobie z odblaskami, więc przyszli użytkownicy powinni wziąć to pod uwagę i zaopatrzyć się w osłonę przeciwsłoneczną.

+ rozdzielczość zestawu

+ dobrze skorygowana aberracja chromatyczna

+ winietowanie

- widoczna dystorsja

- odblaski