Fotografowanie Nikonem D7000

Szybkość działania
Jeśli od lustrzanki oczekujemy szybkości działania - zarówno płynnej obsługi, szybkiego AF oraz trybu seryjnego - to Nikon D7000 z pewnością nas nie zawiedzie. Także włączenie aparatu jak i jego gotowość do zrobienia zdjęcia następują bezzwłocznie po przełączeniu z pozycji Off na On.

D7000 może poszczycić się szybkim trybem seryjnym - 6 kl/s, co jest dużym krokiem w przód w porównaniu do poprzednika (4,5 kl/s). Według naszych pomiarów aparat nie ma problemów z osiągnięciem deklarowanej szybkości. Warto jednak zwrócić uwagę na możliwą długość szybkiej serii, a zależy ona od rozmiarów plików wynikowych. Test wykonaliśmy przy ustawieniu kompresji JPEG na Priorytet wielkości. Dla formatu JPEG Normal na ilość zdjęć w serii na pewno nie powinniśmy narzekać, około 50 klatek przy szybkości 6 kl/s daje nam 8,5 sekundy szybkiego fotografowania. Gorzej sytuacja wygląda dla zdjęć JPEG Fine, tutaj długość szybkiej serii wynosi 25 klatek, po czym aparat zwalnia do około 2 kl/s.

Długość szybkiej serii ulega znaczącemu skróceniu podczas włączenia zapisu plików RAW, różna jest także dla RAW-ów 12 i 14-bitowych. W przypadku pierwszych aparat wykona 11 zdjęć, natomiast większe RAW-y skrócą długość serii do 10 klatek. Co ciekawe dla najbardziej wymagającej kombinacji RAW+JPEG Fine długość również wynosi 10 klatek.

Podsumowując, D7000, jak na aparat wyrastający z klasy średniej, zaskakuje swoją szybkością, a więc także reporterskim zacięciem. Długość (i tak wystarczającej w większości zastosowań) serii możemy w łatwy sposób wydłużyć, ograniczając szybkość zdjęć do np. 4 kl/s lub zrezygnować z plików RAW.

Pomiar ostrości
Za ustawianie ostrości odpowiada nowy 39-polowy układ AF o nazwie Multi-CAM 4800DX. 9 pól umieszczonych w centrum reaguje zarówno na krawędzie poziome jak i pionowe (pola krzyżowe), co w stosunku do jednego pola krzyżowego w D90 jest dużym postępem.

punkty AF wraz z zaznaczonymi punktami krzyżowymi

Punktami możemy dosyć swobodnie zarządzać, po pierwsze Nikon pozwala ograniczyć ich liczbę do 11 (skrajne + centralny), co pozwala na wygodne i szybkie wykonywanie portretów (bez przekadrowywania). Większe możliwości konfiguracji AF mamy w trybie ciągłym (AF-C), w którym to liczbę punktów możemy ograniczyć do 9 bądź 21 i dodatkowo wybrać obszar ich działania. Najbardziej zaawansowanym trybem AF jest tzw. śledzenie 3D, w którym AF inteligentnie aktywuje punkty, tak aby obiekt nie wymknął się z głębi ostrości. Autofokus wspierany jest wówczas 2016-pikselowym czujnikiem pomiaru ekspozycji, dzięki czemu zapamiętywany jest kolor interesującego nas obiektu.

W praktyce nowy autofokus radzi sobie bardzo dobrze. W trybie pojedynczym nietrafienie dowolnym z punktów krzyżowych graniczy z cudem (zakładając, że nie celujemy w jednolitą powierzchnię). Pozostałe punkty także zachwycają celnością, szczególnie w takich zastosowaniach jak portret, kiedy to twarz zwykle jest pełna krawędzi odniesienia. Szybkość trybu ciągłego w dużej mierze zależy od użytego obiektywu. Przykładowo, podłączając profesjonalnego Nikkora 17-55mm f/2,8 G ED jakość pracy w trybie ciągłym była o klasę wyższa niż w przypadku kitowego 18-105mm f/3,5-5,6 G VR.

Warto dodać, że korpus podłączaliśmy do kilku systemowych obiektywów oraz optyki niezależnych producentów i w żadnym przypadku nie była konieczna mikroregulacja AF. Jednak mając ją w zanadrzu, podczas kupna obiektywu z pewnością możemy czuć się spokojniej.

Pomiar światła
Nowością jest również układ odpowiadający za pomiar ekspozycji. 2016-pikselowy sensor może pracować w trzech tradycyjnych trybach: matrycowym, centralnie ważonym (z możliwością zdefiniowania wielkości obszaru pomiarowego) oraz punktowym. Co do działania pomiaru światła nie można mieć większych zastrzeżeń. Pewną nieprzewidywalność i tendencję do prześwietlania zdjęć zauważyliśmy fotografując w trybie matrycowym.

delikatnie prześwietlone zdjęcie w trybie matrycowym

Do dyspozycji mamy również korektę pomiaru światła - pozwala na precyzyjne dostosowanie każdego z trybów pomiaru w zakresie -1 do +1 EV.

korekta pomiaru światła

Niedogodnością, z którą spotykamy się w wielu lustrzankach Nikona jest fakt, iż dla wolnych czasów migawki (mniej więciej dłuższych od 1 sekundy) w okienku odpowiedzialnym za wyświetlenie ww. parametru pojawia się napis Lo. Z pewnością wielu użytkowników chciałoby wiedzieć jaki dokładnie będzie czas naświetlania zdjęcia przed wciśnięciem spustu migawki.

Bracketing
Identycznie jak w poprzedniku, nowy Nikon umożliwia szerokie możliwości bracketingu: autobracketing, bracketing balansu bieli lub mocy błysku. Możemy wykonać 2 lub 3 klatki z krokiem od 1/3 do 2 EV. Bracketing błysku może być sprzężony z bracketingiem ekspozycji. Poza tym Nikon udostępnia bracketing funkcji D-Lighting.

Tryby ekspozycji
Mimo że D7000 kierowany jest do zaawansowanych użytkowników, to z tarczy trybów ekspozycji nie zniknął zielony tryb automatyczny. Zmodyfikowano natomiast lokalizację trybów tematycznych - teraz znajdują się one pod jedną pozycją SCN. Wśród trybów oczywiście widzimy standardowe P, A, S, M oraz nowość - dwa tryby użytkownika U1, U2. Dzięki nim możemy mieć pod ręką dwie odmienne konfiguracje aparatu - w sam raz do różnego typu fotografii, bądź dla pary osób korzystających z korpusu.

tarcza trybów ekspozycji

Warto wspomnieć, że w naszym ulubionym trybie preselekcji przesłony (A) możemy tak skonfigurować pokrętła, aby pod jedno z nich odpowiadało za zmianę czułości ISO, a drugie wartości przesłony. Taka konfiguracja umożliwia szybką zmianę najważniejszych parametrów, bez odrywania oka od wizjera.

Niewątpliwym plusem D7000 jest minimalny czas migawki 1/8000, co w porównaniu do 1/4000 w D80 i D90 pomaga w fotografowaniu jasnymi obiektywami w słoneczny dzień. Przy okazji warto wspomnieć, że producent deklaruje, że migawka wytrzyma 150 tys. cykli (100 tys. w D90).

Interwałometr
Nowością w stosunku do poprzednika jest funkcja Zdjęcia z interwałometrem. Czyli nic innego jak możliwość zaprogramowania aparatu by wyzwalał sam migawkę. Jako parametry podajemy ilość zdjęć oraz czas między każdorazowym wyzwoleniem migawki. Dodatkowo możemy wprowadzić czas rozpoczęcia wykonywania serii.

Funkcja D-Lighting
Funkcja D-Lighting ma na celu rozszerzenie zakresu dynamicznego wykonywanych zdjęć. Zasada działania jest prosta - aparat rozjaśnia ciemne obszary kadru, a przyciemnia te jasne. W praktyce funkcja ta działa dosyć skutecznie i, o ile nie przesadzimy z intensywanością jej działania, da naturalne i przyjemne dla oka efekty.

funkcja D-Lighting wyłączona

funkcja D-Lighting włączona (Normalna)

Balans bieli
W D7000 znajdziemy pełny zestaw ustawień związanych z balansem bieli (WB). Oprócz automatycznego wyboru możemy skorzystać z szerokiej liczby predefiniowanych ustawień. Zaawansowani użytkownicy z pewnością docenią możliwość wyboru temperatury barwowej wg stopni Kelvina oraz ustawienia WB według wzorca. W praktyce automatyczny balans bieli radzi sobie bardzo dobrze, podczas testu nie spotkaliśmy się z sytuacją niefortunnego ustawienia balansu bieli. Nikon bardzo dobrze poradził sobie również w laboratorium - zdjęcia wykonane z automatycznym i zdefiniowanym WB niemal nie różnią się od siebie.

balans bieli automatyczny (góra) oraz manualny (dół)

Filmowanie
Pod względem rejestracji wideo nie trudno jest zauważyć duży postęp w stosunku do poprzednika. Zwiększono rozdzielczość do 1920x1080 oraz umożliwiono działanie autofokusu (detekcja kontrastu) podczas nagrywania. Ostrość możemy ustawiać zarówno w trybie ciągłym jak i pojedynczym, jednocześnie z możliwością zmiany pola AF. Dodatkowo możemy nagrywać korzystając z trybu manualnego. Pliki zapisywane są w formacie .mov i charakteryzują się naprawdę wysoką jakością obrazu i dźwięku.

Powyższy film ukazuje m.in. szybkość przeostrzania międzi planami. Jak widać nie jest źle, aczkolwiek ostrząc manualnie możemy uzyskać o wiele lepsze efekty.

Podsumowanie działu
Nikon D7000 jest z pewnością jednym z tych apartów, które dają dużą przyjemność z fotografowania. Jest szybki, zarówno pod względem pracy AF jak i zdjęć seryjnych, ponadto oferuje przydatne funkcje jak rozbudowany bracketing oraz interwałometr. Plusami są także dobrze działająca funkcja D-lighting oraz rejestracja filmów full HD z autofokusem. Wśród wad musimy wymienić nieco nieprzewidywalne działanie pomiaru matrycowego z delikatną tendencją do prześwietlania.

+ tryb seryjny 6 kl/s
+ szybki i precyzyjny, 39-polowy AF
+ rozbudowany bracketing
+ dobrze działający automatyczny balans bieli
+ interwałometr
+ filmy full HD z AF

- tendencja do prześwietlania zdjęć, szczególnie prz użyciu pomiaru matrycowego

Spis treści

• Nikon D7000 - test
• Specyfikacja techniczna
• Ergonomia i funkcje przycisków
• Budowa i obsługa Nikona D7000
• Menu i tryby odtwarzania
• Fotografowanie Nikonem D7000
• Jakość zdjęć
• Osiągi matrycy
• Podsumowanie testu