Newsletter
Newsletter
Nikon D7000 - Ergonomia i funkcje przycisków
Nikon D7000 to następca pierwszej filmującej lustrzanki - modelu D90. Aparat został rozwinięty nie tylko pod kątem filmowania - jego atutami są także uszczelniona obudowa, dwa sloty kart pamięci SD oraz nowy, 39-polowy układ AF. Parametrami, które do niedawna zarezerwowane były dla półprofesjonalnych lustrzanek są 100% pokrycie kadru w wizjerze oraz tryb seryjny 6 kl/s. Za poprawę jakości zdjęć odpowiada nowy 16,2-megapikselowy sensor CMOS.
Spis treści
Pierwsze wrażenia oraz ergonomia
D7000 wykonany jest z wysokiej jakości materiałów, jednocześnie spasowanie wszystkich elementów nie budzi żadnych zastrzeżeń. Górna, dolna oraz tylna część obudowy wykonana jest ze stopów magnezu, które co prawda są cięższe od plastiku, ale również znacznie wytrzymalsze. Pamiętajmy także, że większa masa pomaga minimalizować drgania dłoni.
W liczbach wymiary D7000 są nawet mniejsze niż D90 (132×105 ×77 mm) odczuwalnie większa jest natomiast waga korpusu: 690 g, a z akumulatorem i kartą pamięci 780 g. Nasze subiektywne odczucia mówią, że grip poprzednika nieco lepiej leży w dłoni.
Warto wspomnieć także o podświetlanym, monochromatycznym wyświetlaczu LCD - niestety coraz więcej korpusów w cenie do około 4000 zł zostaje pozbawiona tego tradycyjnego i użytecznego elementu.
_1475239688.jpg)
_1094526942.jpg)
_968856305.jpg)
Użytkownicy o reporterskim zacięciu z pewnością docenią uszczelnienie obudowy przed wilgocią i kurzem oraz wykończenie gripa materiałem antypoślizgowym - tych cech brakowało Nikonowi D90.
Za ergonomię odpowiada nie tylko wielkość oraz wyprofilowanie obudowy (szczególnie gripa), ważna jest liczba oraz rozmieszczenie elementów sterujących. W nowym Nikonie znajdziemy wiele przycisków, pokręteł oraz przełączników, a wszystkie zlokalizowane są tak, że same "wpadają" pod palce. Za szybką zmianę najważniejszych parametrów odpowiadają dwa pokrętła sterujące: pod spustem migawki oraz kciukiem.
Funkcje przycisków
D7000 najłatwiej jest odróżnić od poprzednika patrząc na górną ściankę aparatu. W oczy rzuca się kosmetyczna modyfikacja - zmiana koloru spustu migawki na czarny. Inna jest również charakterystyka pracy tego elementu - D90 posiada wyraźniej zaznaczony moment wciśnięcia spustu do połowy, co poprawia jego wyczuwalność (szczególnie w rękawiczkach). Dobrą nowina jest to, że Nikon nie zmienił praktycznych rozwiązań jakimi są są umieszczenie włącznika On/Off wokół spustu migawki oraz bliskiego sąsiedztwa przycisków: pomiaru światła i korekty ekspozycji. Z górnej ścianki usunięto dwa przyciski. Ustawienia autofokusa znajdują się teraz w bardziej intuicyjnym miejscu - przy dźwigni AF/MF, a przycisk napędu zastąpiono tarczą, podobnie jak ma to miejsce w modelach D300s/D700.
Po lewej stronie górnej ścianki widzimy blokowaną tarczę z ustawieniami napędu. To nowość w stosunku do modelu D90, a stała pozycja w modelach o trzycyfrowej nazwie. D7000 wyposażono w tryb cichej migawki Q oraz "prawdziwy" tryb wstępnego podnoszenia lustra Mup - D90 bazuje jedynie na opóźnieniu otwarcia migawki o około sekundę.
Tylne ścianki obu aparatów wyglądają bardzo podobnie. Najczęściej używanym elementem jest z pewnością 8-kierunkowy nawigator wraz z centralnym przyciskiem OK, służy on do szybkiej zmiany pola AF oraz komfortowego poruszania się w menu oraz trybie odtwarzania. Najistotniejszą zmianą jest zastosowanie poręcznego przełącznika trybu Live View, z centralnym przyciskiem nagrywania filmów. Niestety aby rozpocząć rejestrację musimy najpierw włączyć podgląd na żywo, tak jak w modelu D3100. Kontrowersyjne jest umieszczenie głośnika w okolicy miejsca pod kciuk, nie raz zdarzało nam się go zasłonić i nie usłyszeć dźwięku potwierdzającego ustawienie ostrości. Miłym szczegółem jest wykonanie pokręteł sterujących z gumy, identycznie jak ma to miejsce w profesjonalnym sprzęcie.
W okolicy między obiektywem a gripem znajdziemy dwa programowalne przyciski. Pierwszy z nich to Fn, natomiast drugi (niepodpisany) ustawiony jest domyślnie na podgląd głębi ostrości.
Przełącznik pracy autofokusa został przeprojektowany. W jego środku znajduje się przycisk, który w połączeniu z tylnym pokrętłem sterującym pozwala na zmianę między autofokusem automatycznym (AF-A), pojedynczym (AF-S) oraz ciągłym AF-C. Jeśli natomiast obracalibyśmy przednim pokrętłem, wtedy możemy skonfigurować liczbę aktywnych pól autofokusa.
Warto wspomnieć także o funkcjach kombinacji przycisków. Wciskając jednocześnie przyciski oznaczone czerwonym napisem FORMAT możemy szybko "wyczyścić" kartę pamięci (kombinację należy wykonać dwukrotnie, co uniemożliwia przypadkowe sformatowanie karty). Pozostają nam jeszcze dwa przyciski z zieloną kropką - wciśnięcie i przytrzymanie takiej kombinacji resetuje podstawowe parametry ekspozycji (korekta 0 EV, ISO 100, automatyczny balans bieli) oraz najważniejsze ustawienia (pomiar światła matrycowy, AF-A, jakość zdjęć standardowa). Funkcja ta przyda się przede wszystkim początkującym użytkownikom, którzy gubią się w gąszczu ustawień, jakie oferują lustrzanki.
Podsumowanie działu
D7000 niemal pod każdym względem jest lepszy od poprzednika, co jest to naturalną koleją rzeczy. Obudowa w dużej mierze wykonana jest z wytrzymałego stopu magnezowego, a grip pokryty został materiałem antypoślizgowym. Zwiększona liczba elementów sterujących sprawia, że D7000 ma jeszcze lepszą ergonomię - szczególnie zadowoleni jesteśmy z tarczy z ustawieniami napędu, której brakowało w poprzednich modelach dwucyfrowych. Do minusów możemy zaliczyć słabo wyczuwalną pracę spustu migawki oraz niezbyt trafne umiejscowienie głośnika. Uwagę zwróciliśmy także na jedynie nieznacznie wyprofilowany kształt gripa.
+ solidna, uszczelniona obudowa
+ wysoka jakość wykonania
+ świetna ergonomia
+ duża liczba elementów sterujących
+ dwa przyciski programowalne
- słabo wyczuwalny spust migawki
- przeciętnie wyprofilowany grip
- głośnik w miejscu, które często przykrywamy kciukiem
![Fujifilm X-M5 - pierwsze wrażenia i zdjęcia przykładowe [RAW]](/i/images/4/4/9/d2FjPTg0MHgxLjUwMA==_src_235449-Fujifilm-X-m5-lead-maly.jpg)
