Akcesoria
Godox V100 - nowa definicja lampy reporterskiej?
6. Fotografowanie
Szybkość działania
Mimo, że w stosunku do poprzedników DP2s nieco przyspieszyła, to nadal nie możemy jej nazwać szybkim aparatem. Włącza się dosyć długo, około 3 sekund, co sprawia, ze pierwsze zdjęcie wykonamy nie wcześniej niż w 4 sekundy od wciśnięcia przycisku On/Off. Dosyć długo musimy również czekać na pojawienie się podglądu dopiero co wykonanego zdjęcia (ponad sekundę).
Dobrze natomiast możemy ocenić szybkość pracy menu oraz trybu odtwarzania. Tam nie spotkają nas denerwujące przestoje.
Zdjęcia seryjne
Sigma DP2s posiada jedynie namiastkę trybu seryjnego. W serii możemy wykonać jedynie 4 zdjęcia z szybkością około 3,5 kl/s. To dla zdjęć JPEG, dla RAW-ów e serii znajdzie się jedynie 3 zdjęcia. W DP2s nie mamy możliwości ustawienia kombinacji RAW+JPEG.
Pomiar ostrości
Dodanie literki s do nazwy DP2 niesie ze sobą poprawę algorytmów autofokusa. AF radzi sobie całkiem nieźle, ale brakuje mu trochę do układu znajdującego się w Panasoniku G2 czy Sony NEX-ach. Gorzej jest w trudnych warunkach - DP2s nie posiada systemu wspomagającego ustawianie ostrości (diodą ani lampą błyskową). W liczbach wygląda to tak, że średni czas ustawiania ostrości wynosi około 0,8 sekundy. Oczywiście możemy się pokusić o ręczne ustawienie ostrości przy pomocy pokrętła ze skalą, szczególnie kiedy fotografujemy z przymkniętą przesłoną.
Pomiar ekspozycji
W Sigmie znajdziemy trzy podstawowe (i zupełnie wystarczające) tryby pomiaru światła: matrycowy, centralnie-ważony oraz punktowy. Każdy z nich działa przewidywanie i zgodnie ze swoją charakterystyką. My najczęściej stosowaliśmy pomiar światła z uwzględnieniem całej powierzchni sensora, dawał on bardzo dobre rezultaty z delikatną tendencją do niedoświetlania zdjęć.
DP2s jest o tyle specyficznym aparatem, że posiada rzadko spotykany zakres czułości: ISO 50-3200. Przy tym nie zalecamy korzystania z czułości powyżej ISO 400, gdyż są one obarczone brzydkim, kolorowym szumem (o czym więcej w rozdziale poświęconym jakości zdjęć). Ponadto obróbka sygnału jest na tyle uciążliwa, że czułości ISO 1600 oraz ISO 3200 dostępne są jedynie podczas zapisywania zdjęć w plikach RAW. Niepocieszający jest także fakt, iż nie możemy jednocześnie zapisywać kombinacji RAW+JPEG.
Tryby ekspozycji
Na tarczy trybów ekspozycji widzimy najpotrzebniejsze, tradycyjne pozycje PASM, oraz ikonkę nagrywania filmów. Oprócz tego znajduje się tam pozycja ustawień SETUP oraz nagrywania notatki dźwiękowej. Początkujący użytkownicy mogą narzekać na brak w pełni automatycznego trybu, czy podstawowych trybów tematycznych. Widać, ze kompakty Sigmy kierowane są to bardziej zaawansowanych, świadomie wykonujących zdjęcia miłośników fotografii.
Układ obiektyw-matryca
Obiektyw Sigmy to jasna konstrukcja (światło 2,8) o ogniskowej 24,2 mm (ekw. 41 mm). Oczywiście na rynku możemy spotkać obiektywy typu pancake (np. w systemie mikro 4/3), charakteryzujące się również niewielkimi wymiarami, a nierzadko lepszym światłem. Sprawia to, iż parametry obiektywu Sigmy, mimo że całkiem nie złe, to nie są fascynujące. Ogniskowa 24,2 mm dla matrycy z mnożnikiem 1,7x daje kąt widzenia podobny jak w standardowych szkłach. Świetnie spisze się w fotografowaniu ludzi, pozwalając delikatnie odseparować postać od drugiego planu. Gorzej może być w ciasnych pomieszczeniach, tam zdecydowanie lepiej spisze się bliźniaczy kompakt: DP1/DP1x, posiadający 16,6 milimetrowy obiektyw.
Patrząc na powyższe zdjęcia zauważamy bardzo dobre zachowanie obiektywu już na pełnym otworze przesłony. Oczywiście po delikatnym domknięciu, chociażby do f/4, obraz znacznie zyskuje na ostrości - widać to szczególnie na brzegach kadru. Maksymalne osiągi natomiast przypadają dla przesłony f/5,6. Słabym ogniwem połączenia obiektyw-matryca jest oczywiście sensor - pliki wynikowe mają zaledwie 4,6 MP. Na wycinkach powyżej możemy odczytać rozdzielczość zdjęć z DP2s, wynosi ona około 1300 LPH, czyli mniej niż obecnie produkowane kompakty kieszonkowe.
Zaletą obiektywu Sigmy jest bardzo niski poziom aberracji chromatycznej, w zasadzie nie jest ona nigdy dokuczliwa, nawet na pełnym otworze przesłony. Nie zauważyliśmy również rażących dystorsji, tak jak przystało na obiektyw stałoogniskowy.
Balans bieli
Wśród ustawień balansu bieli znajdziemy:
Automatyczny balans bieli radzi sobie całkiem nieźle, ale nie obce mu są wpadki. Czasem zauważamy, że zdjęcia mają delikatną dominantę barwy zielonej lub niebieskiej, czyli występuje efekt ochłodzenia barw. Najprostszą radą na to jest korekta podczas wywoływania plików RAW.
Filmowanie
W kategorii filmowania niestety Sigma nie oferuje wiele. Rozdzielczość rejestrowanego materiału to jedynie 320x240, brakuje też działania systemu AF. Widać, że kompakt Sigmy kierowany jest do tradycjonalistów, używających aparatu jedynie do robienia zdjęć. Trochę szkoda, gdyż większość konkurencji oferuje rejestrację HD, stanowiącą bardzo ciekawy dodatek do zdjęć.
Podsumowanie działu
Dzięki doświadczeniu Sigmy w produkcji obiektywów, DP2s została wyposażona w konstrukcję całkiem jasną i o niezłych parametrach optycznych. Rozdzielczość optyczna bez problemu zaspokaja wymagania matrycy, która generuje zdjęcia o "niemodnej" już rozdzielczości 4,6 MP. Układ AF działa w miarę dobrze - jak na kompakt. Minusem jest bardzo skromny tryb zdjęć seryjnych oraz brak możliwości zapisywania zdjęć w JPEG dla czułości powyżej ISO 800.
+ bardzo dobrej jakości obiektyw o użytecznych parametrach
- sporadyczne problemy z automatycznym balansem bieli
- jedynie namiastka trybu zdjęć seryjnych
- brak trybu JPEG + RAW
- brak wspomagania AF