Nikon Nikkor Z 28 mm f/2.8 - Rozdzielczość

Wyniki testu:

Cena / Jakość:

9.5

Wydajność:

Funkcjonalność:

Optyka:

Budowa:

Nasza ocena:

81%

Jest rekordowo tani, lekki i poręczny, na dodatek tak uniwersalny, że może pełnić rolę wszechstronnej stałki zarówno z pełnoklatkowym aparatem, jak i korpusem z matrycą APS-C. Sprawdzamy jego możliwości.

Autor: Krzysztof Mularczyk

27 Grudzień 2021

Artykuł na: 23-28 minut

Spis treści

Rozdzielczość

Na osi poziomej wykresu MTF50 umieściliśmy przysłony, a na osi pionowej pary linii na milimetr. Za przyzwoite wyniki w przypadku wysokorozdzielczych matryc uznajemy te powyżej 32-34 lp/mm. Zdjęcia wykonywaliśmy w formacie RAW z uwzględnieniem wszystkich przysłon.

Po tak budżetowym a do tego kompaktowym obiektywie trudno oczekiwać najwyższej rozdzielczości, ale Nikkor Z 28 mm f/2.8 wcale nas nie zawodzi w tej kwestii. Przy f/2.8 centrum kadru wygląda naprawdę dobrze, a słabą jakość na brzegach dostrzegamy dopiero w pełnym powiększeniu. Po przymknięciu do f/4 szczegółowość wzrasta i ogólna jakość obrazu wyraźnie się wyrównuje w całym kadrze, choć w rogach i na skraju pozostaje słabsza w porównaniu do centrum w całym zakresie przysłon.

Jeśli obiektyw podepniemy do korpusu z matrycą APS-C (Z fc lub Z 50), słabej rozdzielczości na brzegach już nie dostrzeżemy. Kropowanie centrum wycina bowiem to co w nim najsłabsze.

W centrum kadru obiektyw uzyskuje przyzwoite wyniki powyżej 40 pl/mm w centrum kadru już przy nominalnej wartości przysłony. Brzegi oscylują nieco poniżej granicy akceptowalności, ale w przypadku oglądania zdjęć w rozmiarach ekranowych będzie to tylko lekko widoczne. Sytuacja znacznie poprawia się już przy f/4, a swój "sweet spot" obiektyw ma przy przysłonie f/5.6, gdzie notuje ok. 55 pl/mm w centrum i 33 pl/mm na brzegach. Po przymknięciu do f/8 ostrość w całym kadrze jeszcze się wyrównuje, ale zaczynamy już powoli tracić rozdzielczość w centrum. To jednak praktycznie niezauważalne niuanse i można uznać, że szkło oferuje nam dobrą rozdzielczość w zakresie f/4-f/11.

Nieco lepiej w kwestii ostrości w różnych partiach kadru pozwalają nam zorientować się wykresy BxU, opisujące jak ostry dla ludzkiego oka jest dostarczany obraz, z podziałem kadru na 25 różnych obszarów. Poniżej prezentujemy porównanie wykresów opisujących wartości BxU dla matrycy, co można przyrównać do oceniania zdjęcia w 100-procentowym powiększeniu. Jak widzimy za niższe wyniki pomiarów MTF na brzegach odpowiadają właściwie same rogi kadru, a delikatne rozmycie reszty krawędzi dostrzeżemy właściwie jedynie podczas oglądania zdjęć w powiększeniu.

Wartości dla matrycy:

poniżej 0-3 - obraz zbyt ostry
3-6 - obraz ostry
6-8 - delikatne rozmycie
8-14 - rozmycie widoczne
powyżej 15 - rozmycie nie do przyjęcia

W tym przekonaniu utwierdzają nas poniższe pomiary wykonane dla odbitki 20 x 30 cm, które w przybliżeniu odzwierciedlają wrażenia podczas oglądania zdjęcia w rozmiarach ekranowych. Możemy zauważyć, że słabsze wyniki na brzegach nie będą miały praktycznie żadnego znaczenia, gdyż pozostaną niewidoczne dla oglądających, nawet w przypadku nominalnej wartości przysłony, przy której szkło radzi sobie najgorzej. Większość osób prawdopodobnie nie wyłapie gołym okiem tego, że ostrość na samych rogach lekko odstaje.