Pentax K-m - test

Jedną z nowości, która pojawiała się w związku z targami Photokina 2008 była jedna z najmniejszych lustrzanek świata - Pentax K-m. Wraz z niewielkimi gabarytami zaskakująca okazała się najniższa spośród konkurencji cena. Pentax może być w Polsce postrzegany jako marka niszowa. Jednak zważywszy na tradycje firmy oraz cenę, K-m może zainteresować wielu amatorów fotografii. Ciekawe jednak jest to jak mały Pentax poradzi sobie z konkurentami, którymi w lini prostej są Canon 1000D, Nikon D60, Olympus E420 oraz Sony A200.

Autor: Damian Bednarzak

8 Kwiecień 2009

Artykuł na: 38-48 minut

6. Jakość zdjęć

Zdjęcia tablicy Gretaga zostały wykonane z wyłączoną redukcją szumu, przy domyślnych ustawieniach. Poniżej przedstawiamy wycinki środka tablicy w skali 1:1. Sprawdzona, ale mająca już kilka lat, 10-magapikselowa matryca CCD zachowuje się bardzo podobnie jak ta zastosowana w Pentaksie K10D oraz K200D. Subiektywnie, porównując z K200D szumy wydają się być nieco bardziej dokuczliwe, wyjaśnieniem są zapewne pracujące w inny sposób algorytmy odszumiania i obróbki sygnału. Różnice są jednak naprawdę bardzo niewielkie i ciężko tutaj jednoznacznie wyłonić faworyta. Na tle konkurencji Pentax K-m plasuje się delikatnie poniżej Canona 1000d (posidającego 10-megową matryce CMOS) oraz na porównywalnym poziomie do Nikona D60 (10Mp CCD) i Sony A200 (10Mp CCD). Jeśli chodzi o Olympusa E-420, to ze względu na mniejsze fizyczne rozmiary przetwornika, poziom szumów jest wyraźnie wyższy niż w K-m.

ISO 100

ISO 200

ISO 400

ISO 800

ISO 1600

ISO 3200

wykres odchylenia standardowego obrazującego zjawisko szumu dla różnych czułości ISO

Poniżej przedstawiamy zestawienie działania filtru szumów dla czułości ISO 1600:

ISO 1600, od lewej: filtr wyłączony, redukcja najniższa, niska, silna

Jak widać jakość obrazu do ISO 400 włącznie stoi na wysokim poziomie, jeszcze do niedawna zarezerwowanym dla półprofesjonalnych korpusów cyfrowych. ISO 800 jest jak najbardziej do przyjęcia, ale zdjęciom przyda się drobna obróbka (odszumianie, wyostrzanie) w programie graficznym. ISO 1600 jest już alternatywną czułością, którą powinniśmy używać z rozwagą, a maksymalna czułość ISO 3200 trudno uznać za użyteczną.

Reprodukcja szczegółów

Patrząc na zdjęcia poniżej możemy powiedzieć, iż do ISO 800 włącznie poziom szczegółów jest niemal na stałym, dobrym poziomie. Przy ISO 1600 następuje już zauważalna degradacja obrazu, a tym samym duża utrata szczegółów. Jak można się domyślić ISO 3200 jest jeszcze gorsze jakościowo, widzimy, iż drobne szczegóły zlewają się ze sobą a kolorystyka zdjęcia wydaje się być zachwiana. Warto delikatnie podnieść stopień wyostrzania, ze względu na stosunkowo niski jego poziom domyślny.