Ustawianie ostrości

Wyniki testu:
Jakość obrazu:
8
Cena / Jakość:
7
Optyka:
7
Budowa:
8
Marka:
Tamron
Nasza ocena:

84%

Stabilizowany układ optyczny, precyzyjny autofokus, podwójny moduł mikroprocesorów zwiększających wydajność i szybkość pracy, a także uszczelniony tubus - oto najważniejsze cechy  testowanego Tamrona 100-400 mm f/4.5-6.3 Di VC USD.

Autor: Michał Chrzanowski

3 Marzec 2018
Artykuł na: 29-37 minut
Spis treści

Ustawianie ostrości

Ultrazoom Tamrona to także całkiem wydajna technologia kryjąca się za systemem automatycznego ostrzenia. We wnętrzu znajdziemy pierścieniowy silnik ultradźwiękowy Ultrasonic Silent Drive (USD), który zapewnia wyjątkowo ciche przeostrzanie. Uzupełniają go także dwa mikroprocesory o wysokiej wydajności oraz nowe algorytmy poprawiające precyzję ostrzenia.

Nie można zapomnieć także o systemie wewnętrznego ogniskowania, którego zadaniem jest przesuwanie soczewek skupiających (środkowych i tylnych) oraz unieruchomienie większych elementów umieszczonych z przodu obiektywu. Dzięki temu na przedni element jesteśmy w stanie dokręcić filtry o średnicy 67 mm.

Na tubusie znajdziemy przełącznik AF/MF z pozycją Limit pośrodku. Ta funkcja aktywuje wcześniej zdefiniowany zakres ogniskowania, w którym obiektyw będzie automatycznie ustawiał ostrości. Do tego będziemy jednak potrzebować stacji Tap-in Console. To dzięki niej ustawimy wybrany przez siebie przedział ogniskowania - przykładowo od 1.5 metra (minimalna odległości ostrzenia) do 3 metrów lub od 5 metrów do nieskończoności. Warto także wspomnieć, że napęd AF nie ma klasycznych połączeń mechanicznych. Otrzymujemy więc możliwość ręcznego doostrzenia kadru bez konieczności przełączania obiektywu w tryb MF.

Jak w takim razie spisał się model 100-400 mm f/4.5-6.3 Di VC USD w kontekście szybkości i precyzji przeostrzania? Na tle swoich największych rywali, Tamron poradził sobie dobrze. Przeostrzenie z planu dalekiego na bliski zajęło dokładnie pół sekund. Z kolei ustawianie ostrości na obiekty znajdujące się w podobnej płaszczyźnie trwało około 0.3-0.4 sekundy. Nieco dłużej natomiast przebiegało przeostrzanie na najdłuższej ogniskowej (około 0.7 sekundy) oraz w trudniejszym i bardziej wymagającym oświetleniu, gdzie obiektyw się gubił, a poprawna ostrość była ustawiana po upływie jednej sekundy.

Dodaj ocenę i odbierz darmowy e-book
Digital Camera Polska
Spis treści
Skopiuj link

Autor: Michał Chrzanowski

Stały bywalec naszego laboratorium. Ciągle patrzy na świat przez różne ogniskowe oraz przemierza miasta i wioski obwieszony sprzętem fotograficznym. Uwielbia stylowe aparaty, a także eleganckie i funkcjonalne akcesoria. Ma słabość do monochromu i suwaków w programie Lightroom, po godzinach – do literatury faktu i muzyki country.

Komentarze
Więcej w kategorii: Obiektywy
Zeiss Otus ML 50 mm f/1.4 i Otus ML 85 mm f/1.4 - pierwsze wrażenia i zdjęcia przykładowe (RAW)
Zeiss Otus ML 50 mm f/1.4 i Otus ML 85 mm f/1.4 - pierwsze wrażenia i zdjęcia przykładowe (RAW)
Zeiss powraca na rynek optyki systemowej z dwiema stałkami ze znanej i cenionej serii Otus. Nowy standard i portretówka debiutują z mocowaniem dla bezlusterkowców Canon, Nikon i Sony. Podczas...
19
Sony FE 400-800 mm f/6.3-8 G OSS - pierwsze wrażenia i zdjęcia przykładowe (RAW)
Sony FE 400-800 mm f/6.3-8 G OSS - pierwsze wrażenia i zdjęcia przykładowe (RAW)
Pierwszy na rynku pełnoklatkowy telezoom 400-800 mm ma być odpowiedzią na potrzeby fotografów przyrody, a zwłaszcza „ptasiarzy”. Czy jednak okaże się bardziej praktyczny od...
4
Sony FE 16 mm f/1.8 G - pierwsze wrażenia i zdjęcia przykładowe (RAW)
Sony FE 16 mm f/1.8 G - pierwsze wrażenia i zdjęcia przykładowe (RAW)
Nowa szerokokątna stałka z serii G celuje w idealny balans pomiędzy modelami 14 mm f/1.8 i 20 mm f/1.8, oferując wysokiej jakości optykę w bardzo kompaktowej obudowie z przystępną...
11
Powiązane artykuły
Wczytaj więcej (1)