Sony Cyber-shot RX10 - Optyka

Koncern Sony rozszerzył swoją ofertę zaawansowanych kompaktów z serii RX o model Cyber-shot RX10. Sprawdziliśmy jak aparat z 1-calową matrycą i obiektywem 24-200 mmm f/2,8 radzi sobie w plenerze i naszym studio testowym. Zapraszamy do lektury testu.

Autor: Michal Grzegorczyk

27 Grudzień 2013
Artykuł na: 38-48 minut
Spis treści
      Aparat Sony Cyber-shot RX10 został wyposażony w obiektyw Carl Zeiss Vario-Sonnar T* o zakresie ogniskowych 24-200 milimetrów (małoobrazkowy ekwiwalent, nominalnie to 8,8 - 73,3 mm) ze stałym światłem f/2,8. Za rejestrację tego co "widzi" obiektyw odpowiada 20-megapikselowa matryca Exmor R o rozmiarze 1 cala.



Rozmycie

      Wartość BxU dostarczana przez DxO Analyzer opisuje jak ostry dla ludzkiego oka jest obraz planu fotograficznego. Bierze ona pod uwagę nie tylko ostrość obiektywu ale także jakość sensora i procesy obróbki obrazu w aparacie. Skala BxU jest dość prosta: 0 oznacza drastyczne przejście pomiędzy czernią i bielą, co w kryteriach obrazu jest zbyt ostre. 1 oznacza idealny obraz. Gdy rozmycie staje się bardziej widoczne, jego rozmiar określamy w pikselach. Ponieważ jednak liczba pikseli znajdująca się na określonym obszarze jest związana z rozdzielczością sensora i jego rozmiarem, skala BxU nie może być używana do porównywania aparatów z różną specyfikacją matrycy. Dlatego wartości BxU są także określane na odbitkach o rozmiarze 20 x 30 cm. Dane są porównywane z uwzględnieniem wielkości matrycy i jej rozdzielczości:



      Wartości dla matrycy:

 

      poniżej 0.5 - obraz zbyt ostry
      0.5-1.5 - obraz ostry 
      1.5-2.5 - delikatne rozmycie
      2.5-3.5 - rozmycie widoczne
      3.5-4.5 - rozmycie jest denerwujące 
      powyżej 4.5 - rozmycie nie do przyjęcia



 

 

 

      Wartości dla odbitki 20x30 cm:

 

      poniżej 10 - obraz zbyt ostry 
      10-20 - obraz ostry
      20-30 - delikatne rozmycie
      30-40 - rozmycie widoczne
      40-50 - rozmycie jest denerwujące 
      powyżej 50 - rozmycie nie do przyjęcia



 

 



Aberracja chromatyczna

      Sony RX10 nie jest wolny od aberracji chromatycznej. Wada nie stanowi problemu w formacie JPEG - jest dość skutecznie niwelowana odpowiednim algorytmem. Zdecydowanie wyraźniej widać ją w formacie RAW, gdzie pojawia się w rogach kadru.



 



Winietowanie

      Winietowanie to wada obiektywu, którą wyjątkowo łatwo usunąć w postprodukcji. RX10 wyraźnie winietuje na szerokim kącie (w formacie RAW). Oczywiście wraz ze wzrostem ogniskowej i przysłony problem maleje.



rozkład winietowania na f/2,8 w formacie RAW

 

rozkład winietowania na f/5,6 w formacie RAW



Dystorsja

      Dystorsję obiektywu Carl Zeiss Vario-Sonnar T* 24-200 mm f/2,8 zmierzyliśmy na trzech ogniskowych: najkrótszej, w okolicach 70 milimetrów i na dłuższym końcu. O ile w plikach JPEG dystorsja jest dość skutecznie niwelowana, to w formacie RAW wyraźnie daje o sobie znać. Co ciekawe na najkrótszej ogniskowej mamy do czynienia z wyraźną "beczką", a na zmierzonych 70 i 200 mm mamy równie wyraźną "poduszkę".



 

 



Stabilizacja

      Aparat Sony Cyber-shot RX100 II został wyposażony w stabilizację obrazu SteadyShot. Użytkownik może ją włączać i wyłączać z poziomu menu. Jej wydajność to niecałe 2 EV - solidny wynik zwłaszcza przy ogniskowej 135mm, mieszczący się w średniej w tej klasie sprzętu.



działania stabilizacji obrazu



Odblaski

      Powłoki Carl Zeiss T* tym razem nie były wystarczające. Gdy tylko światło wpada w obiektyw aparatu RX10 fotograf może podziwiać w wizjerze czy na ekranie całą gamę blików i flar. Jeśli ustawimy obiektyw pod odpowiednim kątem można wręcz poznać budowę optyczną tego szkła. W skrócie: spory minus za pracę pod światło.



1/50 s, f/14.0, ISO 125, ogniskowa: 44 mm (ekwiwalent dla pełnej klatki)

 

1/80 s, f/9.0, ISO 125, ogniskowa: 28 mm (ekwiwalent dla pełnej klatki)



Podsumowanie

      Koncern Sony "poszedł na całość" - zaprezentował obiektyw o uniwersalnym zakresie 24-200 milimetrów i stałym świetle f/2,8, który na dodatek kryje niemałą, 1-calową matrycę. Obiektyw jest użyteczny od "pełnej dziury" i o ile fotografujemy w formacie JPEG nie będziemy mieli problemów z jakością obrazu. W przypadku korzystania z formatu RAW nie jest już tak różowo. Trzeba uważać na nieco zbyt wyraźną aberrację chromatyczną widoczną w rogach kadru i zmienną dystorsję, która przechodzi od beczki na szerokim kącie do poduszki na dłuższych ogniskowych. Bez względu na stosowany format pliku należy uważać na słońce w kadrze. Promienie wpadające w przednią soczewkę są niemal gwarancją blików i flar na zdjęciach.



      + świetny, uniwersalny zakres ogniskowych

 

      + stałe światło f/2,8

 

      + bardzo dobre efekty zdjęciowe w plikach JPEG



      - winietowanie w formacie RAW

 

      - dystorsja w formacie RAW

 

      - praca pod ostre światło



Spis treści
Skopiuj link
Komentarze
Więcej w kategorii: Aparaty
OM System OM-D OM-3 - pierwsze wrażenia i zdjęcia przykładowe
OM System OM-D OM-3 - pierwsze wrażenia i zdjęcia przykładowe
Najnowszy OM-3 to flagowe funkcje OM-1 zamknięte w korpusie stylizowanym na analogowego Olympusa. To także nowe kreatywne tryby. Oto, jak spisuje się w praktyce.
38
Leica SL3-S - pierwsze wrażenia i zdjęcia przykładowe (RAW)
Leica SL3-S - pierwsze wrażenia i zdjęcia przykładowe (RAW)
Nowa uniwersalna pełna klatka Leiki ma być godnym rywalem dla wydajnych zawodowych korpusów konkurencji. Na pierwszy rzut oka ma wszystko, żeby tego dokonać, czy jednak nie jest to...
19
Leica Q3 43 okiem użytkownika Q2/Q3 - subiektywny test praktyczny
Leica Q3 43 okiem użytkownika Q2/Q3 - subiektywny test praktyczny
Leica Q3 43 to aparat, na który wielu fotografów czekało od dekady. Kompaktowe body premium z jasnym standardowym obiektywem jawi się jako prawdziwy Graal podróżników i fotografów ulicznych. Czy...
57
Powiązane artykuły
Wczytaj więcej (5)