Akcesoria
Newell Perseo-33 - nowa strumienica z mocowaniem Bowens
Tony Ray-Jones urodził się w 1941 roku w Wells w Wielkiej Brytanii. Był najmłodszym synem Raymonda Ray-Jonesa, malarza i grawera i Effie Irene Pearce. Wykształcenie odebrał w Christ's Hospital (Horsham) - szkole, której nienawidził. Studiował w London School of Printing, gdzie skupił się na projektowaniu graficznym. W 1960 roku, na podstawie zdjęć które wykonał w Północnej Afryce z okna taksówki, zdobył stypendium, które umożliwiło mu wyjazd na Yale University School of Art do Stanach Zjednoczonych. Chociaż na Yale pojawił się w wieku zaledwie 19 lat, jego talent był czymś oczywistym. W 1963 roku zdobywa zlecenia z magazynów "Saturday Evening Post" i "Car and Driver". Zainteresowany wykorzystywaniem fotografii do bardziej kreatywnych celów skierował swoje kroki do Design Labu prowadzonego przez Alexeya Brodovitcha w studiu Richarda Avedona na Manhattanie. W tym samym czasie poznał nowojorskich fotografów ulicznych, m.in. Joela Meyerowitza, którego dorobek odcisnął silne piętno na jego twórczości.
Tony Ray-Jones zdobywa dyplom uczelni w 1964 roku i do swojego powrotu do Wielkiej Brytanii w 1965 oddaje się fotografowaniu Stanów Zjednoczonych. Po powrocie do ojczyzny zdziwiony był brakiem zainteresowania fotografią niekomercyjną. Mimo tego starał się dokumentować styl życia brytyjczyków, zanim uległ on amerykanizacji. W tym samym czasie współpracuje z prasą. Spotyka Annę Coates, z którą wynajmują razem mieszkanie. Tony Ray-Jones buduje w nim ciemnię i przyjmuje gości (wśród których znajdują się m.in.: Meyerowitz i Winogrand), którzy pomagają mu w pracy nad jego dokumentalnym projektem. Razem z Anną kupują Volskwagena kampera i zaczynają wyjeżdżać na weekendy odwiedzając wybrzeże oraz festiwale.
Młody fotograf skupia się na fotografowaniu wypoczywających rodaków, sposobu w jaki spędzają oni czas wolny. Pokazuje chaos, który panuje w nadmorskich kurortach. Udaje mu się uchwycić pełną gamę emocji. Sam Ray-Jones twierdził, że jego celem jako fotografa jest ujęcie specyficznie brytyjskiej aury oraz dostrzeżenie nostalgicznego potencjału i surrealnego humoru w zwyczajnych sytuacjach. Część z tych prac znajdziemy w opublikowanej po jego śmierci książce "Day Off" (1974).
Ray Jones powraca do Stanów Zjednoczonych w 1971 roku, gdzie pracuje jako nauczyciel w San Francisco Art Institute (byl to jeden z niewielu sposobów na pozostanie legalnie w USA). Nie lubił uczyć, a studentów uważał za leniwych. W tym samym czasie ciężko pracował dla brytyjskich i amerykańskich magazynów oraz eksperymentuje z fotografią kolorową. W 1972 wykryto u niego białaczkę. Ze względu na zbyt drogą dla niego opiekę medyczną wraca do Londynu 10 marca, gdzie po trzech dniach umiera w szpitalu.
W 2004 roku retrospektywna wystawa jego twórczości odbyła się w National Media Museum w Bradford (Anglia). Wystawa w Galerii Starmach stworzy polskiej publiczności możliwość wnikliwego zapoznania się z twórczością tego artysty, tak istotnego dla rozwoju fotografii dokumentalnej. Jej kuratorem jest David Allan Mellor.
Tony Ray-Jones
Wernisaż: 7.05.2010, godz. 18:00
Termin: 8.05-4.06.2010
Galeria Starmach
ul. Węgierska 5
Kraków