18
Udostępnij:
Link skopiowano!
Do góry
Nowość
Jeśli podoba Ci się ten artykuł KLASZCZ!
Ok!

World Press Photo 2024 - zobacz najlepsze zdjęcia prasowe minionego roku

Dobiega końca kolejna edycja najważniejszego konkursu fotografii prasowej na świecie. Jury World Press Photo opublikowało 24 zwycięskie projekty w kategoriach regionalnych. Oto najlepsze zdjęcia pojedyczne, reportaże, projekty długoterminowe i multimedialne ostatniego roku.

Autor: Maciej Luśtyk

3 Kwiecień 2024
Artykuł na: 6-9 minut

Za nami kolejna edycja konkursu World Press Photo, organizowanego od 3 lat w nowej formule, która zupełnie zmieniła oblicze tego wydarzenia. Organizatorzy m.in. pozbyli się kategorii tematycznych, a całe wydarzenie podzielili na regiony, z osobnymi jury, aby rzucić więcej światła na „niedoreprezentowanych” twórców. „ Regionalny model konkursu, wprowadzony w 2021 r., wspiera większą różnorodność historii i autorów. W sumie 20 tegorocznych zwycięzców pochodzi z regionu, z którego pochodzą ich historie.” - chwalą się przedstawiciele WPP.

Nikon Z8 + pakiet brązowy Fotoforma Care 12 mies.
15 499 zł
Canon EOS R6 Mark II - cena BF po Canon Cashback
8 388 zł
Sony A7 III + pakiet brązowy Fotoforma Care 12 mies.
5 889 zł
Sony A7 IV + 1300 zł Sony Cashback
9 999 zł
Panasonic Lumix S5IIX + pakiet korzyści
7 895 zł

Efekt tego działania jest taki, jak zwykle. Brak różnorodności w zakresie dyscyplin fotograficznych sprawia, że World Press Photo z konkursu pokazującego najważniejsze wydarzenia na świecie stało się konkursem prawie w całości nakierowanym na współczesny storytelling i reportaż zaangażowany. Kolejny raz niewiele mamy też „ikonicznych” kadrów, które zapadałyby w pamięć na dłużej (choć te akurat mogą jeszcze skrywać się w reportażach, z których WPP udostępniło prasie jedynie selekcję kilku kadrów).

Przeczytaj także:
World Press Photo zmieni się nie do poznania - kultowy konkurs rozbity na regiony i bez kategorii

Nowa dyrektor wykonawcza WPP wprowadza fundamentalne zmiany w funkcjonowaniu konkursu. Nowy system konkursu sprawić ma, że wydarzenie będzie lepiej odpowiadać swojej misji, ale czy nie są to przypadkiem zmiany wprowadzane na siłę? [Czytaj więcej]

Nie można jednoznacznie mówić, że jest to działanie złe. Konkurs jest po prostu inny i odbiega od tego, do czego przez lata przyzwyczaiło nas WPP, ale nadal opowiada ciekawe historie, tyle że o mniejszym znaczeniu dla ogólnego odbiorcy. Z racji nowej formuły, wymuszającej nagradzanie projektów z danych regionów do finału konkursu nie przedostaje się niestety wiele reportaży, które wcześniej by się w nim znalazły.

World Press Photo 2024 - najlepsze zdjęcia pojedyncze

fot. Eddie Jim, Sydney Morning Herald, najlepsze zdjęcia pojedyncze w regionie Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2024Lokalny przywódca Lotomau Fiafia (72) stoi ze swoim wnukiem Johnem w miejscu, w którym znajdowała się linia brzegowa, gdy był chłopcem. Zatoka Salia, wyspa Kioa, Fidżi, 8 sierpnia 2023 r.
fot. Lalo de Almeida, Folha de Sao Paulo, najlepsze zdjęcie pojedyczne w regionie Ameryki Południowej / World Press Photo 2024W 2023 r. Amazonia doświadczyła najbardziej intensywnej suszy odkąd prowadzone są rejestry pogodowe. Na zdjęciu rybak spacerujący po wyschniętym korycie odnogi Amazonki, w pobliżu rdzennej społeczności Porto Praia. Tefé, Amazonas, Brazylia, 13 października 2023 r.
fot. Charles Fredrick Ouellet, The Globe and Mail, najlepsze zdjęcie pojedyncze w regionie Ameryki Północnej i Centralnej / World Press Photo 2024Theo Dagnaud wpatruje się w dal, aby upewnić się, że patrole strażackie opuściły teren i może oznaczyć obszar jako kontrolowany. Quebec, Kanada, 13 lipca 2023 r. Podsycane przez wysokie temperatury i suche warunki, w 2023 roku przez Kanadę przetoczyły się gigantyczne pożary lasów, dotykając wszystkich 13 prowincji i terytoriów. Rekordowy sezon pożarów rozpoczął się wcześnie i zakończył późno, spalając prawie trzy razy więcej ziemi niż zwykle.
fot Vincent Haiges, Real 21, najlepsze zdjęcie pojedyczne w regionie Afryki / World Press Photo 2024 Kibrom Berhane (24) wita swoją matkę po raz pierwszy od czasu wstąpienia do Sił Obronnych Tigray dwa lata wcześniej. Saesie Tsada, Etiopia, 21 września 2023 r.
fot. Adem Altan, Agence France Presse, najlepsze zdjęcie pojedyczne w regionie Europy / World Press Photo 2024Mesut Hançer trzyma za rękę swoją 15-letnią córkę Irmak, która zginęła podczas snu, gdy dom jej babci zawalił się podczas trzęsienia ziemi w południowej Turcji. Kahramanmaraş, Turcja, 7 lutego 2023 r.
fot. Mohammed Sale, Reuters, najlepsze zdjęcie pojedyczne w regionie Azji / World Press Photo 2024 Inas Abu Maamar (36 l.) tuli ciało swojej siostrzenicy Saly (5 l.), która zginęła wraz z czterema innymi członkami rodziny, gdy izraelski pocisk uderzył w ich dom. Khan Younis, Gaza, 17 października 2023 r.
fot. Mustafa Hassouna, Anadolu Images, specjalne wyróżnienie jury / World Press Photo 2024
fot. Leon Neal, Getty Images, specjalne wyróżnienie jury / World Press Photo 2024
Zobacz wszystkie zdjęcia (8)

(Opisy zdjęć wewnątrz galerii)

O tym jak zawężająca jest nowa idea konkursu może świadczyć chociażby fakt, że jury w tym roku postanowiło przyznać dwa specjalnie wyróżnienia dla zdjęć z inwazji Izreala na Strefę Gazy. Wyróżnienia te pojawiły się zapewne tylko dlatego, że zdjęć tych nie dało się pokazać w żaden inny sposób.

World Press Photo 2024 - najlepsze reportaże

fot. LeeAnn Olwage, GEO, najlepszy reportaż z regionu Afryki / World Press Photo 2024Na Madagaskarze brak świadomości na temat demencji oznacza, że osoby wykazujące jej objawy są często stygmatyzowane. Cierpiący od lat na demencję Paul Rakotozandriny, Dada Paul (91), jest pod opieką swojej córki Fary Rafaraniriany (41). Ich historia ilustruje malgaską zasadę valim-babena - obowiązek pomocy rodzicom. Dzięki godnemu, intymnemu podejściu, projekt ten przedstawia inne spojrzenie na to schorzenie, a jednocześnie kwestionuje stereotyp Afryki, jako kraju skoncentrowanego na konfliktach.
fot. LeeAnn Olwage, GEO, najlepszy reportaż z regionu Afryki / World Press Photo 2024Na Madagaskarze brak świadomości na temat demencji oznacza, że osoby wykazujące jej objawy są często stygmatyzowane. Cierpiący od lat na demencję Paul Rakotozandriny, Dada Paul (91), jest pod opieką swojej córki Fary Rafaraniriany (41). Ich historia ilustruje malgaską zasadę valim-babena - obowiązek pomocy rodzicom. Dzięki godnemu, intymnemu podejściu, projekt ten przedstawia inne spojrzenie na to schorzenie, a jednocześnie kwestionuje stereotyp Afryki, jako kraju skoncentrowanego na konfliktach.
fot. LeeAnn Olwage, GEO, najlepszy reportaż z regionu Afryki / World Press Photo 2024Na Madagaskarze brak świadomości na temat demencji oznacza, że osoby wykazujące jej objawy są często stygmatyzowane. Cierpiący od lat na demencję Paul Rakotozandriny, Dada Paul (91), jest pod opieką swojej córki Fary Rafaraniriany (41). Ich historia ilustruje malgaską zasadę valim-babena - obowiązek pomocy rodzicom. Dzięki godnemu, intymnemu podejściu, projekt ten przedstawia inne spojrzenie na to schorzenie, a jednocześnie kwestionuje stereotyp Afryki, jako kraju skoncentrowanego na konfliktach.
fot. LeeAnn Olwage, GEO, najlepszy reportaż z regionu Afryki / World Press Photo 2024Na Madagaskarze brak świadomości na temat demencji oznacza, że osoby wykazujące jej objawy są często stygmatyzowane. Cierpiący od lat na demencję Paul Rakotozandriny, Dada Paul (91), jest pod opieką swojej córki Fary Rafaraniriany (41). Ich historia ilustruje malgaską zasadę valim-babena - obowiązek pomocy rodzicom. Dzięki godnemu, intymnemu podejściu, projekt ten przedstawia inne spojrzenie na to schorzenie, a jednocześnie kwestionuje stereotyp Afryki, jako kraju skoncentrowanego na konfliktach.
fot. Ebrahim Noroozi, Afghanistan on the Edge Associated Press, najlepszy reportaż z regionu Azji / World Press Photo 2024Od czasu przejęcia władzy w Afganistanie przez talibów w sierpniu 2021 r. i wycofania pomocy zagranicznej, gospodarka kraju znalazła się na skraju upadku. Czteroletnia susza i dwa poważne trzęsienia ziemi tylko zaostrzyły kryzys. ONZ szacuje, że 97% Afgańczyków żyje poniżej granicy ubóstwa; usługi socjalne prawie nie istnieją, a liczba przesiedleńców - bezdomnych w wyniku konfliktu lub deportowanych z sąsiednich krajów - przekroczyła sześć milionów. Jury uznało, że ta mocna, skoncentrowana na człowieku historia pokazuje, w jaki sposób fotografowie mogą pokazać realia krzyżujących się kryzysów.
fot. Ebrahim Noroozi, Afghanistan on the Edge Associated Press, najlepszy reportaż z regionu Azji / World Press Photo 2024Od czasu przejęcia władzy w Afganistanie przez talibów w sierpniu 2021 r. i wycofania pomocy zagranicznej, gospodarka kraju znalazła się na skraju upadku. Czteroletnia susza i dwa poważne trzęsienia ziemi tylko zaostrzyły kryzys. ONZ szacuje, że 97% Afgańczyków żyje poniżej granicy ubóstwa; usługi socjalne prawie nie istnieją, a liczba przesiedleńców - bezdomnych w wyniku konfliktu lub deportowanych z sąsiednich krajów - przekroczyła sześć milionów. Jury uznało, że ta mocna, skoncentrowana na człowieku historia pokazuje, w jaki sposób fotografowie mogą pokazać realia krzyżujących się kryzysów.
fot. Ebrahim Noroozi, Afghanistan on the Edge Associated Press, najlepszy reportaż z regionu Azji / World Press Photo 2024Od czasu przejęcia władzy w Afganistanie przez talibów w sierpniu 2021 r. i wycofania pomocy zagranicznej, gospodarka kraju znalazła się na skraju upadku. Czteroletnia susza i dwa poważne trzęsienia ziemi tylko zaostrzyły kryzys. ONZ szacuje, że 97% Afgańczyków żyje poniżej granicy ubóstwa; usługi socjalne prawie nie istnieją, a liczba przesiedleńców - bezdomnych w wyniku konfliktu lub deportowanych z sąsiednich krajów - przekroczyła sześć milionów. Jury uznało, że ta mocna, skoncentrowana na człowieku historia pokazuje, w jaki sposób fotografowie mogą pokazać realia krzyżujących się kryzysów.
fot. Ebrahim Noroozi, Afghanistan on the Edge Associated Press, najlepszy reportaż z regionu Azji / World Press Photo 2024Od czasu przejęcia władzy w Afganistanie przez talibów w sierpniu 2021 r. i wycofania pomocy zagranicznej, gospodarka kraju znalazła się na skraju upadku. Czteroletnia susza i dwa poważne trzęsienia ziemi tylko zaostrzyły kryzys. ONZ szacuje, że 97% Afgańczyków żyje poniżej granicy ubóstwa; usługi socjalne prawie nie istnieją, a liczba przesiedleńców - bezdomnych w wyniku konfliktu lub deportowanych z sąsiednich krajów - przekroczyła sześć milionów. Jury uznało, że ta mocna, skoncentrowana na człowieku historia pokazuje, w jaki sposób fotografowie mogą pokazać realia krzyżujących się kryzysów.
fot. Johanna Maria Fritz, Kakhovka Dam: Flood in a War Zone, Die Zeit, najlepszy reportaż z regionu Europy / World Press Photo 20246 czerwca 2023 r. eksplozje uszkodziły ścianę kontrolowanej przez Rosję zapory Kachowka w południowo-wschodniej Ukrainie, powodując rozległe powodzie w Chersoniu. Według doniesień międzynarodowych mediów, wyrwa w tamie całkowicie zalała około 17 500 domów zarówno na zachodnim brzegu kontrolowanym przez Ukrainę, jak i na wschodnim brzegu rzeki kontrolowanym przez Rosję, zabijając setki ludzi. Ukraina przeprowadziła następnie dochodzenie w sprawie zniszczeń i rozpoczęła proces przeciwko Rosji przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym.
fot. Johanna Maria Fritz, Kakhovka Dam: Flood in a War Zone, Die Zeit, najlepszy reportaż z regionu Europy / World Press Photo 20246 czerwca 2023 r. eksplozje uszkodziły ścianę kontrolowanej przez Rosję zapory Kachowka w południowo-wschodniej Ukrainie, powodując rozległe powodzie w Chersoniu. Według doniesień międzynarodowych mediów, wyrwa w tamie całkowicie zalała około 17 500 domów zarówno na zachodnim brzegu kontrolowanym przez Ukrainę, jak i na wschodnim brzegu rzeki kontrolowanym przez Rosję, zabijając setki ludzi. Ukraina przeprowadziła następnie dochodzenie w sprawie zniszczeń i rozpoczęła proces przeciwko Rosji przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym.
fot. Johanna Maria Fritz, Kakhovka Dam: Flood in a War Zone, Die Zeit, najlepszy reportaż z regionu Europy / World Press Photo 20246 czerwca 2023 r. eksplozje uszkodziły ścianę kontrolowanej przez Rosję zapory Kachowka w południowo-wschodniej Ukrainie, powodując rozległe powodzie w Chersoniu. Według doniesień międzynarodowych mediów, wyrwa w tamie całkowicie zalała około 17 500 domów zarówno na zachodnim brzegu kontrolowanym przez Ukrainę, jak i na wschodnim brzegu rzeki kontrolowanym przez Rosję, zabijając setki ludzi. Ukraina przeprowadziła następnie dochodzenie w sprawie zniszczeń i rozpoczęła proces przeciwko Rosji przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym.
fot. Johanna Maria Fritz, Kakhovka Dam: Flood in a War Zone, Die Zeit, najlepszy reportaż z regionu Europy / World Press Photo 20246 czerwca 2023 r. eksplozje uszkodziły ścianę kontrolowanej przez Rosję zapory Kachowka w południowo-wschodniej Ukrainie, powodując rozległe powodzie w Chersoniu. Według doniesień międzynarodowych mediów, wyrwa w tamie całkowicie zalała około 17 500 domów zarówno na zachodnim brzegu kontrolowanym przez Ukrainę, jak i na wschodnim brzegu rzeki kontrolowanym przez Rosję, zabijając setki ludzi. Ukraina przeprowadziła następnie dochodzenie w sprawie zniszczeń i rozpoczęła proces przeciwko Rosji przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym.
fot. Jaime Rojo, Saving the Monarchs, National Geographic, najlepszy reportaż z regionu Ameryki Północnej i Centralnej / World Press Photo 2024Ludzie w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych i Meksyku łączą siły, aby odwrócić ponad 80% spadek populacji motyli wędrownych od połowy lat 90. Przyczyny wymierania obejmują utratę siedlisk lęgowych, zniknięcie mleczu (jedynej diety gąsienic) z powodu rozwoju rolnictwa przemysłowego wzdłuż ich długiej trasy migracyjnej, a ostatnio także zmiany klimatyczne. Ta piękna i mocna historia - symbol jedności w spolaryzowanych czasach - pokazuje, że nadal możemy rozwiązywać problemy dotyczące zmian środowiskowych i ochrony przyrody.
fot. Jaime Rojo, Saving the Monarchs, National Geographic, najlepszy reportaż z regionu Ameryki Północnej i Centralnej / World Press Photo 2024Ludzie w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych i Meksyku łączą siły, aby odwrócić ponad 80% spadek populacji motyli wędrownych od połowy lat 90. Przyczyny wymierania obejmują utratę siedlisk lęgowych, zniknięcie mleczu (jedynej diety gąsienic) z powodu rozwoju rolnictwa przemysłowego wzdłuż ich długiej trasy migracyjnej, a ostatnio także zmiany klimatyczne. Ta piękna i mocna historia - symbol jedności w spolaryzowanych czasach - pokazuje, że nadal możemy rozwiązywać problemy dotyczące zmian środowiskowych i ochrony przyrody.
fot. Jaime Rojo, Saving the Monarchs, National Geographic, najlepszy reportaż z regionu Ameryki Północnej i Centralnej / World Press Photo 2024Ludzie w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych i Meksyku łączą siły, aby odwrócić ponad 80% spadek populacji motyli wędrownych od połowy lat 90. Przyczyny wymierania obejmują utratę siedlisk lęgowych, zniknięcie mleczu (jedynej diety gąsienic) z powodu rozwoju rolnictwa przemysłowego wzdłuż ich długiej trasy migracyjnej, a ostatnio także zmiany klimatyczne. Ta piękna i mocna historia - symbol jedności w spolaryzowanych czasach - pokazuje, że nadal możemy rozwiązywać problemy dotyczące zmian środowiskowych i ochrony przyrody.
fot. Jaime Rojo, Saving the Monarchs, National Geographic, najlepszy reportaż z regionu Ameryki Północnej i Centralnej / World Press Photo 2024Ludzie w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych i Meksyku łączą siły, aby odwrócić ponad 80% spadek populacji motyli wędrownych od połowy lat 90. Przyczyny wymierania obejmują utratę siedlisk lęgowych, zniknięcie mleczu (jedynej diety gąsienic) z powodu rozwoju rolnictwa przemysłowego wzdłuż ich długiej trasy migracyjnej, a ostatnio także zmiany klimatyczne. Ta piękna i mocna historia - symbol jedności w spolaryzowanych czasach - pokazuje, że nadal możemy rozwiązywać problemy dotyczące zmian środowiskowych i ochrony przyrody.
fot. Adriana Loureiro Fernandez, Red Skies, Green Waters, New York Times, najlepszy reportaż z regionu Ameryki Południowej / World Press Photo 2024Na przełomie XIX i XX wieku bogata w ropę naftową Wenezuela była zamożna, ale jej majątek skurczył się w wyniku gwałtownego spadku cen ropy, złego zarządzania , sankcji i niestabilności politycznej. Wycieki ropy z przestarzałej infrastruktury i metan wytwarzany w procesie rafinacji niszczą środowisko. Jednocześnie prawie 82% Wenezuelczyków żyje w ubóstwie. Ta historia w wymowny sposób przedstawia szkodliwy wpływ przemysłu zarówno na środowisko, jak i na tkankę społeczną Wenezueli.
fot. Adriana Loureiro Fernandez, Red Skies, Green Waters, New York Times, najlepszy reportaż z regionu Ameryki Południowej / World Press Photo 2024Na przełomie XIX i XX wieku bogata w ropę naftową Wenezuela była zamożna, ale jej majątek skurczył się w wyniku gwałtownego spadku cen ropy, złego zarządzania , sankcji i niestabilności politycznej. Wycieki ropy z przestarzałej infrastruktury i metan wytwarzany w procesie rafinacji niszczą środowisko. Jednocześnie prawie 82% Wenezuelczyków żyje w ubóstwie. Ta historia w wymowny sposób przedstawia szkodliwy wpływ przemysłu zarówno na środowisko, jak i na tkankę społeczną Wenezueli.
fot. Adriana Loureiro Fernandez, Red Skies, Green Waters, New York Times, najlepszy reportaż z regionu Ameryki Południowej / World Press Photo 2024Na przełomie XIX i XX wieku bogata w ropę naftową Wenezuela była zamożna, ale jej majątek skurczył się w wyniku gwałtownego spadku cen ropy, złego zarządzania , sankcji i niestabilności politycznej. Wycieki ropy z przestarzałej infrastruktury i metan wytwarzany w procesie rafinacji niszczą środowisko. Jednocześnie prawie 82% Wenezuelczyków żyje w ubóstwie. Ta historia w wymowny sposób przedstawia szkodliwy wpływ przemysłu zarówno na środowisko, jak i na tkankę społeczną Wenezueli.
fot. Adriana Loureiro Fernandez, Red Skies, Green Waters, New York Times, najlepszy reportaż z regionu Ameryki Południowej / World Press Photo 2024Na przełomie XIX i XX wieku bogata w ropę naftową Wenezuela była zamożna, ale jej majątek skurczył się w wyniku gwałtownego spadku cen ropy, złego zarządzania , sankcji i niestabilności politycznej. Wycieki ropy z przestarzałej infrastruktury i metan wytwarzany w procesie rafinacji niszczą środowisko. Jednocześnie prawie 82% Wenezuelczyków żyje w ubóstwie. Ta historia w wymowny sposób przedstawia szkodliwy wpływ przemysłu zarówno na środowisko, jak i na tkankę społeczną Wenezueli.
fot. Michael Varcas, Battle for Sovereignty The Philippine Star, najlepszy reportaż z regionu Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2024Chiny wzmacniają swoje roszczenia na Morzu Południowochińskim poprzez budowę nowych wysp i patrole morskie, budząc obawy, że region ten staje się punktem zapalnym o poważnych konsekwencjach dla całego globu. Przez te wody przepływa ponad 30% światowej żeglugi i około połowa wszystkich kutrów rybackich. Chińska marynarka okupuje m.in. Scarborough Shoal, część wyłącznej strefy ekonomicznej Filipin (EEZ), blokując filipińskim rybakom dostęp do naturalnych łowisk. Rząd Filipin dostarcza żywność i olej do łodzi rybackich na morzu, wydłużając w ten sposób czas połowów i dochodząc swoich praw.
fot. Michael Varcas, Battle for Sovereignty The Philippine Star, najlepszy reportaż z regionu Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2024Chiny wzmacniają swoje roszczenia na Morzu Południowochińskim poprzez budowę nowych wysp i patrole morskie, budząc obawy, że region ten staje się punktem zapalnym o poważnych konsekwencjach dla całego globu. Przez te wody przepływa ponad 30% światowej żeglugi i około połowa wszystkich kutrów rybackich. Chińska marynarka okupuje m.in. Scarborough Shoal, część wyłącznej strefy ekonomicznej Filipin (EEZ), blokując filipińskim rybakom dostęp do naturalnych łowisk. Rząd Filipin dostarcza żywność i olej do łodzi rybackich na morzu, wydłużając w ten sposób czas połowów i dochodząc swoich praw.
fot. Michael Varcas, Battle for Sovereignty The Philippine Star, najlepszy reportaż z regionu Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2024Chiny wzmacniają swoje roszczenia na Morzu Południowochińskim poprzez budowę nowych wysp i patrole morskie, budząc obawy, że region ten staje się punktem zapalnym o poważnych konsekwencjach dla całego globu. Przez te wody przepływa ponad 30% światowej żeglugi i około połowa wszystkich kutrów rybackich. Chińska marynarka okupuje m.in. Scarborough Shoal, część wyłącznej strefy ekonomicznej Filipin (EEZ), blokując filipińskim rybakom dostęp do naturalnych łowisk. Rząd Filipin dostarcza żywność i olej do łodzi rybackich na morzu, wydłużając w ten sposób czas połowów i dochodząc swoich praw.
fot. Michael Varcas, Battle for Sovereignty The Philippine Star, najlepszy reportaż z regionu Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2024Chiny wzmacniają swoje roszczenia na Morzu Południowochińskim poprzez budowę nowych wysp i patrole morskie, budząc obawy, że region ten staje się punktem zapalnym o poważnych konsekwencjach dla całego globu. Przez te wody przepływa ponad 30% światowej żeglugi i około połowa wszystkich kutrów rybackich. Chińska marynarka okupuje m.in. Scarborough Shoal, część wyłącznej strefy ekonomicznej Filipin (EEZ), blokując filipińskim rybakom dostęp do naturalnych łowisk. Rząd Filipin dostarcza żywność i olej do łodzi rybackich na morzu, wydłużając w ten sposób czas połowów i dochodząc swoich praw.
Zobacz wszystkie zdjęcia (24)

(Opisy projektów wewnątrz galerii)

Na szczęście w tegorocznej edycji WPP nie brakuje różnorodności tematycznej. Mamy tu zarówno projekty dotyczące bieżących wydarzeń, jak i środowiska czy mniejszości etnicznych i migracji. "Każdego roku jurorzy z całego świata przeglądają dziesiątki tysięcy zdjęć, by wybrać wizualnie oszałamiające kadry, które opowiadają historie i mają znaczenie,  reprezentując nasz wspólny świat. Tegoroczny wybór obejmuje narracje o desperacji, głodzie, wojnie i stracie, ale także o wytrwałości, odwadze, miłości, rodzinie, marzeniach i większej liczbie motyli, niż ktokolwiek ma prawo oczekiwać.” - komentuje Joumana El Zein Khoury, dyrektor wykonawcza World Press Photo.

World Press Photo 2024 - najlepsze projekty długoterminowe

fot. Pablo E. Piovano, Mapuche: The Return of the Ancient Voices, National Geographic, najlepszy projekt długoterminowy w regionie Ameryki Południowej / World Press Photo 2024Społeczności Mapuche to rdzenni mieszkańcy terytoriów, które obecnie należą do Argentyny i Chile. Znaczna część ziemi ich przodków jest obecnie wykorzystywana komercyjnie - pod górnictwo, leśnictwo, projekty hydroelektryczne czy szczelinowanie. Pomimo nowych przepisów, pozornie wspierających prawa Mapuche, dyskryminacja wywodzących się z tej społecznośc aktywistów nie ustaje. Dla wielu Mapuczów nie jest to wyłącznie spór terytorialny: ziemia jest częścią ich kulturowej i duchowej tożsamości. Komercyjna degradacja środowiska narusza zarówno pamięć o przeszłości, jak i równowagę między naturą a ludzkim zdrowiem. Jury doceniło głębszy wgląd tej historii w światopogląd rdzennych mieszkańców w ramach ich walki z rządami i przemysłem wydobywczym.
fot. Pablo E. Piovano, Mapuche: The Return of the Ancient Voices, National Geographic, najlepszy projekt długoterminowy w regionie Ameryki Południowej / World Press Photo 2024Społeczności Mapuche to rdzenni mieszkańcy terytoriów, które obecnie należą do Argentyny i Chile. Znaczna część ziemi ich przodków jest obecnie wykorzystywana komercyjnie - pod górnictwo, leśnictwo, projekty hydroelektryczne czy szczelinowanie. Pomimo nowych przepisów, pozornie wspierających prawa Mapuche, dyskryminacja wywodzących się z tej społecznośc aktywistów nie ustaje. Dla wielu Mapuczów nie jest to wyłącznie spór terytorialny: ziemia jest częścią ich kulturowej i duchowej tożsamości. Komercyjna degradacja środowiska narusza zarówno pamięć o przeszłości, jak i równowagę między naturą a ludzkim zdrowiem. Jury doceniło głębszy wgląd tej historii w światopogląd rdzennych mieszkańców w ramach ich walki z rządami i przemysłem wydobywczym.
fot. Pablo E. Piovano, Mapuche: The Return of the Ancient Voices, National Geographic, najlepszy projekt długoterminowy w regionie Ameryki Południowej / World Press Photo 2024Społeczności Mapuche to rdzenni mieszkańcy terytoriów, które obecnie należą do Argentyny i Chile. Znaczna część ziemi ich przodków jest obecnie wykorzystywana komercyjnie - pod górnictwo, leśnictwo, projekty hydroelektryczne czy szczelinowanie. Pomimo nowych przepisów, pozornie wspierających prawa Mapuche, dyskryminacja wywodzących się z tej społecznośc aktywistów nie ustaje. Dla wielu Mapuczów nie jest to wyłącznie spór terytorialny: ziemia jest częścią ich kulturowej i duchowej tożsamości. Komercyjna degradacja środowiska narusza zarówno pamięć o przeszłości, jak i równowagę między naturą a ludzkim zdrowiem. Jury doceniło głębszy wgląd tej historii w światopogląd rdzennych mieszkańców w ramach ich walki z rządami i przemysłem wydobywczym.
fot. Pablo E. Piovano, Mapuche: The Return of the Ancient Voices, National Geographic, najlepszy projekt długoterminowy w regionie Ameryki Południowej / World Press Photo 2024Społeczności Mapuche to rdzenni mieszkańcy terytoriów, które obecnie należą do Argentyny i Chile. Znaczna część ziemi ich przodków jest obecnie wykorzystywana komercyjnie - pod górnictwo, leśnictwo, projekty hydroelektryczne czy szczelinowanie. Pomimo nowych przepisów, pozornie wspierających prawa Mapuche, dyskryminacja wywodzących się z tej społecznośc aktywistów nie ustaje. Dla wielu Mapuczów nie jest to wyłącznie spór terytorialny: ziemia jest częścią ich kulturowej i duchowej tożsamości. Komercyjna degradacja środowiska narusza zarówno pamięć o przeszłości, jak i równowagę między naturą a ludzkim zdrowiem. Jury doceniło głębszy wgląd tej historii w światopogląd rdzennych mieszkańców w ramach ich walki z rządami i przemysłem wydobywczym.
fot. Pablo E. Piovano, Mapuche: The Return of the Ancient Voices, National Geographic, najlepszy projekt długoterminowy w regionie Ameryki Południowej / World Press Photo 2024Społeczności Mapuche to rdzenni mieszkańcy terytoriów, które obecnie należą do Argentyny i Chile. Znaczna część ziemi ich przodków jest obecnie wykorzystywana komercyjnie - pod górnictwo, leśnictwo, projekty hydroelektryczne czy szczelinowanie. Pomimo nowych przepisów, pozornie wspierających prawa Mapuche, dyskryminacja wywodzących się z tej społecznośc aktywistów nie ustaje. Dla wielu Mapuczów nie jest to wyłącznie spór terytorialny: ziemia jest częścią ich kulturowej i duchowej tożsamości. Komercyjna degradacja środowiska narusza zarówno pamięć o przeszłości, jak i równowagę między naturą a ludzkim zdrowiem. Jury doceniło głębszy wgląd tej historii w światopogląd rdzennych mieszkańców w ramach ich walki z rządami i przemysłem wydobywczym.
fot. Pablo E. Piovano, Mapuche: The Return of the Ancient Voices, National Geographic, najlepszy projekt długoterminowy w regionie Ameryki Południowej / World Press Photo 2024Społeczności Mapuche to rdzenni mieszkańcy terytoriów, które obecnie należą do Argentyny i Chile. Znaczna część ziemi ich przodków jest obecnie wykorzystywana komercyjnie - pod górnictwo, leśnictwo, projekty hydroelektryczne czy szczelinowanie. Pomimo nowych przepisów, pozornie wspierających prawa Mapuche, dyskryminacja wywodzących się z tej społecznośc aktywistów nie ustaje. Dla wielu Mapuczów nie jest to wyłącznie spór terytorialny: ziemia jest częścią ich kulturowej i duchowej tożsamości. Komercyjna degradacja środowiska narusza zarówno pamięć o przeszłości, jak i równowagę między naturą a ludzkim zdrowiem. Jury doceniło głębszy wgląd tej historii w światopogląd rdzennych mieszkańców w ramach ich walki z rządami i przemysłem wydobywczym.
fot. Pablo E. Piovano, Mapuche: The Return of the Ancient Voices, National Geographic, najlepszy projekt długoterminowy w regionie Ameryki Południowej / World Press Photo 2024Społeczności Mapuche to rdzenni mieszkańcy terytoriów, które obecnie należą do Argentyny i Chile. Znaczna część ziemi ich przodków jest obecnie wykorzystywana komercyjnie - pod górnictwo, leśnictwo, projekty hydroelektryczne czy szczelinowanie. Pomimo nowych przepisów, pozornie wspierających prawa Mapuche, dyskryminacja wywodzących się z tej społecznośc aktywistów nie ustaje. Dla wielu Mapuczów nie jest to wyłącznie spór terytorialny: ziemia jest częścią ich kulturowej i duchowej tożsamości. Komercyjna degradacja środowiska narusza zarówno pamięć o przeszłości, jak i równowagę między naturą a ludzkim zdrowiem. Jury doceniło głębszy wgląd tej historii w światopogląd rdzennych mieszkańców w ramach ich walki z rządami i przemysłem wydobywczym.
fot. Pablo E. Piovano, Mapuche: The Return of the Ancient Voices, National Geographic, najlepszy projekt długoterminowy w regionie Ameryki Południowej / World Press Photo 2024Społeczności Mapuche to rdzenni mieszkańcy terytoriów, które obecnie należą do Argentyny i Chile. Znaczna część ziemi ich przodków jest obecnie wykorzystywana komercyjnie - pod górnictwo, leśnictwo, projekty hydroelektryczne czy szczelinowanie. Pomimo nowych przepisów, pozornie wspierających prawa Mapuche, dyskryminacja wywodzących się z tej społecznośc aktywistów nie ustaje. Dla wielu Mapuczów nie jest to wyłącznie spór terytorialny: ziemia jest częścią ich kulturowej i duchowej tożsamości. Komercyjna degradacja środowiska narusza zarówno pamięć o przeszłości, jak i równowagę między naturą a ludzkim zdrowiem. Jury doceniło głębszy wgląd tej historii w światopogląd rdzennych mieszkańców w ramach ich walki z rządami i przemysłem wydobywczym.
fot. Ta Mwe, Revolution in Myanmar, Sacca Photo, VII Foundation, Frontline Club, W. Eugene Smith Grant, najlepszy projekt długoterminowy z regionu Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2024Zamach stanu w Birmie w lutym 2021 r. obalił cywilny rząd i doprowadził do masowych protestów, które zostały następnie brutalnie stłumione przez wojsko. Późniejszy zbrojny opór przeciwko juncie wojskowej, kierowany przez Ludowe Siły Obrony (PDF), przerodził się w wojnę domową. Współpracując grupami powstańczymi w całym kraju, PDF zmusza obecnie wojsko do walki na wielu frontach. W miarę trwania wojny domowej, zaprawione w boju i dobrze skoordynowane łączone siły rebeliantów mogą odegrać kluczową rolę w przyszłości kraju. Jury doceniło emocjonalne zaangażowanie fotografa i jego odwagę w uchwyceniu uporczywej walki przy ogromnym osobistym ryzyku.
fot. Ta Mwe, Revolution in Myanmar, Sacca Photo, VII Foundation, Frontline Club, W. Eugene Smith Grant, najlepszy projekt długoterminowy z regionu Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2024Zamach stanu w Birmie w lutym 2021 r. obalił cywilny rząd i doprowadził do masowych protestów, które zostały następnie brutalnie stłumione przez wojsko. Późniejszy zbrojny opór przeciwko juncie wojskowej, kierowany przez Ludowe Siły Obrony (PDF), przerodził się w wojnę domową. Współpracując grupami powstańczymi w całym kraju, PDF zmusza obecnie wojsko do walki na wielu frontach. W miarę trwania wojny domowej, zaprawione w boju i dobrze skoordynowane łączone siły rebeliantów mogą odegrać kluczową rolę w przyszłości kraju. Jury doceniło emocjonalne zaangażowanie fotografa i jego odwagę w uchwyceniu uporczywej walki przy ogromnym osobistym ryzyku.
fot. Ta Mwe, Revolution in Myanmar, Sacca Photo, VII Foundation, Frontline Club, W. Eugene Smith Grant, najlepszy projekt długoterminowy z regionu Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2024Zamach stanu w Birmie w lutym 2021 r. obalił cywilny rząd i doprowadził do masowych protestów, które zostały następnie brutalnie stłumione przez wojsko. Późniejszy zbrojny opór przeciwko juncie wojskowej, kierowany przez Ludowe Siły Obrony (PDF), przerodził się w wojnę domową. Współpracując grupami powstańczymi w całym kraju, PDF zmusza obecnie wojsko do walki na wielu frontach. W miarę trwania wojny domowej, zaprawione w boju i dobrze skoordynowane łączone siły rebeliantów mogą odegrać kluczową rolę w przyszłości kraju. Jury doceniło emocjonalne zaangażowanie fotografa i jego odwagę w uchwyceniu uporczywej walki przy ogromnym osobistym ryzyku.
fot. Ta Mwe, Revolution in Myanmar, Sacca Photo, VII Foundation, Frontline Club, W. Eugene Smith Grant, najlepszy projekt długoterminowy z regionu Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2024Zamach stanu w Birmie w lutym 2021 r. obalił cywilny rząd i doprowadził do masowych protestów, które zostały następnie brutalnie stłumione przez wojsko. Późniejszy zbrojny opór przeciwko juncie wojskowej, kierowany przez Ludowe Siły Obrony (PDF), przerodził się w wojnę domową. Współpracując grupami powstańczymi w całym kraju, PDF zmusza obecnie wojsko do walki na wielu frontach. W miarę trwania wojny domowej, zaprawione w boju i dobrze skoordynowane łączone siły rebeliantów mogą odegrać kluczową rolę w przyszłości kraju. Jury doceniło emocjonalne zaangażowanie fotografa i jego odwagę w uchwyceniu uporczywej walki przy ogromnym osobistym ryzyku.
fot. Ta Mwe, Revolution in Myanmar, Sacca Photo, VII Foundation, Frontline Club, W. Eugene Smith Grant, najlepszy projekt długoterminowy z regionu Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2024Zamach stanu w Birmie w lutym 2021 r. obalił cywilny rząd i doprowadził do masowych protestów, które zostały następnie brutalnie stłumione przez wojsko. Późniejszy zbrojny opór przeciwko juncie wojskowej, kierowany przez Ludowe Siły Obrony (PDF), przerodził się w wojnę domową. Współpracując grupami powstańczymi w całym kraju, PDF zmusza obecnie wojsko do walki na wielu frontach. W miarę trwania wojny domowej, zaprawione w boju i dobrze skoordynowane łączone siły rebeliantów mogą odegrać kluczową rolę w przyszłości kraju. Jury doceniło emocjonalne zaangażowanie fotografa i jego odwagę w uchwyceniu uporczywej walki przy ogromnym osobistym ryzyku.
fot. Ta Mwe, Revolution in Myanmar, Sacca Photo, VII Foundation, Frontline Club, W. Eugene Smith Grant, najlepszy projekt długoterminowy z regionu Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2024Zamach stanu w Birmie w lutym 2021 r. obalił cywilny rząd i doprowadził do masowych protestów, które zostały następnie brutalnie stłumione przez wojsko. Późniejszy zbrojny opór przeciwko juncie wojskowej, kierowany przez Ludowe Siły Obrony (PDF), przerodził się w wojnę domową. Współpracując grupami powstańczymi w całym kraju, PDF zmusza obecnie wojsko do walki na wielu frontach. W miarę trwania wojny domowej, zaprawione w boju i dobrze skoordynowane łączone siły rebeliantów mogą odegrać kluczową rolę w przyszłości kraju. Jury doceniło emocjonalne zaangażowanie fotografa i jego odwagę w uchwyceniu uporczywej walki przy ogromnym osobistym ryzyku.
fot. Ta Mwe, Revolution in Myanmar, Sacca Photo, VII Foundation, Frontline Club, W. Eugene Smith Grant, najlepszy projekt długoterminowy z regionu Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2024Zamach stanu w Birmie w lutym 2021 r. obalił cywilny rząd i doprowadził do masowych protestów, które zostały następnie brutalnie stłumione przez wojsko. Późniejszy zbrojny opór przeciwko juncie wojskowej, kierowany przez Ludowe Siły Obrony (PDF), przerodził się w wojnę domową. Współpracując grupami powstańczymi w całym kraju, PDF zmusza obecnie wojsko do walki na wielu frontach. W miarę trwania wojny domowej, zaprawione w boju i dobrze skoordynowane łączone siły rebeliantów mogą odegrać kluczową rolę w przyszłości kraju. Jury doceniło emocjonalne zaangażowanie fotografa i jego odwagę w uchwyceniu uporczywej walki przy ogromnym osobistym ryzyku.
fot. Ta Mwe, Revolution in Myanmar, Sacca Photo, VII Foundation, Frontline Club, W. Eugene Smith Grant, najlepszy projekt długoterminowy z regionu Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2024Zamach stanu w Birmie w lutym 2021 r. obalił cywilny rząd i doprowadził do masowych protestów, które zostały następnie brutalnie stłumione przez wojsko. Późniejszy zbrojny opór przeciwko juncie wojskowej, kierowany przez Ludowe Siły Obrony (PDF), przerodził się w wojnę domową. Współpracując grupami powstańczymi w całym kraju, PDF zmusza obecnie wojsko do walki na wielu frontach. W miarę trwania wojny domowej, zaprawione w boju i dobrze skoordynowane łączone siły rebeliantów mogą odegrać kluczową rolę w przyszłości kraju. Jury doceniło emocjonalne zaangażowanie fotografa i jego odwagę w uchwyceniu uporczywej walki przy ogromnym osobistym ryzyku.
fot. Alejandro Cegarra, The Two Walls, The New York Times, najlepszy projekt długoterminowy z regiony Ameryki Północnej i Centralnej / World Press Photo 2024Od 2019 r. Meksyk zmienił się z kraju, który z otwartymi rękoma witał migrantów i osoby ubiegające się o azyl na swojej południowej granicy, w kraj z surową polityką imigracyjną, bardzo podobną do polityki Stanów Zjednoczonych. Polityka migracyjna i zagraniczna wdrażana przez różne administracje USA, protokoły COVID-19 oraz zawirowania polityczne i gospodarcze w Ameryce Środkowej i Południowej przyczyniają się do trwającego kryzysu na granicach Meksyku. Czynniki te narażają rodziny migrantów na przemoc, korupcję i niepewne warunki w przygranicznych miastach. Fotograf Alejandro Cegarra zainicjował ten projekt w 2018 r., opierając się na własnym doświadczeniu migracji z domu w Wenezueli do Meksyku w 2017 r.
fot. Alejandro Cegarra, The Two Walls, The New York Times, najlepszy projekt długoterminowy z regiony Ameryki Północnej i Centralnej / World Press Photo 2024Od 2019 r. Meksyk zmienił się z kraju, który z otwartymi rękoma witał migrantów i osoby ubiegające się o azyl na swojej południowej granicy, w kraj z surową polityką imigracyjną, bardzo podobną do polityki Stanów Zjednoczonych. Polityka migracyjna i zagraniczna wdrażana przez różne administracje USA, protokoły COVID-19 oraz zawirowania polityczne i gospodarcze w Ameryce Środkowej i Południowej przyczyniają się do trwającego kryzysu na granicach Meksyku. Czynniki te narażają rodziny migrantów na przemoc, korupcję i niepewne warunki w przygranicznych miastach. Fotograf Alejandro Cegarra zainicjował ten projekt w 2018 r., opierając się na własnym doświadczeniu migracji z domu w Wenezueli do Meksyku w 2017 r.
fot. Alejandro Cegarra, The Two Walls, The New York Times, najlepszy projekt długoterminowy z regiony Ameryki Północnej i Centralnej / World Press Photo 2024Od 2019 r. Meksyk zmienił się z kraju, który z otwartymi rękoma witał migrantów i osoby ubiegające się o azyl na swojej południowej granicy, w kraj z surową polityką imigracyjną, bardzo podobną do polityki Stanów Zjednoczonych. Polityka migracyjna i zagraniczna wdrażana przez różne administracje USA, protokoły COVID-19 oraz zawirowania polityczne i gospodarcze w Ameryce Środkowej i Południowej przyczyniają się do trwającego kryzysu na granicach Meksyku. Czynniki te narażają rodziny migrantów na przemoc, korupcję i niepewne warunki w przygranicznych miastach. Fotograf Alejandro Cegarra zainicjował ten projekt w 2018 r., opierając się na własnym doświadczeniu migracji z domu w Wenezueli do Meksyku w 2017 r.
fot. Alejandro Cegarra, The Two Walls, The New York Times, najlepszy projekt długoterminowy z regiony Ameryki Północnej i Centralnej / World Press Photo 2024Od 2019 r. Meksyk zmienił się z kraju, który z otwartymi rękoma witał migrantów i osoby ubiegające się o azyl na swojej południowej granicy, w kraj z surową polityką imigracyjną, bardzo podobną do polityki Stanów Zjednoczonych. Polityka migracyjna i zagraniczna wdrażana przez różne administracje USA, protokoły COVID-19 oraz zawirowania polityczne i gospodarcze w Ameryce Środkowej i Południowej przyczyniają się do trwającego kryzysu na granicach Meksyku. Czynniki te narażają rodziny migrantów na przemoc, korupcję i niepewne warunki w przygranicznych miastach. Fotograf Alejandro Cegarra zainicjował ten projekt w 2018 r., opierając się na własnym doświadczeniu migracji z domu w Wenezueli do Meksyku w 2017 r.
fot. Alejandro Cegarra, The Two Walls, The New York Times, najlepszy projekt długoterminowy z regiony Ameryki Północnej i Centralnej / World Press Photo 2024Od 2019 r. Meksyk zmienił się z kraju, który z otwartymi rękoma witał migrantów i osoby ubiegające się o azyl na swojej południowej granicy, w kraj z surową polityką imigracyjną, bardzo podobną do polityki Stanów Zjednoczonych. Polityka migracyjna i zagraniczna wdrażana przez różne administracje USA, protokoły COVID-19 oraz zawirowania polityczne i gospodarcze w Ameryce Środkowej i Południowej przyczyniają się do trwającego kryzysu na granicach Meksyku. Czynniki te narażają rodziny migrantów na przemoc, korupcję i niepewne warunki w przygranicznych miastach. Fotograf Alejandro Cegarra zainicjował ten projekt w 2018 r., opierając się na własnym doświadczeniu migracji z domu w Wenezueli do Meksyku w 2017 r.
fot. Alejandro Cegarra, The Two Walls, The New York Times, najlepszy projekt długoterminowy z regiony Ameryki Północnej i Centralnej / World Press Photo 2024Od 2019 r. Meksyk zmienił się z kraju, który z otwartymi rękoma witał migrantów i osoby ubiegające się o azyl na swojej południowej granicy, w kraj z surową polityką imigracyjną, bardzo podobną do polityki Stanów Zjednoczonych. Polityka migracyjna i zagraniczna wdrażana przez różne administracje USA, protokoły COVID-19 oraz zawirowania polityczne i gospodarcze w Ameryce Środkowej i Południowej przyczyniają się do trwającego kryzysu na granicach Meksyku. Czynniki te narażają rodziny migrantów na przemoc, korupcję i niepewne warunki w przygranicznych miastach. Fotograf Alejandro Cegarra zainicjował ten projekt w 2018 r., opierając się na własnym doświadczeniu migracji z domu w Wenezueli do Meksyku w 2017 r.
fot. Alejandro Cegarra, The Two Walls, The New York Times, najlepszy projekt długoterminowy z regiony Ameryki Północnej i Centralnej / World Press Photo 2024Od 2019 r. Meksyk zmienił się z kraju, który z otwartymi rękoma witał migrantów i osoby ubiegające się o azyl na swojej południowej granicy, w kraj z surową polityką imigracyjną, bardzo podobną do polityki Stanów Zjednoczonych. Polityka migracyjna i zagraniczna wdrażana przez różne administracje USA, protokoły COVID-19 oraz zawirowania polityczne i gospodarcze w Ameryce Środkowej i Południowej przyczyniają się do trwającego kryzysu na granicach Meksyku. Czynniki te narażają rodziny migrantów na przemoc, korupcję i niepewne warunki w przygranicznych miastach. Fotograf Alejandro Cegarra zainicjował ten projekt w 2018 r., opierając się na własnym doświadczeniu migracji z domu w Wenezueli do Meksyku w 2017 r.
fot. Alejandro Cegarra, The Two Walls, The New York Times, najlepszy projekt długoterminowy z regiony Ameryki Północnej i Centralnej / World Press Photo 2024Od 2019 r. Meksyk zmienił się z kraju, który z otwartymi rękoma witał migrantów i osoby ubiegające się o azyl na swojej południowej granicy, w kraj z surową polityką imigracyjną, bardzo podobną do polityki Stanów Zjednoczonych. Polityka migracyjna i zagraniczna wdrażana przez różne administracje USA, protokoły COVID-19 oraz zawirowania polityczne i gospodarcze w Ameryce Środkowej i Południowej przyczyniają się do trwającego kryzysu na granicach Meksyku. Czynniki te narażają rodziny migrantów na przemoc, korupcję i niepewne warunki w przygranicznych miastach. Fotograf Alejandro Cegarra zainicjował ten projekt w 2018 r., opierając się na własnym doświadczeniu migracji z domu w Wenezueli do Meksyku w 2017 r.
fot. Daniej Chatard, No Man's Land, najlepszy projekt długoterminowy z regionu Europy / World Press Photo 2024Niemcy pozycjonują się jako lider w kwestii zielonej energii i zapowiadają całkowite przejście na źródła odnawialne do 2030 roku. Mimo to produkcja energii w kraju pozostaje silnie uzależniona od węgla. W Nadrenii o lat 70. wyburzane są wioski i wycinane lasy, aby zrobić miejsce dla kopalni odkrywkowych Hambach i Garzweiler. W 2012 r. aktywiści zaczęli okupować część lasu Hambach, a później także wioskę Lützerath, aby przeciwstawić się tym działaniom. Do 2023 r. udało im się ocalić pozostałą część lasu i pięć z sześciu wiosek przeznaczonych do zniszczenia.
fot. Daniej Chatard, No Man's Land, najlepszy projekt długoterminowy z regionu Europy / World Press Photo 2024Niemcy pozycjonują się jako lider w kwestii zielonej energii i zapowiadają całkowite przejście na źródła odnawialne do 2030 roku. Mimo to produkcja energii w kraju pozostaje silnie uzależniona od węgla. W Nadrenii o lat 70. wyburzane są wioski i wycinane lasy, aby zrobić miejsce dla kopalni odkrywkowych Hambach i Garzweiler. W 2012 r. aktywiści zaczęli okupować część lasu Hambach, a później także wioskę Lützerath, aby przeciwstawić się tym działaniom. Do 2023 r. udało im się ocalić pozostałą część lasu i pięć z sześciu wiosek przeznaczonych do zniszczenia.
fot. Daniej Chatard, No Man's Land, najlepszy projekt długoterminowy z regionu Europy / World Press Photo 2024Niemcy pozycjonują się jako lider w kwestii zielonej energii i zapowiadają całkowite przejście na źródła odnawialne do 2030 roku. Mimo to produkcja energii w kraju pozostaje silnie uzależniona od węgla. W Nadrenii o lat 70. wyburzane są wioski i wycinane lasy, aby zrobić miejsce dla kopalni odkrywkowych Hambach i Garzweiler. W 2012 r. aktywiści zaczęli okupować część lasu Hambach, a później także wioskę Lützerath, aby przeciwstawić się tym działaniom. Do 2023 r. udało im się ocalić pozostałą część lasu i pięć z sześciu wiosek przeznaczonych do zniszczenia.
fot. Daniej Chatard, No Man's Land, najlepszy projekt długoterminowy z regionu Europy / World Press Photo 2024Niemcy pozycjonują się jako lider w kwestii zielonej energii i zapowiadają całkowite przejście na źródła odnawialne do 2030 roku. Mimo to produkcja energii w kraju pozostaje silnie uzależniona od węgla. W Nadrenii o lat 70. wyburzane są wioski i wycinane lasy, aby zrobić miejsce dla kopalni odkrywkowych Hambach i Garzweiler. W 2012 r. aktywiści zaczęli okupować część lasu Hambach, a później także wioskę Lützerath, aby przeciwstawić się tym działaniom. Do 2023 r. udało im się ocalić pozostałą część lasu i pięć z sześciu wiosek przeznaczonych do zniszczenia.
fot. Daniej Chatard, No Man's Land, najlepszy projekt długoterminowy z regionu Europy / World Press Photo 2024Niemcy pozycjonują się jako lider w kwestii zielonej energii i zapowiadają całkowite przejście na źródła odnawialne do 2030 roku. Mimo to produkcja energii w kraju pozostaje silnie uzależniona od węgla. W Nadrenii o lat 70. wyburzane są wioski i wycinane lasy, aby zrobić miejsce dla kopalni odkrywkowych Hambach i Garzweiler. W 2012 r. aktywiści zaczęli okupować część lasu Hambach, a później także wioskę Lützerath, aby przeciwstawić się tym działaniom. Do 2023 r. udało im się ocalić pozostałą część lasu i pięć z sześciu wiosek przeznaczonych do zniszczenia.
fot. Daniej Chatard, No Man's Land, najlepszy projekt długoterminowy z regionu Europy / World Press Photo 2024Niemcy pozycjonują się jako lider w kwestii zielonej energii i zapowiadają całkowite przejście na źródła odnawialne do 2030 roku. Mimo to produkcja energii w kraju pozostaje silnie uzależniona od węgla. W Nadrenii o lat 70. wyburzane są wioski i wycinane lasy, aby zrobić miejsce dla kopalni odkrywkowych Hambach i Garzweiler. W 2012 r. aktywiści zaczęli okupować część lasu Hambach, a później także wioskę Lützerath, aby przeciwstawić się tym działaniom. Do 2023 r. udało im się ocalić pozostałą część lasu i pięć z sześciu wiosek przeznaczonych do zniszczenia.
fot. Daniej Chatard, No Man's Land, najlepszy projekt długoterminowy z regionu Europy / World Press Photo 2024Niemcy pozycjonują się jako lider w kwestii zielonej energii i zapowiadają całkowite przejście na źródła odnawialne do 2030 roku. Mimo to produkcja energii w kraju pozostaje silnie uzależniona od węgla. W Nadrenii o lat 70. wyburzane są wioski i wycinane lasy, aby zrobić miejsce dla kopalni odkrywkowych Hambach i Garzweiler. W 2012 r. aktywiści zaczęli okupować część lasu Hambach, a później także wioskę Lützerath, aby przeciwstawić się tym działaniom. Do 2023 r. udało im się ocalić pozostałą część lasu i pięć z sześciu wiosek przeznaczonych do zniszczenia.
fot. Daniej Chatard, No Man's Land, najlepszy projekt długoterminowy z regionu Europy / World Press Photo 2024Niemcy pozycjonują się jako lider w kwestii zielonej energii i zapowiadają całkowite przejście na źródła odnawialne do 2030 roku. Mimo to produkcja energii w kraju pozostaje silnie uzależniona od węgla. W Nadrenii o lat 70. wyburzane są wioski i wycinane lasy, aby zrobić miejsce dla kopalni odkrywkowych Hambach i Garzweiler. W 2012 r. aktywiści zaczęli okupować część lasu Hambach, a później także wioskę Lützerath, aby przeciwstawić się tym działaniom. Do 2023 r. udało im się ocalić pozostałą część lasu i pięć z sześciu wiosek przeznaczonych do zniszczenia.
fot. Wang Naigon, I Am Still With You, najlepszy projekt długoterminowy z regionu Azji / World Press Photo 2024Projekt ten jest prywatnym przedsięwzięciem, mającym na celu zbadanie koncepcji zdjęć rodzinnych. W ścisłej współpracy z rodziną, fotografka opowiada historię Jiuer, młodej matki trójki dzieci z północnych Chin, która zyskuje więcej zrozumienia i uznania dla życia po zdiagnozowaniu raka. Przed operacją Jiuer poprosiła fotografkę o zrobienie kilku zdjęć rodzinnych, a później, gdy jej stan się pogorszył, prosiła o zarejestrowanie czasu spędzonego z dziećmi.
fot. Wang Naigon, I Am Still With You, najlepszy projekt długoterminowy z regionu Azji / World Press Photo 2024Projekt ten jest prywatnym przedsięwzięciem, mającym na celu zbadanie koncepcji zdjęć rodzinnych. W ścisłej współpracy z rodziną, fotografka opowiada historię Jiuer, młodej matki trójki dzieci z północnych Chin, która zyskuje więcej zrozumienia i uznania dla życia po zdiagnozowaniu raka. Przed operacją Jiuer poprosiła fotografkę o zrobienie kilku zdjęć rodzinnych, a później, gdy jej stan się pogorszył, prosiła o zarejestrowanie czasu spędzonego z dziećmi.
fot. Wang Naigon, I Am Still With You, najlepszy projekt długoterminowy z regionu Azji / World Press Photo 2024Projekt ten jest prywatnym przedsięwzięciem, mającym na celu zbadanie koncepcji zdjęć rodzinnych. W ścisłej współpracy z rodziną, fotografka opowiada historię Jiuer, młodej matki trójki dzieci z północnych Chin, która zyskuje więcej zrozumienia i uznania dla życia po zdiagnozowaniu raka. Przed operacją Jiuer poprosiła fotografkę o zrobienie kilku zdjęć rodzinnych, a później, gdy jej stan się pogorszył, prosiła o zarejestrowanie czasu spędzonego z dziećmi.
fot. Wang Naigon, I Am Still With You, najlepszy projekt długoterminowy z regionu Azji / World Press Photo 2024Projekt ten jest prywatnym przedsięwzięciem, mającym na celu zbadanie koncepcji zdjęć rodzinnych. W ścisłej współpracy z rodziną, fotografka opowiada historię Jiuer, młodej matki trójki dzieci z północnych Chin, która zyskuje więcej zrozumienia i uznania dla życia po zdiagnozowaniu raka. Przed operacją Jiuer poprosiła fotografkę o zrobienie kilku zdjęć rodzinnych, a później, gdy jej stan się pogorszył, prosiła o zarejestrowanie czasu spędzonego z dziećmi.
fot. Wang Naigon, I Am Still With You, najlepszy projekt długoterminowy z regionu Azji / World Press Photo 2024Projekt ten jest prywatnym przedsięwzięciem, mającym na celu zbadanie koncepcji zdjęć rodzinnych. W ścisłej współpracy z rodziną, fotografka opowiada historię Jiuer, młodej matki trójki dzieci z północnych Chin, która zyskuje więcej zrozumienia i uznania dla życia po zdiagnozowaniu raka. Przed operacją Jiuer poprosiła fotografkę o zrobienie kilku zdjęć rodzinnych, a później, gdy jej stan się pogorszył, prosiła o zarejestrowanie czasu spędzonego z dziećmi.
fot. Wang Naigon, I Am Still With You, najlepszy projekt długoterminowy z regionu Azji / World Press Photo 2024Projekt ten jest prywatnym przedsięwzięciem, mającym na celu zbadanie koncepcji zdjęć rodzinnych. W ścisłej współpracy z rodziną, fotografka opowiada historię Jiuer, młodej matki trójki dzieci z północnych Chin, która zyskuje więcej zrozumienia i uznania dla życia po zdiagnozowaniu raka. Przed operacją Jiuer poprosiła fotografkę o zrobienie kilku zdjęć rodzinnych, a później, gdy jej stan się pogorszył, prosiła o zarejestrowanie czasu spędzonego z dziećmi.
fot. Wang Naigon, I Am Still With You, najlepszy projekt długoterminowy z regionu Azji / World Press Photo 2024Projekt ten jest prywatnym przedsięwzięciem, mającym na celu zbadanie koncepcji zdjęć rodzinnych. W ścisłej współpracy z rodziną, fotografka opowiada historię Jiuer, młodej matki trójki dzieci z północnych Chin, która zyskuje więcej zrozumienia i uznania dla życia po zdiagnozowaniu raka. Przed operacją Jiuer poprosiła fotografkę o zrobienie kilku zdjęć rodzinnych, a później, gdy jej stan się pogorszył, prosiła o zarejestrowanie czasu spędzonego z dziećmi.
fot. Wang Naigon, I Am Still With You, najlepszy projekt długoterminowy z regionu Azji / World Press Photo 2024Projekt ten jest prywatnym przedsięwzięciem, mającym na celu zbadanie koncepcji zdjęć rodzinnych. W ścisłej współpracy z rodziną, fotografka opowiada historię Jiuer, młodej matki trójki dzieci z północnych Chin, która zyskuje więcej zrozumienia i uznania dla życia po zdiagnozowaniu raka. Przed operacją Jiuer poprosiła fotografkę o zrobienie kilku zdjęć rodzinnych, a później, gdy jej stan się pogorszył, prosiła o zarejestrowanie czasu spędzonego z dziećmi.
fot. Zied Ben Romdhane, The Escape, Magnum Photos, najlepszy projekt długoterminowy z regionu Afryki / World Press Photo 2024Tunezyjska rewolucja z 2011 r., która stała się katalizatorem arabskiej wiosny, rozbudziła w Tunezyjczykach nadzieję na demokrację, sprawiedliwość społeczną i wolność słowa. Jednak w kolejnej dekadzie było oni świadkami niestabilności politycznej, utrzymujących się kryzysów gospodarczych i nierówności społecznych, które dotknęły zwłaszcza młodych ludzi. Ponad 40% ludności Tunezji jest w wieku 15-34 lat, a bezrobocie wśród młodzieży poniżej 24 roku życia wynosi około 40%. Projekt ten bada życie młodych Tunezyjczyków i ma na celu przyczynienie się do dyskusji na temat zapewniania im lepszej przyszłości.
fot. Zied Ben Romdhane, The Escape, Magnum Photos, najlepszy projekt długoterminowy z regionu Afryki / World Press Photo 2024Tunezyjska rewolucja z 2011 r., która stała się katalizatorem arabskiej wiosny, rozbudziła w Tunezyjczykach nadzieję na demokrację, sprawiedliwość społeczną i wolność słowa. Jednak w kolejnej dekadzie było oni świadkami niestabilności politycznej, utrzymujących się kryzysów gospodarczych i nierówności społecznych, które dotknęły zwłaszcza młodych ludzi. Ponad 40% ludności Tunezji jest w wieku 15-34 lat, a bezrobocie wśród młodzieży poniżej 24 roku życia wynosi około 40%. Projekt ten bada życie młodych Tunezyjczyków i ma na celu przyczynienie się do dyskusji na temat zapewniania im lepszej przyszłości.
fot. Zied Ben Romdhane, The Escape, Magnum Photos, najlepszy projekt długoterminowy z regionu Afryki / World Press Photo 2024Tunezyjska rewolucja z 2011 r., która stała się katalizatorem arabskiej wiosny, rozbudziła w Tunezyjczykach nadzieję na demokrację, sprawiedliwość społeczną i wolność słowa. Jednak w kolejnej dekadzie było oni świadkami niestabilności politycznej, utrzymujących się kryzysów gospodarczych i nierówności społecznych, które dotknęły zwłaszcza młodych ludzi. Ponad 40% ludności Tunezji jest w wieku 15-34 lat, a bezrobocie wśród młodzieży poniżej 24 roku życia wynosi około 40%. Projekt ten bada życie młodych Tunezyjczyków i ma na celu przyczynienie się do dyskusji na temat zapewniania im lepszej przyszłości.
fot. Zied Ben Romdhane, The Escape, Magnum Photos, najlepszy projekt długoterminowy z regionu Afryki / World Press Photo 2024Tunezyjska rewolucja z 2011 r., która stała się katalizatorem arabskiej wiosny, rozbudziła w Tunezyjczykach nadzieję na demokrację, sprawiedliwość społeczną i wolność słowa. Jednak w kolejnej dekadzie było oni świadkami niestabilności politycznej, utrzymujących się kryzysów gospodarczych i nierówności społecznych, które dotknęły zwłaszcza młodych ludzi. Ponad 40% ludności Tunezji jest w wieku 15-34 lat, a bezrobocie wśród młodzieży poniżej 24 roku życia wynosi około 40%. Projekt ten bada życie młodych Tunezyjczyków i ma na celu przyczynienie się do dyskusji na temat zapewniania im lepszej przyszłości.
fot. Zied Ben Romdhane, The Escape, Magnum Photos, najlepszy projekt długoterminowy z regionu Afryki / World Press Photo 2024Tunezyjska rewolucja z 2011 r., która stała się katalizatorem arabskiej wiosny, rozbudziła w Tunezyjczykach nadzieję na demokrację, sprawiedliwość społeczną i wolność słowa. Jednak w kolejnej dekadzie było oni świadkami niestabilności politycznej, utrzymujących się kryzysów gospodarczych i nierówności społecznych, które dotknęły zwłaszcza młodych ludzi. Ponad 40% ludności Tunezji jest w wieku 15-34 lat, a bezrobocie wśród młodzieży poniżej 24 roku życia wynosi około 40%. Projekt ten bada życie młodych Tunezyjczyków i ma na celu przyczynienie się do dyskusji na temat zapewniania im lepszej przyszłości.
fot. Zied Ben Romdhane, The Escape, Magnum Photos, najlepszy projekt długoterminowy z regionu Afryki / World Press Photo 2024Tunezyjska rewolucja z 2011 r., która stała się katalizatorem arabskiej wiosny, rozbudziła w Tunezyjczykach nadzieję na demokrację, sprawiedliwość społeczną i wolność słowa. Jednak w kolejnej dekadzie było oni świadkami niestabilności politycznej, utrzymujących się kryzysów gospodarczych i nierówności społecznych, które dotknęły zwłaszcza młodych ludzi. Ponad 40% ludności Tunezji jest w wieku 15-34 lat, a bezrobocie wśród młodzieży poniżej 24 roku życia wynosi około 40%. Projekt ten bada życie młodych Tunezyjczyków i ma na celu przyczynienie się do dyskusji na temat zapewniania im lepszej przyszłości.
fot. Zied Ben Romdhane, The Escape, Magnum Photos, najlepszy projekt długoterminowy z regionu Afryki / World Press Photo 2024Tunezyjska rewolucja z 2011 r., która stała się katalizatorem arabskiej wiosny, rozbudziła w Tunezyjczykach nadzieję na demokrację, sprawiedliwość społeczną i wolność słowa. Jednak w kolejnej dekadzie było oni świadkami niestabilności politycznej, utrzymujących się kryzysów gospodarczych i nierówności społecznych, które dotknęły zwłaszcza młodych ludzi. Ponad 40% ludności Tunezji jest w wieku 15-34 lat, a bezrobocie wśród młodzieży poniżej 24 roku życia wynosi około 40%. Projekt ten bada życie młodych Tunezyjczyków i ma na celu przyczynienie się do dyskusji na temat zapewniania im lepszej przyszłości.
fot. Zied Ben Romdhane, The Escape, Magnum Photos, najlepszy projekt długoterminowy z regionu Afryki / World Press Photo 2024Tunezyjska rewolucja z 2011 r., która stała się katalizatorem arabskiej wiosny, rozbudziła w Tunezyjczykach nadzieję na demokrację, sprawiedliwość społeczną i wolność słowa. Jednak w kolejnej dekadzie było oni świadkami niestabilności politycznej, utrzymujących się kryzysów gospodarczych i nierówności społecznych, które dotknęły zwłaszcza młodych ludzi. Ponad 40% ludności Tunezji jest w wieku 15-34 lat, a bezrobocie wśród młodzieży poniżej 24 roku życia wynosi około 40%. Projekt ten bada życie młodych Tunezyjczyków i ma na celu przyczynienie się do dyskusji na temat zapewniania im lepszej przyszłości.
Zobacz wszystkie zdjęcia (48)

(Opisy projektów wewnątrz galerii)

W sumie w 67. edycji konkursu nagrodzone 24 projekty, wybrane spośród 61 062 zgłoszeń nadesłanych przez 3 851 fotografów ze 130 krajów świata. „Zdjęcia, które trafiły do finalnej selekcji są gobelinem naszego dzisiejszego świata, skupionym na obrazach, które naszym zdaniem zostały wykonane z szacunkiem i uczciwością. To obrazy, które mogą przemawiać uniwersalnie i rezonować daleko poza ich pochodzeniem. Jest to okazja, aby pochwalić pracę fotografów prasowych i dokumentalnych na całym świecie - wykonaną z odwagą, inteligencją i pomysłowością - oraz wzmocnić znaczenie historii, które opowiadają, często w niewyobrażalnych okolicznościach” - mówi Fiona Shields, szefowa działu fotografii w The Guardian i przewodnicząca globalnego jury.

World Press Photo 2024 - najlepsze projekty Open Format

fot. Aletheia Casey, A Lost Place, najlepszy projekt multimedialny w regionie Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2024Uderzająca dywagacja na temat rodzinnego kraju fotografa, która łączy kolonialną przeszłość z niepewną przyszłością klimatyczną. Projekt przedstawia serię zmanipulowanych obrazów, przekazujących osobiste uczucia frustracji i przerażenia artysty w odpowiedzi na niszczycielskie pożary w stanie Nowa Południowa Walia w Australii w latach 2019-2020. Pożary te były jednymi z największych, jakie kiedykolwiek odnotowano w tym kraju. Szacuje się, że ich intensywność będzie się zwiększać w miarę dalszego ocieplania klimatu. Fotograf eksperymentuje z różnymi środkami wyrazu. W niektórych przypadkach nakłada farbę lub tusz bezpośrednio na powierzchnię odbitek, a następnie selektywnie je wydrapuje. Efekt przekształca idylliczne krajobrazy w obrazy, które przedstawiają zarówno zewnętrzne zniszczenia dokonane przez pożary, jak i emocjonalną reakcję artystki.
fot. Aletheia Casey, A Lost Place, najlepszy projekt multimedialny w regionie Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2024Uderzająca dywagacja na temat rodzinnego kraju fotografa, która łączy kolonialną przeszłość z niepewną przyszłością klimatyczną. Projekt przedstawia serię zmanipulowanych obrazów, przekazujących osobiste uczucia frustracji i przerażenia artysty w odpowiedzi na niszczycielskie pożary w stanie Nowa Południowa Walia w Australii w latach 2019-2020. Pożary te były jednymi z największych, jakie kiedykolwiek odnotowano w tym kraju. Szacuje się, że ich intensywność będzie się zwiększać w miarę dalszego ocieplania klimatu. Fotograf eksperymentuje z różnymi środkami wyrazu. W niektórych przypadkach nakłada farbę lub tusz bezpośrednio na powierzchnię odbitek, a następnie selektywnie je wydrapuje. Efekt przekształca idylliczne krajobrazy w obrazy, które przedstawiają zarówno zewnętrzne zniszczenia dokonane przez pożary, jak i emocjonalną reakcję artystki.
fot. Aletheia Casey, A Lost Place, najlepszy projekt multimedialny w regionie Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2024Uderzająca dywagacja na temat rodzinnego kraju fotografa, która łączy kolonialną przeszłość z niepewną przyszłością klimatyczną. Projekt przedstawia serię zmanipulowanych obrazów, przekazujących osobiste uczucia frustracji i przerażenia artysty w odpowiedzi na niszczycielskie pożary w stanie Nowa Południowa Walia w Australii w latach 2019-2020. Pożary te były jednymi z największych, jakie kiedykolwiek odnotowano w tym kraju. Szacuje się, że ich intensywność będzie się zwiększać w miarę dalszego ocieplania klimatu. Fotograf eksperymentuje z różnymi środkami wyrazu. W niektórych przypadkach nakłada farbę lub tusz bezpośrednio na powierzchnię odbitek, a następnie selektywnie je wydrapuje. Efekt przekształca idylliczne krajobrazy w obrazy, które przedstawiają zarówno zewnętrzne zniszczenia dokonane przez pożary, jak i emocjonalną reakcję artystki.
fot. Aletheia Casey, A Lost Place, najlepszy projekt multimedialny w regionie Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2024Uderzająca dywagacja na temat rodzinnego kraju fotografa, która łączy kolonialną przeszłość z niepewną przyszłością klimatyczną. Projekt przedstawia serię zmanipulowanych obrazów, przekazujących osobiste uczucia frustracji i przerażenia artysty w odpowiedzi na niszczycielskie pożary w stanie Nowa Południowa Walia w Australii w latach 2019-2020. Pożary te były jednymi z największych, jakie kiedykolwiek odnotowano w tym kraju. Szacuje się, że ich intensywność będzie się zwiększać w miarę dalszego ocieplania klimatu. Fotograf eksperymentuje z różnymi środkami wyrazu. W niektórych przypadkach nakłada farbę lub tusz bezpośrednio na powierzchnię odbitek, a następnie selektywnie je wydrapuje. Efekt przekształca idylliczne krajobrazy w obrazy, które przedstawiają zarówno zewnętrzne zniszczenia dokonane przez pożary, jak i emocjonalną reakcję artystki.
fot. Aletheia Casey, A Lost Place, najlepszy projekt multimedialny w regionie Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2024Uderzająca dywagacja na temat rodzinnego kraju fotografa, która łączy kolonialną przeszłość z niepewną przyszłością klimatyczną. Projekt przedstawia serię zmanipulowanych obrazów, przekazujących osobiste uczucia frustracji i przerażenia artysty w odpowiedzi na niszczycielskie pożary w stanie Nowa Południowa Walia w Australii w latach 2019-2020. Pożary te były jednymi z największych, jakie kiedykolwiek odnotowano w tym kraju. Szacuje się, że ich intensywność będzie się zwiększać w miarę dalszego ocieplania klimatu. Fotograf eksperymentuje z różnymi środkami wyrazu. W niektórych przypadkach nakłada farbę lub tusz bezpośrednio na powierzchnię odbitek, a następnie selektywnie je wydrapuje. Efekt przekształca idylliczne krajobrazy w obrazy, które przedstawiają zarówno zewnętrzne zniszczenia dokonane przez pożary, jak i emocjonalną reakcję artystki.
fot. Aletheia Casey, A Lost Place, najlepszy projekt multimedialny w regionie Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2024Uderzająca dywagacja na temat rodzinnego kraju fotografa, która łączy kolonialną przeszłość z niepewną przyszłością klimatyczną. Projekt przedstawia serię zmanipulowanych obrazów, przekazujących osobiste uczucia frustracji i przerażenia artysty w odpowiedzi na niszczycielskie pożary w stanie Nowa Południowa Walia w Australii w latach 2019-2020. Pożary te były jednymi z największych, jakie kiedykolwiek odnotowano w tym kraju. Szacuje się, że ich intensywność będzie się zwiększać w miarę dalszego ocieplania klimatu. Fotograf eksperymentuje z różnymi środkami wyrazu. W niektórych przypadkach nakłada farbę lub tusz bezpośrednio na powierzchnię odbitek, a następnie selektywnie je wydrapuje. Efekt przekształca idylliczne krajobrazy w obrazy, które przedstawiają zarówno zewnętrzne zniszczenia dokonane przez pożary, jak i emocjonalną reakcję artystki.
fot. Marco Garro, Silenced Crimed, Pulitzer Center, najlepszy projekt multimedialny w regionie Ameryki Południowej / World Press Photo 2024Ten skrupulatnie zbadany raport internetowy zbiera nieopowiedziane historie prześladowań osób LGBTQI+ w peruwiańskiej Amazonii. W latach 1980-2000 lewicowe rewolucyjne grupy rebelianckie, takie jak Shining Path i Tupac Amaru Revolutionary Movement (MRTA), terroryzowały, torturowały i mordowały członków społeczności LGBTQI+ w regionach Loreto, Ucayali i San Martin. Chociaż raport peruwiańskiej rządowej Komisji Prawdy i Pojednania z 2003 r. odnotowuje systematyczną przemoc powodowaną przez te grupy polityczne, nie ma w nim żadnego potwierdzenia obrażeń i naruszeń praw człowieka, których doświadczyła społeczność LGBTQI+.
fot. Marco Garro, Silenced Crimed, Pulitzer Center, najlepszy projekt multimedialny w regionie Ameryki Południowej / World Press Photo 2024Ten skrupulatnie zbadany raport internetowy zbiera nieopowiedziane historie prześladowań osób LGBTQI+ w peruwiańskiej Amazonii. W latach 1980-2000 lewicowe rewolucyjne grupy rebelianckie, takie jak Shining Path i Tupac Amaru Revolutionary Movement (MRTA), terroryzowały, torturowały i mordowały członków społeczności LGBTQI+ w regionach Loreto, Ucayali i San Martin. Chociaż raport peruwiańskiej rządowej Komisji Prawdy i Pojednania z 2003 r. odnotowuje systematyczną przemoc powodowaną przez te grupy polityczne, nie ma w nim żadnego potwierdzenia obrażeń i naruszeń praw człowieka, których doświadczyła społeczność LGBTQI+.
fot. Marco Garro, Silenced Crimed, Pulitzer Center, najlepszy projekt multimedialny w regionie Ameryki Południowej / World Press Photo 2024Ten skrupulatnie zbadany raport internetowy zbiera nieopowiedziane historie prześladowań osób LGBTQI+ w peruwiańskiej Amazonii. W latach 1980-2000 lewicowe rewolucyjne grupy rebelianckie, takie jak Shining Path i Tupac Amaru Revolutionary Movement (MRTA), terroryzowały, torturowały i mordowały członków społeczności LGBTQI+ w regionach Loreto, Ucayali i San Martin. Chociaż raport peruwiańskiej rządowej Komisji Prawdy i Pojednania z 2003 r. odnotowuje systematyczną przemoc powodowaną przez te grupy polityczne, nie ma w nim żadnego potwierdzenia obrażeń i naruszeń praw człowieka, których doświadczyła społeczność LGBTQI+.
fot. Marco Garro, Silenced Crimed, Pulitzer Center, najlepszy projekt multimedialny w regionie Ameryki Południowej / World Press Photo 2024Ten skrupulatnie zbadany raport internetowy zbiera nieopowiedziane historie prześladowań osób LGBTQI+ w peruwiańskiej Amazonii. W latach 1980-2000 lewicowe rewolucyjne grupy rebelianckie, takie jak Shining Path i Tupac Amaru Revolutionary Movement (MRTA), terroryzowały, torturowały i mordowały członków społeczności LGBTQI+ w regionach Loreto, Ucayali i San Martin. Chociaż raport peruwiańskiej rządowej Komisji Prawdy i Pojednania z 2003 r. odnotowuje systematyczną przemoc powodowaną przez te grupy polityczne, nie ma w nim żadnego potwierdzenia obrażeń i naruszeń praw człowieka, których doświadczyła społeczność LGBTQI+.
fot. Marco Garro, Silenced Crimed, Pulitzer Center, najlepszy projekt multimedialny w regionie Ameryki Południowej / World Press Photo 2024Ten skrupulatnie zbadany raport internetowy zbiera nieopowiedziane historie prześladowań osób LGBTQI+ w peruwiańskiej Amazonii. W latach 1980-2000 lewicowe rewolucyjne grupy rebelianckie, takie jak Shining Path i Tupac Amaru Revolutionary Movement (MRTA), terroryzowały, torturowały i mordowały członków społeczności LGBTQI+ w regionach Loreto, Ucayali i San Martin. Chociaż raport peruwiańskiej rządowej Komisji Prawdy i Pojednania z 2003 r. odnotowuje systematyczną przemoc powodowaną przez te grupy polityczne, nie ma w nim żadnego potwierdzenia obrażeń i naruszeń praw człowieka, których doświadczyła społeczność LGBTQI+.
fot. Marco Garro, Silenced Crimed, Pulitzer Center, najlepszy projekt multimedialny w regionie Ameryki Południowej / World Press Photo 2024Ten skrupulatnie zbadany raport internetowy zbiera nieopowiedziane historie prześladowań osób LGBTQI+ w peruwiańskiej Amazonii. W latach 1980-2000 lewicowe rewolucyjne grupy rebelianckie, takie jak Shining Path i Tupac Amaru Revolutionary Movement (MRTA), terroryzowały, torturowały i mordowały członków społeczności LGBTQI+ w regionach Loreto, Ucayali i San Martin. Chociaż raport peruwiańskiej rządowej Komisji Prawdy i Pojednania z 2003 r. odnotowuje systematyczną przemoc powodowaną przez te grupy polityczne, nie ma w nim żadnego potwierdzenia obrażeń i naruszeń praw człowieka, których doświadczyła społeczność LGBTQI+.
fot. Mackenzie Calle, The Gay Space Agency, najlepszy projekt multimedialny z regionu Ameryki Północnej i Centralnej / World Press Photo 2024Projekt ten łączy fikcję z faktami, aby stawić czoła historycznemu wykluczeniu astronautów LGBTQI+ z amerykańskiego programu kosmicznego. Podczas przeglądu archiwów NASA i archiwów narodowych Stanów Zjednoczonych fotografka nie znalazła żadnej dokumentacji dotyczącej wkładu społeczności queer w program kosmiczny. Ten brak zainspirował ją do stworzenia Gay Space Agency, różnorodnej i inkluzywnej instytucji, która upamiętnia i celebruje historię queerowych astronautów.
fot. Mackenzie Calle, The Gay Space Agency, najlepszy projekt multimedialny z regionu Ameryki Północnej i Centralnej / World Press Photo 2024Projekt ten łączy fikcję z faktami, aby stawić czoła historycznemu wykluczeniu astronautów LGBTQI+ z amerykańskiego programu kosmicznego. Podczas przeglądu archiwów NASA i archiwów narodowych Stanów Zjednoczonych fotografka nie znalazła żadnej dokumentacji dotyczącej wkładu społeczności queer w program kosmiczny. Ten brak zainspirował ją do stworzenia Gay Space Agency, różnorodnej i inkluzywnej instytucji, która upamiętnia i celebruje historię queerowych astronautów.
fot. Mackenzie Calle, The Gay Space Agency, najlepszy projekt multimedialny z regionu Ameryki Północnej i Centralnej / World Press Photo 2024Projekt ten łączy fikcję z faktami, aby stawić czoła historycznemu wykluczeniu astronautów LGBTQI+ z amerykańskiego programu kosmicznego. Podczas przeglądu archiwów NASA i archiwów narodowych Stanów Zjednoczonych fotografka nie znalazła żadnej dokumentacji dotyczącej wkładu społeczności queer w program kosmiczny. Ten brak zainspirował ją do stworzenia Gay Space Agency, różnorodnej i inkluzywnej instytucji, która upamiętnia i celebruje historię queerowych astronautów.
fot. Mackenzie Calle, The Gay Space Agency, najlepszy projekt multimedialny z regionu Ameryki Północnej i Centralnej / World Press Photo 2024Projekt ten łączy fikcję z faktami, aby stawić czoła historycznemu wykluczeniu astronautów LGBTQI+ z amerykańskiego programu kosmicznego. Podczas przeglądu archiwów NASA i archiwów narodowych Stanów Zjednoczonych fotografka nie znalazła żadnej dokumentacji dotyczącej wkładu społeczności queer w program kosmiczny. Ten brak zainspirował ją do stworzenia Gay Space Agency, różnorodnej i inkluzywnej instytucji, która upamiętnia i celebruje historię queerowych astronautów.
fot. Mackenzie Calle, The Gay Space Agency, najlepszy projekt multimedialny z regionu Ameryki Północnej i Centralnej / World Press Photo 2024Projekt ten łączy fikcję z faktami, aby stawić czoła historycznemu wykluczeniu astronautów LGBTQI+ z amerykańskiego programu kosmicznego. Podczas przeglądu archiwów NASA i archiwów narodowych Stanów Zjednoczonych fotografka nie znalazła żadnej dokumentacji dotyczącej wkładu społeczności queer w program kosmiczny. Ten brak zainspirował ją do stworzenia Gay Space Agency, różnorodnej i inkluzywnej instytucji, która upamiętnia i celebruje historię queerowych astronautów.
fot. Mackenzie Calle, The Gay Space Agency, najlepszy projekt multimedialny z regionu Ameryki Północnej i Centralnej / World Press Photo 2024Projekt ten łączy fikcję z faktami, aby stawić czoła historycznemu wykluczeniu astronautów LGBTQI+ z amerykańskiego programu kosmicznego. Podczas przeglądu archiwów NASA i archiwów narodowych Stanów Zjednoczonych fotografka nie znalazła żadnej dokumentacji dotyczącej wkładu społeczności queer w program kosmiczny. Ten brak zainspirował ją do stworzenia Gay Space Agency, różnorodnej i inkluzywnej instytucji, która upamiętnia i celebruje historię queerowych astronautów.
fot. Julia Kochetova, War is personal, najlepszy projekt multimedialny z regionu Europy / World Press Photo 2024Wśród dziesiątek tysięcy ofiar cywilnych i wojskowych oraz trwającego od miesięcy impasu, sytuacja na Ukrainie w żadnym stopniu nie zbliża się w kierunku zawiązania pokoju. Podczas gdy media informują swoich odbiorców główne o statystykach, a międzynarodowa uwaga skierowana jest gdzie indziej, fotografka stworzyła stronę internetową, która łączy fotoreportaż z osobistym pamiętnikiem, aby pokazać światu, jak to jest żyć z wojną na codzień.
fot. Julia Kochetova, War is personal, najlepszy projekt multimedialny z regionu Europy / World Press Photo 2024Wśród dziesiątek tysięcy ofiar cywilnych i wojskowych oraz trwającego od miesięcy impasu, sytuacja na Ukrainie w żadnym stopniu nie zbliża się w kierunku zawiązania pokoju. Podczas gdy media informują swoich odbiorców główne o statystykach, a międzynarodowa uwaga skierowana jest gdzie indziej, fotografka stworzyła stronę internetową, która łączy fotoreportaż z osobistym pamiętnikiem, aby pokazać światu, jak to jest żyć z wojną na codzień.
fot. Julia Kochetova, War is personal, najlepszy projekt multimedialny z regionu Europy / World Press Photo 2024Wśród dziesiątek tysięcy ofiar cywilnych i wojskowych oraz trwającego od miesięcy impasu, sytuacja na Ukrainie w żadnym stopniu nie zbliża się w kierunku zawiązania pokoju. Podczas gdy media informują swoich odbiorców główne o statystykach, a międzynarodowa uwaga skierowana jest gdzie indziej, fotografka stworzyła stronę internetową, która łączy fotoreportaż z osobistym pamiętnikiem, aby pokazać światu, jak to jest żyć z wojną na codzień.
fot. Julia Kochetova, War is personal, najlepszy projekt multimedialny z regionu Europy / World Press Photo 2024Wśród dziesiątek tysięcy ofiar cywilnych i wojskowych oraz trwającego od miesięcy impasu, sytuacja na Ukrainie w żadnym stopniu nie zbliża się w kierunku zawiązania pokoju. Podczas gdy media informują swoich odbiorców główne o statystykach, a międzynarodowa uwaga skierowana jest gdzie indziej, fotografka stworzyła stronę internetową, która łączy fotoreportaż z osobistym pamiętnikiem, aby pokazać światu, jak to jest żyć z wojną na codzień.
fot. Julia Kochetova, War is personal, najlepszy projekt multimedialny z regionu Europy / World Press Photo 2024Wśród dziesiątek tysięcy ofiar cywilnych i wojskowych oraz trwającego od miesięcy impasu, sytuacja na Ukrainie w żadnym stopniu nie zbliża się w kierunku zawiązania pokoju. Podczas gdy media informują swoich odbiorców główne o statystykach, a międzynarodowa uwaga skierowana jest gdzie indziej, fotografka stworzyła stronę internetową, która łączy fotoreportaż z osobistym pamiętnikiem, aby pokazać światu, jak to jest żyć z wojną na codzień.
fot. Julia Kochetova, War is personal, najlepszy projekt multimedialny z regionu Europy / World Press Photo 2024Wśród dziesiątek tysięcy ofiar cywilnych i wojskowych oraz trwającego od miesięcy impasu, sytuacja na Ukrainie w żadnym stopniu nie zbliża się w kierunku zawiązania pokoju. Podczas gdy media informują swoich odbiorców główne o statystykach, a międzynarodowa uwaga skierowana jest gdzie indziej, fotografka stworzyła stronę internetową, która łączy fotoreportaż z osobistym pamiętnikiem, aby pokazać światu, jak to jest żyć z wojną na codzień.
fot. Kazuhiko Matsumura, The Hhartstrings, The Kyoto Shimbum, najlepszy projekt multimedialny w regionie Azji / World Press Photo 2024Demencja jest główną przyczyną niepełnosprawności osób starszych. Starzejąca się populacja Japonii ma jeden z najwyższych odsetków osób z demencją na świecie, przy czym oczekuje się, że w 2025 r. Objawy choroby będzie przejawiać około 7 mln obywateli. Projekt ten stara się w wyjątkowy sposób wizualizować nie tylko kwestie społeczne związane z tym schorzeniem, ale także wewnętrzne życie osób cierpiących na demencję oraz ich relacje z rodzinami i opiekunami. Pierwotnie projekt został podzielony na cztery rozdziały: wprowadzenie i trzy kolejne sekcje, z których każda koncentruje się na jednej rodzinie.
fot. Kazuhiko Matsumura, The Hhartstrings, The Kyoto Shimbum, najlepszy projekt multimedialny w regionie Azji / World Press Photo 2024Demencja jest główną przyczyną niepełnosprawności osób starszych. Starzejąca się populacja Japonii ma jeden z najwyższych odsetków osób z demencją na świecie, przy czym oczekuje się, że w 2025 r. Objawy choroby będzie przejawiać około 7 mln obywateli. Projekt ten stara się w wyjątkowy sposób wizualizować nie tylko kwestie społeczne związane z tym schorzeniem, ale także wewnętrzne życie osób cierpiących na demencję oraz ich relacje z rodzinami i opiekunami. Pierwotnie projekt został podzielony na cztery rozdziały: wprowadzenie i trzy kolejne sekcje, z których każda koncentruje się na jednej rodzinie.
fot. Kazuhiko Matsumura, The Hhartstrings, The Kyoto Shimbum, najlepszy projekt multimedialny w regionie Azji / World Press Photo 2024Demencja jest główną przyczyną niepełnosprawności osób starszych. Starzejąca się populacja Japonii ma jeden z najwyższych odsetków osób z demencją na świecie, przy czym oczekuje się, że w 2025 r. Objawy choroby będzie przejawiać około 7 mln obywateli. Projekt ten stara się w wyjątkowy sposób wizualizować nie tylko kwestie społeczne związane z tym schorzeniem, ale także wewnętrzne życie osób cierpiących na demencję oraz ich relacje z rodzinami i opiekunami. Pierwotnie projekt został podzielony na cztery rozdziały: wprowadzenie i trzy kolejne sekcje, z których każda koncentruje się na jednej rodzinie.
fot. Kazuhiko Matsumura, The Hhartstrings, The Kyoto Shimbum, najlepszy projekt multimedialny w regionie Azji / World Press Photo 2024Demencja jest główną przyczyną niepełnosprawności osób starszych. Starzejąca się populacja Japonii ma jeden z najwyższych odsetków osób z demencją na świecie, przy czym oczekuje się, że w 2025 r. Objawy choroby będzie przejawiać około 7 mln obywateli. Projekt ten stara się w wyjątkowy sposób wizualizować nie tylko kwestie społeczne związane z tym schorzeniem, ale także wewnętrzne życie osób cierpiących na demencję oraz ich relacje z rodzinami i opiekunami. Pierwotnie projekt został podzielony na cztery rozdziały: wprowadzenie i trzy kolejne sekcje, z których każda koncentruje się na jednej rodzinie.
fot. Kazuhiko Matsumura, The Hhartstrings, The Kyoto Shimbum, najlepszy projekt multimedialny w regionie Azji / World Press Photo 2024Demencja jest główną przyczyną niepełnosprawności osób starszych. Starzejąca się populacja Japonii ma jeden z najwyższych odsetków osób z demencją na świecie, przy czym oczekuje się, że w 2025 r. Objawy choroby będzie przejawiać około 7 mln obywateli. Projekt ten stara się w wyjątkowy sposób wizualizować nie tylko kwestie społeczne związane z tym schorzeniem, ale także wewnętrzne życie osób cierpiących na demencję oraz ich relacje z rodzinami i opiekunami. Pierwotnie projekt został podzielony na cztery rozdziały: wprowadzenie i trzy kolejne sekcje, z których każda koncentruje się na jednej rodzinie.
fot. Kazuhiko Matsumura, The Hhartstrings, The Kyoto Shimbum, najlepszy projekt multimedialny w regionie Azji / World Press Photo 2024Demencja jest główną przyczyną niepełnosprawności osób starszych. Starzejąca się populacja Japonii ma jeden z najwyższych odsetków osób z demencją na świecie, przy czym oczekuje się, że w 2025 r. Objawy choroby będzie przejawiać około 7 mln obywateli. Projekt ten stara się w wyjątkowy sposób wizualizować nie tylko kwestie społeczne związane z tym schorzeniem, ale także wewnętrzne życie osób cierpiących na demencję oraz ich relacje z rodzinami i opiekunami. Pierwotnie projekt został podzielony na cztery rozdziały: wprowadzenie i trzy kolejne sekcje, z których każda koncentruje się na jednej rodzinie.
fot. Felipe Dena i Renata brito, Adrift, Associated Press, najlepszy projekt multimedialny z regionu Afryki / World Press Photo 2024W maju 2021 r. u wybrzeży karaibskiej wyspy Tobago znaleziono łódź z Mauretanii pełną martwych mężczyzn. Kim byli ci ludzie i dlaczego znaleźli się po drugiej stronie Oceanu Atlantyckiego? Dwóch dziennikarzy odkrywa historię migrantów z Afryki Zachodniej, którzy decydują się dotrzeć do Europy poprzez coraz bardziej popularny, ale zdradliwy szlak atlantycki. Wielu z nich nigdy nie dociera na miejsce, a ich łodzie dryfują w niebezpiecznych prądach, które sprowadzają je na Karaiby. Zbierając dowody kryminalistyczne z pomocą sieci źródeł na trzech kontynentach, reporterzy zidentyfikowali jednego z mężczyzn jako Alassane Sow, przynosząc kres niepewności jego rodzinie w Mali.
fot. Felipe Dena i Renata brito, Adrift, Associated Press, najlepszy projekt multimedialny z regionu Afryki / World Press Photo 2024W maju 2021 r. u wybrzeży karaibskiej wyspy Tobago znaleziono łódź z Mauretanii pełną martwych mężczyzn. Kim byli ci ludzie i dlaczego znaleźli się po drugiej stronie Oceanu Atlantyckiego? Dwóch dziennikarzy odkrywa historię migrantów z Afryki Zachodniej, którzy decydują się dotrzeć do Europy poprzez coraz bardziej popularny, ale zdradliwy szlak atlantycki. Wielu z nich nigdy nie dociera na miejsce, a ich łodzie dryfują w niebezpiecznych prądach, które sprowadzają je na Karaiby. Zbierając dowody kryminalistyczne z pomocą sieci źródeł na trzech kontynentach, reporterzy zidentyfikowali jednego z mężczyzn jako Alassane Sow, przynosząc kres niepewności jego rodzinie w Mali.
fot. Felipe Dena i Renata brito, Adrift, Associated Press, najlepszy projekt multimedialny z regionu Afryki / World Press Photo 2024W maju 2021 r. u wybrzeży karaibskiej wyspy Tobago znaleziono łódź z Mauretanii pełną martwych mężczyzn. Kim byli ci ludzie i dlaczego znaleźli się po drugiej stronie Oceanu Atlantyckiego? Dwóch dziennikarzy odkrywa historię migrantów z Afryki Zachodniej, którzy decydują się dotrzeć do Europy poprzez coraz bardziej popularny, ale zdradliwy szlak atlantycki. Wielu z nich nigdy nie dociera na miejsce, a ich łodzie dryfują w niebezpiecznych prądach, które sprowadzają je na Karaiby. Zbierając dowody kryminalistyczne z pomocą sieci źródeł na trzech kontynentach, reporterzy zidentyfikowali jednego z mężczyzn jako Alassane Sow, przynosząc kres niepewności jego rodzinie w Mali.
fot. Felipe Dena i Renata brito, Adrift, Associated Press, najlepszy projekt multimedialny z regionu Afryki / World Press Photo 2024W maju 2021 r. u wybrzeży karaibskiej wyspy Tobago znaleziono łódź z Mauretanii pełną martwych mężczyzn. Kim byli ci ludzie i dlaczego znaleźli się po drugiej stronie Oceanu Atlantyckiego? Dwóch dziennikarzy odkrywa historię migrantów z Afryki Zachodniej, którzy decydują się dotrzeć do Europy poprzez coraz bardziej popularny, ale zdradliwy szlak atlantycki. Wielu z nich nigdy nie dociera na miejsce, a ich łodzie dryfują w niebezpiecznych prądach, które sprowadzają je na Karaiby. Zbierając dowody kryminalistyczne z pomocą sieci źródeł na trzech kontynentach, reporterzy zidentyfikowali jednego z mężczyzn jako Alassane Sow, przynosząc kres niepewności jego rodzinie w Mali.
fot. Felipe Dena i Renata brito, Adrift, Associated Press, najlepszy projekt multimedialny z regionu Afryki / World Press Photo 2024W maju 2021 r. u wybrzeży karaibskiej wyspy Tobago znaleziono łódź z Mauretanii pełną martwych mężczyzn. Kim byli ci ludzie i dlaczego znaleźli się po drugiej stronie Oceanu Atlantyckiego? Dwóch dziennikarzy odkrywa historię migrantów z Afryki Zachodniej, którzy decydują się dotrzeć do Europy poprzez coraz bardziej popularny, ale zdradliwy szlak atlantycki. Wielu z nich nigdy nie dociera na miejsce, a ich łodzie dryfują w niebezpiecznych prądach, które sprowadzają je na Karaiby. Zbierając dowody kryminalistyczne z pomocą sieci źródeł na trzech kontynentach, reporterzy zidentyfikowali jednego z mężczyzn jako Alassane Sow, przynosząc kres niepewności jego rodzinie w Mali.
fot. Felipe Dena i Renata brito, Adrift, Associated Press, najlepszy projekt multimedialny z regionu Afryki / World Press Photo 2024W maju 2021 r. u wybrzeży karaibskiej wyspy Tobago znaleziono łódź z Mauretanii pełną martwych mężczyzn. Kim byli ci ludzie i dlaczego znaleźli się po drugiej stronie Oceanu Atlantyckiego? Dwóch dziennikarzy odkrywa historię migrantów z Afryki Zachodniej, którzy decydują się dotrzeć do Europy poprzez coraz bardziej popularny, ale zdradliwy szlak atlantycki. Wielu z nich nigdy nie dociera na miejsce, a ich łodzie dryfują w niebezpiecznych prądach, które sprowadzają je na Karaiby. Zbierając dowody kryminalistyczne z pomocą sieci źródeł na trzech kontynentach, reporterzy zidentyfikowali jednego z mężczyzn jako Alassane Sow, przynosząc kres niepewności jego rodzinie w Mali.
Zobacz wszystkie zdjęcia (36)

(Opisy zdjęć wewnątrz galerii)

World Press Photo - o konkursie

Organizowany od 1955 roku konkurs World Press Photo przez lata urósł do rangi najważniejszego cyklicznego wydarzenia prezentującego najważniejsze zdjęcia prasowe i tematy, które zajmowały pierwsze strony wydawnictw na całym świecie. Od 2018 wprowadzono drugie, równoważne z nagrodą World Press Photo of the Year wyróżnienie, przyznawane cyklom fotograficznym. Oprócz tego, z wydarzenia wydzielona została sekcja Digital Storytelling Contest, która prezentuje najciekawsze projekty multimedialne i dokumenty wideo w ramach osobnego konkursu. W 2021 konkurs przeszedł gruntowną reorganizację, rezygnując z kategorii i dzieląc całe wydarzenie na 6 regionów.

Finał World Press Photo 2024 odbędzie się 18 kwietnia. Wtedy też poznamy laureatów 4 głównych sekcji konkursu.

Więcej o aktualnej edycji konkursu dowiecie się pod adresem worldpressphoto.org

Sprawdź najlepsze promocje >
Obiektyw Sigma C 18-50 mm f/2.8 DC DN...
2230 PLN
Sprawdź
Aparat cyfrowy Nikon Z6 III body
9499 PLN 11369 PLN
Sprawdź
Obiektyw Sigma A 24-70 mm f/2.8 DG DN...
5490 PLN
Sprawdź
Aparat cyfrowy Panasonic Lumix S5IIX...
7799 PLN 10095 PLN
Sprawdź
Obiektyw Nikon Nikkor Z 35 mm f/1.4
2749 PLN
Sprawdź
Aparat cyfrowy Sony A7 IV body
9984 PLN
Sprawdź
Skopiuj link
Link skopiowano!

Autor: Maciej Luśtyk

Redaktor prowadzący serwisu Fotopolis.pl. Zafascynowany nowymi technologiami, choć woli fotografować analogiem.

Słowa kluczowe:
Komentarze
Więcej w kategorii: Galerie
Nature Photographer Of The Year 2024 rozstrzygnięty! Obejrzyjcie zachwycające zdjęcia natury
Nature Photographer Of The Year 2024 rozstrzygnięty! Obejrzyjcie zachwycające zdjęcia natury
Paolo Della Rocca wygrywa konkurs fotograficzny Nature Photographer Of The Year. Jury nie miało jednak łatwego zadania. Poziom tegorocznej edycji był bardzo wysoki…
58
Nikon Comedy Wildlife Photography Awards 2024 - uśmiech natury
Nikon Comedy Wildlife Photography Awards 2024 - uśmiech natury
Uważasz, że w fotografii brakuje humoru? Daj się rozbawić zwycięskim kadrom z konkursu Nikon Comedy Wildlife Photography Award 2024, który pokazuje z przymrużeniem oka. Wśród...
107
Oto najlepsze zdjęcia naukowe 2024 roku! Towarzystwo Królewskie wyłoniło zwycięzców
Oto najlepsze zdjęcia naukowe 2024 roku! Towarzystwo Królewskie wyłoniło zwycięzców
Nie jest to konkurs dla zwykłych fotografów. Jury Royal Society Publishing Photography Competition wybiera najlepsze zdjęcia naukowe z całego świata, reprezentujące obszary astronomii, nauk o...
46
Więcej z tagiem: World Press Photo
World Press Photo 2024 rozstrzygnięte - oto zdjęcie, reportaż i projekty dokumentalne roku
Galerie
World Press Photo 2024 rozstrzygnięte - oto zdjęcie, reportaż i projekty dokumentalne roku
World Press Photo 2024 - Zdjęcia pojedyncze
Niewidoczne
World Press Photo 2024 - Zdjęcia pojedyncze
World Press Photo 2024 - Open Format
Niewidoczne
World Press Photo 2024 - Open Format
World Press Photo 2024 - Projekty długoterminowe
Niewidoczne
World Press Photo 2024 - Projekty długoterminowe
World Press Photo 2024 - Reportaże
Niewidoczne
World Press Photo 2024 - Reportaże
World Press Photo chciało dopuścić do konkursu obrazy AI. Teraz wycofuje się ze swojej decyzji
Branża
World Press Photo chciało dopuścić do konkursu obrazy AI. Teraz wycofuje się ze swojej decyzji
Powiązane artykuły
World Press Photo chciało dopuścić do konkursu obrazy AI. Teraz wycofuje się ze swojej decyzji
World Press Photo chciało dopuścić do konkursu obrazy AI. Teraz wycofuje się ze swojej decyzji
„To zdjęcie będzie dowodem w procesach o zbrodnie wojenne” - polscy fotoreporterzy komentują wyniki World Press Photo 2023
„To zdjęcie będzie dowodem w procesach o zbrodnie wojenne” - polscy fotoreporterzy komentują wyniki World Press Photo 2023
World Press Photo 2023 rozstrzygnięte - zobaczcie zdjęcie, reportaż i projekty dokumentalne roku
World Press Photo 2023 rozstrzygnięte - zobaczcie zdjęcie, reportaż i projekty dokumentalne roku
World Press Photo 2023 - oto najlepsze zdjęcia prasowe minionego roku. Co poszło nie tak?
World Press Photo 2023 - oto najlepsze zdjęcia prasowe minionego roku. Co poszło nie tak?
Wczytaj więcej (1)
Sprawdź najlepsze promocje >
Obiektyw Sigma C 18-50 mm f/2.8 DC DN...
2230 PLN
Sprawdź
Aparat cyfrowy Nikon Z6 III body
9499 PLN 11369 PLN
Sprawdź
Obiektyw Sigma A 24-70 mm f/2.8 DG DN...
5490 PLN
Sprawdź
Aparat cyfrowy Panasonic Lumix S5IIX...
7799 PLN 10095 PLN
Sprawdź
Obiektyw Nikon Nikkor Z 35 mm f/1.4
2749 PLN
Sprawdź
Aparat cyfrowy Sony A7 IV body
9984 PLN
Sprawdź
PODCAST
Polecamy
Prezenty dla fotografa 2024 - poradnik zakupowy, cz. 1
Prezenty dla fotografa 2024 - poradnik zakupowy, cz. 1
Prezenty dla fotografa 2024 - poradnik zakupowy, cz. 2
Prezenty dla fotografa 2024 - poradnik zakupowy, cz. 2
zamknij
Partner:
Zagłosuj
Na najlepsze produkty i wydarzenia roku 2024
nie teraz
nie pokazuj tego więcej
Głosuj