![Nikon Nikkor Z 50 mm f/1.4 - zdjęcia przykładowe [RAW]](/i/images/6/7/6/d2FjPTMxN3gxLjUwMA==_src_236676-DY6A0289_min.jpg)
Newsletter
Newsletter
World Press Photo 2024 rozstrzygnięte - oto zdjęcie, reportaż i projekty dokumentalne roku
Za nami kolejna edycja konkursu World Press Photo. Podczas dzisiejszej gali finałowej jury ogłosiło czterech głównych zwycięzców konkursu, którzy nagrodzeni zostali w kategoriach: World Press Photo of the Year (Zdjęcie roku), World Press Photo Story of the Year (Reportaż roku), World Press Photo Long-term Project Award (Projekt długoterminowy) oraz World Press Photo Open Format Award (Projekt multimedialny).
Zwycięskie zdjęcia oraz projekty rywalizowały o podium ze ponad 60 tys. obrazów przesłanych przez 3851 fotografów z całego świata i zostały wybrane z grona finalistów regionalnych, których nazwiska poznaliśmy już na początku kwietnia.
Zdjęcie roku
Fot. Mohammed Salem, Reuters, „ A Palestinian Woman Embraces the Body of Her Niece” / World Press Photo 2024
Tytuł World Press Photo of the Bear wędruje to reprezentowanego przez agencję Reuters fotografa Mohammeda Salema, który od lat dokumentuje napięcia na linii Izrael-Palestyna. Wybór tegorocznego Zdjęcia Roku jest szczególny, bo nawiązuje nie tylko do jednych z najtragiczniejszych wydarzeń minionych miesięcy, ale także do zawodu fotoreportera w ogóle.
Według Komitetu Ochrony Dziennikarzy pracownicy mediów, którzy zginęli na całym świecie w 2023 roku, zginęli w wojnie Izrael-Gaza, co czyni ten rok jednym z najbardziej śmiercionośnych w historii. Od początku wojny potwierdzono śmierć 95 dziennikarzy i pracowników mediów: 90 Palestyńczyków, 2 Izraelczyków i 3 Libańczyków.
Fotograf opisuje to zdjęcie, zrobione zaledwie kilka dni po narodzinach jego własnego dziecka, jako smutne podsumowanie sensu tego, co działo się w Strefie Gazy. Zdjęcia przedstawia Inas Abu Maamar (36) tulącą ciało swojej siostrzenicy Saly (5), która zginęła wraz z matką i siostrą, gdy izraelska rakieta uderzyła w ich dom w Khan Younis.
Jury skomentowało, że zdjęcie zostało skomponowane z troską i szacunkiem, oferując jednocześnie metaforyczne i dosłowne spojrzenie na niewyobrażalną stratę. Fotograf ten został nagrodzony za ten sam temat ponad dziesięć lat temu
Reportaż roku
Fot. Lee-Ann Olwage, GEO, "Valim-babena" / World Press Photo 2024
Dada Paul i jego wnuczka Odliatemix przygotowują się do kościoła. Paul żyje z demencją od 11 lat. Przez większość tego czasu jego rodzina zakładała, że "oszalał" lub przypisywała objawy spożyciu alkoholu. Tylko jego córka Fara zauważyła coś innego i kontynuowała nad nim opiekę. Antananarywa, Madagaskar, 12 marca 2023 r.
Tytuł World Press Photo Story of the Year otrzymał cykl południowoafrykańskiego reportera Lee-Ann Olwage’a, który zwrócił swój obiektyw w stronę problemu demencji na Madagaskarze. Na Madagaskarze brak świadomości społecznej na temat demencji oznacza, że osoby wykazujące jej objawy są często stygmatyzowane.
Fot. Lee-Ann Olwage, GEO, "Valim-babena" / World Press Photo 2024
Fara Rafaraniriana idzie do kościoła ze swoją córką Odliatemix i ojcem Dadą Paulem. Fara po raz pierwszy rozpoznała demencję ojca, gdy ten, będąc emerytowanym szoferem, nie mógł odnaleźć drogi do domu po odebraniu jej z pracy. Antananarywa, Madagaskar, 12 marca 2023 r.
Cierpiący od lat na demencję Paul Rakotozandriny, "Dada Paul" (91), jest pod opieką swojej córki Fary Rafaraniriany (41). Ich historia ilustruje malgaską zasadę valim-babena - obowiązek pomocy rodzicom. Dzięki godnemu, intymnemu podejściu, projekt ten przedstawia inne spojrzenie na to schorzenie, a jednocześnie kwestionuje stereotyp Afryki, jako kraju skoncentrowanego na konfliktach.
Fot. Lee-Ann Olwage, GEO, "Valim-babena" / World Press Photo 2024
Fara przygląda się, jak Dada Paul patroszy rybę. Drżą mu przy tym ręce, ale wciąż radzi sobie z tym zadaniem i uważa je za uspokajające. Antananarywa, Madagaskar, 12 marca 2023 r.
Fot. Lee-Ann Olwage, GEO, "Valim-babena" / World Press Photo 2024
Fara i jej córka Odliatemix leżą na łóżku, które dzielą z tatą Paulem. Fara jest jedynym żywicielem trzyosobowej rodziny. Tylko jedna organizacja na Madagaskarze, Masoandro Mody, zapewnia wsparcie i szkolenia członkom rodzin osób żyjących z demencją. Antananarywa, Madagaskar, 12 marca 2023 r.
Jury skomentowało: "Ta historia porusza uniwersalny problem zdrowotny przez pryzmat rodziny i opieki. Wybrane zdjęcia są skomponowane z ciepłem i czułością, przypominając widzom o miłości i bliskości niezbędnej w czasach wojny i agresji na całym świecie".
Ta historia jest częścią dłuższej pracy Olwage na temat demencji.
Najlepszy projekty długoterminowy
Fot. Alejandro Cagarra, The New York Times, "The Two Walls" / World Press Photo 2024
Migrant spaceruje po szczycie pociągu towarowego znanego jako "Bestia". Migranci i osoby ubiegające się o azyl, którym brakuje środków finansowych na opłacenie przemytnika, często uciekają się do korzystania z pociągów towarowych, aby dotrzeć do granicy Stanów Zjednoczonych. Ten środek transportu jest bardzo niebezpieczny; na przestrzeni lat setki osób spadło na tory i zginęło lub zostało rannych. Piedras Negras, Meksyk, 8 października 2023 r.
Nagroda World Press Photo Long-Term Project Award wędruje do wenezuelskiego fotografa Alejandro Cegarry, który dokumentuje przez ostatnich 6 lat dokumentuje efekty zmian w polityce migracyjnej Meksyku.
Fot. Alejandro Cagarra, The New York Times, "The Two Walls" / World Press Photo 2024
Rodzina De Coto pozuje do portretu na pokładzie "Bestii" podczas podróży do Ciudad Juarez. Zdjęcie zostało zrobione trzy dni przed wygaśnięciem Title 42, amerykańskiego środka zapobiegawczego COVID-19, który w efekcie umożliwił deportację migrantów bez rozpatrywania wniosków o azyl. Od 2020 r. amerykańskie służby celne i graniczne wydaliły ponad dwa miliony migrantów na podstawie tego rozporządzenia. Samalayuca, Meksyk, 8 maja 2023 r.
Fot. Alejandro Cagarra, The New York Times, "The Two Walls" / World Press Photo 2024
Ruben Soto (po prawej), migrant z Wenezueli, siedzi z Rosą Bello, migrantką z Hondurasu, na szczycie "Bestii". Ruben i Rosa poznali się w Meksyku i zakochali w sobie w drodze do Stanów Zjednoczonych. Samalayuca, Meksyk, 8 maja 2023 r.
Od 2019 r. polityka imigracyjna Meksyku przeszła znaczącą zmianę, przekształcając się z kraju historycznie otwartego na migrantów i osoby ubiegające się o azyl w kraj, który egzekwuje rygorystyczną politykę imigracyjną. Polityka migracyjna i zagraniczna wdrażana przez różne administracje USA, protokoły COVID-19 oraz zawirowania polityczne i gospodarcze w Ameryce Środkowej i Południowej przyczyniają się do trwającego kryzysu na granicach Meksyku. Czynniki te narażają rodziny migrantów na przemoc, korupcję i niepewne warunki w przygranicznych miastach.
Fot. Alejandro Cagarra, The New York Times, "The Two Walls" / World Press Photo 2024
Migranci używają stworzone własnoręcznie drabiny, aby wspiąć się na fragment muru granicznego z pomocą przemytnika. Ciudad Juárez, Meksyk, 1 kwietnia 2021 r.
Fot. Alejandro Cagarra, The New York Times, "The Two Walls" / World Press Photo 2024
Meksykańscy celnicy sprawdzają "Bestię" pod kątem imigrantów i osób ubiegających się o azyl, próbując zmniejszyć napływ migrantów w kierunku granicy ze Stanami Zjednoczonymi. Samalayuca, Meksyk, 13 maja 2023 r.
Fot. Alejandro Cagarra, The New York Times, "The Two Walls" / World Press Photo 2024
Osoby ubiegające się o azyl czekają przed bramą Meksykańskiej Komisji ds. Pomocy Uchodźcom (COMAR) na przesłuchanie, które pozwoli im uzyskać wizę humanitarną na pobyt w Meksyku lub podróż przez kraj do Stanów Zjednoczonych. COMAR został oskarżony o korupcję i opóźnianie zatwierdzania wiz humanitarnych. Tapachula, Meksyk, 18 czerwca 2019 r.
Fot. Alejandro Cagarra, The New York Times, "The Two Walls" / World Press Photo 2024
Carlos Mendoza, migrant z Wenezueli, przekracza rzekę Rio Grande, aby ubiegać się o azyl w Stanach Zjednoczonych. Piedras Negras, Meksyk, 7 października 2023 r.
Fot. Alejandro Cagarra, The New York Times, "The Two Walls" / World Press Photo 2024
Ever Sosa (w środku) niesie na ramionach swoją córkę, gdy przeprawiają się przez rzekę Suchiate z Gwatemali do Meksyku, dołączając do karawany 3000 migrantów i osób ubiegających się o azyl próbujących dostać się do Stanów Zjednoczonych. W 2019 r. Meksyk przyznał wizy humanitarne dla podobnej karawany, ale do 2020 r. polityka uległa zmianie, wzywając do likwidacji każdej karawany. W związku z tym tysiące osób zostało zmuszonych do przekroczenia granicy wpław, zamiast korzystać z międzynarodowego mostu Dr. Rodolfo Robles. Ciudad Hidalgo, Meksyk, 20 stycznia 2023 r.
Czerpiąc z własnego doświadczenia migracji z Wenezueli, fotograf rozpoczął realizację tego projektu w 2018 roku. Jury uznało, że pozycja tego fotografa jako migranta zapewnia wrażliwą, skoncentrowaną na człowieku perspektywę, która koncentruje się na sprawczości i odporności migrantów.
Najlepszy projekt Multimedialny
Fot. Julia Kochetova, "War is Persona" / World Press Photo 2024
Laureatką nagrody World Press Photo Open Format Award, nagradzającej projekty oparte o media mieszane została Ukrainka Julia Kochetova, która w oryginalny sposób dokumentuje wojnę na Ukrainie.
Fot. Julia Kochetova, "War is Persona" / World Press Photo 2024
Fot. Julia Kochetova, "War is Persona" / World Press Photo 2024
Wśród dziesiątek tysięcy ofiar cywilnych i wojskowych oraz trwającego od miesięcy impasu, sytuacja na Ukrainie w żadnym stopniu nie zbliża się w kierunku zawiązania pokoju. Podczas gdy media informują swoich odbiorców główne o statystykach, a międzynarodowa uwaga skierowana jest gdzie indziej, fotografka stworzyła stronę internetową, która łączy fotoreportaż z osobistym pamiętnikiem, aby pokazać światu, jak to jest żyć z wojną na codzień.
Fot. Julia Kochetova, "War is Persona" / World Press Photo 2024
Fot. Julia Kochetova, "War is Persona" / World Press Photo 2024
Fot. Julia Kochetova, "War is Persona" / World Press Photo 2024
Projekt ten łączy obrazy fotograficzne z poezją, klipami audio i muzyką we współpracy z ukraińskim ilustratorem i DJ-em. Materiał w jego pełnej formie możecie obejrzeć na stronie kochetova.rocks.
Zobacz wszystkie nagrodzone zdjęcia
Cztery finałowe projekty to jedynie wycinek tego, co do zaprezentowania miała tegoroczna edycja konkursu World Press Photo. Wszystkie zdjęcia wyróżnione w kategoriach pojedynczych i reportażowych WPP 2024 możecie obejrzeć w załączonym poniżej artykule.
Jury World Press Photo opublikowało 24 zwycięskie projekty w kategoriach regionalnych. Oto najlepsze zdjęcia pojedyczne, reportaże, projekty długoterminowe i multimedialne ostatniego roku. [Czytaj więcej]
World Press Photo - o konkursie
Organizowany od 1955 roku konkurs World Press Photo przez lata urósł do rangi najważniejszego cyklicznego wydarzenia prezentującego najważniejsze zdjęcia prasowe i tematy, które zajmowały pierwsze strony wydawnictw na całym świecie. Od 2018 wprowadzono drugie, równoważne z nagrodą World Press Photo of the Year wyróżnienie, przyznawane cyklom fotograficznym. Oprócz tego, z wydarzenia wydzielona została sekcja Digital Storytelling Contest, która prezentuje najciekawsze projekty multimedialne i dokumenty wideo w ramach osobnego konkursu. W 2021 konkurs przeszedł gruntowną reorganizację, rezygnując z kategorii i dzieląc całe wydarzenie na 6 regionów.
Więcej o aktualnej edycji konkursu dowiecie się pod adresem worldpressphoto.org.
_1877607562.jpg)
_443908423.jpg)
_1094526942.jpg)
Autor: Maciej Luśtyk
Redaktor prowadzący serwisu Fotopolis.pl. Zafascynowany nowymi technologiami, choć woli fotografować analogiem.
