20
Udostępnij:
Link skopiowano!
Do góry
Nowość
Jeśli podoba Ci się ten artykuł KLASZCZ!
Ok!

World Press Photo 2023 - oto najlepsze zdjęcia prasowe minionego roku. Co poszło nie tak?

Dobiega końca tegoroczna edycja najbardziej znanego konkursu fotograficznego na świecie. Oto najlepsze zdjęcia prasowe spośród 60 tys. zgłoszeń.

Autor: Maciej Luśtyk

29 Marzec 2023
Artykuł na: 6-9 minut

Za nami kolejna edycja największego konkursu fotografii prasowej, który od dwóch lat odbywa się w zupełnie nowej, zmienionej formule. W dużym skrócie organizatorzy pozbyli się kategorii tematycznych, a całe wydarzenie podzielili na regiony, z osobnymi jury, aby rzucić więcej światła na „niedoreprezentowanych” twórców. O szczegółach zmian możecie przeczytać w poniższym artykule.

Przeczytaj także:
World Press Photo zmieni się nie do poznania - kultowy konkurs rozbity na regiony i bez kategorii

Nowa dyrektor wykonawcza WPP wprowadza fundamentalne zmiany w funkcjonowaniu konkursu. Nowy system konkursu sprawić ma, że wydarzenie będzie lepiej odpowiadać swojej misji, ale czy nie są to przypadkiem zmiany wprowadzane na siłę? [Czytaj więcej]

Do tegorocznej edycji napłynęło w sumie ponad 60 tys. zgłoszeń, nadesłanych przez 3752 fotografów ze 127 krajów świata. „Wybór tych zachwycających, zwycięskich zdjęć spośród dziesiątek tysięcy zgłoszeń był ogromnym zadaniem dla naszych niezależnych jurorów, z których wszyscy wykazali się głęboką troską, wiedzą i pasją w podejmowaniu decyzji, dostarczając oszałamiający i globalnie zrównoważony obraz minionego roku.” - komentuje nowa dyrektor wykonawcza WPP Joumana El Zein Khoury.

Nikon Z8 + pakiet brązowy Fotoforma Care 12 mies.
15 699 zł
FUJIFILM GFX 100S + pakiet brązowy Fotoforma Care 12 mies.
16 999 zł
Nikon Z6 III + pakiet brązowy Fotoforma Care 12 mies.
10 399 zł
Sony A7 IV + 1300 zł Sony Cashback
9 995 zł
Canon EOS R6 Mark II + 500 zł Canon Cashback
9 299 zł

„Szukałem obrazów, które chwytają za serce i nie puszczają. Są tu zdjęcia, które pozwalają zrozumieć, że "to mógłbyś być ty". To obrazy, od których nie mogę się uwolnić.” - wtóruje jej przewodniczący jury i fotoedytor New York Times Brent Lewis.

World Press Photo 2023 - najlepsze zdjęcia pojedyczne

fot. Lee Ann Olwage i Bob Diane, Fund for Der Spiegel, nominacja. z regionu AfrykiWraz ze wzrostem średniej długości życia, demencja staje się coraz częściej problemem zdrowia publicznego i problemem społeczno-kulturowym w Ghanie i całej Afryce. Brak świadomości społecznej na temat zachowań związanych z tym schorzeniem sprawia, że kobiety wykazujące objawy są czasem postrzegane jako czarownice. W Ghanie mogą zostać odesłane do życia w tzw. obozach dla czarownic. Lee-Ann Olwage w swoim osobistym projekcie stara się zwrócić uwagę na często pomijane historie dotyczące demencji z kontynentu afrykańskiego. Sugri Zenabu, mangazia (liderka społeczności) z obozu czarownic w Gambaga, siedzi otoczona przez mieszkańców w Gambaga, Ghana, 27 października 2022 r. Zenabu wykazuje pewne oznaki dezorientacji i utraty pamięci związanej z demencją.
fot. Maya Levin, Associated Press, nominacja z regionu AzjiIzraelska policja pobiła żałobników towarzyszących trumnie dziennikarki Al Jazeery Shireen Abu Akleh podczas jej pogrzebu,we Wschodniej Jerozolimie, 13 maja 2022 roku. Policja zakazała ludziom niesienia trumny pieszo przez miasto, co jest zwyczajem w przypadku godnych uwagi zgonów. Żałobnicy skandowali Poświęcamy naszą duszę i krew dla ciebie, Shireen. Abu Akleh, weteranka reportażu o konfliktu izraelsko-palestyńskiego, została zastrzelony dwa dni wcześniej podczas relacjonowania izraelskiego nalotu wojskowego w Dżeninie na Zachodnim Brzegu. Inny dziennikarz został ranny na miejscu zdarzenia. Po początkowych zaprzeczeniach, izraelskie wojsko przyznało, że istnieje duże prawdopodobieństwo, że Abu Akleh została zastrzelony przez izraelskiego żołnierza.
fot. Alkis Konstantinidis, Reuters, nominacja z regionu EuropyPocieszana przez swojego partnera i matkę, Yana Bachek płacze nad ciałem swojego ojca Victora Gubareva (79), zabitego w drodze po chleb, podczas ostrzału Charkowa, Ukraina, 18 kwietnia 2022 r. Siły rosyjskie zaczęły zbliżać się do Charkowa, drugiego co do wielkości miasta Ukrainy, zaraz po ich inwazji na pełną skalę 24 lutego. Przez cały marzec i kwiecień miasto było częściowo okrążone i pozostawało pod ciężkim ostrzałem. W maju Ukraina zmusiła Rosjan do wycofania się z bezpośrednich okolic Charkowa. Jury uznało, że obraz ten oddaje żal i przerażenie, z jakimi ukraińscy cywile zmagają się na co dzień od czasu inwazji Rosji.
fot. Jonas Kako, Panos Pictures, nominacja z regionu Ameryki Północnej i CentralnejAlfredo, Ubaldo i José pielęgnują ule w pobliżu Wenden na pustyni w Arizonie, Stany Zjednoczone, 11 marca 2022 r. Znaczny spadek poziomu rzeki Kolorado, spowodowany brakiem deszczu i rosnącym zapotrzebowaniem na wodę, wymaga dostarczania jej pszczołom żyjącym w korytach. Upały i susza osłabiają pszczoły, czyniąc je bardziej podatnymi na patogeny i pasożyty, a także wpływają na rośliny, którymi się żywią. W latach 2019-2020 kolonie pszczół - niezbędne do zapylania upraw - zmniejszyły się o 43,7 procent w całych Stanach Zjednoczonych. Jury uznało, że ten niedopowiedziany portret zachęca do refleksji nad problemem środowiskowym, który rezonuje na poziomie globalnym.
fot. Musuk Nolte, Bertha Foundation, nominacja z regionu Ameryki PołudniowejRobotnicy na miejscu katastrofy ekologicznej, spowodowanej wyciekiem ropy w pobliskiej rafinerii Repsol La Pampilla w Playa Cavero, Peru, 21 stycznia 2022 r. 15 stycznia prawie 12 000 baryłek ropy naftowej wyciekło do morza podczas rozładunku tankowca w rafinerii hiszpańskiego międzynarodowego koncernu naftowego. Wyciek rozciągnął się na 7,13 km kwadratowych, zanieczyszczając plaże, zabijając dzikie zwierzęta i wpływając na źródła utrzymania, co rząd peruwiański określił jako najgorszą katastrofę ekologiczną kraju w ostatnim czasie. Eksperci ONZ uważają, że jej skutki będą utrzymywały się do dziesięciu lat. Jury uznało, że zdjęcie w subtelny i jasny sposób przekazuje niszczycielskie skutki ekologiczne wydobycia ropy w tym regionie.
fot. Mauk Kham Wah, nominacja z regionu Azji Południowo-wschodniej i OceaniiBojownicy ruchu oporu z Ludowych Sił Obrony (PDF) wycofują się z ciałem towarzysza po starciu z birmańskim wojskiem w Moe Bye, Birma, 21 lutego 2022 r. Władze Birmy wysłały do tego regionu posiłki w związku z nasileniem się walk z lokalnymi grupami opozycyjnymi. PDF walczy u boku regionalnych i etnicznych grup zbrojnych sprzeciwiających się dyktaturze wojskowej. Jest to zbrojne skrzydło równoległego rządu, który został utworzony głównie przez obalonych demokratycznych ustawodawców w następstwie wojskowego zamachu stanu w Myanmarze w 2021 roku. Z wielkim osobistym ryzykiem fotograf spędził rok z ludźmi, którzy dołączyli do ruchu oporu.
Zobacz wszystkie zdjęcia (6)

Opisy zdjęć wewnątrz galerii

Niestety mimo okrągłych zdań, kolejny raz otrzymujemy lekko rozczarowujący zestaw prac, który niewiele ma wspólnego z tym, z czym zwykliśmy kojarzyć World Press Photo. Oczywiście są pewne wyjątki (np. w kategoriach projektów długoterminowych) i nie brakuje tu ciekawych materiałów, ale wystarczy tylko zerknąć na dowolny rocznik w archiwum World Press Photo z lat 80., 90. czy 2000., by zauważyć, że nowe wytyczne konkursu przynoszą skutek raczej odwrotny od zamierzonego. Przynajmniej w zakresie jakości zdjęć.

Pozbycie się kategorii praktycznie w całości wyeliminowało z konkursu różnorodność gatunkową, a obecne w niektórych opisach komentarze jury wskazują, że w wielu sytuacjach opisywana historia liczy się bardziej niż reprezentujący ją materiał wizualny.

World Press Photo 2023 - najlepsze fotoreportaże

fot. Nick Hannes, Panos Picture, nominacja z regionu Afryki / World Press Photo 2023W 2015 roku rząd egipski rozpoczął budowę Nowej Stolicy Administracyjnej (NAC) na pustyni na wschód od Kairu, aby pomieścić ministerstwa, najlepsze firmy i złagodzić chroniczne zatłoczenie i zanieczyszczenie w centrum miasa. Wzorowana na Dubaju, nowa aglomeracja pomieści 6,5 miliona ludzi. Krytycy projektu twierdzą, że NAC zaspokaja potrzeby uprzywilejowanej mniejszości i służy wysiłkom prezydenta Abdela Fattaha el-Sissiego, mającym na celu konsolidację władzy. Obrazy te stanowią część większego projektu dotyczącego nowych stolic, który eksploruje tematy pracy, neoliberalnego rozwoju miast i nierówności.
fot. Nick Hannes, Panos Picture, nominacja z regionu Afryki / World Press Photo 2023W 2015 roku rząd egipski rozpoczął budowę Nowej Stolicy Administracyjnej (NAC) na pustyni na wschód od Kairu, aby pomieścić ministerstwa, najlepsze firmy i złagodzić chroniczne zatłoczenie i zanieczyszczenie w centrum miasa. Wzorowana na Dubaju, nowa aglomeracja pomieści 6,5 miliona ludzi. Krytycy projektu twierdzą, że NAC zaspokaja potrzeby uprzywilejowanej mniejszości i służy wysiłkom prezydenta Abdela Fattaha el-Sissiego, mającym na celu konsolidację władzy. Obrazy te stanowią część większego projektu dotyczącego nowych stolic, który eksploruje tematy pracy, neoliberalnego rozwoju miast i nierówności.
fot. Nick Hannes, Panos Picture, nominacja z regionu Afryki / World Press Photo 2023W 2015 roku rząd egipski rozpoczął budowę Nowej Stolicy Administracyjnej (NAC) na pustyni na wschód od Kairu, aby pomieścić ministerstwa, najlepsze firmy i złagodzić chroniczne zatłoczenie i zanieczyszczenie w centrum miasa. Wzorowana na Dubaju, nowa aglomeracja pomieści 6,5 miliona ludzi. Krytycy projektu twierdzą, że NAC zaspokaja potrzeby uprzywilejowanej mniejszości i służy wysiłkom prezydenta Abdela Fattaha el-Sissiego, mającym na celu konsolidację władzy. Obrazy te stanowią część większego projektu dotyczącego nowych stolic, który eksploruje tematy pracy, neoliberalnego rozwoju miast i nierówności.
fot. Nick Hannes, Panos Picture, nominacja z regionu Afryki / World Press Photo 2023W 2015 roku rząd egipski rozpoczął budowę Nowej Stolicy Administracyjnej (NAC) na pustyni na wschód od Kairu, aby pomieścić ministerstwa, najlepsze firmy i złagodzić chroniczne zatłoczenie i zanieczyszczenie w centrum miasa. Wzorowana na Dubaju, nowa aglomeracja pomieści 6,5 miliona ludzi. Krytycy projektu twierdzą, że NAC zaspokaja potrzeby uprzywilejowanej mniejszości i służy wysiłkom prezydenta Abdela Fattaha el-Sissiego, mającym na celu konsolidację władzy. Obrazy te stanowią część większego projektu dotyczącego nowych stolic, który eksploruje tematy pracy, neoliberalnego rozwoju miast i nierówności.
fot. Mads Nissen Politiken, Panos Pictures, nominacja z regionu Azji / World Press Photo 2023Po wycofaniu sił amerykańskich i sojuszniczych z Afganistanu w sierpniu 2021 roku, do władzy powrócili talibowie. W odpowiedzi inne państwa wstrzymały pomoc zagraniczną i zamroziły miliardy dolarów rezerw rządowych zdeponowanych za granicą. Intensywne susze w 2022 roku pogłębiły kryzys gospodarczy; obecnie połowa mieszkańców kraju nie ma co jeść, a ponad milion dzieci, według ONZ, jest poważnie niedożywionych. Ta historia oddaje wiele trudności, z jakimi Afgańczycy borykają się w codziennym życiu.
fot. Mads Nissen Politiken, Panos Pictures, nominacja z regionu Azji / World Press Photo 2023Po wycofaniu sił amerykańskich i sojuszniczych z Afganistanu w sierpniu 2021 roku, do władzy powrócili talibowie. W odpowiedzi inne państwa wstrzymały pomoc zagraniczną i zamroziły miliardy dolarów rezerw rządowych zdeponowanych za granicą. Intensywne susze w 2022 roku pogłębiły kryzys gospodarczy; obecnie połowa mieszkańców kraju nie ma co jeść, a ponad milion dzieci, według ONZ, jest poważnie niedożywionych. Ta historia oddaje wiele trudności, z jakimi Afgańczycy borykają się w codziennym życiu.
fot. Mads Nissen Politiken, Panos Pictures, nominacja z regionu Azji / World Press Photo 2023Po wycofaniu sił amerykańskich i sojuszniczych z Afganistanu w sierpniu 2021 roku, do władzy powrócili talibowie. W odpowiedzi inne państwa wstrzymały pomoc zagraniczną i zamroziły miliardy dolarów rezerw rządowych zdeponowanych za granicą. Intensywne susze w 2022 roku pogłębiły kryzys gospodarczy; obecnie połowa mieszkańców kraju nie ma co jeść, a ponad milion dzieci, według ONZ, jest poważnie niedożywionych. Ta historia oddaje wiele trudności, z jakimi Afgańczycy borykają się w codziennym życiu.
fot. Mads Nissen Politiken, Panos Pictures, nominacja z regionu Azji / World Press Photo 2023Po wycofaniu sił amerykańskich i sojuszniczych z Afganistanu w sierpniu 2021 roku, do władzy powrócili talibowie. W odpowiedzi inne państwa wstrzymały pomoc zagraniczną i zamroziły miliardy dolarów rezerw rządowych zdeponowanych za granicą. Intensywne susze w 2022 roku pogłębiły kryzys gospodarczy; obecnie połowa mieszkańców kraju nie ma co jeść, a ponad milion dzieci, według ONZ, jest poważnie niedożywionych. Ta historia oddaje wiele trudności, z jakimi Afgańczycy borykają się w codziennym życiu.
fot. Evgeniy Maloletka, Associated Press, nominacja z regionu Europy / World Press Photo 2023Kiedy 24 lutego 2022 roku siły rosyjskie najechały na Ukrainę, natychmiast obrały za cel strategiczny port w Mariupolu. Do 20 maja Rosja uzyskała pełną kontrolę nad miastem, które zostało zdewastowane przez ostrzał, a dziesiątki tysięcy cywilów uciekło lub zostało zabitych. Maloletka był jednym z niewielu fotografów dokumentujących ówczesne wydarzenia w Mariupolu. Jury uznało, że jego opowieść oddaje grozę wojny dla ludności cywilnej, a także pochwaliło odporność fotografa na pracę w warunkach ogromnej presji i bezpośredniego zagrożenia.
fot. Evgeniy Maloletka, Associated Press, nominacja z regionu Europy / World Press Photo 2023Kiedy 24 lutego 2022 roku siły rosyjskie najechały na Ukrainę, natychmiast obrały za cel strategiczny port w Mariupolu. Do 20 maja Rosja uzyskała pełną kontrolę nad miastem, które zostało zdewastowane przez ostrzał, a dziesiątki tysięcy cywilów uciekło lub zostało zabitych. Maloletka był jednym z niewielu fotografów dokumentujących ówczesne wydarzenia w Mariupolu. Jury uznało, że jego opowieść oddaje grozę wojny dla ludności cywilnej, a także pochwaliło odporność fotografa na pracę w warunkach ogromnej presji i bezpośredniego zagrożenia.
fot. Evgeniy Maloletka, Associated Press, nominacja z regionu Europy / World Press Photo 2023Kiedy 24 lutego 2022 roku siły rosyjskie najechały na Ukrainę, natychmiast obrały za cel strategiczny port w Mariupolu. Do 20 maja Rosja uzyskała pełną kontrolę nad miastem, które zostało zdewastowane przez ostrzał, a dziesiątki tysięcy cywilów uciekło lub zostało zabitych. Maloletka był jednym z niewielu fotografów dokumentujących ówczesne wydarzenia w Mariupolu. Jury uznało, że jego opowieść oddaje grozę wojny dla ludności cywilnej, a także pochwaliło odporność fotografa na pracę w warunkach ogromnej presji i bezpośredniego zagrożenia.
fot. Evgeniy Maloletka, Associated Press, nominacja z regionu Europy / World Press Photo 2023Kiedy 24 lutego 2022 roku siły rosyjskie najechały na Ukrainę, natychmiast obrały za cel strategiczny port w Mariupolu. Do 20 maja Rosja uzyskała pełną kontrolę nad miastem, które zostało zdewastowane przez ostrzał, a dziesiątki tysięcy cywilów uciekło lub zostało zabitych. Maloletka był jednym z niewielu fotografów dokumentujących ówczesne wydarzenia w Mariupolu. Jury uznało, że jego opowieść oddaje grozę wojny dla ludności cywilnej, a także pochwaliło odporność fotografa na pracę w warunkach ogromnej presji i bezpośredniego zagrożenia.
fot. Carlos Barria, Reuters, nominacja z regionu Ameryki Północnej i Centralnej / World Press Photo 2023Po przybyciu do Stanów Zjednoczonych z Hondurasu w 2017 roku w poszukiwaniu azylu, Maria Hernandez i jej dwie córki w wieku ośmiu i trzech lat zostały zatrzymane. Władze graniczne deportowały Marię, ale jej dzieci pozostały na miejscu. Początkowo przebywały w schronisku dla dzieci; później zamieszkały z dorosłym synem Marii, który był już w USA. W 2022 roku Maria wróciła w ramach programu azylowego i połączyła się z rodziną w Los Angeles w Kalifornii. Jury doceniło to, jak ta historia wizualizuje komplikacje, które często napotykają imigranci podczas asymilacji w nowym kraju.
fot. Carlos Barria, Reuters, nominacja z regionu Ameryki Północnej i Centralnej / World Press Photo 2023Po przybyciu do Stanów Zjednoczonych z Hondurasu w 2017 roku w poszukiwaniu azylu, Maria Hernandez i jej dwie córki w wieku ośmiu i trzech lat zostały zatrzymane. Władze graniczne deportowały Marię, ale jej dzieci pozostały na miejscu. Początkowo przebywały w schronisku dla dzieci; później zamieszkały z dorosłym synem Marii, który był już w USA. W 2022 roku Maria wróciła w ramach programu azylowego i połączyła się z rodziną w Los Angeles w Kalifornii. Jury doceniło to, jak ta historia wizualizuje komplikacje, które często napotykają imigranci podczas asymilacji w nowym kraju.
fot. Carlos Barria, Reuters, nominacja z regionu Ameryki Północnej i Centralnej / World Press Photo 2023Po przybyciu do Stanów Zjednoczonych z Hondurasu w 2017 roku w poszukiwaniu azylu, Maria Hernandez i jej dwie córki w wieku ośmiu i trzech lat zostały zatrzymane. Władze graniczne deportowały Marię, ale jej dzieci pozostały na miejscu. Początkowo przebywały w schronisku dla dzieci; później zamieszkały z dorosłym synem Marii, który był już w USA. W 2022 roku Maria wróciła w ramach programu azylowego i połączyła się z rodziną w Los Angeles w Kalifornii. Jury doceniło to, jak ta historia wizualizuje komplikacje, które często napotykają imigranci podczas asymilacji w nowym kraju.
fot. Carlos Barria, Reuters, nominacja z regionu Ameryki Północnej i Centralnej / World Press Photo 2023Po przybyciu do Stanów Zjednoczonych z Hondurasu w 2017 roku w poszukiwaniu azylu, Maria Hernandez i jej dwie córki w wieku ośmiu i trzech lat zostały zatrzymane. Władze graniczne deportowały Marię, ale jej dzieci pozostały na miejscu. Początkowo przebywały w schronisku dla dzieci; później zamieszkały z dorosłym synem Marii, który był już w USA. W 2022 roku Maria wróciła w ramach programu azylowego i połączyła się z rodziną w Los Angeles w Kalifornii. Jury doceniło to, jak ta historia wizualizuje komplikacje, które często napotykają imigranci podczas asymilacji w nowym kraju.
fot. Alessandro Cinque, Pulitzer Center, National Geographic, nominacja z regionu Ameryki Południowej / World Press Photo 2023Niezwykle ważne dla życia ludzi w peruwiańskich Andach alpaki stają przed nowymi wyzwaniami związanymi z kryzysem klimatycznym. Wraz z kurczeniem się naturalnych pastwisk i cofaniem się lodowców, zwierzęta te mają coraz większe problemy z wypasem i nawodnieniem. Z kolei społeczności alpaquero (hodowców alpak) mogą zostać zmuszone do przeniesienia się na większe wysokości lub do porzucenia swojego stylu życia. Aby zwalczyć te trudności, naukowcy mają nadzieję na rozwiązanie problemu poprzez stworzenie ras bardziej odpornych na ekstremalne temperatury. Jury doceniło sposób, w jaki historia ta naświetla, jak kultura i tożsamość są głęboko splecione ze środowiskiem.
fot. Alessandro Cinque, Pulitzer Center, National Geographic, nominacja z regionu Ameryki Południowej / World Press Photo 2023Niezwykle ważne dla życia ludzi w peruwiańskich Andach alpaki stają przed nowymi wyzwaniami związanymi z kryzysem klimatycznym. Wraz z kurczeniem się naturalnych pastwisk i cofaniem się lodowców, zwierzęta te mają coraz większe problemy z wypasem i nawodnieniem. Z kolei społeczności alpaquero (hodowców alpak) mogą zostać zmuszone do przeniesienia się na większe wysokości lub do porzucenia swojego stylu życia. Aby zwalczyć te trudności, naukowcy mają nadzieję na rozwiązanie problemu poprzez stworzenie ras bardziej odpornych na ekstremalne temperatury. Jury doceniło sposób, w jaki historia ta naświetla, jak kultura i tożsamość są głęboko splecione ze środowiskiem.
fot. Alessandro Cinque, Pulitzer Center, National Geographic, nominacja z regionu Ameryki Południowej / World Press Photo 2023Niezwykle ważne dla życia ludzi w peruwiańskich Andach alpaki stają przed nowymi wyzwaniami związanymi z kryzysem klimatycznym. Wraz z kurczeniem się naturalnych pastwisk i cofaniem się lodowców, zwierzęta te mają coraz większe problemy z wypasem i nawodnieniem. Z kolei społeczności alpaquero (hodowców alpak) mogą zostać zmuszone do przeniesienia się na większe wysokości lub do porzucenia swojego stylu życia. Aby zwalczyć te trudności, naukowcy mają nadzieję na rozwiązanie problemu poprzez stworzenie ras bardziej odpornych na ekstremalne temperatury. Jury doceniło sposób, w jaki historia ta naświetla, jak kultura i tożsamość są głęboko splecione ze środowiskiem.
fot. Alessandro Cinque, Pulitzer Center, National Geographic, nominacja z regionu Ameryki Południowej / World Press Photo 2023Niezwykle ważne dla życia ludzi w peruwiańskich Andach alpaki stają przed nowymi wyzwaniami związanymi z kryzysem klimatycznym. Wraz z kurczeniem się naturalnych pastwisk i cofaniem się lodowców, zwierzęta te mają coraz większe problemy z wypasem i nawodnieniem. Z kolei społeczności alpaquero (hodowców alpak) mogą zostać zmuszone do przeniesienia się na większe wysokości lub do porzucenia swojego stylu życia. Aby zwalczyć te trudności, naukowcy mają nadzieję na rozwiązanie problemu poprzez stworzenie ras bardziej odpornych na ekstremalne temperatury. Jury doceniło sposób, w jaki historia ta naświetla, jak kultura i tożsamość są głęboko splecione ze środowiskiem.
fot. Hanna Reyes Morales, New York Times, nominacja z regionu Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2023The Golden Gays to społeczność starszych osób LGBTQI+ z Filipin, które żyją razem od dziesięcioleci i wzajemnie się wspierają. W kraju, w którym spotykają się z dyskryminacją, uprzedzeniami i wyzwaniami potęgowanymi przez ich wiek i klasę społeczno-ekonomiczną, grupa zjednoczyła się i stworzyła wspólny dom, dzieląc się obowiązkami związanymi z opieką i wystawiając przedstawienia, aby związać koniec z końcem. Kiedy główny założyciel zmarł w 2012 roku, społeczność została eksmitowana, a niektórzy doświadczyli bezdomności aż do 2018 roku, kiedy zaczęli wynajmować dom w Manili. Jury pochwaliło tę historię za sportretowanie ciepła, radości i godności społeczności.
fot. Hanna Reyes Morales, New York Times, nominacja z regionu Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2023The Golden Gays to społeczność starszych osób LGBTQI+ z Filipin, które żyją razem od dziesięcioleci i wzajemnie się wspierają. W kraju, w którym spotykają się z dyskryminacją, uprzedzeniami i wyzwaniami potęgowanymi przez ich wiek i klasę społeczno-ekonomiczną, grupa zjednoczyła się i stworzyła wspólny dom, dzieląc się obowiązkami związanymi z opieką i wystawiając przedstawienia, aby związać koniec z końcem. Kiedy główny założyciel zmarł w 2012 roku, społeczność została eksmitowana, a niektórzy doświadczyli bezdomności aż do 2018 roku, kiedy zaczęli wynajmować dom w Manili. Jury pochwaliło tę historię za sportretowanie ciepła, radości i godności społeczności.
fot. Hanna Reyes Morales, New York Times, nominacja z regionu Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2023The Golden Gays to społeczność starszych osób LGBTQI+ z Filipin, które żyją razem od dziesięcioleci i wzajemnie się wspierają. W kraju, w którym spotykają się z dyskryminacją, uprzedzeniami i wyzwaniami potęgowanymi przez ich wiek i klasę społeczno-ekonomiczną, grupa zjednoczyła się i stworzyła wspólny dom, dzieląc się obowiązkami związanymi z opieką i wystawiając przedstawienia, aby związać koniec z końcem. Kiedy główny założyciel zmarł w 2012 roku, społeczność została eksmitowana, a niektórzy doświadczyli bezdomności aż do 2018 roku, kiedy zaczęli wynajmować dom w Manili. Jury pochwaliło tę historię za sportretowanie ciepła, radości i godności społeczności.
fot. Hanna Reyes Morales, New York Times, nominacja z regionu Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2023The Golden Gays to społeczność starszych osób LGBTQI+ z Filipin, które żyją razem od dziesięcioleci i wzajemnie się wspierają. W kraju, w którym spotykają się z dyskryminacją, uprzedzeniami i wyzwaniami potęgowanymi przez ich wiek i klasę społeczno-ekonomiczną, grupa zjednoczyła się i stworzyła wspólny dom, dzieląc się obowiązkami związanymi z opieką i wystawiając przedstawienia, aby związać koniec z końcem. Kiedy główny założyciel zmarł w 2012 roku, społeczność została eksmitowana, a niektórzy doświadczyli bezdomności aż do 2018 roku, kiedy zaczęli wynajmować dom w Manili. Jury pochwaliło tę historię za sportretowanie ciepła, radości i godności społeczności.
Zobacz wszystkie zdjęcia (24)

Sprawdź najlepsze promocje >
Aparat cyfrowy Sony A7S III body...
15995 PLN 17495 PLN
Sprawdź
Obiektyw Tamron 70-180 mm f/2.8 Di III...
4499 PLN 5789 PLN
Sprawdź
Aparat cyfrowy Nikon Z6 III body
9999 PLN 11369 PLN
Sprawdź
Obiektyw Sigma C 18-50 mm f/2.8 DC DN...
2249 PLN
Sprawdź
Obiektyw Sigma A 24-70 mm f/2.8 DG DN...
5585 PLN
Sprawdź
Aparat cyfrowy OM System OM-1 II...
13989 PLN
Sprawdź

Opisy cykli wewnątrz galerii

Oczywiście trzeba brać poprawkę na to, że w obecnych realiach tradycyjna fotografia prasowa jest już niszą, a w popularnym obecnie trendzie dokumentu zaangażowanego idea decydującego momentu schodzi na dalszy plan, oraz to, że WPP być może chce nieco odejść od epatowania tragedią, ale jednocześnie brak jakiegokolwiek bardziej zapadającego w pamięć obrazu w finałowej selekcji zdjęć pojedynczych każe nam zapytać "co poszło nie tak?".

World Press Photo 2023 - najlepsze projekty długoterminowe

fot. Simone Tramonte, nominacja z regionu Europy / World Press Photo 2023Energie odnawialne, nowe technologie produkcji żywności oraz gospodarka cyrkularna mogą być postrzegane jako kluczowe kierunki wśród europejskich przedsiębiorstw dążących do zielonej transformacji. Zmiany klimatu spowodowane przez człowieka są według OCHR największym, najbardziej wszechobecnym zagrożeniem dla środowiska naturalnego i społeczeństwa, jakiego kiedykolwiek doświadczył świat. Skłoniło to Unię Europejską do ustanowienia celów w zakresie zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych o co najmniej 55 procent do 2030 roku i zredukowania ich do poziomu zerowego netto do 2050 roku. Fotograf dokumentuje innowacyjne technologie, które oferują możliwe drogi do osiągnięcia tych celów.
fot. Simone Tramonte, nominacja z regionu Europy / World Press Photo 2023Energie odnawialne, nowe technologie produkcji żywności oraz gospodarka cyrkularna mogą być postrzegane jako kluczowe kierunki wśród europejskich przedsiębiorstw dążących do zielonej transformacji. Zmiany klimatu spowodowane przez człowieka są według OCHR największym, najbardziej wszechobecnym zagrożeniem dla środowiska naturalnego i społeczeństwa, jakiego kiedykolwiek doświadczył świat. Skłoniło to Unię Europejską do ustanowienia celów w zakresie zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych o co najmniej 55 procent do 2030 roku i zredukowania ich do poziomu zerowego netto do 2050 roku. Fotograf dokumentuje innowacyjne technologie, które oferują możliwe drogi do osiągnięcia tych celów.
fot. Simone Tramonte, nominacja z regionu Europy / World Press Photo 2023Energie odnawialne, nowe technologie produkcji żywności oraz gospodarka cyrkularna mogą być postrzegane jako kluczowe kierunki wśród europejskich przedsiębiorstw dążących do zielonej transformacji. Zmiany klimatu spowodowane przez człowieka są według OCHR największym, najbardziej wszechobecnym zagrożeniem dla środowiska naturalnego i społeczeństwa, jakiego kiedykolwiek doświadczył świat. Skłoniło to Unię Europejską do ustanowienia celów w zakresie zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych o co najmniej 55 procent do 2030 roku i zredukowania ich do poziomu zerowego netto do 2050 roku. Fotograf dokumentuje innowacyjne technologie, które oferują możliwe drogi do osiągnięcia tych celów.
fot. Simone Tramonte, nominacja z regionu Europy / World Press Photo 2023Energie odnawialne, nowe technologie produkcji żywności oraz gospodarka cyrkularna mogą być postrzegane jako kluczowe kierunki wśród europejskich przedsiębiorstw dążących do zielonej transformacji. Zmiany klimatu spowodowane przez człowieka są według OCHR największym, najbardziej wszechobecnym zagrożeniem dla środowiska naturalnego i społeczeństwa, jakiego kiedykolwiek doświadczył świat. Skłoniło to Unię Europejską do ustanowienia celów w zakresie zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych o co najmniej 55 procent do 2030 roku i zredukowania ich do poziomu zerowego netto do 2050 roku. Fotograf dokumentuje innowacyjne technologie, które oferują możliwe drogi do osiągnięcia tych celów.
fot. Simone Tramonte, nominacja z regionu Europy / World Press Photo 2023Energie odnawialne, nowe technologie produkcji żywności oraz gospodarka cyrkularna mogą być postrzegane jako kluczowe kierunki wśród europejskich przedsiębiorstw dążących do zielonej transformacji. Zmiany klimatu spowodowane przez człowieka są według OCHR największym, najbardziej wszechobecnym zagrożeniem dla środowiska naturalnego i społeczeństwa, jakiego kiedykolwiek doświadczył świat. Skłoniło to Unię Europejską do ustanowienia celów w zakresie zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych o co najmniej 55 procent do 2030 roku i zredukowania ich do poziomu zerowego netto do 2050 roku. Fotograf dokumentuje innowacyjne technologie, które oferują możliwe drogi do osiągnięcia tych celów.
fot. Simone Tramonte, nominacja z regionu Europy / World Press Photo 2023Energie odnawialne, nowe technologie produkcji żywności oraz gospodarka cyrkularna mogą być postrzegane jako kluczowe kierunki wśród europejskich przedsiębiorstw dążących do zielonej transformacji. Zmiany klimatu spowodowane przez człowieka są według OCHR największym, najbardziej wszechobecnym zagrożeniem dla środowiska naturalnego i społeczeństwa, jakiego kiedykolwiek doświadczył świat. Skłoniło to Unię Europejską do ustanowienia celów w zakresie zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych o co najmniej 55 procent do 2030 roku i zredukowania ich do poziomu zerowego netto do 2050 roku. Fotograf dokumentuje innowacyjne technologie, które oferują możliwe drogi do osiągnięcia tych celów.
fot. Simone Tramonte, nominacja z regionu Europy / World Press Photo 2023Energie odnawialne, nowe technologie produkcji żywności oraz gospodarka cyrkularna mogą być postrzegane jako kluczowe kierunki wśród europejskich przedsiębiorstw dążących do zielonej transformacji. Zmiany klimatu spowodowane przez człowieka są według OCHR największym, najbardziej wszechobecnym zagrożeniem dla środowiska naturalnego i społeczeństwa, jakiego kiedykolwiek doświadczył świat. Skłoniło to Unię Europejską do ustanowienia celów w zakresie zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych o co najmniej 55 procent do 2030 roku i zredukowania ich do poziomu zerowego netto do 2050 roku. Fotograf dokumentuje innowacyjne technologie, które oferują możliwe drogi do osiągnięcia tych celów.
fot. Simone Tramonte, nominacja z regionu Europy / World Press Photo 2023Energie odnawialne, nowe technologie produkcji żywności oraz gospodarka cyrkularna mogą być postrzegane jako kluczowe kierunki wśród europejskich przedsiębiorstw dążących do zielonej transformacji. Zmiany klimatu spowodowane przez człowieka są według OCHR największym, najbardziej wszechobecnym zagrożeniem dla środowiska naturalnego i społeczeństwa, jakiego kiedykolwiek doświadczył świat. Skłoniło to Unię Europejską do ustanowienia celów w zakresie zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych o co najmniej 55 procent do 2030 roku i zredukowania ich do poziomu zerowego netto do 2050 roku. Fotograf dokumentuje innowacyjne technologie, które oferują możliwe drogi do osiągnięcia tych celów.
fot. Muhammed Kilito, nominacja z regionu Afryki / World Press Photo 2023Oazy zależą od delikatnej równowagi trzech elementów - obfitego zaopatrzenia w wodę, dobrej jakości gleby i palm daktylowych - aby funkcjonować jako wyspy bioróżnorodności i bariery przed pustynnieniem. W Maroku niszcząca działalność człowieka i globalne ocieplenie zakłócają obecnie ten ekosystem. Mniej więcej dwie trzecie siedlisk oazowych w Maroku zniknęło w ciągu ostatniego stulecia z powodu takich czynników, jak stale rosnące temperatury, pożary i niedobór wody. Degradacja oaz wpływa z kolei na mieszkańców, powodując spadek produkcji rolnej, ubóstwo i przesiedlenia. Jury doceniło projekt za subtelne studium ginącego środowiska.
fot. Muhammed Kilito, nominacja z regionu Afryki / World Press Photo 2023Oazy zależą od delikatnej równowagi trzech elementów - obfitego zaopatrzenia w wodę, dobrej jakości gleby i palm daktylowych - aby funkcjonować jako wyspy bioróżnorodności i bariery przed pustynnieniem. W Maroku niszcząca działalność człowieka i globalne ocieplenie zakłócają obecnie ten ekosystem. Mniej więcej dwie trzecie siedlisk oazowych w Maroku zniknęło w ciągu ostatniego stulecia z powodu takich czynników, jak stale rosnące temperatury, pożary i niedobór wody. Degradacja oaz wpływa z kolei na mieszkańców, powodując spadek produkcji rolnej, ubóstwo i przesiedlenia. Jury doceniło projekt za subtelne studium ginącego środowiska.
fot. Muhammed Kilito, nominacja z regionu Afryki / World Press Photo 2023Oazy zależą od delikatnej równowagi trzech elementów - obfitego zaopatrzenia w wodę, dobrej jakości gleby i palm daktylowych - aby funkcjonować jako wyspy bioróżnorodności i bariery przed pustynnieniem. W Maroku niszcząca działalność człowieka i globalne ocieplenie zakłócają obecnie ten ekosystem. Mniej więcej dwie trzecie siedlisk oazowych w Maroku zniknęło w ciągu ostatniego stulecia z powodu takich czynników, jak stale rosnące temperatury, pożary i niedobór wody. Degradacja oaz wpływa z kolei na mieszkańców, powodując spadek produkcji rolnej, ubóstwo i przesiedlenia. Jury doceniło projekt za subtelne studium ginącego środowiska.
fot. Muhammed Kilito, nominacja z regionu Afryki / World Press Photo 2023Oazy zależą od delikatnej równowagi trzech elementów - obfitego zaopatrzenia w wodę, dobrej jakości gleby i palm daktylowych - aby funkcjonować jako wyspy bioróżnorodności i bariery przed pustynnieniem. W Maroku niszcząca działalność człowieka i globalne ocieplenie zakłócają obecnie ten ekosystem. Mniej więcej dwie trzecie siedlisk oazowych w Maroku zniknęło w ciągu ostatniego stulecia z powodu takich czynników, jak stale rosnące temperatury, pożary i niedobór wody. Degradacja oaz wpływa z kolei na mieszkańców, powodując spadek produkcji rolnej, ubóstwo i przesiedlenia. Jury doceniło projekt za subtelne studium ginącego środowiska.
fot. Muhammed Kilito, nominacja z regionu Afryki / World Press Photo 2023Oazy zależą od delikatnej równowagi trzech elementów - obfitego zaopatrzenia w wodę, dobrej jakości gleby i palm daktylowych - aby funkcjonować jako wyspy bioróżnorodności i bariery przed pustynnieniem. W Maroku niszcząca działalność człowieka i globalne ocieplenie zakłócają obecnie ten ekosystem. Mniej więcej dwie trzecie siedlisk oazowych w Maroku zniknęło w ciągu ostatniego stulecia z powodu takich czynników, jak stale rosnące temperatury, pożary i niedobór wody. Degradacja oaz wpływa z kolei na mieszkańców, powodując spadek produkcji rolnej, ubóstwo i przesiedlenia. Jury doceniło projekt za subtelne studium ginącego środowiska.
fot. Muhammed Kilito, nominacja z regionu Afryki / World Press Photo 2023Oazy zależą od delikatnej równowagi trzech elementów - obfitego zaopatrzenia w wodę, dobrej jakości gleby i palm daktylowych - aby funkcjonować jako wyspy bioróżnorodności i bariery przed pustynnieniem. W Maroku niszcząca działalność człowieka i globalne ocieplenie zakłócają obecnie ten ekosystem. Mniej więcej dwie trzecie siedlisk oazowych w Maroku zniknęło w ciągu ostatniego stulecia z powodu takich czynników, jak stale rosnące temperatury, pożary i niedobór wody. Degradacja oaz wpływa z kolei na mieszkańców, powodując spadek produkcji rolnej, ubóstwo i przesiedlenia. Jury doceniło projekt za subtelne studium ginącego środowiska.
fot. Muhammed Kilito, nominacja z regionu Afryki / World Press Photo 2023Oazy zależą od delikatnej równowagi trzech elementów - obfitego zaopatrzenia w wodę, dobrej jakości gleby i palm daktylowych - aby funkcjonować jako wyspy bioróżnorodności i bariery przed pustynnieniem. W Maroku niszcząca działalność człowieka i globalne ocieplenie zakłócają obecnie ten ekosystem. Mniej więcej dwie trzecie siedlisk oazowych w Maroku zniknęło w ciągu ostatniego stulecia z powodu takich czynników, jak stale rosnące temperatury, pożary i niedobór wody. Degradacja oaz wpływa z kolei na mieszkańców, powodując spadek produkcji rolnej, ubóstwo i przesiedlenia. Jury doceniło projekt za subtelne studium ginącego środowiska.
fot. Muhammed Kilito, nominacja z regionu Afryki / World Press Photo 2023Oazy zależą od delikatnej równowagi trzech elementów - obfitego zaopatrzenia w wodę, dobrej jakości gleby i palm daktylowych - aby funkcjonować jako wyspy bioróżnorodności i bariery przed pustynnieniem. W Maroku niszcząca działalność człowieka i globalne ocieplenie zakłócają obecnie ten ekosystem. Mniej więcej dwie trzecie siedlisk oazowych w Maroku zniknęło w ciągu ostatniego stulecia z powodu takich czynników, jak stale rosnące temperatury, pożary i niedobór wody. Degradacja oaz wpływa z kolei na mieszkańców, powodując spadek produkcji rolnej, ubóstwo i przesiedlenia. Jury doceniło projekt za subtelne studium ginącego środowiska.
fot. Anush Babahanyan VII, National Geographic, nominacja z regionu Azji / World Press Photo 2023Cztery pozbawione dostępu do morza kraje Azji Środkowej zmagają się z kryzysem klimatycznym i brakiem koordynacji w zakresie wspólnych dostaw wody. Tadżykistan i Kirgistan, w górę rzeki Syr Darya i Amu Darya, potrzebują dodatkowej energii w zimie. W dole rzeki, Uzbekistan i Kazachstan potrzebują wody latem dla rolnictwa. Historycznie, kraje te sezonowo wymieniały energię z paliw kopalnych na wodę uwalnianą z zapór w górnym biegu rzeki, ale od czasu upadku ZSRR i powstania sprywatyzowanego przemysłu, system ten stał się niezrównoważony. Nieodpowiednie wykorzystanie wody i ostatnie intensywne susze potęgują wyzwania.
fot. Anush Babahanyan VII, National Geographic, nominacja z regionu Azji / World Press Photo 2023Cztery pozbawione dostępu do morza kraje Azji Środkowej zmagają się z kryzysem klimatycznym i brakiem koordynacji w zakresie wspólnych dostaw wody. Tadżykistan i Kirgistan, w górę rzeki Syr Darya i Amu Darya, potrzebują dodatkowej energii w zimie. W dole rzeki, Uzbekistan i Kazachstan potrzebują wody latem dla rolnictwa. Historycznie, kraje te sezonowo wymieniały energię z paliw kopalnych na wodę uwalnianą z zapór w górnym biegu rzeki, ale od czasu upadku ZSRR i powstania sprywatyzowanego przemysłu, system ten stał się niezrównoważony. Nieodpowiednie wykorzystanie wody i ostatnie intensywne susze potęgują wyzwania.
fot. Anush Babahanyan VII, National Geographic, nominacja z regionu Azji / World Press Photo 2023Cztery pozbawione dostępu do morza kraje Azji Środkowej zmagają się z kryzysem klimatycznym i brakiem koordynacji w zakresie wspólnych dostaw wody. Tadżykistan i Kirgistan, w górę rzeki Syr Darya i Amu Darya, potrzebują dodatkowej energii w zimie. W dole rzeki, Uzbekistan i Kazachstan potrzebują wody latem dla rolnictwa. Historycznie, kraje te sezonowo wymieniały energię z paliw kopalnych na wodę uwalnianą z zapór w górnym biegu rzeki, ale od czasu upadku ZSRR i powstania sprywatyzowanego przemysłu, system ten stał się niezrównoważony. Nieodpowiednie wykorzystanie wody i ostatnie intensywne susze potęgują wyzwania.
fot. Anush Babahanyan VII, National Geographic, nominacja z regionu Azji / World Press Photo 2023Cztery pozbawione dostępu do morza kraje Azji Środkowej zmagają się z kryzysem klimatycznym i brakiem koordynacji w zakresie wspólnych dostaw wody. Tadżykistan i Kirgistan, w górę rzeki Syr Darya i Amu Darya, potrzebują dodatkowej energii w zimie. W dole rzeki, Uzbekistan i Kazachstan potrzebują wody latem dla rolnictwa. Historycznie, kraje te sezonowo wymieniały energię z paliw kopalnych na wodę uwalnianą z zapór w górnym biegu rzeki, ale od czasu upadku ZSRR i powstania sprywatyzowanego przemysłu, system ten stał się niezrównoważony. Nieodpowiednie wykorzystanie wody i ostatnie intensywne susze potęgują wyzwania.
fot. Anush Babahanyan VII, National Geographic, nominacja z regionu Azji / World Press Photo 2023Cztery pozbawione dostępu do morza kraje Azji Środkowej zmagają się z kryzysem klimatycznym i brakiem koordynacji w zakresie wspólnych dostaw wody. Tadżykistan i Kirgistan, w górę rzeki Syr Darya i Amu Darya, potrzebują dodatkowej energii w zimie. W dole rzeki, Uzbekistan i Kazachstan potrzebują wody latem dla rolnictwa. Historycznie, kraje te sezonowo wymieniały energię z paliw kopalnych na wodę uwalnianą z zapór w górnym biegu rzeki, ale od czasu upadku ZSRR i powstania sprywatyzowanego przemysłu, system ten stał się niezrównoważony. Nieodpowiednie wykorzystanie wody i ostatnie intensywne susze potęgują wyzwania.
fot. Anush Babahanyan VII, National Geographic, nominacja z regionu Azji / World Press Photo 2023Cztery pozbawione dostępu do morza kraje Azji Środkowej zmagają się z kryzysem klimatycznym i brakiem koordynacji w zakresie wspólnych dostaw wody. Tadżykistan i Kirgistan, w górę rzeki Syr Darya i Amu Darya, potrzebują dodatkowej energii w zimie. W dole rzeki, Uzbekistan i Kazachstan potrzebują wody latem dla rolnictwa. Historycznie, kraje te sezonowo wymieniały energię z paliw kopalnych na wodę uwalnianą z zapór w górnym biegu rzeki, ale od czasu upadku ZSRR i powstania sprywatyzowanego przemysłu, system ten stał się niezrównoważony. Nieodpowiednie wykorzystanie wody i ostatnie intensywne susze potęgują wyzwania.
fot. Anush Babahanyan VII, National Geographic, nominacja z regionu Azji / World Press Photo 2023Cztery pozbawione dostępu do morza kraje Azji Środkowej zmagają się z kryzysem klimatycznym i brakiem koordynacji w zakresie wspólnych dostaw wody. Tadżykistan i Kirgistan, w górę rzeki Syr Darya i Amu Darya, potrzebują dodatkowej energii w zimie. W dole rzeki, Uzbekistan i Kazachstan potrzebują wody latem dla rolnictwa. Historycznie, kraje te sezonowo wymieniały energię z paliw kopalnych na wodę uwalnianą z zapór w górnym biegu rzeki, ale od czasu upadku ZSRR i powstania sprywatyzowanego przemysłu, system ten stał się niezrównoważony. Nieodpowiednie wykorzystanie wody i ostatnie intensywne susze potęgują wyzwania.
fot. Anush Babahanyan VII, National Geographic, nominacja z regionu Azji / World Press Photo 2023Cztery pozbawione dostępu do morza kraje Azji Środkowej zmagają się z kryzysem klimatycznym i brakiem koordynacji w zakresie wspólnych dostaw wody. Tadżykistan i Kirgistan, w górę rzeki Syr Darya i Amu Darya, potrzebują dodatkowej energii w zimie. W dole rzeki, Uzbekistan i Kazachstan potrzebują wody latem dla rolnictwa. Historycznie, kraje te sezonowo wymieniały energię z paliw kopalnych na wodę uwalnianą z zapór w górnym biegu rzeki, ale od czasu upadku ZSRR i powstania sprywatyzowanego przemysłu, system ten stał się niezrównoważony. Nieodpowiednie wykorzystanie wody i ostatnie intensywne susze potęgują wyzwania.
fot. Christopher Rogel Blanquet, nominacja z regionu Ameryki Północnej i Środkowej / World Press Photo 2023UE, Chiny, USA i inne kraje, które zakazały stosowania niektórych środków chemicznych ze względu na zagrożenia dla zdrowia i środowiska, nadal czasami legalnie sprzedają te substancje do krajów, w których siła robocza jest tania, a następnie importują produkty uprawiane za granicą. Chociaż rząd meksykański zaczął podejmować kroki przeciwko takim podwójnym standardom, niektóre toksyczne pestycydy pozostają na rynku, a wytyczne dotyczące ich stosowania nie zawsze są egzekwowane. Fotograf starał się udokumentować rodziny uprawiające kwiaty w Villa Guerrero, aby podnieść świadomość wpływu środków chemicznych na środowisko i ludzi w meksykańskim pasie kwiatowym oraz ukazać zaniedbania władz w zakresie opieki zdrowotnej w regionie, a także zwrócić uwagę na odpowiedzialność konsumentów przy zakupie kwiatów.
fot. Christopher Rogel Blanquet, nominacja z regionu Ameryki Północnej i Środkowej / World Press Photo 2023UE, Chiny, USA i inne kraje, które zakazały stosowania niektórych środków chemicznych ze względu na zagrożenia dla zdrowia i środowiska, nadal czasami legalnie sprzedają te substancje do krajów, w których siła robocza jest tania, a następnie importują produkty uprawiane za granicą. Chociaż rząd meksykański zaczął podejmować kroki przeciwko takim podwójnym standardom, niektóre toksyczne pestycydy pozostają na rynku, a wytyczne dotyczące ich stosowania nie zawsze są egzekwowane. Fotograf starał się udokumentować rodziny uprawiające kwiaty w Villa Guerrero, aby podnieść świadomość wpływu środków chemicznych na środowisko i ludzi w meksykańskim pasie kwiatowym oraz ukazać zaniedbania władz w zakresie opieki zdrowotnej w regionie, a także zwrócić uwagę na odpowiedzialność konsumentów przy zakupie kwiatów.
fot. Christopher Rogel Blanquet, nominacja z regionu Ameryki Północnej i Środkowej / World Press Photo 2023UE, Chiny, USA i inne kraje, które zakazały stosowania niektórych środków chemicznych ze względu na zagrożenia dla zdrowia i środowiska, nadal czasami legalnie sprzedają te substancje do krajów, w których siła robocza jest tania, a następnie importują produkty uprawiane za granicą. Chociaż rząd meksykański zaczął podejmować kroki przeciwko takim podwójnym standardom, niektóre toksyczne pestycydy pozostają na rynku, a wytyczne dotyczące ich stosowania nie zawsze są egzekwowane. Fotograf starał się udokumentować rodziny uprawiające kwiaty w Villa Guerrero, aby podnieść świadomość wpływu środków chemicznych na środowisko i ludzi w meksykańskim pasie kwiatowym oraz ukazać zaniedbania władz w zakresie opieki zdrowotnej w regionie, a także zwrócić uwagę na odpowiedzialność konsumentów przy zakupie kwiatów.
fot. Christopher Rogel Blanquet, nominacja z regionu Ameryki Północnej i Środkowej / World Press Photo 2023UE, Chiny, USA i inne kraje, które zakazały stosowania niektórych środków chemicznych ze względu na zagrożenia dla zdrowia i środowiska, nadal czasami legalnie sprzedają te substancje do krajów, w których siła robocza jest tania, a następnie importują produkty uprawiane za granicą. Chociaż rząd meksykański zaczął podejmować kroki przeciwko takim podwójnym standardom, niektóre toksyczne pestycydy pozostają na rynku, a wytyczne dotyczące ich stosowania nie zawsze są egzekwowane. Fotograf starał się udokumentować rodziny uprawiające kwiaty w Villa Guerrero, aby podnieść świadomość wpływu środków chemicznych na środowisko i ludzi w meksykańskim pasie kwiatowym oraz ukazać zaniedbania władz w zakresie opieki zdrowotnej w regionie, a także zwrócić uwagę na odpowiedzialność konsumentów przy zakupie kwiatów.
fot. Christopher Rogel Blanquet, nominacja z regionu Ameryki Północnej i Środkowej / World Press Photo 2023UE, Chiny, USA i inne kraje, które zakazały stosowania niektórych środków chemicznych ze względu na zagrożenia dla zdrowia i środowiska, nadal czasami legalnie sprzedają te substancje do krajów, w których siła robocza jest tania, a następnie importują produkty uprawiane za granicą. Chociaż rząd meksykański zaczął podejmować kroki przeciwko takim podwójnym standardom, niektóre toksyczne pestycydy pozostają na rynku, a wytyczne dotyczące ich stosowania nie zawsze są egzekwowane. Fotograf starał się udokumentować rodziny uprawiające kwiaty w Villa Guerrero, aby podnieść świadomość wpływu środków chemicznych na środowisko i ludzi w meksykańskim pasie kwiatowym oraz ukazać zaniedbania władz w zakresie opieki zdrowotnej w regionie, a także zwrócić uwagę na odpowiedzialność konsumentów przy zakupie kwiatów.
fot. Christopher Rogel Blanquet, nominacja z regionu Ameryki Północnej i Środkowej / World Press Photo 2023UE, Chiny, USA i inne kraje, które zakazały stosowania niektórych środków chemicznych ze względu na zagrożenia dla zdrowia i środowiska, nadal czasami legalnie sprzedają te substancje do krajów, w których siła robocza jest tania, a następnie importują produkty uprawiane za granicą. Chociaż rząd meksykański zaczął podejmować kroki przeciwko takim podwójnym standardom, niektóre toksyczne pestycydy pozostają na rynku, a wytyczne dotyczące ich stosowania nie zawsze są egzekwowane. Fotograf starał się udokumentować rodziny uprawiające kwiaty w Villa Guerrero, aby podnieść świadomość wpływu środków chemicznych na środowisko i ludzi w meksykańskim pasie kwiatowym oraz ukazać zaniedbania władz w zakresie opieki zdrowotnej w regionie, a także zwrócić uwagę na odpowiedzialność konsumentów przy zakupie kwiatów.
fot. Christopher Rogel Blanquet, nominacja z regionu Ameryki Północnej i Środkowej / World Press Photo 2023UE, Chiny, USA i inne kraje, które zakazały stosowania niektórych środków chemicznych ze względu na zagrożenia dla zdrowia i środowiska, nadal czasami legalnie sprzedają te substancje do krajów, w których siła robocza jest tania, a następnie importują produkty uprawiane za granicą. Chociaż rząd meksykański zaczął podejmować kroki przeciwko takim podwójnym standardom, niektóre toksyczne pestycydy pozostają na rynku, a wytyczne dotyczące ich stosowania nie zawsze są egzekwowane. Fotograf starał się udokumentować rodziny uprawiające kwiaty w Villa Guerrero, aby podnieść świadomość wpływu środków chemicznych na środowisko i ludzi w meksykańskim pasie kwiatowym oraz ukazać zaniedbania władz w zakresie opieki zdrowotnej w regionie, a także zwrócić uwagę na odpowiedzialność konsumentów przy zakupie kwiatów.
fot. Christopher Rogel Blanquet, nominacja z regionu Ameryki Północnej i Środkowej / World Press Photo 2023UE, Chiny, USA i inne kraje, które zakazały stosowania niektórych środków chemicznych ze względu na zagrożenia dla zdrowia i środowiska, nadal czasami legalnie sprzedają te substancje do krajów, w których siła robocza jest tania, a następnie importują produkty uprawiane za granicą. Chociaż rząd meksykański zaczął podejmować kroki przeciwko takim podwójnym standardom, niektóre toksyczne pestycydy pozostają na rynku, a wytyczne dotyczące ich stosowania nie zawsze są egzekwowane. Fotograf starał się udokumentować rodziny uprawiające kwiaty w Villa Guerrero, aby podnieść świadomość wpływu środków chemicznych na środowisko i ludzi w meksykańskim pasie kwiatowym oraz ukazać zaniedbania władz w zakresie opieki zdrowotnej w regionie, a także zwrócić uwagę na odpowiedzialność konsumentów przy zakupie kwiatów.
fot. Fabiola Ferrero, nominacja z regionu Ameryki Południowej / World Press Photo 2023Siedem milionów Wenezuelczyków opuściło swój kraj, by zamieszkać za granicą, z powodu załamania gospodarczego, niepokojów politycznych, wysokiego bezrobocia i skrajnych nierówności społecznych. Na przełomie tysiącleci bogata w ropę naftową Wenezuela była zamożna, ale jej losy podupadły po spadku cen ropy, późniejszym złym zarządzaniu gospodarką i niestabilności politycznej. Wyjeżdżają w szczególności młodzi ludzie. Fotografka była jedną z nich, ale wraca, by szukać śladów Wenezueli z jej pamięci. Jej projekt łączy obrazy migracji i dawnej przemocy politycznej z obrazami dzisiejszej Wenezueli, jej rozpadu i odporności ludzi w niej żyjących.
fot. Fabiola Ferrero, nominacja z regionu Ameryki Południowej / World Press Photo 2023Siedem milionów Wenezuelczyków opuściło swój kraj, by zamieszkać za granicą, z powodu załamania gospodarczego, niepokojów politycznych, wysokiego bezrobocia i skrajnych nierówności społecznych. Na przełomie tysiącleci bogata w ropę naftową Wenezuela była zamożna, ale jej losy podupadły po spadku cen ropy, późniejszym złym zarządzaniu gospodarką i niestabilności politycznej. Wyjeżdżają w szczególności młodzi ludzie. Fotografka była jedną z nich, ale wraca, by szukać śladów Wenezueli z jej pamięci. Jej projekt łączy obrazy migracji i dawnej przemocy politycznej z obrazami dzisiejszej Wenezueli, jej rozpadu i odporności ludzi w niej żyjących.
fot. Fabiola Ferrero, nominacja z regionu Ameryki Południowej / World Press Photo 2023Siedem milionów Wenezuelczyków opuściło swój kraj, by zamieszkać za granicą, z powodu załamania gospodarczego, niepokojów politycznych, wysokiego bezrobocia i skrajnych nierówności społecznych. Na przełomie tysiącleci bogata w ropę naftową Wenezuela była zamożna, ale jej losy podupadły po spadku cen ropy, późniejszym złym zarządzaniu gospodarką i niestabilności politycznej. Wyjeżdżają w szczególności młodzi ludzie. Fotografka była jedną z nich, ale wraca, by szukać śladów Wenezueli z jej pamięci. Jej projekt łączy obrazy migracji i dawnej przemocy politycznej z obrazami dzisiejszej Wenezueli, jej rozpadu i odporności ludzi w niej żyjących.
fot. Fabiola Ferrero, nominacja z regionu Ameryki Południowej / World Press Photo 2023Siedem milionów Wenezuelczyków opuściło swój kraj, by zamieszkać za granicą, z powodu załamania gospodarczego, niepokojów politycznych, wysokiego bezrobocia i skrajnych nierówności społecznych. Na przełomie tysiącleci bogata w ropę naftową Wenezuela była zamożna, ale jej losy podupadły po spadku cen ropy, późniejszym złym zarządzaniu gospodarką i niestabilności politycznej. Wyjeżdżają w szczególności młodzi ludzie. Fotografka była jedną z nich, ale wraca, by szukać śladów Wenezueli z jej pamięci. Jej projekt łączy obrazy migracji i dawnej przemocy politycznej z obrazami dzisiejszej Wenezueli, jej rozpadu i odporności ludzi w niej żyjących.
fot. Fabiola Ferrero, nominacja z regionu Ameryki Południowej / World Press Photo 2023Siedem milionów Wenezuelczyków opuściło swój kraj, by zamieszkać za granicą, z powodu załamania gospodarczego, niepokojów politycznych, wysokiego bezrobocia i skrajnych nierówności społecznych. Na przełomie tysiącleci bogata w ropę naftową Wenezuela była zamożna, ale jej losy podupadły po spadku cen ropy, późniejszym złym zarządzaniu gospodarką i niestabilności politycznej. Wyjeżdżają w szczególności młodzi ludzie. Fotografka była jedną z nich, ale wraca, by szukać śladów Wenezueli z jej pamięci. Jej projekt łączy obrazy migracji i dawnej przemocy politycznej z obrazami dzisiejszej Wenezueli, jej rozpadu i odporności ludzi w niej żyjących.
fot. Fabiola Ferrero, nominacja z regionu Ameryki Południowej / World Press Photo 2023Siedem milionów Wenezuelczyków opuściło swój kraj, by zamieszkać za granicą, z powodu załamania gospodarczego, niepokojów politycznych, wysokiego bezrobocia i skrajnych nierówności społecznych. Na przełomie tysiącleci bogata w ropę naftową Wenezuela była zamożna, ale jej losy podupadły po spadku cen ropy, późniejszym złym zarządzaniu gospodarką i niestabilności politycznej. Wyjeżdżają w szczególności młodzi ludzie. Fotografka była jedną z nich, ale wraca, by szukać śladów Wenezueli z jej pamięci. Jej projekt łączy obrazy migracji i dawnej przemocy politycznej z obrazami dzisiejszej Wenezueli, jej rozpadu i odporności ludzi w niej żyjących.
fot. Fabiola Ferrero, nominacja z regionu Ameryki Południowej / World Press Photo 2023Siedem milionów Wenezuelczyków opuściło swój kraj, by zamieszkać za granicą, z powodu załamania gospodarczego, niepokojów politycznych, wysokiego bezrobocia i skrajnych nierówności społecznych. Na przełomie tysiącleci bogata w ropę naftową Wenezuela była zamożna, ale jej losy podupadły po spadku cen ropy, późniejszym złym zarządzaniu gospodarką i niestabilności politycznej. Wyjeżdżają w szczególności młodzi ludzie. Fotografka była jedną z nich, ale wraca, by szukać śladów Wenezueli z jej pamięci. Jej projekt łączy obrazy migracji i dawnej przemocy politycznej z obrazami dzisiejszej Wenezueli, jej rozpadu i odporności ludzi w niej żyjących.
fot. Fabiola Ferrero, nominacja z regionu Ameryki Południowej / World Press Photo 2023Siedem milionów Wenezuelczyków opuściło swój kraj, by zamieszkać za granicą, z powodu załamania gospodarczego, niepokojów politycznych, wysokiego bezrobocia i skrajnych nierówności społecznych. Na przełomie tysiącleci bogata w ropę naftową Wenezuela była zamożna, ale jej losy podupadły po spadku cen ropy, późniejszym złym zarządzaniu gospodarką i niestabilności politycznej. Wyjeżdżają w szczególności młodzi ludzie. Fotografka była jedną z nich, ale wraca, by szukać śladów Wenezueli z jej pamięci. Jej projekt łączy obrazy migracji i dawnej przemocy politycznej z obrazami dzisiejszej Wenezueli, jej rozpadu i odporności ludzi w niej żyjących.
fot. Kimberly de la Cruz, nominacja z regionu Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2023Wkrótce po objęciu urzędu w czerwcu 2016 roku prezydent Filipin Rodrigo Duterte rozpoczął wojnę z narkotykami, wielokrotnie nakazując ataki na podejrzanych. Nastąpiła fala pozasądowych zabójstw, dokonywanych nie tylko przez policję, ale także przez zamaskowanych mścicieli i cywilów. Amnesty International donosi, że egzekucje są najczęściej wymierzone w społeczności o niskich dochodach. Filipińska Policja Narodowa przyznaje się do ponad 6 000 takich zgonów, lokalne organizacje praw człowieka szacują jednak liczbę 30 000. Fotografka dokumentuje wojnę z narkotykami od samego początku, a jury pochwaliło jej umiejętność uchwycenia ciągłego wpływu na rodziny, które są w nią zaangażowane.
fot. Kimberly de la Cruz, nominacja z regionu Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2023Wkrótce po objęciu urzędu w czerwcu 2016 roku prezydent Filipin Rodrigo Duterte rozpoczął wojnę z narkotykami, wielokrotnie nakazując ataki na podejrzanych. Nastąpiła fala pozasądowych zabójstw, dokonywanych nie tylko przez policję, ale także przez zamaskowanych mścicieli i cywilów. Amnesty International donosi, że egzekucje są najczęściej wymierzone w społeczności o niskich dochodach. Filipińska Policja Narodowa przyznaje się do ponad 6 000 takich zgonów, lokalne organizacje praw człowieka szacują jednak liczbę 30 000. Fotografka dokumentuje wojnę z narkotykami od samego początku, a jury pochwaliło jej umiejętność uchwycenia ciągłego wpływu na rodziny, które są w nią zaangażowane.
fot. Kimberly de la Cruz, nominacja z regionu Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2023Wkrótce po objęciu urzędu w czerwcu 2016 roku prezydent Filipin Rodrigo Duterte rozpoczął wojnę z narkotykami, wielokrotnie nakazując ataki na podejrzanych. Nastąpiła fala pozasądowych zabójstw, dokonywanych nie tylko przez policję, ale także przez zamaskowanych mścicieli i cywilów. Amnesty International donosi, że egzekucje są najczęściej wymierzone w społeczności o niskich dochodach. Filipińska Policja Narodowa przyznaje się do ponad 6 000 takich zgonów, lokalne organizacje praw człowieka szacują jednak liczbę 30 000. Fotografka dokumentuje wojnę z narkotykami od samego początku, a jury pochwaliło jej umiejętność uchwycenia ciągłego wpływu na rodziny, które są w nią zaangażowane.
fot. Kimberly de la Cruz, nominacja z regionu Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2023Wkrótce po objęciu urzędu w czerwcu 2016 roku prezydent Filipin Rodrigo Duterte rozpoczął wojnę z narkotykami, wielokrotnie nakazując ataki na podejrzanych. Nastąpiła fala pozasądowych zabójstw, dokonywanych nie tylko przez policję, ale także przez zamaskowanych mścicieli i cywilów. Amnesty International donosi, że egzekucje są najczęściej wymierzone w społeczności o niskich dochodach. Filipińska Policja Narodowa przyznaje się do ponad 6 000 takich zgonów, lokalne organizacje praw człowieka szacują jednak liczbę 30 000. Fotografka dokumentuje wojnę z narkotykami od samego początku, a jury pochwaliło jej umiejętność uchwycenia ciągłego wpływu na rodziny, które są w nią zaangażowane.
fot. Kimberly de la Cruz, nominacja z regionu Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2023Wkrótce po objęciu urzędu w czerwcu 2016 roku prezydent Filipin Rodrigo Duterte rozpoczął wojnę z narkotykami, wielokrotnie nakazując ataki na podejrzanych. Nastąpiła fala pozasądowych zabójstw, dokonywanych nie tylko przez policję, ale także przez zamaskowanych mścicieli i cywilów. Amnesty International donosi, że egzekucje są najczęściej wymierzone w społeczności o niskich dochodach. Filipińska Policja Narodowa przyznaje się do ponad 6 000 takich zgonów, lokalne organizacje praw człowieka szacują jednak liczbę 30 000. Fotografka dokumentuje wojnę z narkotykami od samego początku, a jury pochwaliło jej umiejętność uchwycenia ciągłego wpływu na rodziny, które są w nią zaangażowane.
fot. Kimberly de la Cruz, nominacja z regionu Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2023Wkrótce po objęciu urzędu w czerwcu 2016 roku prezydent Filipin Rodrigo Duterte rozpoczął wojnę z narkotykami, wielokrotnie nakazując ataki na podejrzanych. Nastąpiła fala pozasądowych zabójstw, dokonywanych nie tylko przez policję, ale także przez zamaskowanych mścicieli i cywilów. Amnesty International donosi, że egzekucje są najczęściej wymierzone w społeczności o niskich dochodach. Filipińska Policja Narodowa przyznaje się do ponad 6 000 takich zgonów, lokalne organizacje praw człowieka szacują jednak liczbę 30 000. Fotografka dokumentuje wojnę z narkotykami od samego początku, a jury pochwaliło jej umiejętność uchwycenia ciągłego wpływu na rodziny, które są w nią zaangażowane.
fot. Kimberly de la Cruz, nominacja z regionu Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2023Wkrótce po objęciu urzędu w czerwcu 2016 roku prezydent Filipin Rodrigo Duterte rozpoczął wojnę z narkotykami, wielokrotnie nakazując ataki na podejrzanych. Nastąpiła fala pozasądowych zabójstw, dokonywanych nie tylko przez policję, ale także przez zamaskowanych mścicieli i cywilów. Amnesty International donosi, że egzekucje są najczęściej wymierzone w społeczności o niskich dochodach. Filipińska Policja Narodowa przyznaje się do ponad 6 000 takich zgonów, lokalne organizacje praw człowieka szacują jednak liczbę 30 000. Fotografka dokumentuje wojnę z narkotykami od samego początku, a jury pochwaliło jej umiejętność uchwycenia ciągłego wpływu na rodziny, które są w nią zaangażowane.
fot. Kimberly de la Cruz, nominacja z regionu Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2023Wkrótce po objęciu urzędu w czerwcu 2016 roku prezydent Filipin Rodrigo Duterte rozpoczął wojnę z narkotykami, wielokrotnie nakazując ataki na podejrzanych. Nastąpiła fala pozasądowych zabójstw, dokonywanych nie tylko przez policję, ale także przez zamaskowanych mścicieli i cywilów. Amnesty International donosi, że egzekucje są najczęściej wymierzone w społeczności o niskich dochodach. Filipińska Policja Narodowa przyznaje się do ponad 6 000 takich zgonów, lokalne organizacje praw człowieka szacują jednak liczbę 30 000. Fotografka dokumentuje wojnę z narkotykami od samego początku, a jury pochwaliło jej umiejętność uchwycenia ciągłego wpływu na rodziny, które są w nią zaangażowane.
Zobacz wszystkie zdjęcia (48)

Opisy cykli wewnątrz galerii

Przecież wśród 60 tys. zgłoszeń świetnych zdjęć na pewno nie brakowało. W końcu rok pod znakiem wojny na Ukrainie i napięć geopolitycznych z pewnością zaowocował powstaniem doskonałych materiałów. Być może jednak nie możemy ich zobaczyć, ze względu na fakt, że jury zmuszone jest wybierać do każdej kategorii po jednej pracy z danego regionu?

World Press Photo 2023 - najlepsze prace z kategorii Open Format

fot. Mohamed Mahdy, nominacja z regionu Afryki / World Press Photo 2022Ten projekt internetowy bada wpływ podnoszenia się poziomu morza na lokalną społeczność w Al Max, wiosce rybackiej położonej wzdłuż kanału Mahmoudiyah w Aleksandrii, w Egipcie. Od pokoleń jej mieszkańcy żyją i pracują nad kanałem, który prowadzi do Morza Śródziemnego. W 2020 roku rząd egipski rozpoczął eksmisję części Al Max i przenoszenie ludzi do mieszkań oddalonych o kilka kilometrów od kanałów, nie tylko wyburzając domy, ale także zagrażając zbiorowym wspomnieniom i lokalnej kulturze osadzonej w tej okolicy. Przedstawione tu historie mówią o niepewności ludzi na całym świecie, którzy starają się o uznanie w obliczu globalnych wstrząsów ekonomicznych i środowiskowych. Mieszkańcy społeczności Al Max opowiadają o listach miłosnych i ostatnich słowach znalezionych w butelkach, które przycupnęły na ich brzegu. Na potrzeby tego projektu Mohamed Mahdy zachęcił mieszkańców do napisania własnych listów, budując archiwum prywatnych wspomnień dla przyszłych pokoleń. Odwiedzający stronę internetową są również zachęcani do wysyłania swoich listów do mieszkańców Al Max, co otwiera kanał komunikacji ze światem. Wykorzystując znalezione obrazy i własne fotografie artysty, projekt Mahdy'ego przedstawia elegię do wspólnego sposobu życia, który jest na granicy zniknięcia.
fot. Mohamed Mahdy, nominacja z regionu Afryki / World Press Photo 2022Ten projekt internetowy bada wpływ podnoszenia się poziomu morza na lokalną społeczność w Al Max, wiosce rybackiej położonej wzdłuż kanału Mahmoudiyah w Aleksandrii, w Egipcie. Od pokoleń jej mieszkańcy żyją i pracują nad kanałem, który prowadzi do Morza Śródziemnego. W 2020 roku rząd egipski rozpoczął eksmisję części Al Max i przenoszenie ludzi do mieszkań oddalonych o kilka kilometrów od kanałów, nie tylko wyburzając domy, ale także zagrażając zbiorowym wspomnieniom i lokalnej kulturze osadzonej w tej okolicy. Przedstawione tu historie mówią o niepewności ludzi na całym świecie, którzy starają się o uznanie w obliczu globalnych wstrząsów ekonomicznych i środowiskowych. Mieszkańcy społeczności Al Max opowiadają o listach miłosnych i ostatnich słowach znalezionych w butelkach, które przycupnęły na ich brzegu. Na potrzeby tego projektu Mohamed Mahdy zachęcił mieszkańców do napisania własnych listów, budując archiwum prywatnych wspomnień dla przyszłych pokoleń. Odwiedzający stronę internetową są również zachęcani do wysyłania swoich listów do mieszkańców Al Max, co otwiera kanał komunikacji ze światem. Wykorzystując znalezione obrazy i własne fotografie artysty, projekt Mahdy'ego przedstawia elegię do wspólnego sposobu życia, który jest na granicy zniknięcia.
fot. Mohamed Mahdy, nominacja z regionu Afryki / World Press Photo 2022Ten projekt internetowy bada wpływ podnoszenia się poziomu morza na lokalną społeczność w Al Max, wiosce rybackiej położonej wzdłuż kanału Mahmoudiyah w Aleksandrii, w Egipcie. Od pokoleń jej mieszkańcy żyją i pracują nad kanałem, który prowadzi do Morza Śródziemnego. W 2020 roku rząd egipski rozpoczął eksmisję części Al Max i przenoszenie ludzi do mieszkań oddalonych o kilka kilometrów od kanałów, nie tylko wyburzając domy, ale także zagrażając zbiorowym wspomnieniom i lokalnej kulturze osadzonej w tej okolicy. Przedstawione tu historie mówią o niepewności ludzi na całym świecie, którzy starają się o uznanie w obliczu globalnych wstrząsów ekonomicznych i środowiskowych. Mieszkańcy społeczności Al Max opowiadają o listach miłosnych i ostatnich słowach znalezionych w butelkach, które przycupnęły na ich brzegu. Na potrzeby tego projektu Mohamed Mahdy zachęcił mieszkańców do napisania własnych listów, budując archiwum prywatnych wspomnień dla przyszłych pokoleń. Odwiedzający stronę internetową są również zachęcani do wysyłania swoich listów do mieszkańców Al Max, co otwiera kanał komunikacji ze światem. Wykorzystując znalezione obrazy i własne fotografie artysty, projekt Mahdy'ego przedstawia elegię do wspólnego sposobu życia, który jest na granicy zniknięcia.
fot. Mohamed Mahdy, nominacja z regionu Afryki / World Press Photo 2022Ten projekt internetowy bada wpływ podnoszenia się poziomu morza na lokalną społeczność w Al Max, wiosce rybackiej położonej wzdłuż kanału Mahmoudiyah w Aleksandrii, w Egipcie. Od pokoleń jej mieszkańcy żyją i pracują nad kanałem, który prowadzi do Morza Śródziemnego. W 2020 roku rząd egipski rozpoczął eksmisję części Al Max i przenoszenie ludzi do mieszkań oddalonych o kilka kilometrów od kanałów, nie tylko wyburzając domy, ale także zagrażając zbiorowym wspomnieniom i lokalnej kulturze osadzonej w tej okolicy. Przedstawione tu historie mówią o niepewności ludzi na całym świecie, którzy starają się o uznanie w obliczu globalnych wstrząsów ekonomicznych i środowiskowych. Mieszkańcy społeczności Al Max opowiadają o listach miłosnych i ostatnich słowach znalezionych w butelkach, które przycupnęły na ich brzegu. Na potrzeby tego projektu Mohamed Mahdy zachęcił mieszkańców do napisania własnych listów, budując archiwum prywatnych wspomnień dla przyszłych pokoleń. Odwiedzający stronę internetową są również zachęcani do wysyłania swoich listów do mieszkańców Al Max, co otwiera kanał komunikacji ze światem. Wykorzystując znalezione obrazy i własne fotografie artysty, projekt Mahdy'ego przedstawia elegię do wspólnego sposobu życia, który jest na granicy zniknięcia.
fot. Hossein Fatemi, nominacja z regionu Azji / World Press Photo 2023Ten oparty na zdjęciach projekt wideo opowiada o jednej chaotycznej nocy z życia irańskiej pielęgniarki, która ratuje życie młodego protestującego o imieniu Reza. Materiał filmowy oferuje rzadkie spojrzenie na niebezpieczeństwa, z jakimi spotykają się dziś protestujący na ulicach Iranu, usytuowane w kontekście niedawnego. 16 września 2022 r. Mahsa Jina Amini, 22-letnia Kurdyjka, zmarła po aresztowaniu przez policję ds. moralności Republiki Islamskiej za rzekome naruszenie surowych przepisów ograniczających strój i zachowanie kobiet. Wynikające z tego protesty szybko się nasiliły i objęły cały kraj. Republika Islamska zareagowała, przerywając dostęp do Internetu i brutalnie tłumiąc powstanie. Ponieważ szpitale są kontrolowane przez reżim, każdy, kto został ranny podczas protestów, ryzykuje aresztowanie i dalsze nadużycia, gdy szuka pomocy medycznej.
fot. Hossein Fatemi, nominacja z regionu Azji / World Press Photo 2023Ten oparty na zdjęciach projekt wideo opowiada o jednej chaotycznej nocy z życia irańskiej pielęgniarki, która ratuje życie młodego protestującego o imieniu Reza. Materiał filmowy oferuje rzadkie spojrzenie na niebezpieczeństwa, z jakimi spotykają się dziś protestujący na ulicach Iranu, usytuowane w kontekście niedawnego. 16 września 2022 r. Mahsa Jina Amini, 22-letnia Kurdyjka, zmarła po aresztowaniu przez policję ds. moralności Republiki Islamskiej za rzekome naruszenie surowych przepisów ograniczających strój i zachowanie kobiet. Wynikające z tego protesty szybko się nasiliły i objęły cały kraj. Republika Islamska zareagowała, przerywając dostęp do Internetu i brutalnie tłumiąc powstanie. Ponieważ szpitale są kontrolowane przez reżim, każdy, kto został ranny podczas protestów, ryzykuje aresztowanie i dalsze nadużycia, gdy szuka pomocy medycznej.
fot. Hossein Fatemi, nominacja z regionu Azji / World Press Photo 2023Ten oparty na zdjęciach projekt wideo opowiada o jednej chaotycznej nocy z życia irańskiej pielęgniarki, która ratuje życie młodego protestującego o imieniu Reza. Materiał filmowy oferuje rzadkie spojrzenie na niebezpieczeństwa, z jakimi spotykają się dziś protestujący na ulicach Iranu, usytuowane w kontekście niedawnego. 16 września 2022 r. Mahsa Jina Amini, 22-letnia Kurdyjka, zmarła po aresztowaniu przez policję ds. moralności Republiki Islamskiej za rzekome naruszenie surowych przepisów ograniczających strój i zachowanie kobiet. Wynikające z tego protesty szybko się nasiliły i objęły cały kraj. Republika Islamska zareagowała, przerywając dostęp do Internetu i brutalnie tłumiąc powstanie. Ponieważ szpitale są kontrolowane przez reżim, każdy, kto został ranny podczas protestów, ryzykuje aresztowanie i dalsze nadużycia, gdy szuka pomocy medycznej.
fot. Hossein Fatemi, nominacja z regionu Azji / World Press Photo 2023Ten oparty na zdjęciach projekt wideo opowiada o jednej chaotycznej nocy z życia irańskiej pielęgniarki, która ratuje życie młodego protestującego o imieniu Reza. Materiał filmowy oferuje rzadkie spojrzenie na niebezpieczeństwa, z jakimi spotykają się dziś protestujący na ulicach Iranu, usytuowane w kontekście niedawnego. 16 września 2022 r. Mahsa Jina Amini, 22-letnia Kurdyjka, zmarła po aresztowaniu przez policję ds. moralności Republiki Islamskiej za rzekome naruszenie surowych przepisów ograniczających strój i zachowanie kobiet. Wynikające z tego protesty szybko się nasiliły i objęły cały kraj. Republika Islamska zareagowała, przerywając dostęp do Internetu i brutalnie tłumiąc powstanie. Ponieważ szpitale są kontrolowane przez reżim, każdy, kto został ranny podczas protestów, ryzykuje aresztowanie i dalsze nadużycia, gdy szuka pomocy medycznej.
fot. Hossein Fatemi, nominacja z regionu Azji / World Press Photo 2023Ten oparty na zdjęciach projekt wideo opowiada o jednej chaotycznej nocy z życia irańskiej pielęgniarki, która ratuje życie młodego protestującego o imieniu Reza. Materiał filmowy oferuje rzadkie spojrzenie na niebezpieczeństwa, z jakimi spotykają się dziś protestujący na ulicach Iranu, usytuowane w kontekście niedawnego. 16 września 2022 r. Mahsa Jina Amini, 22-letnia Kurdyjka, zmarła po aresztowaniu przez policję ds. moralności Republiki Islamskiej za rzekome naruszenie surowych przepisów ograniczających strój i zachowanie kobiet. Wynikające z tego protesty szybko się nasiliły i objęły cały kraj. Republika Islamska zareagowała, przerywając dostęp do Internetu i brutalnie tłumiąc powstanie. Ponieważ szpitale są kontrolowane przez reżim, każdy, kto został ranny podczas protestów, ryzykuje aresztowanie i dalsze nadużycia, gdy szuka pomocy medycznej.
fot. Cesar Dezfuli, nominacja z regionu Europy / World Press Photo 2023Od 2015 roku napływ migrantów, uchodźców i osób ubiegających się o azyl z Afryki do Europy był relacjonowany w europejskich mediach informacyjnych jako seria kryzysów humanitarnych albo jako zbiór abstrakcyjnych statystyk. 1 sierpnia 2016 r. u wybrzeży Libii znaleziono dryfującą łódź przewożącą 118 osób. Co stało się z tymi osobami po ich przybyciu do Europy? Projekt Passengers, przedstawiony jako multimedialna strona internetowa podkreśla kilka osobistych historii osób, które znajdowały się na tej łodzi w 2016 roku, w miarę jak starają się one ustanowić nowe życie na starym kontynencie.
fot. Cesar Dezfuli, nominacja z regionu Europy / World Press Photo 2023Od 2015 roku napływ migrantów, uchodźców i osób ubiegających się o azyl z Afryki do Europy był relacjonowany w europejskich mediach informacyjnych jako seria kryzysów humanitarnych albo jako zbiór abstrakcyjnych statystyk. 1 sierpnia 2016 r. u wybrzeży Libii znaleziono dryfującą łódź przewożącą 118 osób. Co stało się z tymi osobami po ich przybyciu do Europy? Projekt Passengers, przedstawiony jako multimedialna strona internetowa podkreśla kilka osobistych historii osób, które znajdowały się na tej łodzi w 2016 roku, w miarę jak starają się one ustanowić nowe życie na starym kontynencie.
fot. Cesar Dezfuli, nominacja z regionu Europy / World Press Photo 2023Od 2015 roku napływ migrantów, uchodźców i osób ubiegających się o azyl z Afryki do Europy był relacjonowany w europejskich mediach informacyjnych jako seria kryzysów humanitarnych albo jako zbiór abstrakcyjnych statystyk. 1 sierpnia 2016 r. u wybrzeży Libii znaleziono dryfującą łódź przewożącą 118 osób. Co stało się z tymi osobami po ich przybyciu do Europy? Projekt Passengers, przedstawiony jako multimedialna strona internetowa podkreśla kilka osobistych historii osób, które znajdowały się na tej łodzi w 2016 roku, w miarę jak starają się one ustanowić nowe życie na starym kontynencie.
fot. Cesar Dezfuli, nominacja z regionu Europy / World Press Photo 2023Od 2015 roku napływ migrantów, uchodźców i osób ubiegających się o azyl z Afryki do Europy był relacjonowany w europejskich mediach informacyjnych jako seria kryzysów humanitarnych albo jako zbiór abstrakcyjnych statystyk. 1 sierpnia 2016 r. u wybrzeży Libii znaleziono dryfującą łódź przewożącą 118 osób. Co stało się z tymi osobami po ich przybyciu do Europy? Projekt Passengers, przedstawiony jako multimedialna strona internetowa podkreśla kilka osobistych historii osób, które znajdowały się na tej łodzi w 2016 roku, w miarę jak starają się one ustanowić nowe życie na starym kontynencie.
fot. Ashley Pena, nominacja z regionu Ameryki Północnej i Środkowej / World Press Photo 2023Drill, gatunek muzyczny wywodzący się z Chicago w Stanach Zjednoczonych, może być najnowszą falą muzyki rap, która osiągnęła ogromny globalny sukces, ale jej historia nie jest dla tej kultury czymś nowych. Nawet gdy ich przebojowe piosenki trafiają na szczyty list przebojów, nowojorscy artyści z gatunku drill są na celowniku śledczych Departamentu Policji Miasta Nowy Jork (NYPD), którzy przeczesują ich teksty i teledyski w poszukiwaniu dowodów przestępstw związanych z gangami. Koncerty są zamykane, a artyści stają w obliczu oskarżeń, podczas gdy sukces przynosi rywalizację i zazdrość wśród rówieśników na ulicach. Ta seria oferuje intymne spojrzenie na kilku członków tej nowej generacji młodych mężczyzn i kobiet, którzy dążą do realizacji swoich marzeń.
fot. Ashley Pena, nominacja z regionu Ameryki Północnej i Środkowej / World Press Photo 2023Drill, gatunek muzyczny wywodzący się z Chicago w Stanach Zjednoczonych, może być najnowszą falą muzyki rap, która osiągnęła ogromny globalny sukces, ale jej historia nie jest dla tej kultury czymś nowych. Nawet gdy ich przebojowe piosenki trafiają na szczyty list przebojów, nowojorscy artyści z gatunku drill są na celowniku śledczych Departamentu Policji Miasta Nowy Jork (NYPD), którzy przeczesują ich teksty i teledyski w poszukiwaniu dowodów przestępstw związanych z gangami. Koncerty są zamykane, a artyści stają w obliczu oskarżeń, podczas gdy sukces przynosi rywalizację i zazdrość wśród rówieśników na ulicach. Ta seria oferuje intymne spojrzenie na kilku członków tej nowej generacji młodych mężczyzn i kobiet, którzy dążą do realizacji swoich marzeń.
fot. Ashley Pena, nominacja z regionu Ameryki Północnej i Środkowej / World Press Photo 2023Drill, gatunek muzyczny wywodzący się z Chicago w Stanach Zjednoczonych, może być najnowszą falą muzyki rap, która osiągnęła ogromny globalny sukces, ale jej historia nie jest dla tej kultury czymś nowych. Nawet gdy ich przebojowe piosenki trafiają na szczyty list przebojów, nowojorscy artyści z gatunku drill są na celowniku śledczych Departamentu Policji Miasta Nowy Jork (NYPD), którzy przeczesują ich teksty i teledyski w poszukiwaniu dowodów przestępstw związanych z gangami. Koncerty są zamykane, a artyści stają w obliczu oskarżeń, podczas gdy sukces przynosi rywalizację i zazdrość wśród rówieśników na ulicach. Ta seria oferuje intymne spojrzenie na kilku członków tej nowej generacji młodych mężczyzn i kobiet, którzy dążą do realizacji swoich marzeń.
fot. Ashley Pena, nominacja z regionu Ameryki Północnej i Środkowej / World Press Photo 2023Drill, gatunek muzyczny wywodzący się z Chicago w Stanach Zjednoczonych, może być najnowszą falą muzyki rap, która osiągnęła ogromny globalny sukces, ale jej historia nie jest dla tej kultury czymś nowych. Nawet gdy ich przebojowe piosenki trafiają na szczyty list przebojów, nowojorscy artyści z gatunku drill są na celowniku śledczych Departamentu Policji Miasta Nowy Jork (NYPD), którzy przeczesują ich teksty i teledyski w poszukiwaniu dowodów przestępstw związanych z gangami. Koncerty są zamykane, a artyści stają w obliczu oskarżeń, podczas gdy sukces przynosi rywalizację i zazdrość wśród rówieśników na ulicach. Ta seria oferuje intymne spojrzenie na kilku członków tej nowej generacji młodych mężczyzn i kobiet, którzy dążą do realizacji swoich marzeń.
fot. Ashley Pena, nominacja z regionu Ameryki Północnej i Środkowej / World Press Photo 2023Drill, gatunek muzyczny wywodzący się z Chicago w Stanach Zjednoczonych, może być najnowszą falą muzyki rap, która osiągnęła ogromny globalny sukces, ale jej historia nie jest dla tej kultury czymś nowych. Nawet gdy ich przebojowe piosenki trafiają na szczyty list przebojów, nowojorscy artyści z gatunku drill są na celowniku śledczych Departamentu Policji Miasta Nowy Jork (NYPD), którzy przeczesują ich teksty i teledyski w poszukiwaniu dowodów przestępstw związanych z gangami. Koncerty są zamykane, a artyści stają w obliczu oskarżeń, podczas gdy sukces przynosi rywalizację i zazdrość wśród rówieśników na ulicach. Ta seria oferuje intymne spojrzenie na kilku członków tej nowej generacji młodych mężczyzn i kobiet, którzy dążą do realizacji swoich marzeń.
fot. Ashley Pena, nominacja z regionu Ameryki Północnej i Środkowej / World Press Photo 2023Drill, gatunek muzyczny wywodzący się z Chicago w Stanach Zjednoczonych, może być najnowszą falą muzyki rap, która osiągnęła ogromny globalny sukces, ale jej historia nie jest dla tej kultury czymś nowych. Nawet gdy ich przebojowe piosenki trafiają na szczyty list przebojów, nowojorscy artyści z gatunku drill są na celowniku śledczych Departamentu Policji Miasta Nowy Jork (NYPD), którzy przeczesują ich teksty i teledyski w poszukiwaniu dowodów przestępstw związanych z gangami. Koncerty są zamykane, a artyści stają w obliczu oskarżeń, podczas gdy sukces przynosi rywalizację i zazdrość wśród rówieśników na ulicach. Ta seria oferuje intymne spojrzenie na kilku członków tej nowej generacji młodych mężczyzn i kobiet, którzy dążą do realizacji swoich marzeń.
fot. Johanna Alarcon, nominacja z regionu Ameryki Południowej / World Press Photo 2023Valentina to 13-latka, która chce zostać fotografem, a której matka przebywa w więzieniu za posiadanie marihuany. Trwający w Ekwadorze kryzys więziennictwa i polityka karania za narkotyki sprawiają, że rozłąka rodziców z dziećmi jest szczególnie trudna. Wideo i obrazy w tym multimedialnym projekcie koncentrują się na wyobraźni i doświadczeniach Valentiny jako młodej artystki, której bogaty świat wewnętrzny nie jest zdefiniowany przez uwięzienie matki. Pochodząca z Ekwadoru autorka opowieści wizualnych i fotoreporterka Johanna Alarcón poznała Valentinę i jej matkę podczas pracy z więźniami nad projektami artystycznymi. Członkowie jej własnej rodziny zostali uwięzieni. Głęboka osobista więź Alarcón z tematem umożliwiła to złożone, oparte na współpracy i wielowymiarowe przedstawienie historii życia Valentiny. Połączenie fotografii analogowej i cyfrowej z wideo, animacją i dźwiękiem daje wyjątkowe spojrzenie na życie wewnętrzne młodej artystki, która nadaje sens światu poprzez swoją fotografię.
fot. Johanna Alarcon, nominacja z regionu Ameryki Południowej / World Press Photo 2023Valentina to 13-latka, która chce zostać fotografem, a której matka przebywa w więzieniu za posiadanie marihuany. Trwający w Ekwadorze kryzys więziennictwa i polityka karania za narkotyki sprawiają, że rozłąka rodziców z dziećmi jest szczególnie trudna. Wideo i obrazy w tym multimedialnym projekcie koncentrują się na wyobraźni i doświadczeniach Valentiny jako młodej artystki, której bogaty świat wewnętrzny nie jest zdefiniowany przez uwięzienie matki. Pochodząca z Ekwadoru autorka opowieści wizualnych i fotoreporterka Johanna Alarcón poznała Valentinę i jej matkę podczas pracy z więźniami nad projektami artystycznymi. Członkowie jej własnej rodziny zostali uwięzieni. Głęboka osobista więź Alarcón z tematem umożliwiła to złożone, oparte na współpracy i wielowymiarowe przedstawienie historii życia Valentiny. Połączenie fotografii analogowej i cyfrowej z wideo, animacją i dźwiękiem daje wyjątkowe spojrzenie na życie wewnętrzne młodej artystki, która nadaje sens światu poprzez swoją fotografię.
fot. Johanna Alarcon, nominacja z regionu Ameryki Południowej / World Press Photo 2023Valentina to 13-latka, która chce zostać fotografem, a której matka przebywa w więzieniu za posiadanie marihuany. Trwający w Ekwadorze kryzys więziennictwa i polityka karania za narkotyki sprawiają, że rozłąka rodziców z dziećmi jest szczególnie trudna. Wideo i obrazy w tym multimedialnym projekcie koncentrują się na wyobraźni i doświadczeniach Valentiny jako młodej artystki, której bogaty świat wewnętrzny nie jest zdefiniowany przez uwięzienie matki. Pochodząca z Ekwadoru autorka opowieści wizualnych i fotoreporterka Johanna Alarcón poznała Valentinę i jej matkę podczas pracy z więźniami nad projektami artystycznymi. Członkowie jej własnej rodziny zostali uwięzieni. Głęboka osobista więź Alarcón z tematem umożliwiła to złożone, oparte na współpracy i wielowymiarowe przedstawienie historii życia Valentiny. Połączenie fotografii analogowej i cyfrowej z wideo, animacją i dźwiękiem daje wyjątkowe spojrzenie na życie wewnętrzne młodej artystki, która nadaje sens światu poprzez swoją fotografię.
fot. Johanna Alarcon, nominacja z regionu Ameryki Południowej / World Press Photo 2023Valentina to 13-latka, która chce zostać fotografem, a której matka przebywa w więzieniu za posiadanie marihuany. Trwający w Ekwadorze kryzys więziennictwa i polityka karania za narkotyki sprawiają, że rozłąka rodziców z dziećmi jest szczególnie trudna. Wideo i obrazy w tym multimedialnym projekcie koncentrują się na wyobraźni i doświadczeniach Valentiny jako młodej artystki, której bogaty świat wewnętrzny nie jest zdefiniowany przez uwięzienie matki. Pochodząca z Ekwadoru autorka opowieści wizualnych i fotoreporterka Johanna Alarcón poznała Valentinę i jej matkę podczas pracy z więźniami nad projektami artystycznymi. Członkowie jej własnej rodziny zostali uwięzieni. Głęboka osobista więź Alarcón z tematem umożliwiła to złożone, oparte na współpracy i wielowymiarowe przedstawienie historii życia Valentiny. Połączenie fotografii analogowej i cyfrowej z wideo, animacją i dźwiękiem daje wyjątkowe spojrzenie na życie wewnętrzne młodej artystki, która nadaje sens światu poprzez swoją fotografię.
fot. Chad Ajamian, nominacja z regionu Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2023Ta seria oferuje unikalne spojrzenie na ostatnie powodzie, które zniszczyły obszary Nowej Południowej Walii w Australii. Obrazowanie w podczerwieni z powietrza oddaje roślinność w różach i czerwieniach, kontrastując ostro z błękitami i cyjanami, które reprezentują wodę. Dzięki tym obrazom nowo zalane obszary są łatwo dostrzegalne dla służb ratunkowych po katastrofie, co pomaga w reagowaniu i odbudowie. Zdjęcia w tej serii zostały wykonane podczas katastrofalnych powodzi, które zmusiły do ewakuacji 18 000 osób w marcu 2021 roku. Zwiększona intensywność i częstotliwość powodzi w tym regionie jest prawdopodobnie wynikiem globalnego kryzysu klimatycznego. Projekt zawiera adaptacje z surowych danych w NSW Flood Imagery Viewer autorstwa DCS Spatial Services, State of New South Wales, licencjonowane na mocy CC BY 4
fot. Chad Ajamian, nominacja z regionu Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2023Ta seria oferuje unikalne spojrzenie na ostatnie powodzie, które zniszczyły obszary Nowej Południowej Walii w Australii. Obrazowanie w podczerwieni z powietrza oddaje roślinność w różach i czerwieniach, kontrastując ostro z błękitami i cyjanami, które reprezentują wodę. Dzięki tym obrazom nowo zalane obszary są łatwo dostrzegalne dla służb ratunkowych po katastrofie, co pomaga w reagowaniu i odbudowie. Zdjęcia w tej serii zostały wykonane podczas katastrofalnych powodzi, które zmusiły do ewakuacji 18 000 osób w marcu 2021 roku. Zwiększona intensywność i częstotliwość powodzi w tym regionie jest prawdopodobnie wynikiem globalnego kryzysu klimatycznego. Projekt zawiera adaptacje z surowych danych w NSW Flood Imagery Viewer autorstwa DCS Spatial Services, State of New South Wales, licencjonowane na mocy CC BY 4
fot. Chad Ajamian, nominacja z regionu Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2023Ta seria oferuje unikalne spojrzenie na ostatnie powodzie, które zniszczyły obszary Nowej Południowej Walii w Australii. Obrazowanie w podczerwieni z powietrza oddaje roślinność w różach i czerwieniach, kontrastując ostro z błękitami i cyjanami, które reprezentują wodę. Dzięki tym obrazom nowo zalane obszary są łatwo dostrzegalne dla służb ratunkowych po katastrofie, co pomaga w reagowaniu i odbudowie. Zdjęcia w tej serii zostały wykonane podczas katastrofalnych powodzi, które zmusiły do ewakuacji 18 000 osób w marcu 2021 roku. Zwiększona intensywność i częstotliwość powodzi w tym regionie jest prawdopodobnie wynikiem globalnego kryzysu klimatycznego. Projekt zawiera adaptacje z surowych danych w NSW Flood Imagery Viewer autorstwa DCS Spatial Services, State of New South Wales, licencjonowane na mocy CC BY 4
fot. Chad Ajamian, nominacja z regionu Azji Południowo-wschodniej i Oceanii / World Press Photo 2023Ta seria oferuje unikalne spojrzenie na ostatnie powodzie, które zniszczyły obszary Nowej Południowej Walii w Australii. Obrazowanie w podczerwieni z powietrza oddaje roślinność w różach i czerwieniach, kontrastując ostro z błękitami i cyjanami, które reprezentują wodę. Dzięki tym obrazom nowo zalane obszary są łatwo dostrzegalne dla służb ratunkowych po katastrofie, co pomaga w reagowaniu i odbudowie. Zdjęcia w tej serii zostały wykonane podczas katastrofalnych powodzi, które zmusiły do ewakuacji 18 000 osób w marcu 2021 roku. Zwiększona intensywność i częstotliwość powodzi w tym regionie jest prawdopodobnie wynikiem globalnego kryzysu klimatycznego. Projekt zawiera adaptacje z surowych danych w NSW Flood Imagery Viewer autorstwa DCS Spatial Services, State of New South Wales, licencjonowane na mocy CC BY 4
Zobacz wszystkie zdjęcia (27)

Opisy cykli wewnątrz galerii

Być może też te najlepsze prace kryją się w pełnych cyklach, które będziemy mogli obejrzeć na stronie konkursu (media otrzymały jedynie selekcję zdjęć z nagrodzonych serii). Póki co czujemy jednak pewien niedosyt. Zwłaszcza jeśli wziąć pod uwagę fakt, że WPP kojarzone jest z jednymi z najbardziej ikonicznych obrazów w historii fotografii.

World Press Photo - o konkursie

Organizowany od 1955 roku konkurs World Press Photo przez lata urósł do rangi najważniejszego cyklicznego wydarzenia prezentującego najważniejsze zdjęcia prasowe i tematy, które zajmowały pierwsze strony wydawnictw na całym świecie. Od 2018 wprowadzono drugie, równoważne z nagrodą World Press Photo of the Year wyróżnienie, przyznawane cyklom fotograficznym. Oprócz tego, z wydarzenia wydzielona została sekcja Digital Storytelling Contest, która prezentuje najciekawsze projekty multimedialne i dokumenty wideo w ramach osobnego konkursu. W 2021 konkurs przeszedł gruntowną reorganizację, rezygnując z kategorii i dzieląc całe wydarzenie na 6 regionów.

Finał edycji World Press Photo 2023 odbędzie się 20 kwietnia. Wtedy tez poznamy laureatów 4 głównych sekcji konkursu.

Więcej o aktualnej edycji konkursu dowiecie się pod adresem worldpressphoto.org

Skopiuj link
Link skopiowano!

Autor: Maciej Luśtyk

Redaktor prowadzący serwisu Fotopolis.pl. Zafascynowany nowymi technologiami, choć woli fotografować analogiem.

Słowa kluczowe:
Komentarze
Więcej w kategorii: Galerie
International Landscape Photographer of the Year 2024 rozstrzygnięty. Oto najlepsze zdjęcia krajobrazowe!
International Landscape Photographer of the Year 2024 rozstrzygnięty. Oto najlepsze zdjęcia...
Już po raz 11 przyznano nagrody w jednym z najważniejszych konkursów fotografii krajobrazowej. Zwycięzcą International Landscape Photographer of the Year 2024 został Andrew Mielzynski. Jury nie...
13
Urban Photo Awards 2024 rozstrzygnięty. Polak wśród zwycięzców!
Urban Photo Awards 2024 rozstrzygnięty. Polak wśród zwycięzców!
Rozstrzygnięto konkurs fotografii miejskiej Urban Photo Awards 2024. Wśród nagrodzonych z całego świata Krzysztof Bednarski zwycięża serią zdjęć z Meksyku.
14
Nikon's Small World 2024 - małe jest piękne. Polacy wśród zwycięzców
Nikon's Small World 2024 - małe jest piękne. Polacy wśród zwycięzców
Za nami 50. edycja konkursu fotograficznego nagradzającego najlepsze zdjęcia wykonane… pod mikroskopem. Finałowa galeria to jak zwykle zachwycający przekrój abstrakcyjnych kadrów,...
12
Więcej z tagiem: World Press Photo
World Press Photo 2024 rozstrzygnięte - oto zdjęcie, reportaż i projekty dokumentalne roku
Galerie
World Press Photo 2024 rozstrzygnięte - oto zdjęcie, reportaż i projekty dokumentalne roku
World Press Photo 2024 - zobacz najlepsze zdjęcia prasowe minionego roku
Galerie
World Press Photo 2024 - zobacz najlepsze zdjęcia prasowe minionego roku
World Press Photo 2024 - Zdjęcia pojedyncze
Niewidoczne
World Press Photo 2024 - Zdjęcia pojedyncze
World Press Photo 2024 - Open Format
Niewidoczne
World Press Photo 2024 - Open Format
World Press Photo 2024 - Projekty długoterminowe
Niewidoczne
World Press Photo 2024 - Projekty długoterminowe
World Press Photo 2024 - Reportaże
Niewidoczne
World Press Photo 2024 - Reportaże
Powiązane artykuły
World Press Photo 2023 rozstrzygnięte - zobaczcie zdjęcie, reportaż i projekty dokumentalne roku
World Press Photo 2023 rozstrzygnięte - zobaczcie zdjęcie, reportaż i projekty dokumentalne roku
World Press Photo 2022 - po raz pierwszy w historii wygrywa zdjęcie, na którym nie ma ludzi
World Press Photo 2022 - po raz pierwszy w historii wygrywa zdjęcie, na którym nie ma ludzi
World Press Photo 2022 rozstrzygnięte - najlepsze zdjęcia prasowe ostatniego roku
World Press Photo 2022 rozstrzygnięte - najlepsze zdjęcia prasowe ostatniego roku
100 najważniejszych zdjęć roku według Time
100 najważniejszych zdjęć roku według Time
World Press Photo zmieni się nie do poznania - kultowy konkurs rozbity na regiony i bez kategorii
World Press Photo zmieni się nie do poznania - kultowy konkurs rozbity na regiony i bez kategorii
World Press Photo 2024 - zobacz najlepsze zdjęcia prasowe minionego roku
World Press Photo 2024 - zobacz najlepsze zdjęcia prasowe minionego roku
World Press Photo chciało dopuścić do konkursu obrazy AI. Teraz wycofuje się ze swojej decyzji
World Press Photo chciało dopuścić do konkursu obrazy AI. Teraz wycofuje się ze swojej decyzji
Wczytaj więcej (4)
Sprawdź najlepsze promocje >
Aparat cyfrowy Sony A7S III body...
15995 PLN 17495 PLN
Sprawdź
Obiektyw Tamron 70-180 mm f/2.8 Di III...
4499 PLN 5789 PLN
Sprawdź
Aparat cyfrowy Nikon Z6 III body
9999 PLN 11369 PLN
Sprawdź
Obiektyw Sigma C 18-50 mm f/2.8 DC DN...
2249 PLN
Sprawdź
Obiektyw Sigma A 24-70 mm f/2.8 DG DN...
5585 PLN
Sprawdź
Aparat cyfrowy OM System OM-1 II...
13989 PLN
Sprawdź
PODCAST
Polecamy
Najlepsze używane aparaty, które mocno potaniały - co warto kupić na rynku wtórnym w 2024 roku
Najlepsze używane aparaty, które mocno potaniały - co warto kupić na rynku wtórnym w 2024 roku
Co zamiast kita - wybieramy dobre i niedrogie obiektywy na początek
Co zamiast kita - wybieramy dobre i niedrogie obiektywy na początek