Canon EF-S 35 mm f/2.8 Macro IS STM - Aberracja chromatyczna

Aberrację chromatyczną mierzymy dla plików RAW w najwyższej dostępnej rozdzielczości, dla najniższego ISO i z najniższymi ustawieniami odszumiania i wyostrzania. Pomiar wykonywany jest dla pełnego zakresu przysłon. Przedstawiany wykres pokazuje najgorsze wartości.

Rozważając jedynie wygenerowane dane musielibyśmy stwierdzić, że aberracja chromatyczna jest słabo korygowana w nowym Canonie. Bo przecież najwyższa wartość tej anomalii wynosi 2.63 piksela (f/4). Co więcej, na żadnej z przysłon nie spada poniżej 2 pikseli, co jest już nie najlepszym osiągnięciem.

Warto jednak mieć na uwadze także charakterystykę i rozkład aberracji chromatycznej - jaki procent planu fotograficznego obejmuje. I tu właśnie testowany Canon pokazał się z dobrej strony. W praktyce kolorystyczne przebarwienia kontrastowych fragmentów kadru występują jedynie w samych rogach - reszta planu jest wolna od tej wady. W efekcie na zdjęciach (także na zbliżeniach 1:1) trudno będzie doszukać się aberracji chromatycznej - choć niekiedy może wystąpić w kadrze, jednak głównie w warunkach studyjnych lub laboratoryjnych.

Aberracja chromatyczna w praktyce

Dodaj ocenę i odbierz darmowy e-book

Spis treści

• Canon EF-S 35 mm f/2.8 Macro IS STM - test obiektywu
• Konstrukcja
• Ustawianie ostrości
• Stabilizacja obrazu
• Rozdzielczość
• Rozmycie
• Aberracja chromatyczna
• Dystorsja
• Winietowanie
• Odblaski
• Podsumowanie
• Zdjęcia przykładowe