Canon EF 24-105 mm f/4L IS USM - test

9. Rozmycie

Wartość BxU dostarczana przez DxO Analyzer opisuje jak ostry dla ludzkiego oka jest obraz planu fotograficznego. Bierze ona pod uwagę nie tylko ostrość obiektywu ale także jakość sensora i procesy obróbki obrazu w aparacie. Skala BxU jest dość prosta: 0 oznacza drastyczne przejście pomiędzy czernią i bielą, co w kryteriach obrazu jest zbyt ostre. 1 oznacza idealny obraz. Gdy rozmycie staje się bardziej widoczne, jego rozmiar określamy w pikselach. Ponieważ jednak liczba pikseli znajdująca się na określonym obszarze jest związana z rozdzielczością sensora i jego rozmiarem, skala BxU nie może być używana do porównywania aparatów z różną specyfikacją matrycy. Dlatego wartości BxU są także określane na odbitkach o rozmiarze 20 x 30. Dane są porównywane z uwzględnieniem wielkości matrycy i jej rozdzielczości:

Wartości dla matrycy:

poniżej 0.5 - obraz zbyt ostry

0.5-1.5 - obraz ostry

1.5-2.5 - delikatne rozmycie

2.5-3.5 - rozmycie widoczne

3.5-4.5 - rozmycie jest denerwujące

powyżej 4.5 - rozmycie nie do przyjęcia

set1

set1

set1

Wartości dla odbitki 20x30 cm:

poniżej 10 - obraz zbyt ostry

10-20 - obraz ostry

20-30 - delikatne rozmycie

30-40 - rozmycie widoczne

40-50 - rozmycie jest denerwujące

powyżej 50 - rozmycie nie do przyjęcia

set2

set2

set2

Jak widać na powyższych wykresach, rozmycie w plikach RAW może być denerwujące. Podobna sytuacja utrzymuje się w całym zakresie przesłon. Na ogniskowej 105 mm i f/4 rozmycie jest nie do przyjęcia, chociaż na f/11 wykres wypłaszcza się.

W przypadku odbitki 20x30 cm wygląda to już dużo lepiej. Na wszystkich ogniskowych obraz jest ostry już od maksymalnego otworu przesłony.

1. Wstęp

2. Specyfikacja

3. Konstrukcja

4. Autofokus

5. Stabilizacja

6. Rozdzielczość 24 mm

7. Rozdzielczość 50 mm

8. Rozdzielczość 105 mm

9. Rozmycie

10. Aberracja chromatyczna

11. Dystorsja

12. Winietowanie

13. Odblaski

14. Podsumowanie

15. Zdjęcia do pobrania

Dodaj ocenę i odbierz darmowy e-book