Panasonic Lumix DMC-FZ30 - test

4. Menu

Menu FZ30 jest przejrzyste, funkcjonalne i niezbyt skomplikowane. Po chwili pracy z aparatem łatwo się zorientować w rozkładzie opcji. Niestety nie mamy możliwości odczytania funkcji w języku ojczystym, możemy za to skorzystać z 7 innych języków obcych, włączając chiński i japoński.

kolumna REC i ustawienia mające bezpośredni wpływ na zdjęcia

Menu Panasonica podzielone jest na dwie kolumny, a każda z kolumn składa się z podstron. Pierwsza kolumna REC odpowiada za tryby związane z ustawieniami mającymi bezpośredni wpływ na zdjęcia,

kolumna SETUP i ustawienia własnych preferencji

Druga kolumna, zatytułowana SETUP, odpowiada za ustawienia związane z dostosowaniem aparatu do naszych preferencji. Znajdziemy tu takie opcje jak dźwięki, jasność LCD itp.

podgląd zdjęć ze wskazaniem na zbytnie nasycenie bielą

Dodatkowo, po włączeniu podglądu zdjęć, możemy wejść w menu odtwarzania, które oferuje takie funkcje jak pokaz slajdów, dodawanie notatek głosowych czy proste opcje edycyjne, np. obracanie lub kadrowanie zdjęcia.

Utrudnieniem może być fakt, że po wejściu w menu REC i dalej w ustawienia odpowiadające za regulację obrazu, po wyborze właściwej opcji - np. kontrastu, i naciśnięciu spustu migawki, aparat nie przechodzi w tryb gotowości do fotografowania. Po wejściu w ustawienia wpływające na obraz trzeba więc dzielnie wyjść w analogiczny sposób, przeklikując kolejne widoki menu. Szczerz mówiąc, takie zachowanie uniemożliwia szybkie wyjście z ustawień i powrót do robienia zdjęć. Właściwie to jedyna niedogodność jaką zauważyliśmy w posługiwaniu się menu Panasonica FZ30.

Po wejściu w wybór predefiniowanych ustawień mamy możliwość wyboru między następującymi programami tematycznymi:

programy tematyczne

Jak widać, dość łatwo jest się zorientować, która ikonka powinna być zastosowana do warunków w jakich fotografujemy.