Właściwości fizyczne

Konica Minolta jako ostatni z dużych producentów zaprezentował swoją pierwszą lustrzankę cyfrową. Warto było czekać - Konica Minolta Dynax 7D to znakomity, 6.1-megapikselowy aparat charakteryzujący się wyjątkowo udanym systemem obsługi i unikalnym systemem redukcji wstrząsów Anti-Shake. Zapraszamy do lektury naszego testu.

Autor: Tomasz Gutkowski

14 Grudzień 2004

Artykuł na: 49-60 minut

Spis treści

WŁAŚCIWOŚCI FIZYCZNE

Sensor CCD i stabilizacja obraz CCD Anti-Shake

Sensor światłoczuły CCD zastosowany w D7 zawiera 6.3 mln pikseli, z czego w rejestracji obrazu udział bierze 6.1 mln. Ma on standaryzowany format APS-C (23.5 x 15.7mm), a przelicznik ogniskowej dla formatu małoobrazkowego wynosi 1.5x. Piksele poprzedzone są tradycyjnym filtrem barw podstawowych.

Na tym można by skończyć omawianie specyfiki sensora gdyby nie jedna wyjątkowa właściwość, CCD Anti-Shake. Jest to wymyślony przez konstruktorów z Konica Minolta, i z powodzeniem zastosowany już w kilku aparatach, system stabilizacji obrazu. Wszyscy znamy obiektywy z wbudowanym stabilizatorem - posiadają one układ żyroskopowy, który po wykryciu drgań wprowadza w ruch jedną z grup soczewek. Nie trzeba dodawać, że takie rozwiązanie dotyczy tylko drogich obiektywów o dużym zbliżeniu.

W CCD Anti-Shake zasada jest podobna, ale drganie nie jest stabilizowany przez kontr-drganie soczewek w obiektywie, a przez ruch całego modułu z matrycą CCD. Zalety tego systemu - o ile jest skuteczny - są oczywiste: niezależnie od typu zastosowanego obiektywu obraz będzie stabilizowany. Wada jest chyba tylko jedna: w celowniku nie widać poziomu kompensacji. Stabilizacja realizowana jest tu już za układem podglądu obrazu, a zatem w wizjerze widzimy obraz sprzed stabilizacji. Konstruktorzy wprowadzili rozwiązanie zastępcze umieszczając w celowniku wyświetlacz aktywności systemu AS. Przy odrobinie praktyki z powodzeniem zastępuje on "tradycyjny" podgląd.

Optyka

Dynax 7D posiada mocowanie bagnetowe typu Minolta A i zgodny jest ze wszystkimi obiektywami Konica Minolta AF. Aparat nie współpracuje z obiektywami serii MD oraz MC, natomiast w wypadku zastosowania szkła AF Macro Zoom 3X - 1X f/1.7-2.9 nie będzie działał system stabilizacji Anti-Shake (trzeba go wyłączyć). Zobacz pełną listę zgodnych obiektywów

Jeśli przymierzamy się dopiero do skolekcjonowania porządnego zestawu obiektywów, warto rozglądać się za modelami z oznaczeniem (D) w nazwie. Symbolizuje ono zgodność z systemem pomiaru światła błyskowego ADI (obiektyw przekazuje informację o dystansie). Na rynku można znaleźć też ciekawą ofertę "trzecich" producentów, tworzących optykę z mocowaniem Minolty, a nawet zgodnych ze standardem (D). Konica Minolta zastrzega, że z obiektywami innych producentów system AS może nie działać.

Sensor światłoczuły zastosowany w 7D odpowiada formatowi APS-C (23.5 x 15.7mm) a zatem przelicznik ogniskowej dla filmu małoobrazkowego wynosi 1.5x (tak jak Nikon D70, który posiada matrycę o bardzo podobnych wymiarach). Przykładowo, obiektyw o ogniskowej nominalnej 100mm będzie pokazywał taki sam obszar jak obiektyw 150mm zamontowany do analogowego Dynax 7.

Standardowe obiektywy Minolty nie posiadają wbudowanych motorów - napęd AF realizowany jest przez silnik znajdujący się w aparacie. W związku z tym po każdym włączeniu aparatu ostrość przestawiana jest automatycznie na nieskończoność, nawet gdy pracujemy w trybie manualnym. Producent tłumaczy, że taki zabieg jest konieczny do właściwego skalibrowania systemów pomiaru ostrości i ekspozycji. Jednak wpływa to - choć nieznacznie - na czas rozruchu aparatu oraz, pośrednio, na szybkość pomiaru automatycznego ostrości.

Układ celowniczy

Korzystanie z celownika 7D to prawdziwa przyjemność. Obraz jest bardzo wyraźny i jasny, a wysoki "punkt oczny" sprawia, że nawet osoby noszące okulary nie będą miały problemu z ogarnięciem całego kadru. Zgodnie z danymi producenta, odległość z jakiej będziemy widzieli obraz wraz z wyświetlaczami wizjera wynosi 25mm od muszli ocznej i 21mm z zamontowaną muszlą i korektą dioptrażu -1 dpt. Gumową muszlę można zdjąć.

Obraz, który widzimy w celowniku trafia do nas za pośrednictwem lustra i szklanego pentapryzmatu. Matówka "Spherical Acute Matte" jest oczywiście wymienna, a w standardzie montowany jest typ 'G'. Pole krycia celownika wynosi 95% (nie robiliśmy własnego pomiaru dokładności celownika, ale jeśli wierzyć publikacji na temat 7D na stronach serwisu Imaging Resource, rzeczywiste pole widzenia jest bliskie 100%) przy powiększeniu 0.9x (obiektyw 50mm na nieskończoność).

1. Skala aktywności systemu Anti-Shake

2. Wskaźnik kompensacji błysku

3. Sygnalizacja lampy

4. Wskaźnik synchronizacji High-speed

5. Wskaźnik błysku bezprzewodowego/zdalnego

6. Wskaźnik ostrości manualnej

7. Wskaźnik blokady ekspozycji

8. Gotowość ostrości / włączony AS

9. Szybkość migawki

10. Wartość przysłony

11. Skala wartości ekspozycji

12. Ostrzeżenie o wykryciu wstrząsów aparatu

13. Licznik zdjęć (pozostała ilość miejsca w buforze)

Dobrze zaprojektowany wizjer powinien wyświetlać w czytelny sposób wszystkie informacje i ustawieniach aparatu. Dynax 7D spełnia ten wymóg: na matówce zaznaczone są punkty pomiaru ostrości (podświetlane na czerwono podczas pracy), szeroka ramka pomiaru ogólnego ostrości oraz kołowe pole centralne pomocne podczas pracy z centralnie-ważonym pomiarem ekspozycji. Ponadto w wizjerze znajdziemy dwa wyświetlacze: na dolnym pokazywane są ustawienia aparatu, natomiast boczny obrazuje poziom drgań aparatu. 5-poziomowa skala odpowiada aktywności systemu Anti-Shake - im bardziej aparat drga tym więcej "belek się wyświetla". Jest to swoista rekompensata za to, że nie widzimy działania stabilizacji w celowniku (patrz opis AS; wyżej).

Monitor LCD

Ekran LCD to bardzo istotny punkt omawianego aparatu. Jak już wspominaliśmy 7D nie posiada górnego wyświetlacza ciekłokrystalicznego (tzw. 'status LCD'), a zatem wyświetlacz tylny pełni podwójną funkcję - służy do oglądania zarejestrowanych zdjęć oraz do bieżącego informowania o ustawieniach aparatu. Dlatego też konstruktorzy dali co mieli najlepszego: bardzo duży, 2.5-calowy wyświetlacz TFT, o rozdzielczości 207,000 pikseli.

Obraz wyświetlany na ekranie jest bardzo wyraźny i ostry (dodajmy dla porządku, że w każdej lustrzance monitor nie pokazuje aktualnego obrazu wpadającego do aparatu; służy tylko do wyświetlania menu oraz zdjęć po ich wykonaniu). Przy równo oświetlonej scenie LCD jest godnym zaufania źródłem informacji o poprawności ekspozycji. Gorzej jest przy mocno kontrastowych scenach - możemy ustawić jasność ekranu, ale nie jego kontrastowość - nie zawsze wiadomo czy cienie nie są zbyt ciemne. Podobną właściwość mają inne aparaty Konica Minolta, więc po prostu "ten typ tak ma". Jasność wyświetlacza można ustawić na 10-poziomowej skali w menu set-up.

1. Tryb ekspozycji / pamięć ustawień

2. Wskaźniki lampy błyskowej

3. Efekty cyfrowe (korekta obrazu)

4. Pomiar ekspozycji / obszar pomiaru AF / tryb pomiaru ostrości / priorytet migawki / tryb napędu

5. Blokada ekspozycji / stan baterii

6. Skala wartości ekspozycji

7. Tryb koloru / czułość

8. Wielkość / jakość

9. Ustawienia balansu bieli

10. Licznik zdjęć

W dalszej części testu omawiamy tryby wyświetlania danych, ale w tym miejscu warto przywołać je w skrócie. Gdy aparat jest aktywny na monitorze pojawia się kompletna i bardzo czytelna informacja o parametrach ekspozycji i obrazu. Drugi tryb wyświetlania zawiera bardziej podstawowe dane (forma skrócona) przez co są one jeszcze lepiej widoczne. Natomiast podczas zmiany jednego z parametrów, na ekranie pojawia się tylko jego aktualna wartość; na takiej samej zasadzie jak w górnych wyświetlacz monochromatycznych LCD w innych aparatach. Dynax 7D takowego nie posiada i stąd rozbudowana funkcjonalność tylnego LCD. Brak górnego wyświetlacza nie jest dzięki temu szczególnie dokuczliwy - jedyna sytuacja, w której może być, to fotografowanie w warunkach bliskich całkowitym ciemnościom: świecący intensywnie (na niebiesko) ekran może zmylić oko podczas manualnego szacowania poziomu oświetlenia.

I jeszcze jedno. Dynax 7D, podobnie jak jego analogowy pierwowzór Dynax 7, posiada czujnik pozycji aparatu, który obraca menu (lub ekran statusowy) do właściwej pozycji. Gdy trzymamy aparat w pionie, obraz wyświetlany jest w pionie.

Lampa błyskowa

Wbudowana lampa błyskowa pokrywa obszar odpowiadający ogniskowej 24mm, a jej liczba przewodnia wynosi 12 dla ISO 100 lub 17 dla ISO 200 (metry). Lampę uruchamia się ręcznie przez podniesienie, a wyłącza przez zamknięcie. Gdy jest podniesiona mamy do dyspozycji tryby: błysku wymuszonego, błysku z redukcją czerwonych oczu (przedbłysk), synchronizacji z drugą kurtyną migawki oraz wyzwalania bezprzewodowego. Czas ładowania lampy wbudowanej wynosi ok. 3 sek.

Oczywiście lampa wbudowana może się przydać do uruchomienia lampy zewnętrznej sterowanej błyskiem przewodnim lub od czasu do czasu do doświetlenia pierwszego planu. Niestety najkrótszy czas synchronizacji nie jest imponujący: 1/160 sek. przy wyłączonej redukcji drgań i 1/125 sek. przy włączonym systemie AS. Dla porównania Nikon D70 oferuje czas 1/500 sek. Przy współpracy z lampą zewnętrzną dostępny jest też tryb super-szybkich czasów synchronizacji.

Na słowa uznania zasługuje jednak lista funkcji kontroli błysku (zarówno lampy wbudowanej, jak i zewnętrznej). W drugiej zakładce menu rejestracji znajdziemy następujące opcje: kontrola błysku ADI, pomiar TTL z przedbłyskiem oraz kontrola manualna. ADI flash (ang. Advanced Distance Integration) szacuje wartość ekspozycji i wymaganą moc błysku biorąc pod uwagę dystans od obiektu (tylko obiektywy serii (D)) oraz informację z przedbłysku. Druga sposób pomiaru błysku to Pre-flash TTL. Działa on podobnie jak ADI flash tzn. błysk właściwy poprzedzony jest przedbłyskiem służącym do oszacowania ekspozycji, ale nie ma tu wstępnej informacji o dystansie. Pre-flash TTL wybierane jest automatycznie przez aparat gdy wyłączony jest pomiar AF oraz z lampami Macro Twin 2400 / Macro Ring 1200. Trzeci sposób kontroli błysku to rzadko spotykane w aparatach cyfrowych ustawienie manualne mocy błysku. Podobnie jak w lampach zewnętrznych możemy ograniczyć siłę co połowę od 1/1 do 1/16. Na przykład, gdy dla ISO 100 moc błysku (w liczbie przewodniej i metrach) wynosi 12 to przy 1/2 mocy będzie to 8.5, przy 1/4 mocy 6, przy 1/16 mocy 3. W instrukcji znajdziemy precyzyjną tabelkę wartości z uwzględnieniem wszystkich czułości.

Oczywiście podstawowym narzędziem do kontroli błysku jest funkcja kompensacji flesza. Manualne pokrętło z zaznaczonymi wartościami od -2 do +2EV (co 1/2EV) umieszczone jest pod pokrętłem korekty ekspozycji (pod lewą ręką).

Wymienionymi w powyższych akapitach narzędziami możemy kontrolować lampę zewnętrzną zamocowaną na stopce akcesoriów. Kompatybilne modele lamp błyskowych to: Dynax Flash 5600HS(D), Dynax Flash 3600HS(D), Dynax Flash 2500(D), a także wspomniane wcześniej lampy makro wraz z kontrolerem. Ponadto Dynax 7D zgodny jest z rozmaitymi akcesoriami jak kontrolery czy kable synchronizacyjne. Dodajmy w tym miejscu, że omawiany aparat posiada standardowe gniazdo synchronizacji z lampami studyjnymi. Dziękujemy Ci Konica Minolta!

Zasilanie

Dynax 7D sprzedawany jest wraz ze standardowym akumulatorem litowo-jonowym NP-400 o pojemności 1500mAh (zgodna także z aparatami DiMAGE A1 i A2) oraz ładowarką BC-400. Specyfikacja informuje nas, że po pełnym naładowaniu wykonamy do 400 zdjęć (standard CIPA) lub 600 zdjęć (pomiar producenta). Naszym zdaniem należy przyjąć tę mniejszą wartość, co i tak, przy bardzo dużym (a zatem energochłonnym) ekranie, jest wynikiem bardzo dobrym.

Aby oszczędzać energię aparat sam wyłącza podświetlenie ekranu po upływie 5 sek. bezczynności (można wydłużyć ten czas w menu), a także posiada tradycyjną funkcję usypiania (np. po 30 sek.). Poziom zużycia energii będzie większy gdy system Anti-Shake będzie cały czas włączony. O stanie baterii informuje ikona z 4-poziomową skalą.

Jako alternatywne źródła zasilania można użyć: zasilacz sieciowy 6V DC (adapter AC-11, 2A) lub uchwyt pionowy VC-7D (dwa akumulatory NP-400 lub 6 x "AA").

Pamięć

Gniazdo kart pamięci znajduje się pod zatrzaskową pokrywą na boku aparatu. Jest ono zgodne z Compact Flash Typ I oraz Typ II, a także Microdrive. Z adapterem SD-CF1 można korzystać też z kart SD / MMC. Dynax 7D zgodny jest z najnowszymi wersjami formuł i formatów: DCF 2.0, DPOF 1.1, Exif 2.2, a także FAT 12, 16 i 32. Ponadto możemy samodzielnie tworzyć (nazwa standardowa lub według daty) i organizować foldery, w których zapisywane są zdjęcia.

Dynax 7D zapisuje pliki w formatach RAW, RAW+JPEG oraz JPEG w trzech poziomach kompresji. W najwyższej jakości JPEG Extra Fine kompresja jest bardzo mała (1:2.5) przez co wielkość pliku może osiągnąć nawet 6MB. Jeśli mamy mało miejsca na karcie możemy skorzystać z większej kompresji (jakość Fine lub Normal), lub z mniejszej rozdzielczości (M: 2256 x 1496 oraz S: 1504 x 1000).

Zgodnie z naszymi obserwacjami Dynax 7D to jeden tych aparatów, którym na dobre wychodzi wysoka szybkość karty. Zgodnie z informacjami producenta w trybie zdjęć seryjnych (3008 x 2000, JPEG Extra Fine) można wykonać maksymalnie 15 ujęć w serii. My za każdym razem uzyskiwaliśmy ponad dwukrotnie lepszy wynik (34 zdjęcia). Korzystaliśmy z bardzo szybkiej karty Lexar CF 80X. Więcej na ten temat na następnej stronie.

Złącza

Wspomnieliśmy już, że 7D posiada gniazdo synchronizacyjne umożliwiające wygodną pracę z lampami studyjnymi. Pod gumowymi zaślepkami znajdziemy też wejście zasilania DC-IN oraz wejście kabla wyzwalania. Mniej szczęśliwa jest lokalizacja złącza transferowego USB 2.0. Ukryte jest ono pod drzwiczkami gniazda kart pamięci, a dostać się do niego możemy albo otwierając klapkę, albo przez odsuwane okienko (niezbyt wygodne). Dodajmy, że jest to gniazdo kombinowane USB / Video out NTSC / PAL (wyjście wideo pozwala na przeglądanie zdjęć na ekranie telewizora.

W zestawie