Newsletter
Newsletter
World Press Photo 2022 - po raz pierwszy w historii wygrywa zdjęcie, na którym nie ma ludzi
Tegoroczna odsłona konkursu World Press Photo jest szczególna, gdyż ze względu na gruntowne zmiany organizacyjne opiera się na zupełnie innych zasadach niż wcześniej. O szczegółach zmian i ich konsekwencjach możecie przeczytać w artykułach zapowiadających konkurs i prezentujących jego regionalnych zwycięzców. Tutaj prezentujemy 4 projekty, które zdobyły główne, równoważne nagrody World Press Photo w sekcjach poświęconych zdjęciom pojedynczym, reportażom, projektom długoterminowym i projektom multimedialnym.
Nowa dyrektor wykonawcza WPP wprowadza fundamentalne zmiany w funkcjonowaniu konkursu. Nowy system konkursu sprawić ma, że wydarzenie będzie lepiej odpowiadać swojej misji, ale czy nie są to przypadkiem zmiany wprowadzane na siłę? [Czytaj więcej]
Poznaliśmy tegorocznych zwycięzców konkursu World Press Photo. Jednak na skutek zmian organizacyjnych, to już zupełnie inny konkurs niż wcześniej. [Czytaj więcej]
„Historie i zdjęcia zwycięzców są ze sobą powiązane. Cała czwórka na swój własny, unikalny sposób, zajmuje się konsekwencjami pędu ludzkości do postępu i jego niszczycielskimi skutkami dla naszej planety. Projekty te nie tylko odzwierciedlają pilną potrzebę refleksji nad kryzysem klimatycznym, ale także dają nam wgląd w możliwe rozwiązania. Zwycięzcy wspólnie składają hołd przeszłości, zamieszkując teraźniejszość i patrząc w przyszłość” - komentuje tegoroczne wyniki przewodnicząca jury Rena Effendi.
World Press Photo 2022 - zdjęcie Roku
World Press Photo of the Year, Kamloops Residential School, fot. Amber Bracken dla The New York Times
Zdjęcie wygrywające tegoroczny konkurs jest symboliczne, także dlatego, że po raz pierwszy w historii World Press Photo na zwycięskiej fotografii nie ma ludzi. Zamiast tego mamy symbol - czerwone sukienki zawieszone na krzyżach wzdłuż drogi, upamiętniające dzieci, które zginęły w Kamloops Indian Residential School - instytucji utworzonej w celu asymilacji dzieci rdzennej ludności Kanady.
Szkoły tego typu zaczęły działać w XIX wieku w ramach polityki przymusowej asymilacji ludzi z rdzennych społeczności do zachodniej kultury europejskich kolonistów i misjonarzy. Ponad 150 000 uczniów zostało siłą zabranych z domów, często zabraniano im komunikowania się we własnym języku i poddano fizycznym nadużyciom. Komisja Prawdy i Pojednania stwierdziła, że w szkołach asymilacyjnych zginęło conajmniej 4100 uczniów. Szkoła Kamloops była największą placówką tego typu. W maju 2021 r. przy pomocy radaru zidentyfikowano aż 215 potencjalnych miejsc pochówku nieletnich w Kamloops.
„Historia kolonializmu to nie historia starożytna […] to żywa historia, z którą ocaleni wciąż się zmagają. Jeśli chcemy rozmawiać o pojednaniu lub uzdrowieniu, musimy pielęgnować i szanować dziedzictwo oraz serce tych osób." - komentuje autorka zdjęcia.
Amber Bracken to piąta kobieta, która zdobyła nagrodę World Press Photo of the Year. Jej ostatnie prace skupiały się traumie związanej z amerykańskim kolonializmem.
_1475239688.jpg)
_443908423.jpg)
_968856305.jpg)
_1877607562.jpg)
World Press Photo 2022 - reportaż roku
World Press Photo Story of the Year, Saving Forests with Fire, fot. Matthew Abbott dla National Geographic/Panos Pictures
W 2021 roku niszczące pożary dotknęły wiele partii naszej planety. Projekt Saving Forests with Fire Matthew Abbotta ukazuje z kolei jak rdzenna australijska ludność Nawarddeken wykorzystuje technikę kontrolowanego wypalania terenu w celu ochrony swojego środowiska.
Nawarddekenowie z Zachodniego Arnhem Landu w Australii praktykują kontrolowane wypalanie od dziesiątków tysięcy lat i postrzegają ogień jako narzędzie do zarządzania swoją ojczyzną o powierzchni 1,39 mln hektarów. Strażnicy Nawarddeken łączą tradycyjną wiedzę z nowoczesnymi technologiami, aby zapobiegać pożarom, zmniejszając tym samym ilość CO2 uwalnianego do amtosfery.
"Ta historia sięga 2008 roku. Gdy mieszkałem i pracowałem w Arnhem Land i zostałem zaproszony na spacer po buszu z mieszkańcami Nawarddeken. Tam poznałem ich po raz pierwszy i dowiedziałem się, jak dbają o swój kraj. Ponad 10 lat później wróciłem, tym razem z National Geographic, by pracować nad materiałem o tym, jak ludzie z Nawarddeken strategicznie palą swoje ziemie, aby zapobiec niszczycielskim pożarom i jak ten proces faktycznie pomaga ratować środowisko” - komentuje Abbott.
Matthew Abbott jest znany z fotografii zaangażowanej społecznie, oraz projektów kulturowych i politycznych obejmujących współczesne regiony Australii.
World Press Photo 2022 - projekt długoterminowy roku
World Press Photo Long-Term Project Award, Amazonian Dystopia, fot. Lalo de Almeida dla Folha de São Paulo/Panos Pictures
Realizowany na przestrzeni ponad 12 lat projekt Amazonian Dystopia autorstwa Lalo de Almeida zagłębia się w społeczne, polityczne i środowiskowe skutki wylesiania, wydobycia i eksploatacji zasobów w brazylijskiej Amazonii. Od 2019 roku dewastacja brazylijskiej Amazonii przebiega w najszybszym tempie od dekady. Obszar o niezwykłej różnorodności biologicznej jest domem dla ponad 350 różnych rdzennych grup etnicznych. Eksploatacja Amazonii ma szereg skutków społecznych, szczególnie dla tubylców, którzy zmuszeni są radzić sobie z degradacją swojego środowiska i zmianą stylu życia.
„Nie można oddzielić kwestii środowiskowych i społecznych tak, jakby byłyby to dwie różne rzeczy. Widzisz, że większość miast, które mają wysoki poziom wylesiania, ma również najwyższy poziom ubóstwa. Są to więc elementy, które są ze sobą całkowicie powiązane: ubóstwo, przemoc, degradacja środowiska i wylesianie” - komentuje autor.
Przepisy i egzekwowanie ochrony zostały osłabione za czasów administracji brazylijskiego prezydenta Jaira Bolsonaro. Prezydent zachęca do rolnictwa i górnictwa na obszarach chronionych, argumentując, że to sposób na walkę z ubóstwem. Bolsonaro często wypowiada się przeciwko środkom ochrony środowiska i publikuje komentarze podważające próby ukarania przestępców przez brazylijskie sądy. Ekolodzy twierdzą, że sprzyja to wylesianiu i stwarza klimat bezkarności.
Lalo de Almeida od 27 lat pracuje dla Folha de São Paulo, jednocześnie realizując inne projekty dokumentalne dotyczące tradycyjnych brazylijskich populacji i ich relacji ze środowiskiem.
World Press Photo 2022 - projekt multimedialny roku
World Press Photo Open Format Award, Blood is a Seed, fot. Isadora Romero
„Projekt Blood is a Seed zajmuje się skutkami kolonizacji, wykorzenienia kultury i utraty dziedzictwa, jednocześnie odkrywając tradycyjne praktyki rolnicze w akcie oporu” - tłumaczy decyzję o przyznaniu nagrody przewodnicząca jury.
Podczas podróży do rodzinnej wioski Une, Cundinamarca w Kolumbii, Romero ma nadzieję poznać jej historię, odkryć sekrety ziemi i uprawa, a także dowiedzieć się o dziadku i prababce, którzy byli „strażnikami nasion” i uprawiali kilka odmiany ziemniaków, z których do dzisiaj istnieją tylko dwa. Poprzez osobistą historię rodziny Romero, projekt podejmuje tematy zniknięcia nasion, przymusowej migracji, rasizmu, kolonializmu i utraty wiedzy o przodkach. W XX wieku na całym świecie utracono 75% różnorodności genetycznej roślin rolniczych. Główną siłą napędową zmniejszającej się bioróżnorodności jest dążenie do upraw monokultur odmian zmodyfikowanych w celu uzyskania upraw o większych plonach.
„Utrata różnorodności i odmian nasion wpływa nie tylko na nas jako społeczność, gdy tracimy składniki odżywcze i unikalne gatunki roślin. Ginie też pamięć kulturowa. Wiedzę, która była przekazywana z pokolenia na pokolenie. Myślę, że bardzo ważne jest, aby zrozumieć, w jaki sposób tracimy tę pamięć” - komentuje Isadora Romero.
Isadora Romero interesuje się kwestiami społecznymi, płciowymi i środowiskowymi. Jej wizualne eseje, eksplorujące granicę między sztuką a fotoreportażem eksplorują nowe ścieżki narracji.
Więcej informacji znajdziecie na stronie worldpressphoto.org.
Autor: Maciej Luśtyk
Redaktor prowadzący serwisu Fotopolis.pl. Zafascynowany nowymi technologiami, choć woli fotografować analogiem.
