Akcesoria
Godox V100 - nowa definicja lampy reporterskiej?
W dzisiejszym odcinku z serii “Adobe Lightroom w małym palcu” zaprezentujemy, w jaki sposób utworzyć cyfrową symulację popularnej kliszy filmowej Kodak Gold 100.
Kodak Gold 100 w świecie fotografii analogowej jest znaną i lubianą kliszą filmową. Fotografowie uwielbiają ją za wspaniałą kombinację wyrazistych kolorów, duży kontrast i przyjemne dla oka ziarno. Lecz najbardziej cenią ją za wspaniałe i żywe oddanie tonacji skóry. Dlatego też klisza Kodaka z serii Gold szybko stała się bardzo popularna i uniwersalna, dzięki czemu wciąż wykorzystuje się ją do różnego rodzaju fotografii - od krajobrazu po portret. Dzisiaj pokażemy, jak zbliżony efekt wizualny uzyskać za pomocą kilku narzędzi dostępnych w cyfrowej ciemni, jaką jest program Adobe Lightroom.
Podstawowe ustawienia aparatu
Cechą charakterystyczną kliszy Kodak Gold 100 są delikatnie cieplejsze barwy. Zapewne dlatego portrety wykonane za pomocą tego filmu posiadają pięknie odwzorowaną tonację skóry. Pierwszą czynnością, na którą się zdecydowaliśmy - jeszcze przed jakimkolwiek ingerowaniem w kolorystykę - była więc korekta balansu bieli. Nieznacznie zwiększyliśmy temperaturę barwową o 100 stopni Kelvina - z 4550K do 4650K. Ponadto, zmieniliśmy odcień przesuwając suwak Tint w stronę zieleni - z +25 do +16.
Kolejnym krokiem w procesie postprodukcji było odzyskanie jak największej liczby szczegółów dostępnych na zdjęciu. Mogliśmy tego dokonać w zakładce Basic. W tym celu znacznie przesunęliśmy na ujemną stronę skali suwaki odpowiadające za najjaśniejsze partie kadru - Highlights i Whites. Podobnie postąpiliśmy z suwakami Shadows i Blacks - z tym wyjątkiem, że tam ustawiliśmy dodatnie wartości, dzięki czemu wydobyliśmy informacje ukryte w ciemnych partiach zdjęcia.
Odzyskanie szczegółów poprzez rozjaśnienie ciemnych partii, przy jednoczesnym przyciemnieniu jasnych fragmentów sprawiło, że zdjęcie zostało pozbawione naturalnego kontrastu i wyrazistości. Aby odwrócić ten stan, skorzystaliśmy z narzędzi Contrast i Clarity, wybierając dodatnie wartości - odpowiednio +10 i +5. W dziale Presence również delikatnie zmniejszyliśmy nasycenie kolorów, gdyż późniejsze etapy postprodukcji będą dotyczyć szczegółowej korekty kolorystycznej.
W związku z tym udaliśmy się do zakładki Tone Curve, w której dokonaliśmy kilku istotnych zmian. Na początek jednak przesunęliśmy suwak Lights do wartości -30. Taki zabieg sprawił, że ogólna jasność obrazu została jeszcze bardziej zmniejszona i wyrównana.
Następnie rozpoczęliśmy edycję krzywej tonalnej. Program Lightroom umożliwia ingerowanie w poszczególne kanały barwowe RGB (Red, Green, Blue). Dzięki temu dokładnie mogliśmy określić położenie i kształt krzywej odpowiadającej za dany kolor. Naszym głównym celem było utworzenie linii na wzór litery S dla każdego kanału barwowego. Takie działanie zmieniło ogólną kolorystykę oraz w rezultacie zwiększyło kontrast między jasnymi a ciemnymi partiami fotografii.
Kolejnym etapem była korekta kolorystyczna, której dokonaliśmy w zakładce HSL (Hue, Saturation, Luminance). Staraliśmy się tak wyważyć paletę barw, by główny obiekt zdjęcia wyróżniał się na tle zieleni. Mając to na uwadze zwiększyliśmy dysproporcje pomiędzy chłodniejszym a cieplejszym odcieniem. Następnie postanowiliśmy znacząco zmniejszyć nasycenie barw z wyjątkiem tych, które odpowiadają za tonację skóry, czyli kolor czerwony, pomarańczowy i żółty. Te pozostawiliśmy bez większych zmian. Ostatecznie zmniejszyliśmy także blask i jasność zieleni, dzięki czemu ten kolor stał się ciemniejszy na tle innych barw. W konsekwencji obiekt zdjęcia uwidocznił się w kadrze.
Ponieważ zdjęcie było wykonane w formacie RAW (surowy plik, który potrzebuje cyfrowego wywołania), musieliśmy je wyostrzyć. W tym celu udaliśmy się do zakładki Detail, gdzie zmieniliśmy położenie suwaków odpowiadających za ostrość obrazu.
Mając już za sobą najważniejszą część (korekta kolorystyczna) w procesie tworzenia symulacji Kodak Gold 100, zdecydowaliśmy się wprowadzić drobne zmiany, które jeszcze bardziej spotęgują końcowy efekt. W związku z tym na fotografię nałożyliśmy wyraźną winietę, która wyeksponowała główny obiekt zdjęcia znajdujący się w centrum kadru. Ponadto, dodaliśmy delikatne ziarno, które nadało charakterystycznego efektu występującego na zdjęciach wywołanych z kliszy filmowej.
Ostatnią czynnością, którą wykonaliśmy w procesie postprodukcji, była nieznaczna zmiana kolorystyczna, której dokonaliśmy w zakładce Camera Calibration. Delikatnie zwiększyliśmy nasycenie koloru czerwonego i niebieskiego oraz zmieniliśmy odcień zielonego. Dzięki temu jeszcze bardziej odseparowaliśmy główny obiekt od tła zdjęcia.
Zdjęcie przed
Zdjęcie po
Powyższe zmiany dokonane w procesie postprodukcji są jedynie przykładem możliwości, jakie daje nam program Adobe Lightroom Jednakże ostateczny wygląd zdjęcia oraz symulacji kliszy filmowej w głównej mierze zależy od indywidualnego stylu i gustu fotografa. Dlatego też jedno zdjęcie może być punktem wyjścia dla różnych efektów końcowych. Warto jednak zdawać sobie sprawę, z jakich narzędzi możemy skorzystać pracując nad konkretnym zdjęciem.
W kolejnej odsłonie poradnika "Adobe Lightroom w małym palcu" pokażemy, jak w efektywny sposób korzystać z zakładki Split Toning, by osiągnąć różne kolorystyczne efekty.