Pentax smc DA 18-55 mm f/3.5-5.6 AL II - test obiektywu

Pentax smc DA 18-55 mm f/3.5-5.6 był uznawany za jeden z najlepszych "kitów" na rynku, dlatego pojawienie się w styczniu 2008 roku jego nowej wersji było zaskakujące. Wygląd zewnętrzny obiektywów jest bardzo podobny, różnią się właściwie tylko oznaczeniem serii. Podczas testu sprawdzimy jakie wewnętrzne zmiany wprowadzono i jak wpłynęły one na jakość otrzymywanych zdjęć. Aktualizacja (23.02.09): Po zwróceniu uwagi przez czytelników poprawiliśmy i zmieniliśmy oznaczenia niektórych wykresów.

Autor: Mariusz Zach

20 Luty 2009

Artykuł na: 9-16 minut

Dodaj ocenę

6. Rozmycie

Wartość BxU dostarczana przez DxO Analyzer opisuje jak ostry dla ludzkiego oka jest obraz planu fotograficznego. Bierze ona pod uwagę nie tylko ostrość obiektywu ale także jakość sensora i procesy obróbki obrazu w aparacie. Skala BxU jest dość prosta: 0 oznacza drastyczne przejście pomiędzy czernią i bielą, co w kryteriach obrazu jest zbyt ostre. 1 oznacza idealny obraz. Gdy rozmycie staje się bardziej widoczne, jego rozmiar określamy w pikselach. Ponieważ jednak liczba pikseli znajdująca się na określonym obszarze jest związana z rozdzielczością sensora i jego rozmiarem, skala BxU nie może być używana do porównywania aparatów z różną specyfikacją matrycy. Dlatego wartości BxU są także określane na odbitkach o rozmiarze 20 x 30. Dane są porównywane z uwzględnieniem wielkości matrycy i jej rozdzielczości:

poniżej 10 - obraz zbyt ostry

10-20 - obraz ostry

20-30 - delikatne rozmycie

30-40 - rozmycie widoczne

40-50 - rozmycie jest denerwujące

powyżej 50 - rozmycie nie do przyjęcia

Obiektywem Pentax smc DA 18-55 mm f/3.5-5.6 AL II można zrobić ostre zdjęcia właściwie w całym zakresie ogniskowych i przysłon. Najgorzej sytuacja wygląda dla 18mm na obrzeżach kadru.

Rozmycie tła wygląda bardzo przyzwoicie jak na tej klasy obiektyw.