Nikon AF-S Nikkor 20mm f/1,8G ED - test

7. Rozmycie

Wartość BxU dostarczana przez DxO Analyzer opisuje jak ostry dla ludzkiego oka jest obraz planu fotograficznego. Bierze ona pod uwagę nie tylko ostrość obiektywu ale także jakość sensora i procesy obróbki obrazu w aparacie. Skala BxU jest dość prosta: 0 oznacza drastyczne przejście pomiędzy czernią i bielą, co w kryteriach obrazu jest zbyt ostre. 1 oznacza idealny obraz. Gdy rozmycie staje się bardziej widoczne, jego rozmiar określamy w pikselach. Ponieważ jednak liczba pikseli znajdująca się na określonym obszarze jest związana z rozdzielczością sensora i jego rozmiarem, skala BxU nie może być używana do porównywania aparatów z różną specyfikacją matrycy. Dlatego wartości BxU są także określane na odbitkach o rozmiarze 20x30. Dane są porównywane z uwzględnieniem wielkości matrycy i jej rozdzielczości:

Wartości dla matrycy:
poniżej 0.5 - obraz zbyt ostry
0.5-1.5 - obraz ostry
1.5-2.5 - delikatne rozmycie
2.5-3.5 - rozmycie widoczne
3.5-4.5 - rozmycie jest denerwujące
powyżej 4.5 - rozmycie nie do przyjęcia

Zobacz wszystkie zdjęcia (2)

Wartości dla odbitki 20x30 cm:
poniżej 10 - obraz zbyt ostry
10-20 - obraz ostry
20-30 - delikatne rozmycie
30-40 - rozmycie widoczne
40-50 - rozmycie jest denerwujące
powyżej 50 - rozmycie nie do przyjęcia

Zobacz wszystkie zdjęcia (2)

Jak widać na pierwszym wykresie (rozmiar określamy w pikselach) na przysłonie f/1,8 rozmycie jest nie do przyjęcia, jednak na odbitce 20x30cm nie będzie widoczne i za wyjątkiem samych rogów kadru uzyskamy ostry obraz.

Wykres spłaszcza się dopiero po przymknięciu do f/8. Obraz ulega poprawie do tego stopnia, że na odbitce 20x30cm może wydawać się zbyt ostry.


Konstrukcja;
Autofokus;
Stabilizacja;
Rozdzielczość RAW;
Rozdzielczość JPEG;
Rozmycie;
Aberracja chromatyczna;
Dystorsja;
Winietowanie;
Odblaski;
Podsumowanie;
Zdjęcia do pobrania

Dodaj ocenę i odbierz darmowy e-book