Nikon D700 - test, część 2

4. Podsumowanie

Premiera Nikona D700 wzbudziła wiele emocji. Wreszcie na rynku pojawił się aparat pełnoklatkowy dla szerszej grupy odbiorców niż wąska grupa profesjonalistów. Po bardzo dobrych wynikach testu Nikona D3 i D300 można się było spodziewać podobnych wyników od modelu D700. W końcu w D700 zastosowano zaawansowane rozwiązania z poprzednich modeli.

Pierwsze o czym warto wspomnieć to znakomite wykonanie i wysokiej jakości materiały jakie zostały zastosowane do produkcji. Korpus został także uszczelniony dzięki czemu jest odporny na działanie trudnych warunków atmosferycznych. Nie można też narzekać na wyważenie i trzymanie aparatu, w końcu body jest prawie identyczne jak w modelu D300.

Kolejną zaletą D700 jest możliwość dostosowania ogromnej ilości parametrów - zarówno związanych z obsługą i menu jak i czysto fotograficznych. Dzięki temu każdy świadomy użytkownik jest w stanie ustawić aparat pod swoje wymagania. Bardzo przydatnym rozwiązaniem jest także menu info (dostępne pod przyciskiem info.) Nie można też zapomnieć o trzech programowalnych przyciskach, z których dwa umieszczono na przedniej ściance zwiększając tym samym prostotę obsługi lustrzanki.

Jednak najważniejszym elementem D700 który zasługuje na pochwałę jest pełnoklatkowa matryca o rozdzielczości 12,1 Mp wyposażona w system czyszczenia. Jej maksymalna czułość HI 2 wynosi aż 25600 ISO, a w pełni użytkowa jest czułość ISO 3200. Obraz reprodukowany przez nowego Nikona charakteryzuje się niskim szumem i wysokim poziomem reprodukcji szczegółów. Do tego D700 wyposażono w monitor o rozdzielczości 920 tys. punktów, który pozwala na precyzyjną ocenę zdjęć.

Do dużych plusów D700 należy też zaliczyć szybki i precyzyjny autofokus z 51 punktami pomiaru. Poza tym autofokus daje się skonfigurować nawet do potrzeb nawet najbardziej wymagających fotoreporterów.

Do wielu pozytywów musimy jednak dorzucić łyżkę dziegciu. Automatyczny balans bieli ma tendencje do bardzo swobodnej interpretacji zastanej temperatury barwowej. Nawet w jednej serii D700 może dać zdjęcia z różnym balansem bieli. W aparacie takiej klasy jest to duża wada. Trudno jest w takiej sytuacji robić zdjęcia w JPEG-ach. Należy także uważać na nieskalibrowane ISO Lo 1, odpowiednik ISO 100, ponieważ ma delikatne tendencje do prześwietlania najjaśniejszych części zdjęcia. Do mankamentów musimy też zaliczyć reprodukcję czerwieni. Kolejną wadą jest dość niefortunna obsługa trybu podglądu na żywo. Widać, że live view nie był priorytetem dla inżynierów Nikona.

Podsumowanie plusów i minusów wychodzi na korzyść D700. Aparat będzie dostępny w cenie około 8500 zł. Nie jest to mało pieniędzy szczególnie gdy będziemy chcieli kupić jakieś porządne obiektywy. Jednak osiągi porównywalne z D3 przekonają wielu profesjonalistów i zamożniejszych amatorów do tej konstrukcji. Poniżej przedstawiamy zestawienie najważniejszych plusów i minusów.

+ szybka praca autofokusa

+ 51 pól autofokusa

+ system 3D Colour Matrix II pozwalający na wygodne i łatwe śledzenie fotografowanego obiektu będącego w ruchu

+ bardzo szeroki zakres czułości ISO 100-25600

+ 12,1 Mp pełnoklatkowa matryca

+ system czyszczenia matrycy

+ bardzo dobre oddanie szczegółów do czułości ISO HI 1 (12800)

+ niski poziom szumu do ISO HI 1

+ brak występowania szumu przy długich czasach naświetlania

+ 3 definiowalne przyciski

+ menu info dostępne pod przyciskiem info

+ wysoka jakość użytych do produkcji materiałów

+ monitor o rozdzielczości 920 tys. punktów

+ możliwość osiągnięcia prędkości 8 kl/s z akumulatorem EN-EL4a poprzez grip MB-D10

+ dobre oddanie kolorów skóry

- automatyczny balans bieli

- niewłaściwa pozycja pokręteł sterujących

- niewłaściwe umieszczenie włączania podglądu na żywo

- reprodukcja czerwieni

Nikon D700 uzyskał 68%

wykres przedstawiający procentowe wyniki w poszczególnych częściach testu