Test lustrzanki Nikon D80 - część 2

8. Podsumowanie

Nikon D80 zaskoczył nas już w momencie wyjęcia z pudełka. Tak dobrze wykonanego aparatu jeszcze nie widzieliśmy w tej klasie cenowej sprzętu. Potem wraz z poznawaniem jego funkcji i możliwości bardzo dobre pierwsze wrażenie nie ustępowało, a nawet się pogłębiało. Co prawda cieniem rzucił się niewyłączalny wybierak krzyżowy z tyłu aparatu i niestandardowe podłączenie wężyka spustowego, ale to zaledwie drobne rysy na tej doskonałej konstrukcji. Gdy doszliśmy do testów zdjęciowych okazało się, że konstruktorzy Nikona nie skupili się na właściwościach fizycznych i przejęte z D200 i D50 możliwości fotograficzne zostały jeszcze poprawione. Szczególnie w kategorii szumów. Tu D80 pokonał nawet swojego większego brata D200.

Nikon D80 i jego poprzednik

Nowy D80 pobił na głowę nie tylko swojego poprzednika, model D70s, ale niebezpiecznie zbliżył się do półprofesjonalnego modelu D200. Zapewne wiele osób stanie przed wyborem czy kupić D80 i zaoszczędzić jakieś 2000 zł, czy jednak wydać więcej i wybrać D200. Na pewno ten drugi aparat można polecić osobom, które fotografują w trudnych warunkach. D200 jest uszczelniony i znacznie mocniej zbudowany. Jest też szybszy, bez problemu osiąga deklarowane 5 kl/s, podczas gdy testowany przez nas egzemplarz D80 zaledwie 2 kl/s (przy deklarowanych przez producenta 3 kl/s). D200 ze względu na wspólne gniazdo wężyka spustowego, możliwość współpracy z GPSem, kartami CF i nadajnikiem WiFi lepiej nadaje się jako zapasowe body dla topowych modeli D2. Tak więc, mimo bardzo wysokiej jakości obrazu D80 lepiej nadaje się do zastosowań amatorskich i półprofesjonanych.

Wiemy, że nasi czytelnicy oczekują od nas dużej surowości w testach i wszelkie chwalenie bywa odbierane jako schlebianie danemu producentowi. Trochę nam głupio, jednak mimo dużych wysiłków nie jesteśmy w stanie znaleźć poważnych wad w modelu D80. W swojej klasie Nikon stworzył aparat prawie idealny. Dlatego też w naszym teście, uzyskuje wartość 86% i najwyższą ocenę 6.

Errata.Jak zwykle dociekliwi i niezawodni czytelnicy Fotopolis.pl wytknęli nam, że D80 to jeden z ostatnich aparatów w tej klasie, który nie ma systemu oczyszczania matrycy. Ponieważ w przypadku systemu czyszczącego nie jesteśmy w stanie sprawdzić w teście redakcyjnym jego skuteczności - a tym samym ocenić, jego obecność nie może znacząco wpływać na ocenę testową. Dlatego też, w arkuszu oceny aparatu obniżymy o jeden punkt ocenę za funkcje matrycy CCD (z 5 do 4) oraz za wartość względem konkurencji (z 6 na 4). W rezultacie ocena procentowa spada z 88% do 86%, ocena ogólna pozostaje na poziomie 6.

Niestety nie możemy zgodzić się z zarzutem, że stabilizacja matrycy jest dużym brakiem D80. Aparat oferuje użyteczną pod względem jakości obrazu czułość ISO 3200, która pozwala robić zdjęcia w złych warunkach oświetleniowych. Poza tym w ofercie firmy Nikon znajdują się obiektywy wyposażone w optyczną stabilizację obrazu.

Zalety i wady:

+ doskonała jakość wykonania i wyposażenie aparatu

+ dopracowany system obsługi aparatu, bogactwo trybów fotografowania i optymalizacji zdjęć i zaawansowany system kontroli błysku

+ duża szybkość działania i przesyłu zdjęć do komputera

+ bardzo dobry układ automatycznego pomiaru ekspozycji i ostrości

+ wysoka jakość zdjęć w pełnym zakresie czułości i trybów optymalizacji zdjęć

- kilka irytujących rozwiązań konstrukcyjnych: podświetlenie matówki, tylny wybierak, niestandardowe gniazdo wężyka, zatwierdzanie w menu optymalizacji, przednie kółko nastaw

- brak systemu oczyszczania matrycy

Nikon D80 uzyskał 86%