Właściwości i funkcje fotograficzne

Olympus C-7070 Wide Zoom to kolejny spośród "wielkich" przedstawicieli zaawansowanych kompaktów wyposażony w 7-megapikselowy sensor CCD. Podobnie jak jego świetny poprzednik dysponuje szeroką gamą trybów pracy oraz imponującą listą dostępnych ustawień umożliwiających uzyskiwanie optymalnych obrazów. Zapraszamy zatem do lektury testu tego interesującego aparatu.

Autor: mmi

28 Styczeń 2005

Artykuł na: 49-60 minut

Spis treści

6. WŁAŚCIWOŚCI I FUNKCJE FOTOGRAFICZNE

C-7070 jak przystało na zaawansowany kompakt udostępnia wszystkie podstawowe tryby pracy oraz szereg programów optymalizujących ekspozycję względem charakteru sceny. Wszystkie dostępne są za pomocą wygodnego pokrętła trybów pracy, które znajduje się na górnej części obudowy aparatu. Gwarantuje to szybką i przyjemną obsługę. W tym miejscu koniecznie musimy odnotować definiowalny przycisk użytkownika (mały prawy guzik nad pokrętłem), oferujący po uprzedniej definicji błyskawiczny, przez co niebywale wygodny dostęp do następujących nastawów:

drive (tryb napędu)
czułości ISO
tryb lampy błyskowej
synchronizacja błysku z długimi czasami
ciągły pomiar AF
zoom cyfrowy
redukcja szumów
filtry czarno-białe, sepia
notatka do zdjęcia i filmu
ramki asystujące
histogram
My Mode
rozdzielczość
balans bieli
sceny
ostrość
kontrast
nasycenie
barwa

Argumentować takiego rozwiązania z pewnością nie trzeba. W naszej opinii za wygodę i ergonomię obsługi należy się duży plus.

Tryby pracy

(P) Automatyka programowa - w pełni automatyczny dobór parametrów ekspozycji z dostępem do wszystkich ustawień aparatu, niestety bez fleksji (czyli płynnej zmiany relacji przysłona/czas)
(A) Priorytet przysłony - automatyka ekspozycji dobierana na podstawie ręcznie zadanej przysłony, dostępne wartości obejmują zakres F2.8-11.0 / F4.8-11.0 (W/T), który przechodzimy w skokach co 1/3 lub 1/2EV uprzednio zdefiniowanych z poziomu menu (Setup)
(S) Priorytet migawki - automatyka ekspozycji dobierana na podstawie ręcznie zadanego czasu otwarcia migawki, oferowane czasy obejmują zakres od 1/2000 do 4 sekund także w uprzednio zdefiniowanych z poziomu menu skoku co 1/3 lub 1/2EV
(M) Manual - kontrola ekspozycji z samodzielnym, ręcznym doborem parametru przysłony i czasu naświetlania, dostępne wartości otworu przysłony pozostają niezmienne, natomiast zakres czasów rozszerzony zostaje do 15 sekund oraz wymuszony czas BULB, aktualnie nastawiany parametr wybieramy przyciskiem korekty ekspozycji i zmieniamy go pokrętłem funkcyjnym, natomiast wbudowany światłomierz informuje o poprawności ekspozycji w skali +/-3EV, po przekroczeniu której sygnalizuje zmieniając kolor na czerwony
(My) Ustawienia własne - szybkie przywołanie jednego z 4 własnych ustawień użytkownika obejmujących cały aparat
(Film) - 640x480 oraz 320x240 obydwa w tempie 30 lub 15 kl/s, ograniczone tylko pojemnością karty (długości dla 1GB), wszystkie ustawienia muszą być zdefiniowane przed rozpoczęciem rejestracji
(SCENE) Programy tematyczne - optymalizujące ekspozycję programy tematyczne na listę, których wchodzą

Kontrola ekspozycji

Podobnie jak w poprzedniku za poprawną ekspozycję odpowiada niezwykle przemyślany system pomiarowy obejmujący: tryb ESP (inteligentny, oddzielny pomiar centralnej części kadru i obszaru wokół niego), SPOT (punktowy pomiar skojarzony z aktywnym polem AF), MULTI (z pomiarem wykonywanym w 8 punktach kadru i uśrednianiem wyniku) oraz SKONCENTROWANY (polegający na pomiarze całości ze wzmocnieniem wraz ze zbliżającym się centrum kadru). Trzeba przyznać, iż lista zaiste imponująca. Dodajmy do tego dedykowany przyciski blokady ekspozycji (AEL) umożliwiający przekomponowanie poprzez korektę kadru, a uzyskamy system dający użytkownikowi szereg rozwiązań stanowiących odpowiednią alternatywę dla każdej sytuacji zdjęciowej.

Uzyskana na podstawie zadanego pomiaru ekspozycja, w każdym z zaawansowanych trybów pracy (poza manualem) może zostać skorygowana w typowym zakresie +/-2EV ze skokiem 1/3 lub 1/2EV. Wykonujemy to poprzez kombinacyjne połączenie przycisków korekty oraz pokrętła nastawczego. Jak wspomnieliśmy praca w "manualu" dzięki wbudowanemu światłomierzowi jest bardzo wygodna i naszym zdaniem nie powinna przynieść większych trudności nawet początkującym użytkownikom.

W osiągnięciu optymalnych efektów zdjęciowych osobom bardziej wymagającym lub też mniej zdecydowanym z pewnością przyjdzie bracketing ekspozycji. Oferuje on 3 lub 5 zdjęciową serię ze stałą zmienną wartością ekspozycji 1/3, 2/3 lub 1.0EV. Warto także wspomnieć o możliwości wyświetlenia zarówno podczas odtwarzania jak i jeszcze w czasie rejestracji ilustrującego rozkład jasności histogramu, który poza tradycyjnym wykresem słupkowym może także przyjąć formę informującą o obszarach tracących cienie (kolor niebieski) i jasności (czerwony). Bardzo wygodne rozwiązanie.

Kolejnym ze sposobów kontroli ekspozycji jest zastosowany ekwiwalent czułości. C-7070 poza jej automatyką oferuje obniżoną wartość ISO80 oraz typowe ISO100, 200 i 400. Co prawda aparat nie posiada dedykowanego do czułości przycisku umieszczonego na obudowie, a przy ustawieniach fabrycznych do jej wyboru dochodzimy dopiero z poziomu menu. Jednakże w naszej opinii przy tak obszernej plastyczności samego menu a także niebywale szerokich możliwościach definicji przycisku funkcyjnego nie jest to rozwiązanie uciążliwe.

Pomiar ostrości

Natomiast istotne zmiany zaszły w systemie pomiaru ostrości. Zacznijmy od tego, iż pomiar realizowany jest poprzez obiektyw na podstawie detekcji kontrastu. Jak powszechnie wiadomo, jest to pomiar bardzo precyzyjny jednak dość wolny i wymagający dość dobrych warunków oświetleniowych (słabe światło = dużo szarości = niski kontrast). Dlatego też system ten wspomagany jest zewnętrznym sensorem pasywnym a w wyjątkowo trudnych sytuacjach asystuje im podświetlająca skupionym pomarańczowym promieniem lampka. Przyznajemy, iż taka kombinacja podobnie jak w C-5060 owocuje wysoką skutecznością nawet przy okazji trudnych zdjęć nocnych przy dużym dystansie od fotografowanego obiektu.

Przejdźmy zatem do możliwości opisywanego systemu pomiarowego. Zacznijmy od sposobu ostrzenia, który w C-7070WZ odbywa się w tradycyjny sposób pojedynczy (ze wymaganym wciśnięciem do połowy spustu) oraz ciągły (nie wymagające jego wciskania w celu rozpoczęcia pomiaru). Co prawda w obydwu przypadkach aparat oferuje ostrzenie matrycowe (iESP) lokalizujące pole pomiarowe na zasadzie pierwszeństwa pierwszego planu oraz ostrzenie determinujące pole pomiarowe centralnie (SPOT), to jednak przy ciągłym ogniskowaniu ostrość uzyskiwał tylko centralny obszar. Z kolei przy ostrzeniu punktowym mamy do wyboru jedno ze 143 możliwych pozycji pola pomiarowego, które rozmieszczone są w układzie 13x11 obejmując kadr w ok. 75% w pionie i ok. 87,5% w poziomie. Takie rozwiązanie w sposób znaczny przyczynia się do podniesienia wygody w precyzyjnym komponowaniu kadru i z powodzeniem zastąpić może konieczność blokady ekspozycji w choćby w potrzebie przekadrowania ujęcia, choć jak wspomnieliśmy aparat posiada taką możliwość i dedykowany do niej przycisk (AE-L).

Pora zatem przyjrzeć się wspomnianym nowościom. C-7070 posiada także dwa nowe rozwiązania automatycznego ustawienia ostrości: tzw. "wyrokujący" oraz "ruchomy". Pierwszy ma działać na zasadzie popularnej "dobiegaczki" - śledząc namierzony obiekt gdy ten zmieni swoją odległość (zbliżając się lub oddalając) w obrębie centralnego pola pomiarowego. Przyznajemy, iż rozwiązanie to jest zdecydowanie bardziej efektywne aniżeli mozolne ostrzenie ciągłe, jednak mimo wszystko na skutek kilku pomyłek jakie zdarzyły się podczas trwania testu, nadal pozostawia odrobinę do życzenia.

Drugie z nowych rozwiązań o nazwie MOTION AF polega na automatycznym podążaniu za obiektem zmieniającym miejsce w kadrze. Odbywa się ono w obrębie wspomnianych 143 pól pomiarowych. I tu ponownie wspomnimy o kilku pomyłkach by na koniec stwierdzić, że system jest całkiem skuteczny. Na przestrzeni testu aparat słabiej sobie radził gdy fotografowaliśmy obiekty szybko zmieniające położenie w kadrze (jak jak przejeżdżający motor czy biegnące dziecko), natomiast gdy ruch nie był już tak dynamiczny (jak w przypadku poruszających się na silnym wietrze balonów czy też spacerującego po parapecie gołębia) wyniki były już w pełni zadowalające. Wobec powyższego uznajemy nowe rozwiązania za krok w dobrą stronę, a ogólne osiągi systemu pomiarowego za więcej niż dobre.

Ponadto aparat umożliwia także ostrzenie manualne, polegające na powiększeniu centralnej części kadru i ręcznym doborze skali odległości podawanej (w metrach lub stopach) po lewej stronie monitora. Tradycyjnie już Olympusy imponują możliwościami makro-fotograficznymi. Nie inaczej jest tym razem. Zarówno w trybie normalnej rejestracji jak i w trybie makro układ ostrzy z odległości ok. 15 / 20 cm (W/T), natomiast w trybie super makro dystans maleje do zaledwie 3 cm a ogniskowa zostaje zablokowana na ekwiwalentnym poziomie 55 mm umożliwiając tym samym rejestrację obszaru o powierzchni 2,7x2,0 cm. To robi wrażenie.

Balans bieli

Podobnie jak w przypadku poprzednika także i w C-7070 system równoważenia światła białego jest niezwykle rozbudowany. W aparacie podzielony on został na 5 sekcji (zakładek): Auto, Preset1 (z predefiniowanym balansem do cienia, chmur, pełnego i zachodzącego słońca), Preset2 (z 4 profilami balansu dla światła jarzeniowego oraz jednym żarowym) oraz SET (czyli definiowany względem wzorca - szarej lub białej karty). Porównując z konkurencją już w tym miejscu system prezentuje się bardzo okazale, choć oczywiście nie opisaliśmy jeszcze pełnych jego możliwości. Otóż najsilniejszą i bardzo charakterystyczną cechą zaawansowanych aparatów Olympusa jest możliwość wprowadzenia ręcznej poprawki każdego z ustawionego wcześniej profilu balansu (włączając nawet pomiarowy!) w szerokiej skali +/-7 kolejno ochładzając (+) lub ocieplając (-) tonację obrazu. Taką korektę możemy także zapisać w jednym z 4 dostępnych kanałów, przywołując ją w razie potrzeby z poziomu ostatniej zakładki Custom. Po raz kolejny musimy przyznać, że takiej plastyczności i precyzji w doborze optymalnej reprodukcji tonalnej nie oferuje żaden z przedstawicieli konkurujących "stajni" w tej klasie sprzętu. Zatem w naszej ocenie systemowi równoważenia bieli C-7070 z całą pewnością należy się najwyższe uznanie.