Mobile
Oppo Find X8 Pro - topowe aparaty wspierane AI. Czy to przepis na najlepszy fotograficzny smartfon na rynku?
Na wystawie prezentowane są przede wszystkim prace z lat 1956 - 1975, okresu największej aktywności Piaseckiego. Oglądać można zdjęcia reportażowe, publikowane m.in. na łamach "Tygodnika Powszechnego". Na czarno-białych fotografiach oglądamy przechodniów, dzieci, ich nieświadome gesty i miny. Piasecki zwracał szczególną uwagę na relacje w tłumie, na ulicy, w miejscach publicznych. Są opustoszałe zaułki, podwórka, obdrapane ściany starych budynków. Na wystawie prezentowany jest również slide show fotografii dokumentujących życie artystyczne Teatru na Tarczyńskiej, później Teatru Osobnego, który działał w mieszkaniu Mirona Białoszewskiego.
Znaczącą część prezentacji stanowią heliografie, miniatury i kolaże. Autor odważnie eksperymentował z możliwościami materiałów światłoczułych. Tworzył kompozycje, którym często bliżej do malarstwa czy grafiki. Łączył różne techniki, zestawiał rozmaite materiały, budował kompozycje przestrzenne.
Wystawa w warszawskiej Zachęcie jest pierwszą próbą całościowego ujęcia bogatej i wielowątkowej twórczości artysty uwzględniającą różne dziedziny plastyki - malarstwo, grafikę, rzeźbę, a także fotografię, w tym fotografię reportażową, której sam artysty nigdy nie wystawiał. Bazuje na bogatych, dotąd nieopracowanych zbiorach podkrakowskiego archiwum twórcy, a także kolekcjach polskich oraz szwedzkich muzeów (Muzeum Narodowego w Warszawie, Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Narodowego w Poznaniu, Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowego w Krakowie, Malmö Konstmuseum, Skissernas Museum w Lund) i galerii (Galerii Starmach, Galerii Piekary, Galerii 86) oraz prywatnych właścicieli.
Marek Piasecki(ur. 1935) Od 1945 do 1967 mieszkał w Krakowie, później przeniósł się do Lund w południowej Szwecji. Tam mieszka do dziś. Zajmuje się fotografią, malarstwem, grafiką i rzeźbą. Od roku 1957 był członkiem II Grupy Krakowskiej. W latach 1958-62 pracował jako fotoreporter i ilustrator "Tygodnika Powszechnego". Jego fotografie i heliografie ukazywały się w książkach wydawnictwa Znak i Wydawnictwa Literackiego. Publikowano je również w wielu czasopismach, między innymi w "Fotografii", w miesięczniku "Polska", "Poezja", "Więź" oraz "Ty i Ja". Jako fotograf zajmował się też portretem, aktem oraz krajobrazem. Przede wszystkim znany był jednak jako twórca grafik na papierze światłoczułym (głównie heliografii) oraz fotografii lalek w charakterystycznych trójwymiarowych oprawach. W latach 1955-1963 fotografował przedstawienia, scenografię i aktorów Teatru na Tarczyńskiej (od 1958 Teatru Osobnego z siedzibą w mieszkaniu Białoszewskiego przy pl. Dąbrowskiego). Ważną dziedziną jego twórczości były kolaże, "miniatury - malarstwo z elementami techniki heliograficznej, kolażu i techniki reliefowej oraz konstrukcje przestrzenne, tzw. przedmioty, które tworzył w latach 50. i 60. Były to przestrzenne montaże wykorzystujące "gotowe elementy" zamknięte w charakterystycznych "skrzynkach". W latach 80. i 90. zajmował się techniką monotypii, a także fotografią kolorową. Uczestniczył w wielu wystawach w kraju i za granicą.
Marek PiaseckiFRAGILE
Termin: 28.11.2008 - 1.02.2009
Narodowa Galeria Sztuki Zachęta
Pl. Małachowskiego 3, Warszawa