Test kieszonkowych superzoomów - część 1

Kieszonkowe kompakty z dużym zoomem to jedne z najczęściej wybieranych aparatów na wakacyjne wyjazdy. W tym teście porównaliśmy 6 modeli, których zoom wynosi przynajmniej 10x, a wymiary nie odstają od reszty standardowych kompaktów. Z myślą o podróżujących, wszystkie z nich posiadają możliwość rejestracji filmów HD, a niektóre nawet wbudowany GPS. W pierwszej części testu sprawdzimy Nikona Coolpix S8000, Sony Cyber-shot HX5 i Olympusa mju-9010.

Autor: Damian Bednarzak

7 Maj 2010
Artykuł na: 38-48 minut

Nikon Coolpix S8000

Nikon Coolpix S8000 to jeden z najmniejszych (tuż po Olympusie mju-9010) i najsmuklejszych aparatów w tym zestawieniu. Jednak małe wymiary nie przeszkodziły producentowi w umieszczeniu obiektywu o 10-krotnym zoomie oraz chowanej lampy błyskowej. Sercem aparatu jest 14-megapikselowa matryca o standardowym rozmiarze 1/2,3 cala współpracująca z procesorem obrazu EXPEED. Na wstępie warto również wspomnieć o dużym, 3-calowym monitorze LCD o wysokiej rozdzielczości 921 000 punktów.

  • 14 MP matryca CCD 1/2,3 cala
  • obiektyw o 10-krotnym zoomie (ekw. 30-300 mm) f/3,5-5,6
  • 3-calowy wyświetlacz LCD (921 000 punktów)
  • filmy HD 720p bez zoomu
  • cena 1100 zł
set1
set1

Budowa, ergonomia i menu

Dzięki niewielkim wymiarom oraz regularnej budowie, Nikona możemy mieć zawsze przy sobie. Gdy jest wyłączony, obiektyw bardzo nieznacznie wystaje poza obrys prostopadłościanu, dzięki czemu bez problemu schowamy go do kieszeni. Czarny kolor obudowy oraz srebrne dodatki nadają mu ponadczasowy, elegancki wygląd. Brak choćby znikomego gripa do pewnego stopnia rekompensuje wyłożenie fragmentu obudowy materiałem antypoślizgowym.

Coolpix S8000 jest stosunkowo prostym aparatem, toteż nie jesteśmy przytłoczeni ogromem elementów sterujących. Na górnej ściance, oprócz włącznika On/Off, widzimy wygodny pierścień obsługujący zoom, a wewnątrz niego spust migawki.

górna ścianka

Tak jak w większości kompaktów, tylna ścianka zdominowana jest przez wyświetlacz LCD. Oprócz niego widzimy nawigator wraz z obrotową tarczą oraz przyciski trybu odtwarzania (umożliwiający włączenie aparatu), menu i kosza. Niestety Nikon, podobnie jak Olympus mju-9010, nie posiada tarczy trybów - wybór odbywa się w menu uaktywnianym przyciskiem z zielonym aparatem. W sumie wybór i tak byłby skromny, gdyż Nikon nie posiada zaawansowanych trybów P, A, S czy M. Na plus natomiast należy ocenić wcześniej wspomnianą tarczę znajdującą się na nawigatorze - dzięki niej w szybki sposób możemy przewijać zdjęcia i poruszać się po menu.

tylna ścianka

Samo menu Nikona jest uporządkowane i dzięki dobrej jakości wyświetlacza bardzo czytelne. Główne zakładki możemy wyświetlać w trybie tekstowym oraz w postaci ikon (wówczas wszystkie pozycje mieszczą się jednocześnie na ekranie). Zapewne niemal wyłącznie będziemy korzystać z pierwszej zakładki o nazwie Tryb obrazu, znajduje się w niej jedynie 7, ale najistotniejszych pozycji.

przejrzyste menu Nikona

Monitor

Nikona z pewnością należy pochwalić za dobrej jakości monitor LCD. 3-calowa konstrukcja o zawrotnej rozdzielczości 921 000 pkt. pomaga poprawnie ocenić jakość zdjęcia. Zastrzeżenia można mieć jedynie co do jego jasności i odwzorowania barw, pod względem której ustępuje np. monitorowi Lumiksa TZ10.

Obiektyw

Obiektyw Nikona posiada 10-krotny zoom optyczny o ekwiwalencie ogniskowych 30-300 mm. Najkrótsza ogniskowa daje tylko przeciętnie szeroki kąt widzenia i odstaje od pozostałych konstrukcji, szczególnie tych 24 i 25 milimetrowych. Za to zyskujemy na dłuższym brzegu, który odpowiada całkiem przyzwoitemu zbliżeniu (ekw. 300 mm). Światło obiektywu jest typowe dla popularnych kompaktów i kitowych obiektywów lustrzanek, wynosi f/3.5-5.6.

pozycja obiektywu dla skrajnych ogniskowych

Poniżej przedstawiamy wycinki zdjęć tablicy testowej w centrum i na brzegu kadru. Reprodukcja szczegółów układu obiektyw-matryca niestety nie jest taka jakiej byśmy oczekiwali po 14 MP matrycy i wynosi około 1600 LPH. Do tego na brzegu kadru zauważamy dosyć dużą aberrację chromatyczną.

wycinek z centrum kadru
wycinek z brzegu kadru

Lampa błyskowa

Ciekawym elementem Nikona S8000 jest lampa błyskowa. Podobnie jak w Canonie SX210 IS jest ona chowana - wyskakuje w momencie kiedy ustawienia oraz warunki oświetleniowe są odpowiednie do jej użycia. O jej schowanie musimy natomiast zadbać sami. Plusem takiego rozwiązania jest jej stosunkowo wysoka pozycja oraz brak ryzyka, że przypadkowo zasłonimy ją palcem. Plusem jest możliwość synchronizacji błysku lampy z długimi czasami migawki, co umożliwia łatwe wykonanie portretu w plenerze nocnym.

Odtwarzanie zdjęć

Podstawowym trybem odtwarzania jest wyświetlenie pojedynczego zdjęcia, naciskając przycisk OK uzykujemy dostęp do szczegółowych danych oraz histogramu. Co ważne, dzięki tarczy możemy szybko poruszać się między wykonanymi zdjęciami, a dzięki szybkiemu ich wyświetlaniu uzyskujemy efekt animacji. Ponadto mamy możliwość wyświetlenia miniatur (maksymalnie 16) oraz wygodnego kalendarza.

tryb odtwarzania

Fotografowanie

Szybkość działania

Włączenie Nikona S8000 odbywa się bardzo szybko, pierwsze zdjęcie uda nam się zrobić już w 1,3 sekundy po włączeniu. To bardzo dobry wynik, w ogóle Nikona należy pochwalić za szybką pracę. Na przezoomowanie całego 10-krotnego zakresu aparat potrzebuje 2,2 sekundy, co jest czasem stosunkowo krótkim. Gorzej jest z precyzją zooma - silnik porusza się z tylko jedną prędkością i może zatrzymać się w 18 pozycjach.

Pomiar ostrości

AF Nikona działa sprawnie i bardzo szybko, szczególnie w warunkach dobrego oświetlenia i kontrastowej sceny. W większości warunków w jakich będzie wykorzystywany wyprzedza pod względem szybkości ustawiania ostrości aparaty konkurencji (przeciętny czas działania AF 0,2 - 0,7 s).

Pomiar światła

Nikon S8000 jako jeden z nielicznych posiada tylko dwa sposoby pomiaru światła: matrycowy oraz centralnie-ważony. Brak pomiaru punktowego nie jest nadmiernie dokuczliwy, gdyż w większości sytuacji możemy polegać na pomiarze matrycowym. To jednak nie wyeliminuje sytuacji, w których za brak pomiaru punktowego będziemy musieli odpłacić się korzystaniem z korekty ekspozycji.

pomiar matrycowe - poprawnie naświetlona scena

Tryby ekspozycji

Tak jak wspominaliśmy wcześniej, Nikon S8000 jest dosyć prostym aparatem. Ma to zarówno swoje zalety jak i wady - mała ilośc trybów ekspozycji ułatwia obsługę, ale utrudnia wykonanie bardziej kreatywnych zdjęć. W Nikonie nie znajdziemy trybów PASM ani znanych z Sony trybów ułatwiających wykonanie zdjęcia w trudnych warunkach czy łączonych panoram. Dostępny jest za to tryb Portret inteligentny, gdzie priorytetem ostrości jest twarz oraz zastaje delikatnie wygładzona skóra.

tryby ekspozycji Nikona S8000

Warto więc zatrzymać się na chwile przy Trybie autmatycznym, który na szczęście nie jest w pełni automatyczny, gdyż możemy dobierać czułość ISO, pomiar światła czy tryby pracy lampy błyskowej. Sprawuje się on bardzo dobrze i tak naprawdę można go porównać do trybu P w aparatach konkurencji.

Balans bieli

Oprócz wszechobecnego pomiaru automatycznego oraz podstawowych zdefiniowanych Nikon posiada możliwość zmierzenia balansu bieli przy pomocy białej kartki. W przypadku braku możliwości zapisu w postaci plików RAW w wielu sytuacjach jest to jedyna skuteczna metoda precyzyjnego określenia temperatury barwowej światła. W codziennym fotografowaniu, automatyczny balans bieli radził sobie bardzo dobrze, co można stwierdzić po "Zdjęciach do pobrania" wykonanych przy ustawieniu automatycznego WB.

Filmowanie

W kompaktach o cenie około 1000 zł standardem stała się możliwość rejestracji filmów HD 720p z autofokusem. Nikon S8000 nie wykracza poza tą normę. Niestety nie możemy podczas rejestracji korzystać z zooma optycznego. Co do samej jakości obrazu to również nie ma powodów do zachwytów, Canon SX210 IS przy tej samej rozdzielczości oferuje lepszą jakość obrazu, nie wspominając o 1080i z Sony HX5.

Jakość zdjęć

Szum

Duża rozdzielczość matrycy nigdy nie pomaga uzyskać nisko zaszumionych zdjęć. W Nikonie mamy 14,2 MP matrycę CCD o standardowym ( i niestety niewielkim) rozmiarze 1/2,3-cala. Mimo to jakość obrazu pod względem szumu nie jest niższa od aparatów konkurencji, nawet tych o 12 MP, za czym stoi zapewne skuteczne odszumienie sygnału z matrycy. W zakresie ISO 100 - 400 obraz charakteryzuję się wysoką jakością i na pewno różnic na odbitkach 10x15 nie zauważymy. Używanie wyższych czułości wiąże się z utratą szczegółów, ale co ważne nie pojawiają się przebarwienia, które rzucały by się w oczy.

ISO 100
ISO 200
ISO 400
ISO 800
ISO 1600
ISO 3200

Reprodukcja szczegółów

Niestety, reprodukcja szczegółów nie jest mocną stroną Nikona. Nie przynosi też mu wstydu, gdyż w poniższym zestawieniu znajdują się aparaty o gorszej reprodukcji szczegółów. Szkoda, ponieważ 14,2 MP powinno stawiać Nikona S8000 w czołówce stawki. Pocieszający jest fakt, iż w Nikonie, wraz ze zwiększaniem czułości nie spada diametralnie liczba szczegółów - od ISO 100 do ISO 800 stoją na przyzwoitym poziomie.

ISO 100
ISO 200
ISO 400
ISO 800
ISO 1600
ISO 3200

Reprodukcja kolorów

Nikon S8000 świetnie radzi sobie z reprodukcją kolorów. Dzięki mocno wysyconemu niebieskiemu, uzyskujemy ładny kolor nieba. Na szczęście nie zakłóca to balansu między pozostałymi barwami, dzięki czemu zdjęcia wyglądają naturalnie.

tablica Gretaga wraz z kolorami podstawowymi oraz tonami skóry

Podsumowanie

Niezaprzeczalnymi plusami Nikona S8000 są smukła budowa oraz regularne kształty, co sprawia, że możemy go mieć zawsze przy sobie. Atutem jest również 10-krotny zoom, ale zaczynający się od ekwiwalentu 30 mm, czyli niezbyt szeroko. Początkujący z pewnością docenią łatwość obsługi, niestety bardziej zaawansowanym użytkownikom może brakować trybów półautmatycznych czy manualnego.

Zaletą Nikona S8000 jest jakość zdjęć, szczególnie dobrze wypada pod kątem odwzorowania kolorów. Nieco gorzej jest z reprodukcją szczegółów, niską jak na matrycę o rozdzielczości 14,2 MP. Pewien niedosyt odczuwamy w związku z nagrywaniem filmów, oczywiście do dyspozycji mamy rozdzielczość HD 720p, lecz przy nie działającym zoomie optycznym.

+ rozmiary i ergonomia

+ dobrej jakości LCD

+ szybkość działania

+ reprodukcja kolorów

+ podnoszona lampa błyskowa

+ elegancki wygląd

- przeciętne odwzorowanie szczegółów

- brak trybów PASM

Zdjęcia do pobrania

10/4000 s, f/3.5, ISO 100, ogniskowa: 30 mm (ekwiwalent dla pełnej klatki)
10/4000 s, f/7.0, ISO 400, ogniskowa: 30 mm (ekwiwalent dla pełnej klatki)
10/6400 s, f/7.0, ISO 800, ogniskowa: 30 mm (ekwiwalent dla pełnej klatki)
10/600 s, f/4.3, ISO 100, ogniskowa: 77 mm (ekwiwalent dla pełnej klatki)
10/1000 s, f/4.6, ISO 100, ogniskowa: 116 mm (ekwiwalent dla pełnej klatki)
10/800 s, f/4.3, ISO 100, ogniskowa: 77 mm (ekwiwalent dla pełnej klatki)
Skopiuj link
Komentarze
Więcej w kategorii: Aparaty
Leica Q3 43 - pierwsze wrażenia i zdjęcia przykładowe (RAW)
Leica Q3 43 - pierwsze wrażenia i zdjęcia przykładowe (RAW)
Po latach próśb, na rynku ląduje wreszcie Leica Q w wersji z obiektywem standardowym. Sprawdzamy, co ma do zaoferowania zestaw, na który tylu czekało.
16
Hover Air X1 - dron inny, niż wszystkie [TEST]
Hover Air X1 - dron inny, niż wszystkie [TEST]
Hover to dron zamykający esencję ujęć lotniczych w najprostszej możliwej formie, którą można obsługiwać bez żadnego kontrolera i która chce zmienić nasze myślenie o dronach....
23
Nikon Z6 III - test aparatu
Nikon Z6 III - test aparatu
Trzecia generacja Nikona Z6 ma już niewiele wspólnego z poprzednikiem. Czy nowy korpus ma szansę zdobyć szturmem rynek? Sprawdzamy jego potencjał…
63
Powiązane artykuły