Akcesoria
Godox V100 - nowa definicja lampy reporterskiej?
3. WŁAŚCIWOŚCI FOTOGRAFICZNE
Pomiar ostrości
System pomiar ostrości oparty jest na detekcji kontrastu i działa dość sprawnie. Pomyłki (lub dłuższe strojenie) występują w słabszym świetle - R40 nie ma lampy wspomagającej pomiar AF. Zakres pomiaru wynosi od 10 do 60cm w trybie makro oraz od 60cm do nieskończoności w trybie normalnym. Punkty pomiaru AF rozstawione są w szeregu od brzegu do brzegu kadru (system 5-punktowy) i z poziomu menu możemy wybrać pomiar Multi (automatyczny wybór punktów aktywnych z pierwszeństwem pierwszego planu) lub pomiar punktowy, centralny. Po nastawieniu ostrości, sygnalizowanym diodą, możemy z lekko dociśniętym spustem migawki zablokować ostrość.
Przycisk "makro" (pozycja "góra" nawigatora) pozwala na szybkie wybranie trybu pomiaru ostrości: normalny / nieskończoność / makro / ostrość manualna. Jeśli wybierzemy tę ostatnią pozycję na dole ekranu pojawi się skala odległości z przybliżoną wartością aktualną. Korzystanie z MF wymaga doświadczenia i umiejętności oszacowania dystansu (na wspomnianą skalę lub to co widać na monitorze lepiej się nie zdawać przy ważnych zdjęciach). W trybie makro obiektyw ustawia się na pozycji zbliżonej do najmniejszej ogniskowej (szeroki kąt) i zoom optyczny nie jest dostępny (tylko zoom cyfrowy).
Ekspozycja
Do dyspozycji mamy trzy rodzaje pomiaru ostrości wybierane w menu rejestracji. Są to: pomiar wielosegmentowy (ogólny), pomiar centralnie-ważony uśredniony oraz pomiar punktowy. Dokładność pomiaru podczas fotografowania można oszacować na podstawie tego co widzimy na LCD. W trybie automatyki ekspozycji aparat korzysta z czasów naświetlania z zakresu 1/8 - 1/2000 sek. w trybie normalnym lub 2 - 1/2000 sek. przy zdjęciach nocnych. Najdłuższy czas w trybie normalnym (1/8 sek.) jest nieco za krótki i już pod wieczór musimy korzystać z programu nocnego. Przysłona dobierana jest automatycznie z wartości F2.8 / F4.8 dla szerokiego kąta oraz F4.9 / F8.4 dla maksymalnego zbliżenia.
Rozdzielczość i kompresja
Casio QV-R40 posiada 1/1.8-calowy sensor światłoczuły CCD o całkowitej liczbie 4.13 Megapikseli. Do dyspozycji mamy 5 rozdzielczości obrazu od maksymalnej 2304 x 1712 do minimalnej 640 x 480. Zdjęcia zapisywane są w formacie JPEG (Exif 2.2) w jednym z trzech poziomów kompresji (Fine / Normal / Economy). Aparat posiada wbudowaną pamięć 10MB, która pomieści do 4 zdjęć w najwyższej rozdzielczości/jakości. Warto więc zaopatrzyć się od razu w pojemną kartę SD / MMC.
Czułość i korekta obrazu
Choć sensor CCD zastosowany w QV-R40 ma spore rozmiary to ekwiwalenty czułości kończą się na ISO 320 (pozostałe wartości to ISO 80 oraz ISO 160). Wyjaśnijmy, że im większa matryca tym większe piksele i tym większa światłoczułość. Może jest tak ze względu na skłonność do generowania szumów w obrazie przy wyższych czułościach. Z tego samego powodu aparat chętnie korzysta (w trybie Auto) z czułości najniższej. Co ciekawe następca R40, zaprezentowany niedawno QV-R41, ma identyczną matrycę CCD, a zakres czułości aż do ISO 500.
Szybkość pracy
Wszystkie bezlitośnie wytknięte powyżej wady są do wybaczenia wobec jednej wielkiej zalety. QV-R40 jest jednym z najszybszych, jeśli nie najszybszym, kompaktem na rynku. Pełną gotowość do wykonania pierwszego zdjęcia (od włączenia) aparat osiąga po upływie 1.4 sek. (producent twierdzi, że 1 sek.). Opóźnienie migawki (czas od naciśnięcia spustu migawki do rozpoczęcia rejestracji) wynosi 0.1 sek. przy ustawionej ostrości oraz 0.4 sek. wliczając czas potrzebny do namierzenia obiektu. Są to osiągi (szczególnie pierwsza wartość) porównywalne z aparatami profesjonalnymi! O dziwo QV-R40 nie posiada trybu zdjęć seryjnych. Kolejne zdjęcia w trybie normalnym można wykonać w odstępach ok. 3.7 sek. (pełna rozdzielczość, najwyższa jakość). Szybkość przetwarzania, zmiany ogniskowej, pomiaru ostrości i wartości wymienionych wyżej "opóźnień" powinny zainteresować osoby fotografujące sport. Z pomocą QV-R40 można fotografować w sytuacjach, które dla większości innych aparatów są po prostu za szybkie.