Mobile
Oppo Find X8 Pro - topowe aparaty wspierane AI. Czy to przepis na najlepszy fotograficzny smartfon na rynku?
Fortunata Obrąpalska (ur. w 1909 r. we Włodzimierzu Wołyńskim, zm. w 2004 r. w Poznaniu) już po maturze chciała rozwijać swoje pasje artystyczne, jednak ze względów finansowych zamiast na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, musiała kontynuować naukę w Wilnie, tym razem na Wydziale Chemii na Uniwersytecie im. Stefana Batorego. W 1935 roku wzięła ślub z Zygmuntem Obrąpalskim - fotografikiem. Właśnie wtedy zaczęła się interesować fotografią, co spotęgowane zostało także zawarciem znajomości z Janem Bułhakiem. Będąc pod wpływem twórcy nurtu "fotografii ojczystej", Fortunata Obrąpalska w początkowym okresie twórczości tworzyła prace w manierze piktorialnej. W mieszkaniu Obrąpalskich w Wilnie odbyły się nawet dwie konspiracyjne wystawy fotografii (w 1941 i 1942 roku).
Po II wojnie światowej artystka wraz z mężem przeprowadziła się do Poznania, gdzie kontynuowała swą fotograficzną pasję. W 1947 r. została członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików. Jej twórczość zaczęto doceniać na licznych wystawach (Nowoczesna Fotografika Polska, Warszawa, Kraków 1948; I Wystawa Sztuki Nowoczesnej, Kraków 1948-1949). Współredagowała w latach 1948-1952 pierwszy powojenny periodyk poświęcony zagadnieniom związanym z fotografią artystyczną - poznański "Świat Fotografii". Co istotne w drugiej połowie lat 40. zmieniają się nieco zainteresowania artystyczne Fortunaty Obrąpalskiej. Zaczęła tworzyć abstrakcyjne prace, dzięki którym znalazła się w gronie najznamienitszych twórców awangardowych. Na początku lat 50. artystka tworzyła fotografie w manierze socrealistycznej, ale wysoki poziom artystyczny jej prac pozwolił uniknąć taniej propagandy. Tworzyła nowatorskie kompozycje, często posługiwała się specjalnymi technikami (najczęściej pseudosolaryzacją i wtórnikiem).
Do zainteresowania fotografią eksperymentalną powróciła po 1955 roku. Stworzyła cykl prac pokazując mikroświat w skali makro.
Ostatni okres dość krótkiej działalności fotograficznej Obrąpalskiej zdominowała fotografia przyrodnicza wykonywana od początku lat 50. na zlecenie Akademii Rolniczej w Poznaniu. Jest to zasadniczo dokumentacja naukowa, ale nie pozbawiona waloru artystycznego. W ujęciu fotografowanych elementów odnaleźć można specyficzny dla artystki sposób widzenia świata, charakterystyczną dla niej wrażliwość.
Ze względu na uczulenie na chemikalia, Fortunata Obrąpalska musiała dość wcześnie zrezygnować z działalności artystycznej. Na szczęście jej twórczość nie została zapomniana o czym świadczy niniejsza wystawa.
Fortunata ObrąpalskaFotografie z lat 1934-1957
Wernisaż: 8.03.2012, godz. 17:00
Termin: 9.03-21.04.2012
Dolnośląskie Centrum Fotografii "Domek Romański"
Galeria Ośrodka Kultury i Sztuki we Wrocławiu
pl. bpa Nankiera 8
Wrocław