Test aparatu Nikon COOLPIX 8800

5. WŁAŚCIWOŚCI FOTOGRAFICZNE

Tryby pracy i funkcje zdjęciowe

Zaawansowane konstrukcje Nikona przyzwyczaiły nas do swych naszpikowanych przyciskami funkcyjnymi korpusów. Jak wspomnieliśmy przy okazji budowy aparatu ich długą listę, tak charakterystyczną dla poprzedników (5700, 8700) wyraźnie okrojono na lewej stronie obiektywu, na której obecnie pozostały jedynie tryb AF oraz włączenie/wyłączenie VR. Uznajemy, iż chyba dobrze się stało. Obecny Coolpix nie będzie wymagał od użytkownika nadmiernej "pamięciowej guzikologii".

okrojona strona obiektywu

oraz nowe koło trybów i pokrętło nastawcze

Nową rzeczą w stosunku do swych poprzedników jest główne koło trybów pracy umieszczone w miejscu poprzednio znajdującego się pokrętła nastawczego. Te z kolei zostało ulokowane niejako wewnątrz korpusu tuż pod wspomnianym kołem trybów, które poza typowymi trybami (automatyki z fleksją, priorytetów migawki / przysłony i manuala) udostępnia SCENY tematyczne, tryb filmowy, ustawienia aparatu (SETUP) oraz trzy (jakże kluczowe w przypadku fotografii cyfrowej) parametry: rozdzielczości, czułości i balansu bieli. Umożliwia ono również szybkie przełączanie w tryb odtwarzania. Przyjrzyjmy się zatem bliżej oferowanym możliwościom (zgodnie z ruchem wskazówek zegara są to):

- w pełni automatyczny dobór parametrów ekspozycji. Brak jest możliwości kompensacji ekspozycji czy doboru czułości. Niedostępny jest także format NEF (RAW). Użytkownik może wybrać tryb pracy lampy błyskowej, AF itp.;P (automatyka programowa) - aparat automatycznie proponuje optymalne parametry ekspozycji względem ustalonego sposobu pomiaru światła, które użytkownik samodzielnie może modyfikować zmieniając relację pomiędzy przysłoną a czasem otwarcia migawki (z zakresu 1/3000-2s) zachowując ogólną wartość ekspozycji (tzw. fleksja lub shift). W trybie tym możliwa jest także korekta ekspozycji oraz dostęp do wszystkich funkcji oferowanych przez aparat;S (priorytet migawki) - ręcznie wybierany czas otwarcia migawki, do którego automatyka aparatu samodzielnie dobiera optymalnie korespondującą wartość przysłony uwzględniając uprzednio zadany pomiar światła. Zakres czasów obejmuje wartości od 1/3000s do 8s, jednakże zastosowanie najkrótszego czasu ogranicza wartości przysłony przy ujęciu szerokokątnym do zakresu F4.5-7.2 (ze standardowo dostępnych F2.8-7.7 W/T). Tu również możliwa jest korekta uzyskanej ekspozycji oraz dostęp do wszystkich funkcji oferowanych przez aparat;A (priorytet przysłony) - ręcznie wybierana wartość przysłony (z wartości F2.8, F3.2, F3.6, F4.0, F4.5, F5.0, F5.6, F6.3, F7.1, F8.0 przy ujęciu szerokokątnym oraz F5.2, F5.8, F6.6, F7.4 przy tele), do której automatyka aparatu samodzielnie dobiera optymalnie korespondujący czas otwarcia migawki uwzględniając zadany pomiar światła. Tu również możliwa jest korekta uzyskanej ekspozycji oraz dostęp do wszystkich funkcji oferowanych przez aparat;M (manual) - ręczna kontrola obydwu parametrów naświetlania; przysłonę (w zależności od poziomu ogniskowej) F2.8-8.0 (W) i F5.2-7.4 (T) w skoku co 1/3EV i czas w zakresie 8-1/3000sek. W trybie B maksymalny czas naświetlania to 10min. Przeskok pomiędzy aktualnie definiowanymi parametrami umożliwia przycisk Func., a wbudowany światłomierz informuje o poprawności ustalonej ekspozycji;SCENE (programy tematyczne) - optymalizacja ekspozycji (dobór przysłony, pracy lampy błyskowej, balansu bieli) programów tematycznych, na listę których wchodzą: portret, przyjęcie / wnętrze, portret nocny, plaża / śnieg, krajobraz, muzeum, sztuczne ognie, makro, kopia zdjęcie pod światło, panorama, sport oraz świt / zmierzch;FILM - sekwencje wideo rejestrowane z dźwiękiem w wielkości 640x480 w tempie 30kl/s oraz 320x240 w tempie 15kl/s. Maksymalna długość pierwszej to 60s. Druga limitowana jest jedynie kartą pamięci. Dostępna jest również opcja nagrywania klipów z interwałem 1, 5, 10, 30, 60 minutowym;SETUP - Podstawowe stawienia aparatu (język, czas, foldery czy automatyczny wygaszasz);ROZDZIELCZOŚĆ - wybór kombinacji dostępnych wielkości i jakości rejestrowanych plików (patrz Właściwości fizyczne - pamięć;ISO (czułość) - wybór zastosowanego ekwiwalentu czułości. Aparat poza automatycznym jej doborem udostępnia wartości ISO 50, 100, 200 i 400;WB (balans bieli) - automatyka, ustawienia predefiniowane do światła słonecznego, żarowego, jarzeniowego, chmur, lampy błyskowej i zdjęć cieniu. Coolpix 8800 udostępnia także ręczny pomiar względem wzorca (18% szarości lub białej karty). Do każdego z ustawień (poza automatyką i pomiarem) możliwa jest także +/- 3-stopniowa, ręczna korekta balansu w celu ocieplenia lub ochłodzenia obrazu;ODTWARZANIE - przegląd zarejestrowanych obrazów z możliwą rezerwacją wydruku czy edycją zdjęcia]

Poza głównym pokrętłem funkcyjnym większość ustawień i wprowadzanych korekt pokrętłem nastawczym warto także odnotować bardzo wygodny przycisk funkcyjny, który po wcześniejszym zdefiniowaniu umożliwi szybki dostęp do:

• balansu bieli
• jakości i wielkości plików
• ekwiwalentu czułości
• trybu rejestracji seryjnej

Z oczywistych względów takie rozwiązania są zawsze mile widziane. Kolejny plus.

Ekspozycja

Jak dotąd wszystkie zaawansowane Coolpiksy mogły się pochwalić niezwykle rozbudowanym systemem odpowiadającym za uzyskanie optymalnej ekspozycji. Nie inaczej jest i tym razem. Model 8800 udostępnia: bardzo skuteczny pomiar matrycowy (256-polowy), centralnie ważony (ok. 80% kadru), pomiar punktowy oraz punktowy ze skojarzeniem pola pomiarowego z aktywnym czujnikiem AF. Oczywiście uzyskaną na podstawie zadanego pomiaru ekspozycję możemy skorygować w zakresie +/- 2EV w skoku co 0.3, 0.7 lub 1EV. Niewątpliwy wpływ na ekspozycję ma również zastosowany ekwiwalent czułości, które opisaliśmy przy okazji trybów pracy.

Mniej doświadczonym użytkownikom z pomocą przyjdzie auto-bracketing, który umożliwia wykonanie 3 lub 5 zdjęciowej serii z uprzednio zdefiniowaną stałą zmienną ekspozycji. Dla obydwu serii (krótkiej i długiej) dostępny skok ponownie obejmuje wartości +/- 0.3, 0.7 lub 1.0EV. Nikon 8800 oferuje także coraz popularniejszy w tej klasie bracketing balansu bieli. W tym przypadku aparat udostępnia nam już tylko 3-zdjęciową serię, w której następuje korekta bieżących ustawień balansu (w kolejności: korekta dodatnia - obraz bardziej niebieski, bieżący balans, korekta ujemna - bardziej czerwony). Jest to niezwykle przydatna funkcja w sytuacjach, gdy trudno o ręczną (pomiarową) definicję balansu a charakterystyka oświetlenia nie pozwala na precyzyjny jego dobór. Duży plus.

Kolejnym ukłonem w stronę amatorów jest konsekwentnie stosowana w Coolpiksach tej klasy nikonowska funkcja BBS (Best Shot Selector). jest to funkcja automatycznego wyboru najlepszego ujęcia. Została ona podzielona na tryby dotyczące ostrości oraz ekspozycji. W pierwszym aparat umożliwia wykonanie 10 zdjęć po rejestracji, których następuje ich automatyczna analiza i selekcja - w skutek czego zapisane na karcie zostaje tylko jedno z nich charakteryzujące się najwyższą ostrością linii. Druga, niemniej ciekawa dzieli się na 3 opcje:

- seria 5 zdjęć z zapisem automatycznie 1 wyselekcjonowanego ujęcia o najbardziej równomiernym rozkładzie jasności;shadow - seria 5 zdjęć z zapisem 1 automatycznie wyselekcjonowanego ujęcia z najmniejszym obszarem niedoświetlenia ciemnych partii obrazu;highlight - seria 5 zdjęć z zapisem 1 automatycznie wyselekcjonowanego ujęcia z najmniejszym obszarem prześwietlenia jasności]

zdjęcia wykonane kolejno przy ustawieniach: standardowy pomiar Matrix oraz BSS histogram, highlight i shadow

Nie trzeba chyba argumentować tak szerokiego wsparcia, jakim obdarza nas sam aparat w celu uzyskania optymalnych efektów zdjęciowych. Wydaje się zatem, że z takim "orężem" trudne warunki oświetleniowe, kontrastowa scena czy choćby precyzyjne ujęcie makro nie powinny być przeszkodą dla wymagających jakości użytkowników bez większego doświadczenia.

Pomiar ostrości

Pomiar ostrości w Nikonie 8800 realizowany jest przez system detekcji kontrastu TTL, a więc dokładnie tak samo jak w przypadku jego poprzednika. Podobnie jak w nim właśnie (C8700) w trudniejszych warunkach może być on wspomagany poprzez diodę asystującą, która jednak w nowym Coolpiksie przeniesiona została z ramienia lampy już bezpośrednio na korpus aparatu. Wreszcie rozwiązanie w pełni przemyślane, a użytkownik nie musi już podnosić lampy za każdym razem gdy trafia się trudniejsza sytuacja zdjęciowa. Zmieniła się także liczba czujników pomiarowych. Ich liczba z 5 (C5400, C8700) wrosła teraz do 9 rozmieszczonych znacznie szerzej w kadrze, co istotnie podniosło efektywność i wygodę obsługi. Dodajmy jeszcze, iż aktywny obszar ostrości może być zablokowany centralnie, wybierany automatycznie (na zasadzie pierwszeństwa pierwszego planu), ręcznie z układu pól 3x3. Szkoda jedynie, że 8800 nie został wyposażony w zewnętrzny sensor pasywny, jak to miało miejsce w 8400 czy też wśród wybranych przedstawicieli konkurencji (choćby Olympusa C-8080). Niestety takie rozwiązanie zaowocowało znacznym spadkiem skuteczności AF przy w trudniejszych warunkach oświetleniowych. Szczególnie przy maksymalnym zbliżeniu wyraźnie da się odczuć, iż system pomiarowy niejako "poluje" szukając punktu zaczepienia (nierzadko mylnie). Za to z pewnością należy się minus.

Poza tradycyjnym ogniskowaniem pojedynczym (S-AF), wymagającym wciśnięcia spustu migawki do połowy aparat umożliwia ostrzenie ciągłe (C-AF) oraz ręczne. O ile to pierwsze jest całkowicie zasadne, o tyle manualne ustawienie ostrości jest ponownie rozwiązane nie najlepiej. Podobnie jak w poprzednikach nie mamy co liczyć na powiększenie wycinka kadru, a pojawiająca się skala odległości jest bardzo nieprecyzyjna. Reasumując zatem system pomiaru ostrości, widać pewien postęp, ale nadal jest jeszcze co poprawiać.

Zdjęcia seryjne

Bardzo ciekawie przedstawiają się możliwości aparatu podczas rejestracji seryjnej. Poza wspomnianym bracketingiem ekspozycji, balansu bieli oraz funkcji BSS Coolpix 8800 oferuje także:

- maksymalnie 5 zdjęć w tempie 2,3 kl/s. W trybie tym najwyższa dostępna jakość to (8M) JPEG Extra, a monitor, wizjer i lampa błyskowa pozostają zablokowane;Serię wolną (Cont. L) - rejestracja w tempie 1,2kl/s, której długość uzależniona jest od wielkości plików (pojemnością bufora pamięci). Dla (8M) JPEG Fine to 11 zdjęciowa seria. Tu również lampa błyskowa pozostaje zablokowana;Multi-shot 16 - jednorazowa rejestracja serii 16 zdjęć o wielkości 816x612 pikseli w tempie ok. 1,6kl/s, które zostają zapisane w formie jednego pliku o formacie 3264x2448. Ponownie maksymalna jakość to 8M Extra;Serię Ultra HS - seria o maksymalnej długości 100 (!) zdjęć z szybkością 30kl/s. Rozmiar zdjęć to 640x480 o jakości Normal. W trybie tym na monitorze podglądu widoczny jest pasek postępującej serii;5 zdjęciowy bufor - ciągła rejestracja w tempie 0,7kl/s z zapisem na kartę 5 ostatnich ujęć od zwolnienia spustu migawki;Zdjęcia z interwałem - seria zdjęć wykonywanych do momentu zapełnienia karty lub osiągnięcia długości 1800 ujęcia, które wykonywane są zgodnie z określonym uprzednio stałym odstępem czasowym (wynoszącym 30s. lub też 1, 5, 10, 30 czy 60 minut)]

Jak zatem widać Nikon 8800 to z pewnością nie jest sprzęt o reporterskich aspiracjach, szczególnie z uwagi na fakt mozolnie opróżnianego bufora. Natomiast oferowane możliwości seryjne powinny w zupełności wystarczyć przy okazji domowych zdjęć sytuacyjnych. My szczególną uwagę zwracamy na serię UHS. Chociaż rejestrowane w niej pliki nie są zbyt duże, to jednak ich tempo i długość robią wrażenie!