Test aparatu Nikon COOLPIX 8400

5. WŁAŚCIWOŚCI FOTOGRAFICZNE

Tryby pracy i funkcje zdjęciowe

To, do czego przyzwyczaiły nas konstrukcje Nikona to niewątpliwie naszpikowany przyciskami funkcyjnymi korpus. Nie inaczej jest i tym razem. Klawisze umieszczone na tylniej części korpusu odpowiadająca za obsługę aparatu zapewniając jego wysoką kulturę pracy. Natomiast na rękojeści, w okolicy spustu migawki znajdziemy definiowalny przycisk FUNC, do którego możemy przypisać balans bieli, jakość i wielkość plików, zastosowaną czułość czy tryb rejestracji seryjnej. Dalej znajdziemy przyciski przypisane trybom lampy błyskowej, kompensacji ekspozycji oraz podświetleniu wyświetlacza roboczego.

Niżej znajdziemy pokrętło trybów pracy, które poza typowymi trybami (automatyki z fleksją, priorytetów migawki/przysłony i manuala) udostępnia szybki dostęp do scen tematycznych, trybu filmowego, ustawień aparatu (SETUP) oraz 3 (jakże kluczowych w przypadku fotografii cyfrowej) parametrów: rozdzielczości, czułości i balansu bieli. Pokrętło umożliwia również szybkie przełączenie w tryb odtwarzania. Ustawienia te obejmują (zgodnie z ruchem wskazówek zegara):

• AUTO - w pełni automatyczny dobór parametrów ekspozycji. Brak możliwości choćby kompensacji ekspozycji czy doboru czułości. Niedostępny jest także format NEF (RAW). Użytkownik może wybrać tylko tryb pracy lampy błyskowej, AF itp.
• P (automatyka programowa) - aparat automatycznie proponuje optymalne parametry ekspozycji, które użytkownik samodzielnie może modyfikować zmieniając relację pomiędzy przysłoną a czasem otwarcia migawki (z zakresu 1/3000 - 2 s.) z zachowaniem wartości ekspozycji (tzw. fleksja). Możliwa jest również korekta ekspozycji oraz dostęp do wszystkich funkcji oferowanych przez aparat.
• S (priorytet migawki) - ręcznie wybierany czas otwarcia migawki, do którego automatyka aparatu samodzielnie dobiera optymalnie korespondująca wartość przysłony. Zakres czasów obejmuje wartości od 1/3000 s. do 8 s. Jednakże zastosowanie najkrótszego czasu ogranicza wartość przysłony przy ujęciu szerokokątnym do F4.5 (z nominalnej F2.6 W) oraz do F7.2 z nominalnej 7.7 T). Tu również możliwa jest korekta zadanej ekspozycji oraz dostęp do wszystkich funkcji oferowanych przez aparat.
• A (priorytet przysłony) - ręcznie wybierana wartość przysłony (z wartości F2.6, F2.9, F3.2, F3.6, F4.1, F4.5, F5.1, F5.7, F6.4, F7.2 przy ujęciu szerokokątnym oraz F4.1, F4.5, F5.1, F5.7, F6.4, F7.7 przy tele), do której automatyka aparatu samodzielnie dobiera optymalnie korespondujący czas otwarcia migawki. Również możliwa jest korekta zadanej ekspozycji oraz dostęp do wszystkich funkcji oferowanych przez aparat.
• M (manual) - ręczny dobór parametrów naświetlania przysłonę (w zależności od poziomu ogniskowej) F2.8-7.2 (W) i F4.6-7.7 (T) w skoku co 1/3EV i czas w zakresie 8-1/3000sek. W trybie B maksymalny czas naświetlania to 10min.
• SCENE (programy tematyczne) - optymalizacja ekspozycji (dobór przysłony, pracy lampy błyskowej, balansu bieli) programów tematycznych, na listę których wchodzą: portret, przyjęcie/wnętrze, portret nocny, plaża/śnieg, krajobraz, muzeum, sztuczne ognie, makro, kopia zdjęcie pod światło, panorama, sport oraz świt/zmierzch.
• FILM - sekwencje wideo rejestrowane z dźwiękiem w wielkości 640 x 480 w tempie 30kl/sek. oraz 320x240 w tempie 15kl/s. Maksymalna długość pierwszej to 60 s. Druga limitowana jest jedynie kartą pamięci. Dostępna jest również opcja nagrywania klipów z interwałem 1, 5, 10, 30, 60 minutowym.
• SETUP - podstawowe stawienia aparatu (język, czas, foldery czy automatyczny wygaszasz).
• ROZDZIELCZOŚĆ - wybór kombinacji dostępnych wielkości i jakości rejestrowanych plików (patrz "właściwości fizyczne" - pamięć).
• ISO (czułość) - wybór zastosowanego ekwiwalentu czułości. Aparat poza automatycznym doborem udostępnia wartości ISO 50, 100, 200 i 400.
• WB (balans bieli) - automatyka, ustawienia predefiniowane do światła słonecznego, żarowego, jarzeniowego, chmur, lampy błyskowej i zdjęć cieniu. 8400 udostępnia także ręczny pomiar względem wzorca (18% szarości lub białej karty). Do każdego z ustawień możliwa jest także +/- 3 stopniowa, ręczna korekta w celu ocieplenia lub ochłodzenia obrazu. Wyjątki stanowią jedynie automatyka i tryb pomiarowy balansu.
• ODTWARZANIE - przegląd zarejestrowanych obrazów z możliwą rezerwacją wydruku czy edycją zdjęcia.

Ekspozycja

Za poprawną ekspozycję w 8400 odpowiada rozbudowany system pomiarowy. Obejmuje on niezwykle skuteczny pomiar matrycowy (256-polowy), centralnie ważony (ok. 80% kadru), pomiar punktowy oraz punktowy ze skojarzeniem pola pomiarowego do aktywnego czujnika AF. Oczywiście uzyskaną na podstawie zadanego pomiaru ekspozycję możemy skorygować w zakresie +/- 2EV w skoku co 0.3, 0.7 lub 1EV. Niewątpliwy wpływ na ekspozycję ma również zastosowany ekwiwalent czułości.

Mniej doświadczeni użytkownicy z pewnością docenia funkcję auto-bracketingu, który umożliwia wykonanie 3 lub 5 zdjęciowej serii z uprzednio zdefiniowaną stałą zmienną ekspozycji. Dla obydwu serii (krótkiej i długiej) dostępny skok ponownie obejmuje wartości +/- 0.3, 0.7 lub 1.0EV. Nikon 8400 oferuje także coraz popularniejszy w tej klasie bracketing balansu bieli. W tym przypadku aparat udostępnia nam 3 zdjęciową serię, w której następuje korekta bieżących ustawień balansu. W kolejności są to: korekta dodatnia (obraz bardziej niebieski), bieżący balans, korekta ujemna (bardziej czerwony). Jest to niezwykle przydatna funkcja w sytuacjach, gdy trudno jest precyzyjnie oszacować charakterystykę oświetlenia.

Kolejnym ukłonem w stronę amatorów jest funkcja BSS (Best Shot Selector), która podzielona została na tryby standardowy, dotyczący ostrości oraz, co ciekawe, ekspozycji. W pierwszym aparat umożliwia wykonanie 10 zdjęć Druga dzieli się na 3 tryby: shadow, highlight, histogram. Ponownie aparat umożliwia nam wykonanie serii (tym razem 5 zdjęciowej), analizując każde z nich pod względem:

• cieni - najmniejszego obszaru niedoświetlenia (shadow)
• jasności - najmniejszego prześwietlonego pola (highlight)ogólnego rozkładu luminancji (histogram).

Nie trzeba chyba argumentować tak szerokiego wsparcia, jakim obdarza nas sam aparat w celu uzyskania optymalnych efektów zdjęciowych. Z całą pewnością trudne warunki oświetleniowe, kontrastowa scena czy choćby precyzyjne makro nie będą przeszkodą dla wymagających jakości użytkowników bez większego doświadczenia. Trudno się zatem dziwić, że ta rewelacyjna funkcja konsekwentnie jest stosowana w "poważniejszych" Coolpiksach. Brawo!

Pomiar ostrości

Także w tym miejscu COOLPIX 8400 poczynił duży postęp w stosunku do swych poprzedników. Zacznijmy od sposobu pomiaru ostrości, odbywającej się jak do tej pory się jedynie na podstawie detekcji kontrastu TTL, która wspomagana była ewentualnie poprzez diodę asystującą. Ze względu na dużą nieskuteczność owego systemu w trudniejszych warunkach oświetleniowych i większym dystansie od obiektu fotografowanego takie rozwiązanie było istna piętą achillesową poprzednich Coolpiksów. W nowym 8400 układ ten wspierany jest jeszcze nowym zewnętrznym sensorem pasywnym, co niebagatelne przyczyniło się do znacznej poprawy szybkości i skuteczności autofocusa. Zmieniła się także liczba czujników pomiarowych. Ich liczba z 5 (C5400, C8700) wrosła teraz do 9 rozmieszczonych znacznie szerzej w kadrze, co również istotnie podniosło efektywność i wygodę obsługi. Dodajmy jeszcze, iż aktywny obszar ostrości może być wybierany automatycznie (na zasadzie pierwszeństwa pierwszego planu), ręcznie z układu pól 3x3 lub zablokowany centralnie.

nowy 9 polowy układ AF

Poza tradycyjnym ogniskowaniem pojedynczym (S-AF), wymagającym wciśnięcia spustu migawki do połowy aparat umożliwia ostrzenie ciągłe oraz ręczne. O ile ciągłe ostrzenie ciągłe (C-AF), choć dość hałaśliwe i prądożere, z pewnością pozostaje całkowicie zasadne, natomiast manualne ustawienie ostrości jest ponownie rozwiązane tragicznie. Podobnie jak w poprzednikach nie mamy co liczyć na powiększenie wycinka kadru, a pojawiająca się skala odległości jest bardzo, bardzo nieprecyzyjna.

tak podpowiada aparat przy MF

Jednakże nasza ogólna ocena systemu AF nie może być inna aniżeli bardzo dobra. Dzięki nowym rozwiązaniom testowany Nikon z powodzeniem "dobił" w tej materii do konkurencji, nie mając już większych problemów zarówno w słabo oświetlonych, statycznych ujęciach nocnych jak i przy trudnych scenach dynamicznych (co się poprzednio zdarzało).

Na koniec tej części dwa słowa o osiągach pomiarowych. W trybie normalnej rejestracji obiektyw 8400 ogniskuje z 50cm. Dystans ten maleje w trybie makro do 3cm umożliwiając rejestracje obszaru 5x3,75cm.

Balans bieli omówiony został wcześniej (patrz tryby pracy).

Korekta obrazowa

Jak w większości aparatów cyfrowych, również w 8400 możemy zdefiniować parametry obrazowe według własnych preferencji. Umożliwia to korekta ostrości, kontrastu w skali +/-1 oraz nasycenia w stopniu +/-2. Wydawać by się mogło, że oferowana skala korekty nie gwarantuje wyrazistej plastyczności. Przeczą temu jednak poniższe zdjęcia ilustrujące skrajne wartości "poprawek". Oczywiście użytkownicy mogą z pełną swobodą stosować kombinacje (np. obniżyć kontrast, podbijając nasycenie czy ostrość itd). Poza ustawieniami standardowymi możemy zdać się na automatykę korekty, która w zależności od charakteru fotografowanej sceny samodzielnie dostosowuje poziom wspomnianych parametrów.

korekta dodatnia

ustawienia standardowe

korekta ujemna

Zdjęcia seryjne

Mając w pamięci pozytywne wrażenia jakie przyniósł za sobą układ AF z ciekawością analizowaliśmy osiągi aparatu podczas rejestracji seryjnej. Poza wspomnianym bracketingiem ekspozycji, balansu bieli oraz funkcjach BSS Coolpix 8400 oferuje także:

• Seria szybka (Cont. H) - maksymalnie 5 zdjęć w tempie 2,3 kl/s. W trybie tym najwyższa dostępna jakość to (8M) JPEG Extra, a monitor, wizjer i lampa błyskowa pozostają zablokowane.
• Seria wolna (Cont. L) - rejestracja w tempie 1,2kl/s, której długość uzależniona jest od wielkości plików (pojemnością bufora pamięci). Dla (8M) JPEG Fine to 11-zdjęciowa seria. Tu również lampa błyskowa pozostaje zablokowana.
• Multi-shot 16 - jednorazowa rejestracja serii 16 zdjęć o wielkości 816 x 612 pikseli w tempie ok. 1,6kl/s, które zostają zapisane w formie jednego pliku o formacie 3264 x 2448. Ponownie maksymalna jakość to 8M Extra.
• Seria Ultra HS - seria o maksymalnej długości 100(!) zdjęć z szybkością 30kl/s. Rozmiar zdjęć to 640 x 480 o jakości Normal. W trybie tym na monitorze podglądu widoczny jest pasek postępującej serii.
• 5-zdjęciowy bufor - ciągła rejestracja w tempie 0,7kl/s z zapisem na kartę 5 ostatnich ujęć od zwolnienia spustu migawki
• zdjęcia z interwałem - seria zdjęć wykonywanych do momentu zapełnienia karty lub osiągnięcia długości 1800 ujęcia, które wykonywane są zgodnie z określonym uprzednio stałym odstępem czasowym (wynoszącym 30sek. lub też 1, 5, 10, 30 czy 60 minut).