Po 11 - Nie ilustruj! - czyli w obronie zdjęcia roku BZ WBK

Przyznam, że wyniki konkursu w pierwszej chwili mnie oszołomiły. Zanim zmierzyłam się z własnymi przemyśleniami, wysłuchałam opinii kilkudziesięciu osób spotkanych na gali - uczestników środowiska, śledzących konkursy i rynek. Przede wszystkim opinie te dotyczyły zdjęcia roku. - Budzące wiele kontrowersji – powiedział Chris Niedenthal, jeden z jurorów. - Opowiada wiele historii na raz, a jest powrotem do zwykłego życia, zwykłego bohatera, czyż nie tym powinien się zajmować  fotoreporter? - mówił z kolei Maciek Jeziorek, przewodniczący jury.

Nikon Z8 + pakiet brązowy Fotoforma Care 12 mies.

15 699 zł

FUJIFILM GFX 100S + pakiet brązowy Fotoforma Care 12 mies.

16 999 zł

Nikon Z6 III + pakiet brązowy Fotoforma Care 12 mies.

10 399 zł

Sony A7 IV + 1300 zł Sony Cashback

9 995 zł

Canon EOS R6 Mark II + 500 zł Canon Cashback

9 299 zł

fot. Joanna Mrówka

Tyle jurorzy, reszta faktycznie się podzieliła. Nie odnośnie krytyki samego obrazu - rzetelna robota, w ujęciu matematycznym: światło, kompozycja, prawda i szczerość, dobra historia – wszystko się zgadza. Podział wystąpił w opinii czy to jest akurat ”zdjęcie roku”. Joanna Mrówka fotografowała przez lata wieś Broniszów. Jej reportaż zajął pierwsze miejsce w kategorii „życie codzienne”.

fot. Joanna Mrówka

Zdjęcie roku to właśnie część większej całości, którą się czyta dobrze, może aż nazbyt czasem łopatologicznie. Dobra edycja, świetne wieloplanowe kadry, mocne punkty, kolor (!), naprawdę wszystko jak trzeba. Można dopatrzeć się inspiracji pracą Tomasza Tomaszewskiego, szerszym nurtem "National Geographic". Mi przypomina nawet klasyczny fotoesej Eugene Smith’a „Spanish Village”.

Zdjęcie roku jest najbardziej otwartym elementem całego fotoreportażu. Enigmatyczne, ale i proste zarazem, wymagające podpisu by całą historię ugryźć i przetrawić, ale i wizualnie zachęcające do przemyśleń. To nie jest ilustracja, którą się przekartkowuje szukając mięsa czy treści. Wymaga zatrzymania i popatrzenia. Są miny bohaterów, które mówią o najzwyklejszym życiu codziennym. Nie ma tu momentu, fajerwerków. Jest proza, jest przeczekany czas, który trwa i trwa. Żadnego zwrotu akcji, dłużyzna. Jest zmęczenie, choć to przecież poranek. Są mocne kontrasty - bohaterka z Disneya na bluzie i bohater domu, widać je z daleka także w kolorach. No i jest ten papieros na pościeli, tak jakoś wybijający się. Tak zwykły, że aż przeszkadzający.

Sprawdź najlepsze promocje >

Aparat cyfrowy Sony A7 IV body...

9995 PLN

Sprawdź

Obiektyw Sigma A 24-70 mm f/2.8 DG DN...

5585 PLN

Sprawdź

Obiektyw Sigma C 18-50 mm f/2.8 DC DN...

2249 PLN

Sprawdź

Aparat cyfrowy Nikon Z6 III body

9999 PLN 11369 PLN

Sprawdź

Obiektyw Nikon Nikkor Z 35 mm f/1.4

2749 PLN

Sprawdź

Aparat cyfrowy Panasonic Lumix S5IIX...

9149 PLN 10095 PLN

Sprawdź

fot. Joanna Mrówka

I ta historia płynie dalej, opowiadamy sobie wszystko – ten powrót, te chwile, nie taka wcale codzienność. Myśli wzbudzone, refleksja się kręci, można dociekać dalej i widzieć obraz polskiego uchodźcy zarobkowego. Portret rodziny, jakich wiele - nierzadko rozbitych przez pracę za granicą, pełen trudnych sytuacji rozłąki, rzeczy, które tak trudno sobie wyobrazić nie będąc na miejscu.

Fotografka przenosi nas do jednego z takich domów. Opowiada zwykłą historię, nienachlanie, ale szczerze, zostawiając nam pole do domysłów. Nie jest to łatwe zdjęcie, potrzebuje chwili, ale potem dociera, na koniec nie mam już wątpliwości, że warto je było opatrzyć tytułem „zdjęcia roku”.