Newsletter
Newsletter
"Dawne fabryki, kopalnie, huty, giełdy towarowe czy stacje przeładunkowe wabią nas i niepokoją. Uległy transformacji, stając się muzeum, skansenem, galerią, kawiarnią, łąką, ścieżką na trasie turystycznej, polami golfowymi, loftami, terenem rozmaitej aktywności sportowej i kulturalnej, wreszcie opuszczoną i zagubioną w przestrzeni architekturą przemysłową. Jakby przeszła burza piaskowa, zasypując miejsce, a wraz z nimi dawne doświadczenie masy ludzkiej, która żyła w dyscyplinie, pokornie poddawała się rytmowi pracy, z wyznaczonym czasem na odpoczynek, trwała w poczuciu wartości zespołowego działania, w zrozumieniu dla planowych rozwiązań i precyzyjnych wykonywanych czynności, powracających dzień po dniu."
Miejsca okaleczone i bezwładne
"Miejsca postindustrialne przez owo „post” są już wydobyte przez czas, po tym jak zapomniany został hałas i ruch fabryk. To miejsca w jakiś sposób okaleczone i bezwładne, nawet wtedy, gdy zachwycają dizajnem i wydają się na nowo tętnić życiem zwiedzających, jak w Essen, w Ostrawie czy w Zabrzu. Przechadzając się po błyszczących muzeach i tandetnych centrach handlowych, powstałych na terenach dawnych wielkich zakładów przemysłowych, wystarczy chwila refleksji, by przedostać się do drzemiącego pod nimi doświadczenia końca, również końca zadomowienia. Czy jesteśmy skazani już tylko na oglądanie spektaklu pośmiertnego, po końcu tego, co było niegdyś tak troskliwie przez nasz pielęgnowane i szanowane?"
Tekst: Aleksandra Kunce, fragment tekstu do katalogu wystawy "Pejzaż Postindustrialny".
Poszukiwanie własnej tożsamości
„Pejzaż postindustrialny” jest spojrzeniem na miejsca opuszczone, przywołujące na myśl obrazy ludzkiej aktywności, związanej z rozwojem przemysłu. Autorzy fotografii pokazują nie tylko niszczejące budynki nieczynnych fabryk, ale także opustoszałe obszary zamieszkania – osiedla robotnicze, niegdyś stanowiące zaplecze wielkiego przemysłu, budynki mieszkalne, osadzone często w cieniu monumentalnych kominów, hałd, wysypisk. Pejzaż postindustrialny ma skłaniać do refleksji nad relacją człowieka do miejsca, niezbędną w zrozumieniu własnej tożsamości.
_443908423.jpg)
_1877607562.jpg)
_1094526942.jpg)
_968856305.jpg)
Na wystawie zdjęcia prezentuje 6 fotografów: Michał Cała, Dariusz Gackowski, Arkadiusz Gola, Rafał Kobyłecki, Marek Stańczyk i Katarzyna Świętochowska.
Kiedy i gdzie?
Ekspozycję można oglądać do 14 czerwca 2020 roku, w Galerii Miejskiej BWA, przy ul. Gdańskiej 20 w Bydgoszczy, od wtorku do piątku w godzinach 12.00-18.00 i w soboty w godz. 11.30-14.00.
Obowiązują środki ostrożności. Więcej informacji na temat zasad zwiedzania znajdziecie tutaj.
Więcej informacji na temat wystawy na stronie galeriabwa.bydgoszcz.pl.
