Kanadyjscy naukowcy opracowali technikę pozwalającą odtworzyć nawet najbardziej skorodowane dagerotypy

Wynaleziona w latach 30. XIX wieku przez Louisa Jacquesa Daguerre’a technika dagerotypii zapoczątkowała fenomen fotografii i zdominowała ją na następne 20 lat - do czasu, gdy pod koniec lat 50. zaczęła wypierać ją technika mokrego kolodionu.

Dagerotypia opiera się na pokrytych srebrem miedzianych płytkach, które poddawane działaniu pary jodu stawały się światłoczułe. Naświetlony płyty wywoływane były w parach rtęci i utrwalane przy pomocy chlorku sodu. Wynikiem był monochromatyczny obraz pozytywowy, którego w odróżnieniu od późniejszych technik pozytywowo-negatywowych nie dało się bezpośrednio powielać.

Nikon Z8 + pakiet brązowy Fotoforma Care 12 mies.

15 499 zł

Canon EOS R6 Mark II - cena BF po Canon Cashback

8 388 zł

Sony A7 III + pakiet brązowy Fotoforma Care 12 mies.

5 889 zł

Sony A7 IV + 1300 zł Sony Cashback

9 999 zł

Panasonic Lumix S5IIX + pakiet korzyści

7 895 zł

Historia rtęcią pisana

Do dziś zachowało się wiele dagerotypów, które oferują fantastyczne spojrzenie na pierwszą połowę XIX wieku, niestety z czasem wiele z nich uległo naturalnej korozji, niekiedy zupełnie uniemożliwiając odczytanie zawartego na nich obrazu. Aż do teraz nie byliśmy z tym w stanie nic zrobić, sytuację zmienia jednak technika opracowana przez zespół kanadyjskich naukowców pod kierownictwem Madaleny Spohii Kozachuk z Uniwersytetu Zachodniego Ontario.

Mając na uwadze, że rtęć była jednym z głównych elementów w procesie dagerotypii, korzystając ze spektrometru mikrofluorescencji rentgenowskiej, “przeskanowali” skorodowane miedziane płytki w zakresie tego pierwiastka. Technika ta pozwoliła w zadziwiająco dokładny sposób odtworzyć oryginalne obrazy utrwalone na dagerotypach.

Szansa dla muzeów i historyków

Choć rezultaty są wyjątkowo obiecujące, sam proces odtwarzania zdjęć jest czasochłonny. Odczytanie jednego zdjęcia zajmuje bowiem około 8 godzin. Na razie nie wiadomo w jaki sposób technika ta zostanie wykorzystana w praktyce. Prawdopodobnie zainteresowane będą nią muzea i instytucje zajmujące się digitalizacją i archiwizacją historycznych zdjęć. Miejmy nadzieję, że dzięki niej ujrzymy wiele wspaniałych, nieznanych zdjęć.

Szczegółowe informacje na temat procesu odtwarzania obrazu ze starych dagerotypów znajdziecie pod adresem researchgate.net.